Νυχτερινή Πένα

   Ο δικαστής κάλεσε τον Μπόνακορ και την Ιόλη να πλησιάσουν την έδρα και εκείνοι το έκαναν. Η Γκαμπριέλα ένιωσε απροστάτευτη καθώς η συνήγορός της, και μόνη της σύμμαχος σ' αυτόν τον απεγνωσμένο αγώνα που έδινε, απομακρυνόταν από κοντά της. Ένιωθε όλα τα βλέμματα πάνω της και άκουγε τα ψιθυριστά σχόλια αν και δεν διέκρινε τι λεγόταν. Δάκρυα ανέβηκαν στα μάτια της και πάλεψε να τα συγκρατήσει. Το πουκάμισο που της είχε δώσει η Ιόλη ήταν με μακρύ μανίκι αλλά ένιωσε να παγώνει και ασυναίσθητα έφερε τα χέρια της στα μπράτσα της σαν να αγκάλιαζε τον εαυτό της, σαν για να προφυλαχθεί από το κρύο που πήγαζε από μέσα της. Τα φλας άστραψαν καθώς οι φωτογράφοι έσπευσαν να την αποθανατίσουν σ' αυτήν την ευάλωτη στιγμή της.

   -Προδικαστικά θέματα, είπε ο Άιρτον. Δεν μιλάμε για εγγύηση έτσι;

   -Ναι, είπε η Ιόλη που ήξερε ότι με κατηγορία φόνου κανένας δικαστής δεν θα ενέκρινε αποφυλάκιση με εγγύηση. Οι ένορκοι;

  -Οι ένορκοι θα μείνουν απομονωμένοι κατά τη διάρκεια της δίκης, δεν θα υπάρχει λογικός άνθρωπος που να πιστεύει ότι ο χαμός εκεί έξω δεν θα τους επηρεάσει αν πηγαίνουν σπίτι τους και όλοι γύρω ξέρουν ότι είναι στο σώμα των ενόρκων. Εξ' αιτίας της απομόνωσης, για να μειωθεί ο χρόνος της, θα έχουμε συνεδρίαση και κάθε απόγευμα. Υπάρχει αντίρρηση;

   Οι δυο αντίδικοι δεν είχαν και ο δικαστής συνέχισε:

   -Επίσης σας προειδοποιώ για το εξής. Επειδή η καταδίκη σημαίνει θανατική ποινή θα επιτρέψω μια ελευθερία στην ακροαματική διαδικασία αλλά υπάρχουν και όρια. Δεν θέλω άσκοπους διαξιφισμούς και αντιδικίες. Κατανοητό;

   Οι δυο αντίδικοι ένευσαν και ο δικαστής πρόσθεσε κάτι ακόμα:

   -Απαιτώ σεβασμό προς το δικαστήριο, ενημερώστε τους μάρτυρες σας, δεν θα διστάσω να επιβάλλω τα προβλεπόμενα πρόστιμα.

   Ο Μπόνακορ κοκκίνισε καθώς αυτό ήταν μια έμμεση προειδοποίηση, ήξερε πως ο Άιρτον εννοούσε αυτό που έλεγε, εξ' άλλου είχε κάνει τα λόγια του πράξη την τελευταία φορά που είχαν συναντηθεί σε δίκη και είχε κοστίσει στον εισαγγελέα εξακόσια δολάρια.

   -Ας αρχίσουμε, είπε ο δικαστής.

   Ο Μπόνακορ και η Ιόλη επέστρεψαν στις θέσεις τους και ο γραμματέας ανακοίνωσε την έναρξη της επιλογής των ενόρκων.

   -Μάικ Μακ Γκρέγκορ, είπε διαβάζοντας το πρώτο όνομα στη λίστα.

   Ο Μακ Γκρέγκορ σηκώθηκε από τη θέση του στο ακροατήριο και προχώρησε στο διάδρομο, πέρασε το χαμηλό διαχωριστικό κιγκλίδωμα και προχώρησε στη θέση του μάρτυρα. Κάθισε και κοίταξε τον Μπόνακορ που ήταν εκείνος που θα ξεκινούσε την εξέταση των υποψηφίων ενόρκων. Ο εισαγγελέας είχε σηκωθεί όρθιος και κοίταζε ένα φύλλο χαρτί που κρατούσε. Στην πραγματικότητα δεν διάβαζε τίποτα, προσπαθούσε να ψυχολογήσει τον άνδρα απέναντί του. Ο Μακ Γκρέγκορ αταραχος κοίταξε την Γκαμπριέλα. Τώρα την ξανάβλεπε από εκείνο το βράδυ στο νοσοκομείο, το αδύνατο σώμα της τώρα δεν ήταν γυμνό και λίγα σημάδια απέμεναν από την κακοποίησή της, λίγα εξωτερικά σημάδια. Στα μαύρα μάτια της καθρεπτιζόταν αυτό που ένιωθε. Σαν να διαισθάνθηκε το βλέμμα του η Γκαμπριέλα τον κοίταξε αλλά εκείνος είχε στρέψει την προσοχή του στο γραμματέα που πλησίαζε με τη Βίβλο για να ορκιστεί.

   -Δεν χρειάζεται, είπε ο Μπόνακορ, ο κύριος λοχαγός έχει δώσει όρκο στην πατρίδα που καλύπτει και αυτήν την περίπτωση.

   Ο γραμματέας αποσύρθηκε και ο εισαγγελέας πέρασε στην πρώτη ερώτηση.

   -Έχετε κάποια σχέση με την υπόθεση ή την κατηγορούμενη;

   -Ήμουν στο νοσοκομείο όταν την έφεραν, απάντησε ο Μάικ.

   -Γιατί;

   -Χρειαζόμουν ιατρική φροντίδα λόγω των καθηκόντων μου.

   -Για ποιο λόγο;

   -Αυτό είναι απόρρητο.

   -Μιλήσατε μαζί της;

   -Ήταν σε κατάσταση σοκ. Όχι.

   -Έχετε ενημερωθεί για την υπόθεση;

   -Όσο και ο καθένας εδώ μέσα.

   -Έχετε σχηματίσει άποψη;

   -Όχι.

   Ο καταιγισμός των ερωτήσεων δεν είχε πτοήσει στο ελάχιστο τον Ρέηντζερ και ο εισαγγελέας τον κοίταξε ανήσυχος. Το ένστικτό του του έλεγε να τον απορρίψει αλλά δεν ήθελε να το κάνει χωρίς καλή αιτίαση.

   -Που βρισκόσασταν τις τελευταίες μέρες;

   -Στη στρατιωτική βάση Ντάουνβιου.

   -Όταν η κατηγορούμενη καταδικαστεί, η ποινή θα είναι θάνατος.Έχετε πρόβλημα με αυτό;

   Η ερώτηση έφερε ένα χαμόγελο στα χείλη του Μακ Γκρέγκορ, ήξερε που το πήγαινε ο Μπόνακορ. Κάποιοι άνθρωποι δεν αντέχουν στην ιδέα του ότι θα καταδικάσουν κάποιον σε θάνατο και αποφεύγουν να κρίνουν ένοχο τον κατηγορούμενο. Αν έλεγε πως έχει πρόβλημα με την θανατική ποινή ο εισαγγελέας θα ζητούσε την εξαίρεσή του.

   -Έχω σκοτώσει πολλές φορές, είπε ο Μακ Γκρέγκορ, αν και ποτέ κάποιον που δεν το άξιζε. Αν η κατηγορούμενη αποδειχθεί ένοχη, πέραν κάθε λογικής αμφιβολίας, και τότε μόνο, θα πρέπει να καταδικαστεί με την εσχάτη των ποινών.

   Ο Μπόνακορ κοίταξε υπολογιστικά τον Μακ Γκρέγκορ, η διατύπωση της απάντησης έδειχνε γνώσεις νομικής. Πόσο επικίνδυνος ήταν;

   Η Ιόλη αναρωτιόταν και αυτή για τον Μάικ Μακ Γκρέγκορ. Ήξερε λόγω περιστάσεων κάπως πιο πολλά πράγματα για' κεινον απ' ότι ο Μπόνακορ αλλά και πάλι αναρωτιόταν για τη θέση του σ' αυτήν την δίκη.

   -Έχω ξανακούσει τη φωνή του, είπε η Γκαμπριέλα σιγανά στην Ιόλη, δεν ξέρω που και πως.

   -Όπως είπε ήταν στο νοσοκομείο, παρατήρησε η Ιόλη, εκεί θα την άκουσες τη φωνή του.

   -Τότε ήταν κάπου κοντά μου..... δεν ξέρω είναι όλα τόσο θολά στο μυαλό μου αλλά θυμάμαι πως ένιωσα ότι δεν ήθελε το κακό μου, ήθελε να με προστατέψει.

   Η Ιόλη κοίταξε την κοπέλα δίπλα της σκεφτική, η Γκαμπριέλα ήταν σε κατάσταση σοκ επί τρεις ημέρες, τα όσα μπορεί να θυμόταν απ' αυτές ήταν υποκειμενικά και αναξιόπιστα αλλά δεν είχε κάτι καλύτερο για να αποφασίσει. Τότε το είδε, το βλέμμα του Μακ Γκρέγκορ, παγερό όσο κοιτούσε το ακροατήριο ή τον εισαγγελέα, έγινε για μια στιγμή βλέμμα συμπόνοιας καθώς σταματούσε στην κοπέλα που κοίταζε τα χέρια της όπως ακουμπούσε στο τραπέζι.

   -Εντάξει με' μενα, είπε ο Μπόνακορ έχοντας πάρει την απόφασή του.

   -Η υπεράσπιση, είπε ο δικαστής.

   -Δεν θα υποβάλλω ερωτήσεις, είπε η Ιόλη, εντάξει με την υπεράσπιση.

   -Κύριε Μακ Γκρέγκορ μπορείτε να περάσετε στις θέσεις των ενόρκων.

   Ο Μάικ το έκανε και κάθησε στην πρώτη σειρά των θέσεων. Ο πρώτος ένορκος για τη δίκη της Γκαμπριέλα Ράνσομ είχε εκλεγεί.