Ι όπως Ιπποσύνη

Author: Νυχτερινή Πένα /

Είκοσι χρόνια πριν όταν ξεκίνησα να δουλεύω την ιδέα που είναι τώρα η Έρεμορ, σκέφθηκα και την Ιπποσύνη. Από τότε έγινε ένα από τα πιο αγαπημένα μου θέματα. Όσο έγραφα και σκεφτόμουν τα όσα την αφορούσαν, από την εκπαίδευση και τις στολές ως τα ήθη και τα έθιμα, και το ρόλο στην ιστορία της Έρεμορ αλλά και την πλοκή, την αγαπούσα και πιο πολύ. Χρησιμοποιώ ακόμα και σαν μότο το μότο των Ιπποτών μου. Υπηρετώντας ο Ένας τον Άλλο γινόμαστε ελεύθεροι.
Αναρωτήθηκα κάποτε γιατί τελικά αγάπησα τόσο την Ιπποσύνη (πέρα του προφανούς λογοτεχνικού λόγου) και κατέληξα στο ότι είναι επειδή ενστερνίζομαι πολλά από τα ιδεώδη της. Το να έχεις ιδανικά και να μάχεσαι για αυτά, να είσαι πιστός φίλος και γενναιόδωρος, μεγαλόψυχος ακόμα και με τους εχθρούς, Να επιζητάς να βελτιώνεσαι και να αγαθοεργείς όπου είναι δυνατόν, να αγαπάς χωρίς να ποθείς, να είναι τα συναισθήματά σου αγνά και δυνατά.
Ναι μου ταιριάζει η Ιπποσύνη και μακάρι να ενστερνίζονταν πολλοί άνθρωποι ακόμα τα ιδανικά της, ο κόσμος θα ήταν σίγουρα καλύτερος.

Θ όπως Θύελλα

Author: Νυχτερινή Πένα /

Οι τακτικοί αναγνώστες μου θα έχουν ίσως παρατηρήσει ότι σχεδόν όποτε αναφέρομαι στον καιρό, σε κείμενο ή σε μυθιστόρημα δεν είναι αυτό που λέμε χαρά Θεού. Συνήθως είναι από κακός έως και πολύ κακός. Θυελλώδης το πιο σύνηθες.
Εκτός από τον πρακτικό μυθιστορηματικό καιρό, έχει πιο ενδιαφέρον αλλά και σασπένς να έχεις και τον καιρό να δυσκολεύει τους ήρωες σε ό,τι είναι αυτό που πρέπει να καταφέρουν, είναι και η δική μου προτίμηση. Ως γαλανομάτης αντιπαθώ το έντονο φως και δε μου αρέσει και η ζέστη. Προτιμώ βροχή ακόμα και αν ταξιδεύω ενώ αν γράφω τίποτα καλύτερο από αστραπόβροντα, με βροχή και θυελλώδη άνεμο ή χιόνι. Τότε νιώθω ακόμα πιο μεγάλη τη μαγεία αυτού που γράφω και μπαίνω πιο μέσα στην ιδέα, την ιστορία.
Η πρόβλεψη του καιρού λέει ότι τις επόμενες μέρες θα μου κάνει το χατίρι, ελπίζω να βγει αληθινή. Εσείς τι καιρό προτιμάτε; Έχετε έναν καλό λόγο γι' αυτό πέρα από τη συνήθεια;

Η όπως Ημερολόγιο

Author: Νυχτερινή Πένα /

Είχα πάντα στενή σχέση με το ημερολόγιο, άρχισα να κρατώ ημερολόγιο από το 1986, ήμουν τότε λίγους μήνες μετά τα δέκα. Στην αρχή είχα έναν πολύ κλασσικό τρόπο, κρατούσα ημερολόγιο κάθε μέρα, ακόμα και αν ήταν μια γραμμή. Αυτό βέβαια δεν ήταν ιδιαίτερα πρακτικό ή ενδιαφέρον και έτσι όταν έπιασα το 1992 να το καθαρογράψω κράτησα μόνο ότι είχε ενδιαφέρον και από τότε και μετά έγραφα μόνο όταν ήθελα να κρατήσω κάτι στην μνήμη μου (και είναι αλήθεια ότι υπάρχουν πλέον πράγματα που τα θυμάμαι γιατί είναι γραμμένα στο ημερολόγιο).
Τα θέματα που με απασχολούσαν, οι εμπειρίες και τα γεγονότα ακολουθούσαν τη ροή της ζωής μου, πρώτα σαν μαθητής, έπειτα σαν φοιτητής και στρατιώτης. Όσο τακτοποιούνταν ένα - ένα τα θέματα, σπουδές, δουλειά, θέματα υγείας ( όσα λύνονταν τέλος πάντων ) έμεινε μόνο το γράψιμο να αποτελεί κύριο θέμα και εκεί βρίσκονται πολλά που σκέφτομαι και με απασχολούν για το θέμα αυτό. Κάποια βρίσκουν το δρόμο τους και για εδώ στο ημερολόγιο συγγραφέα.
Για τους σχολαστικούς να πω ότι έχω γεμίσει δεκαπέντε ημερολόγια. Το πρώτο ήταν από την 1 Οκτωβρίου 1986 που άρχισα ως τις 11 Φεβρουαρίου 1992 που ολοκλήρωσα την μεταφορά που ανέφερα, το δεύτερο πήρε το υπόλοιπο 1992, το τρίτο το 1993 και μετά πήρα πιο μεγάλα. Έτσι το τέταρτο πήρε τα έτη 1994 – 1997, το πέμπτο τα έτη 1998 – 2002, το έκτο τα έτη 2003 – 2005, το έβδομο τα έτη 2006 – 2008, το όγδοο το 2009 ( ήταν μεγάλη χρονιά το 2009 με επεμβάσεις, με την αρχή του ιστολογίου και άλλα ), το ένατο το 2010, το δέκατο το 2011 ( το οποίο υπήρξε επίσης μια χρονιά με πολλά γεγονότα ), το ενδέκατο τα έτη 2012 – 2013, το δωδέκατο το 2014 και το 2015 ως τις 11 Ιουλίου, το δέκατο τρίτο είχε το πιο αλλόκοτο διάστημα, δεν άρχισε με αρχή χρόνου δεν τελείωσε με τέλος αλλά πήρε το διάστημα 11 Ιουλίου 2015 με 30 Απριλίου 2016, το δέκατο τέταρτο πήρε το υπόλοιπο 2016 (η αρχή ήταν σημαδιακή, 1η Μαΐου 2016 ήταν Πάσχα και άρχισα και τον Πύργο των Καταιγίδων, το τρίτο μέρος της τριλογίας της Έρεμορ) και τέλος το δέκατο πέμπτο το 2017. Μάλλον πρέπει να πάρω μεγαλύτερα ημερολόγια!
Εσείς κρατάτε ημερολόγιο ή το βρίσκετε περιττό;

Ζ όπως Ζάρια

Author: Νυχτερινή Πένα /

Ο Θεός δεν παίζει ζάρια, είπε ο Αϊνστάιν κάποτε εννοώντας ότι τίποτα στο σύμπαν δεν είναι τυχαίο. Στο προσωπικό μου σύμπαν και εγώ δεν μπορώ να ανεχτώ το τυχαίο. Γνωρίζω ότι ο απόλυτος έλεγχος είναι αδύνατος και δεν υπάρχει τρόπος να αποκλείσεις το αναπάντεχο από τη ζωή σου αλλά εγώ το ελαχιστοποιώ κατά το μέτρο του δυνατού.
Δεν μου αρέσουν οι εκπλήξεις, τα ξαφνικά γεγονότα και τα απροσδόκητα, από δουλειές ως επισκέψεις θέλω να είναι όλα προγραμματισμένα και προκανονισμένα. Εσείς ποια σχέση έχετε με το τυχαίο; Αφήνεστε σε αυτό ή θέλετε να προγραμματίσετε το κάθε τι ως την πιο μικρή λεπτομέρεια;

Ε όπως Έρωτας

Author: Νυχτερινή Πένα /

Έρωτας. Ένα από τα πιο πολυσυζητημένα θέματα στην ανθρώπινη ζωή και ένα που έχει απασχολήσει κάθε τομέα της τέχνης, φυσικά και την λογοτεχνία. Ένα μέρος της ζωής που λίγους ανθρώπους αφήνει αδιάφορους. Ομολογώ ότι ανήκω σε αυτούς, έξω από τα έργα μου τουλάχιστον. Οι εποχές του πάθους έχουν περάσει για εμένα ανεπιστρεπτί. Το πιο αβρό ρομαντικό συναίσθημα το νοσταλγώ καμιά φορά αλλά είναι και αυτό πια στα χρόνια πίσω μου και όχι σε αυτά που έχω μπροστά μου.
Ίσως αυτό να προβληματίσει περιστασιακούς αναγνώστες αλλά οι παλιότεροι που θα θυμούνται την όμορφη εποχή που μιλούσα για την πριγκίπισσά μου, θα θυμούνται επίσης ότι έγραψα για το χωρισμό μας. Στα χρόνια που πέρασαν δεν με άγγιξε ξανά αυτό το συναίσθημα, και δεν αναμένω να γίνει ξανά. Αλλά αυτό είναι βέβαια μια προσωπική απόφαση και κάτι που απορρέει από το δικό μου τρόπο ζωής.
Εσείς πως αντιμετωπίζετε τον έρωτα; Είναι κάτι που ζείτε αυτή τη στιγμή; Είναι κάτι που κυριαρχεί στη ζωή σας;

Οι Φύλακες Του Μυστικού

Author: Νυχτερινή Πένα /

Το 53 προ Χριστού ο Ρωμαίος στρατηγός Κράσσος και η δέκατη πέμπτη λεγεώνα ηττούνται από τους Πάρθους στη μάχη των Καρρών, όσοι δεν πεθαίνουν στο πεδίο της μάχης μεταφέρονται σκλάβοι στο Μερβ για να εργαστούν στα έργα τειχοποιίας εκεί. Ελάχιστοι επιζώντες καταφέρνουν να αποδράσουν και μην έχοντας δρόμο να πάνε δυτικά φεύγουν ανατολικά. Τα ίχνη τους χάνονται για πάντα.
Ως που δύο χιλιάδες αργότερα ο αρχαιολόγος Τζακ Χάουαρντ ανακαλύπτει τα ίχνη τους στο πιο ανέλπιστο μέρος, σε μια ζούγκλα της Ινδίας, και ρίχνεται στο κυνήγι της αλήθειας για το τι απέγιναν αυτοί οι λεγεωνάριοι. Μόνο που δεν είναι ο μοναδικός που ακολουθεί αυτά τα ίχνη. Οι λεγεωνάριοι άθελά τους αναμείχθηκαν με ένα αρχαίο μυστικό του οποίου οι φύλακες υπάρχουν ακόμα και είναι αποφασισμένοι να κάνουν τα πάντα για να παραμείνει μυστικό.
Μια περιπέτεια με πολλές ιστορικές λεπτομέρειες και πολλές αρχαιολογικές μεθόδους και σχετικές πληροφορίες. Μόνο για τους λάτρεις του είδους.

Δ όπως Διάβασμα

Author: Νυχτερινή Πένα /

Μετά το γράψιμο το διάβασμα είναι η μεγαλύτερή μου απόλαυση και σε αυτό καταφεύγω όταν δεν μπορώ να γράψω, όταν είμαι σε μια αναμονή σε κάποια υπηρεσία ή σε γιατρό (αν και κάποια ποιητικά έχουν γραφεί έτσι), ή ταξιδεύω με μέσον που δεν επιτρέπει το γράψιμο. Πάντα υπάρχει ένα βιβλίο που διαβάζω και μερικά σε σειρά αναμονής.
Διαβάζω περίπου 50 βιβλία το χρόνο. Περίπου γιατί μπορεί να είναι 44 όπως το 2012 ή  48 όπως το 2014 αλλά και 52 όπως το 2016. Το δε 2017 έκανα ρεκόρ φτάνοντας τα 60. Δεν είναι όλα μυθιστορήματα – αυτά συνήθως περνάνε και από δω με τις βιβλιοκριτικές που γράφω – διαβάζω και ιστορία πολύ αλλά και κάποια άλλα θέματα που με ενδιαφέρουν, πολλές φορές συγκεντρώνοντας υλικό για κάποιο έργο μου. Εσείς διαβάζετε;

Κυπαρισσία

Author: Νυχτερινή Πένα /

Είναι μια κωμόπολη στην Μεσσηνία, πρωτεύουσα της επαρχίας Τριφυλίας και νυν του ομώνυμου δήμου, είναι επίσης έδρα της ιεράς μητροπόλεως Τριφυλίας και Ολυμπίας. Έχει 5708 κατοίκους κατά την τελευταία απογραφή. Ωστόσο αυτά είναι τα στοιχεία που μπορεί να βρει κανείς με μια ματιά σε οποιαδήποτε εγκυκλοπαίδεια και δεν λένε πολλά για το ουσιαστικό μέρος του τι είναι μια πόλη.
Η Κυπαρισσία είναι χτισμένη στο νότιο άκρο του κόλπου που φέρει το όνομά της και εκτείνεται από τη θάλασσα ως αρκετά ψηλά στους πρόποδες του όρους Ψυχρού (ή Αιγάλεω). Το τμήμα που βρίσκεται ψηλά είναι γνωστό ως Άνω ή Παλιά Πόλη και έχει χαρακτηρισθεί ως διατηρητέα λόγω των πολλών παραδοσιακών κτισμάτων της.
Η κάτω πόλη είναι μια σύγχρονη κωμόπολη με όλες τις ανέσεις, ξενοδοχεία, καφετέριες, εστιατόρια και ψησταριές, ενώ δε στερείται τις απαραίτητες υπηρεσίες. Προσφέρει χώρους για περίπατο και φυσικά παραλία για μπάνιο, δεδομένου μάλιστα πως βρέχεται από το Ιόνιο που είναι πιο ζεστό μπορεί κανείς να κάνει μπάνιο από νωρίς την άνοιξη ως και αργά στο φθινόπωρο.
Δεν σας κρύβω ότι η Άνω Πόλη είναι η προτίμησή μου, είναι πιο ήσυχη, πιο γραφική, με ωραία σημεία για φαγητό ή καφέ, με δρόμους που προσφέρονται για περπάτημα και με φοβερή θέα, βλέπεις όλη την πόλη και μακριά στην θάλασσα, σε μέρες με καθαρή ατμόσφαιρα ακόμα και ως τη Ζάκυνθο. Από το κάστρο δε είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή, οπότε αν βρεθείτε εκεί μην παραλείψετε να το επισκεφθείτε. Μόνο μην επιχειρήσετε να ανεβείτε στον πύργο, απαγορεύεται λόγω της κατάστασής του.
Αλλά το στοιχείο που κάνει ξεχωριστή την Άνω Πόλη είναι η ατμόσφαιρά της, είτε κάνει κάποιος περίπατο, είτε απολαμβάνει ένα δροσερό βραδάκι κάτω από τα δένδρα παίρνοντας τον καφέ ή το δείπνο του είτε απολαμβάνοντας τη θέα από το Κάστρο των Γιγάντων. Και για έναν συγγραφέα που το μυαλό του είναι πάντα στο γράψιμο είναι σίγουρα πηγή έμπνευσης!

Γ όπως Γράψιμο

Author: Νυχτερινή Πένα /

«Χαίρομαι να σε βλέπω ακόμα να γράφεις.» Έγραψε στο σχόλιό της η φίλη μου η Creep. Φαντάζομαι ότι αυτή θα είναι μια διαπίστωση πολλών ανθρώπων για’ μενα και όχι μόνο μέσα στην μπλογκόσφαιρα. Όσοι με γνωρίζουν μάλλον με την συγκεκριμένη ασχολία με συνδέουν, εξαιρούνται φυσικά οι επαγγελματικές γνωριμίες. Και πώς να μην το κάνουν αφού το γράψιμο για εμένα δεν είναι μια απλά ασχολία αλλά τρόπος ζωής που διέπει τα πάντα, τι και πως θα το κάνω, τι θα διαβάσω…
Ποια είναι η δική σας σχέση με το γράψιμο; Του δίνετε τα πάντα; Γράφετε ή όχι; Και όταν γράφετε πόσο πολύ αυτό σας απορροφά; Πολύ; Είναι το μόνο που σκέφτεστε; Ή ο κόσμος γύρω σας σαν τις σειρήνες σας μαγεύει; 

Β όπως Βιβλία

Author: Νυχτερινή Πένα /

Είναι κάτι παραπάνω από γνωστό ότι η ζωή μου περιστρέφεται γύρω από τα βιβλία, να τα γράφω, να τα διαβάζω. Το γράψιμο για εμένα δεν είναι χόμπι, είναι τρόπος ζωής, τίποτα δεν συγκρίνεται με το να δημιουργείς μια ιστορία εκ του μηδενός, να της δίνεις ζωή από τη σκέψη σου. Ύστερα είναι μια μεγάλη απόλαυση να διαβάζεις μια καλογραμμένη ιστορία. Βιβλία λοιπόν όπως και να έχει. Ακόμα και η δουλειά μου έχει βιβλία.
Η δική σας σχέση με τα βιβλία ποια είναι;

Ιστολόγιο του μήνα – Οκτώβριος 2018

Author: Νυχτερινή Πένα /

Το ιστολόγιο που θα δούμε σήμερα δεν με τράβηξε από τίτλο ή από το περιεχόμενο, πριν φτάσω σε αυτό είχα προσέξει το φόντο. Δεν το προσέχω συνήθως αλλά αυτό δεν μπορούσα να μην το κάνω, και αυτό γιατί είναι δίδυμο αδερφάκι της Νυχτερινής Πένας! Ακριβώς το ίδιο! Έτσι το επισκέφθηκα. Τι βρήκα;
Είναι ένα ποιητικό ιστολόγιο με πολλά ποιήματα, τρυφερά, αισθηματικά αλλά και επίκαιρα και γεμάτα αγωνία ή πόνο. Για να ρίξετε μια ματιά στο δίδυμο αδερφάκι, μπορείτε να πάτε εδώ: http://dsvpoems.blogspot.com/