Η βροχή πέφτει έξω από πολύ ώρα. Δεν είναι η βροχή που μου αρέσει, εκείνη η άγρια καταιγίδα με το νερό να πέφτει σαν καταρράκτης από τα ουράνια και να συνοδεύεται από τα εκκωφαντικά μπάσα της βροντής και τις τρομερές όσο και φαντασμαγορικές ηλεκτρικές εκκενώσεις της αστραπής. Είναι αντιθέτως μια ήσυχη, απαλή βροχή από εκείνη που οι παλιοί έλεγαν ποτιστική γιατί πέφτει σιγά και το χώμα την απορροφά προς όφελος των φυτών. Αυτή η βροχή πέφτει αθόρυβα σχεδόν με το μουρμουρητό του νερού να ακούγεται μόνο, απαλό, ήσυχο, ένας ήχος που γαληνεύει.
Κάθομαι στο γραφείο μου, μόνο το επιτραπέζιο φωτιστικό είναι αναμμένο και δίνει έναν κύκλο από ζεστό φως. Κοιτάω τη λευκή κόλλα μπροστά μου καθώς το μυαλό μου περιπλανιέται σε σκέψεις γεμάτες στίχους αλλά και γεμάτες από εσένα. Το βλέμμα μου περιπλανιέται στα βιβλία μου και στις σημειώσεις των μυθιστορημάτων μου, απέναντί μου ο χάρτης του φανταστικού κόσμου που δημιούργησα με καλεί να βυθιστώ στη μαγεία του και στην απόλαυση της συγγραφής αλλά η σκέψη μου είναι σε' σενα.
Πιάνω το στυλό. Στην αρχή χαράζω μερικές γραμμές στο λευκό χαρτί, αφηρημένα, λες και χρειάζεται να ξεμουδιάσει πριν αρχίσω να γράφω. Μερικοί στίχοι έχουν μορφοποιηθεί στο μυαλό μου, τους αποτυπώνω στο χαρτί.
Κοιμίσου γλυκά
και μη λυπάσαι,
όλα θα περάσουν καλή μου
μη φοβάσαι.
Στίχοι που αναφέρονται σε' σενα. Είσαι μια συχνή παρουσία στη σκέψη μου και μου αρέσει γιατί είναι μια γλυκιά, τρυφερή σκέψη. Μια σκέψη που με συντροφεύει σε δύσκολες ώρες, μια σκέψη που με κάνει πιο ανθρώπινο και δεκτικό στους άλλους. Μια σκέψη που δεν μου κάνει κακό, ποτέ μην το πιστέψεις.
Όνειρα γλυκά ας σε συντροφεύσουν
να σε ταξιδέψουν και να σε μαγέψουν
όμορφη παρέα να σου κρατήσουν
ως που το πρωί του ήλιου οι ακτίνες να σε ξυπνήσουν.
Η νύχτα προχωράει, αναρωτιέμαι αν έχεις καταφέρει να κοιμηθείς. Ξέρω πόσα πολλά σε απασχολούν και πως στην ησυχία της νύχτας όλα δείχνουν ακόμα πιο δύσκολα και ακατόρθωτα. Αλλά ελπίζω να κατάφερες να κοιμηθείς, το χρειάζεσαι τόσο. Ελπίζω ότι πήρες το αρκοδάκι σου και αποκοιμήθηκες, ξένοιαστη έστω και για λίγο. Κοιμίσου λοιπόν ήρεμη και ήσυχη ως το πρωί και τίποτα ας μη σε ενοχλήσει ως που θα σε ξυπνήσει το γλυκό φιλί του ήλιου στο πρόσωπό σου.
Καληνύχτα.
24 σχόλια:
Πολύ όμορφο.....απλό και όμορφο.Γιατί είναι βγαλμένο μέσα από την καρδιά σου..:-)
Ευχαριστώ Γιασεμένια μου.
Είναι για κάποια πολύ σημαντική που τη νοιάζομαι και θέλω να είναι καλά.
Νοιάξιμο!!!!
Η πεμπτουσία της ανθρωπιάς που γίνεται "τρόπος ζωής" και ... ξεχωρίζει έτσι τους ανθρώπους.
Νυχτερινή Πένα κι απόψε να κοιμηθεί καλά εύχομαι.
Ναι είναι όντως.
Το ελπίζω να κοιμηθεί, το χρειάζεται.
Καλώς ήρθες meggie.
Ξέρω πως είναι αυτή η αίσθηση...
να σε συντροφεύει κάποιος, να σε εμπνέει, να γράφεις γι αυτόν...
Πολύ όμορφοι οι στίχοι σου σε εκείνη!!
Καλό βράδυ
Ευχαριστώ για τα καλά λόγια,
Με συντροφεύει, μια γλυκιά σκέψη πάντα.
Ρομαντικέ συγγραφέα/ποιητή μου εσύ!!!
Είθε οι νύχτες σου να είναι πάντα γεμάτες με τόσο όμορφες σκέψεις!:)
(Έχεις παρατηρήσει βέβαια ότι η συνεχής γκρίνια μου για τα κοψοφλεβιάρικα απέδωσε!)
Και οι νύχτες και οι μέρες μου μπορώ να πω.
Ναι το ξέρω, έχω μια πιο αισιόδοξη γραμμή τώρα τελευταία (αλλά αν θες αλλάζει αυτό).
Ευχαριστώ για τα σχόλιά σου Τζίνι μου.
βλεπεις τα βιβλια σου,τις σημειωσεις σου και τον χαρτη της φαντασιας σου;;;;;;;;;;;;
γυρνα στην πραγματικοτητα!!!!!!γυρισες;;;;;;;;;;με βλεπεις;;;εκει απεναντι ειμαι,γιατι δεν γραφεις κατι και για μενα;;;;;;;;;;;
Καλά θα το σκεφτώ και αυτό.
όμορφο... συγκινητικό..τρυφερό....
αν έχεις τέτοιες σκέψεις για Εκείνη, τότε σίγουρα θα έχει τα πιο γλυκά όνειρα να την συντροφεύουν...
αααχχ... όμορφα αυτά τα συναισθήματα... γεμίζουν και τις δύο πλευρές!
Είναι όντως όμορφα συναισθήματα next day μου και ελπίζω να έχεις δίκιο και να έχει γλυκά όνειρα. Σίγουρα της αξίζουν.
Ακομα δεν εχω καταλαβει πως μπορεις και τρελεναισαι για τη βροχη... Ωστωσο θα σου πω πολυ καλο το κειμενο... όπως πάντα... :)
Γιατί εγώ γράφω φίλε μου και είναι μια όμορφη συνοδεία για το γράψιμο, δεν είμαι αθλητικός τύπος.
εε ο ξερω οτι γραφεις... ως λατρης των ιστοριων σου.... αλλα ακόμα να το χωνέψω... δηλαδή αν σε έβαζα σε ένα παράθυρο... ο ήλιος έξω να λάμπει... είναι στη δύση του... και εσυ βλεπεις κάτων την θάλλασα και απέναντι Τουρκία και το μάτι σου σταματάει στο σημείο που ενώνονται ουρανος και θαλλασα δεν θα γραψεις.... έχω τέτοια εικόνα στο μυαλό μου...
Θα γράψω φυσικά αλλά η βροχή μου πάει καλύτερα. Α η εικόνα που λες ταιριάζει με Σάμο, έχω γράψει και εκεί πολύ.
Πως με καταλαβες... :) ναι είχα δει μια μικρη που είχες γράψει για το στρατο....
Η Σάμος είναι από τα αγαπημένα μου μέρη.
Πολύ ωραίο κείμενο!
Ευχαριστώ Marian, καλώς ήρθες.
ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ πενα ξυπνα.πηρες βραβειο φιλιας.Ελα χαμογελαστος να το παρεις.......
Ευχαριστώ meanan, έρχομαι.
είναι τόσο ωραίο.ευχαριστώ πολύ.
Καλωσήρθες Ακροβάτη, γιατί ευχαριστείς;
Δημοσίευση σχολίου