Νυχτερινή Πένα

   Οι υποστηρικτές και των δυο πλευρών συγκεντρώθηκαν από νωρίς έξω από το δικαστικό μέγαρο φωνάζοντας συνθήματα και αγριοκοιτάζοντας τους αντιπάλους τους κάτω από τα όλο και πιο ανήσυχα βλέμματα των αστυνομικών που αντιλαμβάνονταν πως αρκούσε μια σπίθα για να φέρει την καταστροφή. Ένα αντικείμενο που θα εκτοξευόταν από τη μια παράταξη στην άλλη, ένα σχόλιο ή ένα βλέμμα που κάποιος θα έπαιρνε προσωπικά και θα ξεσπούσε μια άγρια σύγκρουση.

   Η άφιξη του δικαστή Άιρτον δεν έφερε καμία αλλαγή και έγινε απρόσκοπτα. Κανένας δεν διανοήθηκε να τον ενοχλήσει ή να τον εμποδίσει. Αυτό δεν οφειλόταν μόνο στο γεγονός πως το όλο σύστημα απονομής δικαιοσύνης είχε την εμπιστοσύνη των πολιτών αλλά και στη φήμη του ίδιου του Στήβεν Άιρτον ως ανθρώπου που δεν μπορούσε κανείς να εκφοβίσει. Λεγόταν μάλιστα πως κάποιος που το είχε δοκιμάσει είχε δεχθεί ένα άκρως διδακτικό μάθημα στις γνώσεις του δικαστή πάνω στην αυτοάμυνα.

   Οι φεμινιστικές οργανώσεις, αν και βρίσκονταν σε διαρκή ανταγωνισμό μεταξύ τους, είχαν καταφέρει να συμφωνήσουν στην επίδοση ενός κοινού ψηφίσματος στο δικαστή υποδεικνύοντας τα ελαφρυντικά της Γκαμπριέλα για τη διάπραξη του εγκλήματος που τη βάραινε. Ο Άιρτον το είχε παραλάβει σχολιάζοντας πως ήξερε τη νομοθεσία και τη νομολογία και πως ακόμα τίποτα δεν είχε γίνει αφού σήμερα θα ξεκινούσε ουσιαστικά η ακροαματική διαδικασία.

   Η άφιξη όμως των ενόρκων δεν ήταν το ίδιο απρόσκοπτη. Οι φωνές και τα συνθήματα έφτασαν σε ένα εκκωφαντικό κρεσέντο. Οι υποστηρικτές και των δυο πλευρών φώναζαν όσο περισσότερο μπορούσαν και ανέμιζαν πανό και πλακάτ με τα συνθήματα και τις θέσεις τους. Καθώς οι ένορκοι κατέβαιναν από το λεωφορείο τους καλούσαν με τα ονόματά τους, που είχαν διαρρεύσει από τους δημοσιογράφους, να κάνουν το σωστό. Οι φωνές, ειδικά από τους εχθρικά διατεθειμένους προς την Γκαμπριέλα, κόπασαν τη στιγμή που αποβιβάστηκε ο Μακ Γκρέγκορ. Το μάθημα που είχε δώσει το προηγούμενο απόγευμα στον άνδρα που τον είχε προσβάλλει ήταν ακόμα νωπό στη μνήμη όλων.

   Οι ένορκοι έφτασαν στην είσοδο του δικαστικού μεγάρου και πέρασαν στο εσωτερικό του. Ένας αστυνομικός που έβγαινε βιαστικός έπεσε πάνω στον Ρέηντζερ, είπε ένα γρήγορο συγνώμη και βγήκε. Οι ένορκοι πέρασαν στην αίθουσα των συνεδριάσεων και περίμεναν την άφιξη των αντιδίκων.

   Πρώτος έφτασε ο Μπόνακορ που πάρκαρε επίτηδες έξω από τον προστατευτικό κλοιό των αστυνομικών και προχώρησε πεζός προς το δικαστήριο προσφέροντας στις κάμερες και τις φωτογραφικές μηχανές των δημοσιογράφων την εικόνα που ήθελαν, ο άψογος νομικός που δεν χρειάζεται προστασία γιατί έχει την αγάπη του κόσμου κάνοντας το καθήκον του στο ακέραιο. Τα αδηφάγα μέσα μαζικής ενημέρωσης ρούφηξαν άπληστα την εικόνα, ο εισαγγελέας ήταν πάντα καλός συνεταίρος. Τους έδινε απλόχερα αυτό που ήθελαν σε αντάλλαγμα για την υποστήριξή τους.

   Προχώρησε απολαμβάνοντας τις επευφημίες των επικριτών της Γκαμπριέλα και με το μυαλό του στο πόσο χρήσιμη θα του φαινόταν η δημοτικότητα αυτή πολύ σύντομα. Δεν είχε λόγο να ανησυχεί για τη δίκη. Όλα τα στοιχεία συνηγορούσαν στη δική του άποψη. Το ήξεραν και οι φεμινιστικές οργανώσεις που του είχαν απευθύνει ένα υπόμνημα για την υπεράσπιση της Γκαμπριέλα. Ναι θα νικούσε σ' αυτήν την δίκη και θα ζητούσε τη θανατική ποινή για την Γκαμπριέλα Ράνσομ.

   Ακούγοντας τις φωνές πίσω του να δυναμώνουν ο εισαγγελέας στράφηκε να δει έχοντας καταλάβει πως έφτανε το περιπολικό που μετέφερε την κατηγορούμενη. Είχε δώσει εντολές να σταματάει το περιπολικό έξω από τον αστυνομικό κλοιό ώστε να υφίσταται η Γκαμπριέλα την ταπείνωση να περνάει μέσα από το εξαγριωμένο πλήθος που την αποδοκίμαζε. Με ευχαρίστηση την είδε να σκύβει το κεφάλι κάτω από τις ύβρεις του όχλου που έπνιγαν τα όποια ενθαρρυντικά λόγια της φώναζαν οι υπερασπιστές της.

   Πήγε στην αίθουσα που θα διεξαγόταν η δίκη χωρίς να κρύβει το χαμόγελό του.

   -Γίνεται χαμός εκεί έξω, είπε η Λίζα. Δεν της αξίζει της κακομοίρας αυτό. Ακόμα και αν είναι ένοχη δεν χρειάζεται αυτήν την διαπόμπευση.

   Στεκόταν δίπλα στο παράθυρο και κοιτούσε έξω. Δεν απευθυνόταν σε κάποιον συγκεκριμένα και ήταν η Ντέμπορα Γουντς που απάντησε.

   -Σιγά μην την λυπηθούμε κιόλας, όπως έστρωσε θα κοιμηθεί.

   Η Λίζα κοίταξε την μεγαλύτερή της γυναίκα με μάτια στενεμένα από την οργή. Έκανε να κινηθεί προς το μέρος της αλλά το βλέμμα της έπεσε στον Μακ Γκρέγκορ που έκανε μια ανεπαίσθητη αρνητική κίνηση με το κεφάλι του. Οργισμένη σκέφθηκε να τον αγνοήσει αλλά η σκέψη πως εκείνος ήταν ο μόνος που φαινόταν να μη θεωρεί την Γκαμπριέλα de facto ένοχη τη συγκράτησε. Κοίταξε και πάλι έξω. Η Γκαμπριέλα είχε πλέον μπει στο δικαστικό μέγαρο και τα πλήθη είχαν κάπως ησυχάσει.

   -Παρακαλώ περάστε στην αίθουσα, είπε ο δικαστικός κλητήρας.

   Καθώς όλοι πήγαιναν προς την πόρτα ο Μάικ πρόφτασε την Λίζα.

   -Μην αντιδράς, της ψιθύρισε βιαστικά. Μη δώσεις αφορμή να σε εξαιρέσουν από τους ενόρκους, αν πιστεύεις τόσο στην αθωότητά της είσαι η μόνη της ελπίδα εδώ μέσα.

   Η Λίζα τον κοίταξε αλλά δεν πρόλαβε να ρωτήσει τίποτα καθώς πέρασαν στην κατάμεστη αίθουσα του δικαστηρίου.

   Η Γκαμπριέλα τελείωσε με το κούμπωμα του πουκαμίσου της και κοίταξε την Ιόλη που της χαμογέλασε ενθαρρυντικά.

   -Δεν έχει νόημα, είπε η κοπέλα. Ακούς τι γίνεται εκεί έξω; Ακόμα και αν αθωωθώ δεν θα είμαι ποτέ ξανά αποδεκτή. Πουθενά.

   Η Ιόλη πλησίασε και την αγκάλιασε.

  -Αυτό ακριβώς θέλουν, να χάσεις το θάρρος σου. Μην τους κάνεις το χατήρι. Κράτα ψηλά το κεφάλι, δεν πρέπει να ντρέπεσαι επειδή υπερασπίστηκες τον εαυτό σου. Έλα πάμε.

   Πήραν τη θέση τους στην αίθουσα και σχεδόν αμέσως μπήκε ο δικαστής.

  "Αρχίζουμε",σκέφθηκε η Ιόλη και δεν ήταν η μόνη.

   Ο Στήβεν Άιρτον στράφηκε και κοίταξε τους δώδεκα ενόρκους. Ο Μπόνακορ, που ήταν έτοιμος να σηκωθεί και να ξεκινήσει τη δίκη με την εναρκτήρια αγόρευσή, του μόρφασε αλλά δεν είπε τίποτα. Δεν μπορούσε να πει εξάλλου, στην αίθουσα του δικαστηρίου ο δικαστής εκπροσωπεί τον νόμο και είναι απόλυτος κύριος στην αίθουσα. Άλλους δικαστές μπορούσε να τους χειραγωγήσει, ακόμα και να τους εκφοβίσει, όχι όμως αυτόν τον δικαστή.

   -Θα σας πω κάποια λόγια, είπε ο Άιρτον στο σώμα των ενόρκων, σχετικά με τη διαδικασία. Ο κύριος εισαγγελέας θα σας πει ποια είναι η θέση της κατηγορούσας αρχής στη συγκεκριμένη υπόθεση. Δεν είναι απαραίτητα η πλήρης αλήθεια, ούτε η απόφαση που πρέπει να λάβετε. Είναι η θέση της πολιτικής αγωγής. Για την υποστήριξη της θέσης του ο κύριος εισαγγελέας θα παρουσιάσει κάποιους μάρτυρες. Ακούστε τι έχουν να πουν με προσοχή αλλά μη βιαστείτε να προχωρήσετε σε λήψη μιας απόφασης ως το τέλος της διαδικασίας. Είσαστε ελεύθεροι να κρατήσετε σημειώσεις αν το επιθυμείτε και νομίζετε πως θα σας είναι χρήσιμο αλλά δεν είναι απαραίτητο, στο τέλος της ακροαματικής διαδικασίας θα σας παραδοθούν όλα τα τεκμήρια που θα παρουσιαστούν στη δίκη καθώς και αντίγραφα των καταθέσεων. Αν έχετε κάποια ερώτηση σχετικά με κάποια κατάθεση, μπορείτε να την υποβάλλετε σύμφωνα με το προηγούμενο δεδικασμένο της υποθέσως Ροντρίγκες. Η κυρία συνήγορος θα παρουσιάσει τις θέσεις της υπεράσπισης και θα καλέσει τους δικούς της μάρτυρες όπου ισχύουν τα όσα ήδη είπα. Στο τέλος και οι δυο πλευρές θα κάνουν μια τελική αγόρευση και πλέον θα είναι η ώρα για την ετυμηγορία σας.

   Ο δικαστής έκανε μια μικρή παύση και ύστερα πρόσθεσε:

   -Θέλετε να ρωτήσετε κάτι τώρα;

   Κανένας από το σώμα των ενόρκων δεν κινήθηκε και ο δικαστής είπε:

   -Καλώς, σας εύχομαι καλή επιτυχία στο έργο σας. Κύριε Μπόνακορ, μπορείτε να αρχίσετε.

   Ο Μπόνακορ σηκώθηκε και έστρωσε το σακάκι του. Με αργά βήματα πλησίασε τις θέσεις των ενόρκων και στάθηκε κοντά στην πρώτη σειρά των θέσεων.

   -Κυρίες και κύριοι, ονομάζομαι Ζαν - Πιερ Μπόνακορ, ξεκίνησε με αυτοπεποίθηση, και είμαι εισαγγελέας της έδρας σε αυτήν την υπόθεση της πολιτείας κατά της Γκαμπριέλα Ράνσομ. Η υπόθεση ονομάζεται η πολιτεία κατά της Γκαμπριέλα Ράνσομ γιατί το έγκλημα που διαπράχθηκε έγινε κατά κάποιου που δεν μπορεί πλέον να διεκδικήσει τίποτα. Ο Άντονι Βάλμοντ είναι νεκρός, δεν μπορεί να αξιώσει δικαιοσύνη και η πολιτεία αναλαμβάνει το έργο αυτό. Θα αποδείξουμε λοιπόν ενώπιόν σας ότι η Γκαμπριέλα Ράνσομ χρησιμοποιήσε τη σεξουαλική έλξη που ένιωσε ο Άντονι Βάλμοντ για να τον παρασύρει σε μια θανάσιμη παγίδα. Είναι μια νέα και όμορφη γυναίκα όπως μπορείτε να δείτε και ο Άντονι Βάλμοντ δελεάστηκε. Ήταν ένας παντρεμένος άνδρας και σίγουρα είναι μεμπτό αυτό αλλά δεν του άξιζε να πεθάνει με κομμένο το λαιμό σαν σφάγιο αρχαίας θυσίας. Θα αποδείξουμε, τι άνθρωπος ήταν ο νεκρός όπως και τι κρύβεται πίσω από το αγγελικό όνομα της Γκαμπριέλα Ράνσομ, τα κίνητρα και το φθόνο που την οδήγησαν στο τρομερό της έγκλημα. Ευχαριστώ.

   Ο Μπόνακορ επέστρεψε στη θέση του. Ήταν σίγουρος πως είχε κάνει καλή εντύπωση στους ενόρκους και τους είχε προδιαθέσει ευνοΐκά απέναντι στην υπόθεσή του.

   Ο Μακ Γκρέγκορ είχε την ίδια άποψη. Ο εισαγγελέας και γενικά η κατηγορούσα αρχή έχει πλεονέκτημα, σε κάθε δίκη σχεδόν, εξαιτίας της ανθρώπινης προδιάθεσης που ευκολότερα πείθεται για την ενοχή κάποιου παρά για την αθωότητα. Ο Μπόνακορ είχε κάνει μια ήπια και μετριοπαθή παρουσίαση παρουσιάζοντας το πρόσωπο κοινωνικού λειτουργού που δεν έχει τίποτα το προσωπικό με κανέναν αλλά κάνει το καθήκον του. Ο Ρέηντζερ έβλεπε ότι είχε πετύχει κατά πολύ η προσέγγισή του. Από τους δώδεκα ενόρκους πέρα από τον ίδιο μόνο ο Βίνεκερ και η Λίζα δεν είχαν δει με καλό μάτι την πρώτη αγόρευση του δημόσιου κατήγορου. Ο ηλικιωμένος πρώην βιβλιοπώλης γιατί η γνώση της ανθρώπινης ψυχολογίας, που τόσα χρόνια συναναστροφής με κόσμο του είχαν χαρίσει, του επέτρεπε να δει την αλήθεια πίσω από την παράσταση και η νεαρή τραγουδίστρια γιατί ήταν πεπεισμένη πως η Γκαμπριέλα ήταν αθώα. Ψιθυριστά είχε αποκαλέσει τον εισαγγελέα με μια παγκοσμίως κοινή λέξη με τρία άλφα. Οι υπόλοιποι ωστόσο ένορκοι είχαν δεχθεί την αγόρευση του θετικά.

   Η Ιόλη σηκώθηκε για να κάνει τη δική της εναρκτήρια αγόρευση. Στάθηκε όρθια μπροστά στο κάθισμά της, δεν ήθελε να πλησιάσει τους ενόρκους, ήθελε να διαφοροποιήσει την στάση της από τον Μπόνακορ όσο περισσότερο μπορούσε, ακόμα και τέτοιες λεπτομέρειες έπαιζαν το ρόλο τους στην εικόνα που σχημάτιζαν στο μυαλό τους οι ένορκοι.

   -Ονομάζομαι Ιόλη Χόφμαν, είπε με ήρεμη και συγκρατημένη φωνή. Είμαι η συνήγορος της Γκαμπριέλα Ράνσομ. Βρίσκομαι εδώ για να αποδείξω ένα και μόνο πράγμα, ότι η κοπέλα που κάθεται σ' αυτήν εδώ την θέση, εγκαταλελειμένη απ' όλους.......

   -Ένσταση, κύριε πρόεδρε! φώναξε ο Μπόνακορ ενώ τιναζόταν όρθιος. Προσπαθεί να επηρεάσει συναισθηματικά τους ενόρκους.

   -Είναι γεγονός κύριε πρόεδρε, είπε η Ιόλη, έχω αναλάβει την υπεράσπισή της εθελοντικά, άνευ αμοιβής. Δεν είναι σε θέση να προσλάβει δικηγόρο.

   -Γεγονός άσχετο με τη δίκη! είπε ο Μπόνακορ.

   -Σχετικό, είπε με πάθος η Ιόλη αποκαλύπτοντας για πρώτη φορά στην Γκαμπριέλα τη φλόγα που έκρυβε μέσα της και το ότι θα πάλευε με όλες της τις δυνάμεις σ' αυτήν την δίκη.

   -Μπορείτε να το αποδείξετε αυτό κυρία συνήγορε; ρώτησε ο Άιρτον ήσυχα.

   -Αν ο κύριος κατήγορος με αφήσει να ολοκληρώσω, είπε δηκτικά η Ιόλη.

   -Η ένσταση απορρίπτεται.

   -Θα αποδείξω λοιπόν, είπε η Ιόλη, ότι αυτή η ανυπεράσπιστη κοπέλα, δεν είχε ποτέ σκεφθεί να παγιδεύσει και να δολοφονήσει τον Άντονι Βάλμοντ, γιατί αυτό σημαίνει φόνος πρώτου βαθμού, πως υπήρξε προμελέτη. Πως υπήρχε πρόθεση και είχε προμελετηθεί το έγκλημα. Η Γκαμπριέλα Ράνσομ όμως δεν είχε προμελετήσει τίποτα. Επέστρεφε από τη δουλειά της και έπεσε θύμα ενός κτηνώδους βιαστού, αμύνθηκε με το μόνο τρόπο που της ήταν εύκαιρος. Ναι σκότωσε τον Άντονι Βάλμοντ αλλά ήταν αυτοάμυνα και όχι προμελετημένος φόνος και αυτό θα αποδείξουμε. Ευχαριστώ.

   Η Ιόλη κάθισε και πάλι, τα λόγια της δεν είχαν περάσει χωρίς αντίκτυπο αλλά απείχαν από το να έχουν επηρεάσει τους ενόρκους το ίδιο με του Μπόνακορ που σηκωνόταν από τη θέση του για να καλέσει την πρώτη του μάρτυρα.