Πριν λίγους μήνες σε μια συνέντευξή, εδώ στο ιστολόγιό μου, είχα πει ότι αυτό που δεν μου αρέσει περισσότερο στους ανθρώπους ήταν η έλλειψη εντιμότητας, η υποκρισία. Αυτό μέχρι προχθές το βράδυ.
Τι άλλαξε;
Προχθές η πριγκίπισσά μου δέχθηκε μια επίθεση, δεν ήταν σωματική, δεν ήταν εκ του σύνεγγυς αλλά από μακριά. Ήταν λεκτική επίθεση και τόσο βίαιη όσο καμιά σωματική επίθεση δεν μπορεί να είναι. Την τάραξε, την πόνεσε. Έτσι αυτό που σιχαίνομαι περισσότερο είναι οι επιθέσεις κατά της αγαπημένης μου.
Τη στιγμή που άρχισε να κλαίει μου ήρθε να βρω τον υπαίτιο και να τον σκοτώσω αφού θα τον έχω βασανίσει. Ήταν απαίσιο να βλέπω την αγαπημένη μου σε μια τέτοια κατάσταση και να μην μπορώ παρά να προσπαθώ να την ησυχάσω.
Είμαι ακόμα γεμάτος οργή και προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι έχει σημασία μόνο η πριγκίπισσά μου των ρόδων και το ότι είναι καλά και όχι να αρχίσω πόλεμο με το εν λόγω ανθρωπάριο που την πλήγωσε. Αλλά είναι δύσκολο.
Και απόψε όταν θα καληνυχτίσω την κυρία της ψυχής μου και θα της ευχηθώ όνειρα γλυκά θα ευχηθώ στον εχθρό της ό,τι χειρότερο υπάρχει κάτω από τον ουρανό.
8 σχόλια:
έι, δεν μπορείς να το κάνεις αυτό!
καταλαβαίνω την οργή σου
μα όταν θα της εύχεσαι όνειρα γλυκά,
θα δεις πως δεν θα υπάρχει χώρος και για οργή στην ψυχή σου..
το ξέρω
αρκεί να είσαι κοντά της με την αγάπη σου..
αυτή θα την αγγίξει και θα την θεραπεύσει,
αυτή θα πάρει ό,τι πονάει μακριά.. και πολύ σύντομα, από όσο αντιλαμβάνομαι!
καλώς σε βρίσκω :)
Ναι, έχεις δίκιο. Όταν μιλάω μαζί της και της γλυκομιλάω μαλακώνει και η δική ιδιοσυγκρασία αλλά θύμωσα πολύ με αυτό που έγινε και έχω την τάση να θέλω εκδίκηση.
Καλώς ήρθες στο ιστολόγιό μου.
Συμβαινουν αυτα και μαλιστα συμβαινουν καθημερινα.Οπως λεω και στα κοριτσια δεν γινεται οποιος μας ενοχλει να τον πλακωνουμε στο ξυλο.Τον λυπομαστε και παμε παραπερα.
Ναι σωστά τους λες. Αλλά το εν λόγω άτομο θέλει πολύ ξύλο.
Πένα μου,
έτσι είναι στη ζωή..
Συνέχεια αυτά μας συμβαίνουν.
Αγνόησέ το. Όποιος στεγάζει την κακία μέσα του, αυτήν έχει για να εκτοξεύει, αλλά αυτή η κακία του κάνει ήδη κακό, δηλητηριάζει πρώτα εκείνον που τη στεγάζει.
Ρίξτο στο γυαλό και
συγκεντρώσου στην Αγάπη.
Κανείς δεν μπορεί αληθινά να μας βλάψει στην ψυχή μας!
Φιλιά και στους δυο σας
Καλή μου Ρεγγίνα ευχαριστώ για τα λόγια στήριξης απλά αυτό ήταν μια εκδήλωση κακίας που δεν περίμενα και κόστισε πολύ στην πριγκίπισσά μου. Και αυτό με θύμωσε, έχεις φυσικά δίκιο για όσα λες για την κακία, ελπίζω το εν λόγω άτομο να δηλητηριάζει τον ευατό στο εξής και όχι την πριγκίπισσά μου.
Περνάω μία παράξενη φάση τελευταία. Προσπαθώ να καταλάβω, όχι, να διαλέξω τι θέλω. Τι προτιμώ ως μέσο αντιμετώπισης, τι ταιριάζει σε μένα ως άνθρωπος. Η αρχική μου αντίδραση σε τέτοιες καταστάσεις ήταν κάποτε πρώτα να πλακώνω στο ξύλο και μετά να κάνω ερωτήσεις.
Έχω περάσει φάσεις που ό, τι γίνεται το κρατώ μέσα μου και είμαι άριστη στο να διώχνω τα άσχημα συναισθήματα που άλλοι μου προκαλούν. Τα μοναδικά συναισθήματα που δεν επεξεργάζομαι, ή τουλάχιστον δεν αγνοώ και δεν θάβω μέσα μου είναι τα δικά μου. Ελάχιστες φορές έχει τύχει να κλάψω μιας και αυτό έχω καταφέρει να το αποτρέπω, όσο δύσκολα κι αν είναι τα πράγματα μέχρι που έφτασα σε σημείο να μην μπορώ να κλαίω ακόμα κι αν θέλω.
Ο θυμός από την άλλη σπάνια έρχεται, και μαντεύω το ίδιο συμβαίνει και σε σένα. Υποπτεύομαι μάλιστα πως ο μοναδικός λόγος για τον οποίο θα θύμωνες σοβαρά θα ήταν η πριγκίπισσα σου.
Ο λόγος που στα γράφω όλα αυτά είναι για να καταλήξω στο γεγονός πως δεν είμαι σίγουρη τι να σε συμβουλέψω. Φυσικά ο σεβασμός μου προς εσένα με ωθεί στο να σου γράψω, τι συμβουλή χρειάζεσαι εσύ από εμένα; Από την άλλη, σε νοιάζομαι, και επειδή έχω την απατηλή αίσθηση πως σε ξέρω αρκετά, πιο ταιριαστό είναι νομίζω να σου πω να μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να φθείρεται από τέτοιες καταστάσεις. Ναι, η αγαπημένη σου έχει πληγωθεί. Δεν βρίσκω όμως λόγο να συνεχίσεις να το σκέφτεσαι. Ευελπιστώ πως την στιγμή που θα διαβάζεις αυτά τα λόγια θα είσαι πιο ήρεμος.
Υπάρχουν άτομα γύρω σου, Ουίλλιαμ, που μπορεί να μην βλέπεις, αλλά σε αγαπάνε. Μην το ξεχνάς αυτό ;)
Και τώρα φεύγω, πάω να ξεχάσω όλα αυτά τα σοφά λόγια συνεχίζοντας τις αυτοκαταστροφικές μου τάσεις, τελείως αντίθετες με το τι είναι σωστό, αλλά και το τι είναι εύκολο :)
Τι μακροσκελές σχόλιο! Ευχαριστώ που νοιάζεσαι τόσο Creep, ειδικά τόσο που να καθίσεις και να γράφεις όλα αυτά. Συνέχισε να δίνεις τις συμβουλές σου, Ακόμα και αν όσα λες ο άλλος τα έχει σκεφθεί ήδη είναι ανακούφιση να του τα επιβεβαιώνει ένας τρίτος.
Είναι αλήθεια ότι δεν έχω πλέον αυτήν την θυελλώδη οργή, είμαι γαλήνιος γιατί είναι καλά και η πριγκίπισσά μου καλά. Αλλά την εκδίκηση την σκέφτομαι ακόμα δυστυχώς.
Να είσαι καλά και να προσέχεις τον εαυτό σου.
Δημοσίευση σχολίου