Το πλέον γνωστό και
συζητημένο βιβλίο του Μπράουν πέρασε και αυτό από τα χέρια μου. Σαφώς καλύτερο
από το Χαμένο Σύμβολο αλλά κατώτερο από τους Πεφωτισμένους που κατ’ εμέ
εξακολουθεί να είναι το καλύτερο βιβλίο του Μπράουν.
Για την υπόθεση να μη
πω αφού είναι μάλλον πασίγνωστη και έχει κάνει ντόρο. Στα θετικά του βιβλίου
είναι η όπως πάντα γρήγορη πλοκή που διαδραματίζεται ολόκληρη σε μερικές ώρες,
οι εναλλαγές σκηνών και φυσικά η αληθοφάνεια των τοποθεσιών και των οργανισμών
και μέσων που βλέπουμε στην ιστορία. Στα αρνητικά τώρα. Πέρα από το θέμα της
παρουσίασης του Ιησού που εξόργισε τους Χριστιανούς και του Opus Dei, που
εξαγρίωσε το Βατικανό και τους Καθολικούς έχει κάνει και άλλα λάθη ιστορικά
ταυτίζοντας το κοινό της Σιών με τους Ναΐτες αλλά και με τους φακέλους που
αποκαλύπτουν την διαδοχή στην αρχηγία της οργάνωσης ( αν και το τελευταίο δεν
μπορεί να καταλογιστεί εξ ολοκλήρου στον Μπράουν, όταν γράφτηκε το βιβλίο
θεωρούνταν αυθεντικοί ), το πώς παρουσιάζει το τάγμα κλπ.
Στο σύνολό του είναι
ένα καλό βιβλίο για να περάσει η ώρα και έχει και μερικούς απολαυστικούς
γρίφους να σας προβληματίσουν μαζί με τους ήρωες.
4 σχόλια:
εμενα μου αρεσε
όπως και όλα του
Σύντομα κριτική και για άλλο βιβλίο meanan.
το βρήκα μέτριο, μου το είχαν χαρίσει πριν χρόνια, όταν ειχε βγει περίπου... το καλό ήταν οτι ήταν η εικονογραφημένη έκδοση, αυτό το έκανε απολαυστικότερο :) δεν λέω βέβαια οτι είναι χαμένος χρόνος, ευχάριστο ήταν... η ταινία μου άρεσε, ίσως λογικά, ακόμα λιγότερο, παρόλο που έχω αδυναμία στον Τομ Χανκς και παρά τον θερινό κινηματογράφο... το Inferno που διάβασα πριν ενάμιση χρόνο περίπου μου άρεσε περισσότερο! το καλό που έχουν τα βιβλία του Μπράουν είναι οι πληροφορίες γύρω από την τέχνη, σαν θέμα με ελκύει αυτό... και δευτερευόντως βέβαια οι γρίφοι που λες. Αν διαβάσω ένα ακόμα, με συμβουλεύεις να είναι οι Πεφωτισμένοι, αν καταλαβαίνω... ;)
Το Inferno είναι στα επόμενα που θα διαβάσω κάποια στιγμή. Αλλά ναι να διαβάσεις τους Πεφωτισμένους. Είναι το καλύτερό του.
Δημοσίευση σχολίου