Μυστικά Του Παρελθόντος (συνέχεια)

Author: Νυχτερινή Πένα /


   -Ωραία, είπε βλοσυρά ο Μιχάλης που διάβαζε ήδη το ημερολόγιο της Άννας Δάια. Σε ακούμε, αν αυτά που θα πεις αξίζουν μπορεί να σε αφήσουμε να φύγεις.


   Ο άνδρας κοίταξε τον Ρωμανό.

   -Θα σε αφήσουμε αν μας πεις κάτι χρησιμο.

   -Βρίσκομαι εδώ όχι για να κατασκοπεύσω αλλά για να ψάξω για την κόρη του Δάια. Πιστεύει ότι ίσως κρύφθηκε η κόρη του σ' αυτό το χωριό. Με έστειλε να δω. Αν τη βρώ θα πάρω δέκα χιλιάρικα.

   -Να τη βρεις και να την πας πίσω. Και ο νεαρός; ρώτησε ο Ρωμανός.

   -Δεν τον ένοιαζε ακόμα και αν αναγκαζόμουν να του φυτέψω κανά δυο.

   -Γιατί όλος ο χαμός και αν τον κατηγορεί για απαγωγή γιατί δεν έχει κάνει μήνυση;

   -Δεν θέλει δημοσιότητα.

   -Για να μη γίνει σκάνδαλο;

  -Αυτό δεν το ξέρω. Μπορεί μιας και ετοιμάζεται να την παντρέψει με έναν φίλο του μεγαλοεπιχειρηματία. Άκουσα μια μέρα να συζητάνε κάτι για το δικαίωμά της και για ημερομηνίες αλλά όταν πλησίασα να ακούσω σταμάτησαν.

   -Μάλιστα, είπε ο Ρωμανός. Τι άλλο ξέρεις για το θέμα; η μητέρα της τι λέει για όλο αυτό;
   -Δεν έχει μητέρα.

   -Δεν έχει;

   -Όχι, αν ήσουν ντόπιος θα ήξερες ότι η Αγγελική Δάια πέθανε στη γέννα και γι' αυτό η μικρή πήρε το όνομά της.

   -Τι άλλο θα μπορούσες να μας πεις σχετικά;

   -Δεν υπάρχουν άλλα.

   -Παύλο, είπε ο Ρωμανός. πάρε το τάγμα και ενημέρωσε ότι έχουμε κάποιον που θα ενδιαφέρει το δεύτερο γραφείο.

   -Είπες θα με αφήσεις ελεύθερο, βρυχήθηκε ο άνδρας.

   -Είπα ψέμματα, είπε απλά ο Ρωμανός και έκανε νόημα στον Μιχάλη να τον ακολουθήσει έξω.

   Οι δυο ομόβαθμοι βγήκαν έξω. Ο Ρωμανός κάθισε σε ένα πεζούλι και πέρασε το χέρι του πάνω από το πρόσωπό του.

   -Τι λες; Το χειρίζομαι σωστά; ρώτησε.

   -Μια χαρά. Θα σε λατρέψουν στο τάγμα. Και αχρήστεψες τον τύπο, είδε δεν είδε δεν θα μπορεί να πει τίποτα στο Δάια για πολύ καιρό.

   -Πως θα βρούμε μια άκρη; Δεν μας είπε κάτι χρήσιμο.

   -Μας είπε.

   -Μας είπε; Εκπλάγηκε ο Ρωμανός.

   -Αν δεν είχαμε το ημερολόγιο ίσως όχι. Αλλά τώρα μας είπε, ναι.

2 σχόλια:

Marouli είπε...

Παλι πανω στο καλο μας αφηνεις.. Παντως πολυ μικρη η συνεχεια.. Περιμενουμε για τοσο δα μικρα κομματακια? Ντροπη!

Μαρουλοφιλακια! Ωραια το πας μπραβο!

Νυχτερινή Πένα είπε...

Μη γκρινιάζεις μαρουλάκι. Γράφω όσο πιο σύντομα μου επιτρέπουν οι υποχρεώσεις μου.
Και ναι το κόβω πάντα στο καλό. Πως θα σε κρατήσω σε αγωνία;

Δημοσίευση σχολίου