Νυχτερινή Πένα

   Ο Ρωμανός κοίταξε τον Μιχάλη που διάβαζε το ημερολόγιο. Εκείνος έδειχνε ατάραχος αν και μια προσεκτική ματιά στο πρόσωπό του φανέρωνε το πόσο σκεφτικός ήταν. Ακουμπισμένος στον τοίχο διάβαζε με την προσοχή του αμέριστα δοσμένη σε αυτό.

   -Τι μας είπε δηλαδή; ρώτησε ο Ρωμανός.

   -Με αυτά που δεν μας είπε είναι σαν να μας είπε πολλά.

   -Είναι ώρα για γρίφους;

   -Γρίφοι; Ναι, γρίφοι στο σκοτάδι. Αλλά το σκοτάδι δίνει τη θέση του στο φως και οι γρίφοι θα βρουν την απάντησή τους. Σύντομα κιόλας.

   -Εννοώ σχετικά με το λεχρίτη που έχουμε μέσα.

   -Α! Με συγχωρείς. Δεν μας είπε τίποτα για την αδερφή του Δάια. Αλλά όπως λέει εδώ ήταν έγκυος. Και επειδή ο Δάια δεν έχει ανήψια αυτό με κάνει να αναρωτιέμαι. Αν αυτή που είναι δεν είναι αυτή που είναι τότε ποια είναι; Πότε και που γεννήθηκε η Αγγελική Δάια; Πότε πέθανε η μητέρα της και πότε η θεία της;

   -Πως θα το μάθουμε αυτό;

   -Άσε το σε' μενα, είπε ο Μιχάλης και πρόσθεσε με ένα πολύ τυπικό ύφος, που έκανε το Ρωμανό να γελάσει: Αιτούμαι υπηρεσιακό για την πόλη του Βαθέως κύριε αρχιφύλακα.

   -Αμέσως μόλις πάρουν το καθίκι απο τα χέρια μας. Βρες την άκρη Μιχάλη, η εξέλιξη που έχει πάρει αυτή η υπόθεση δεν μου αρέσει.

   -Ω θα τη βρω, να είσαι σίγουρος, μου αρέσει να ψάχνω αρχεία και να βρίσκω ασυμφωνίες ή να επαληθεύω στοιχεία. Εσείς να προσέχετε, μπορεί ο Δάια να θυμώσει που μαντρώσαμε το τσιράκι του.

   Ο Ρωμανός άφησε έναν στεναγμό ανακούφισης. Το τζιπ και το φορτηγό με το διοκητή και το κλιμάκιο από το τάγμα που είχε έρθει να παραλάβει τον κρατούμενο έφευγε. Είχαν όλοι μείνει απόλυτα ευχαριστημένοι με τις εξηγήσεις και είχαν συγχαρεί τον Ρωμανό για το επίτευγμά του.

   -Έτοιμος.

   Ο Ρωμανός γύρισε και είδε τον Μιχάλη να βγαίνει από το φυλάκιο. Είχε αντικαταστήσει τη στολή του με απλά καθημερινά ρούχα και τίποτα πάνω του δεν θύμιζε στρατιώτη.

   -Πως θα πας;

   -Έχω τηλεφωνήσει για ταξί.

   -Καλή επιτυχία. Βρες την άκρη.

   Ο Μιχάλης ένευσε και ξεκίνησε για το δρόμο.

   Ήταν οκτώ και είχαν εκπαιδευθεί για δουλειές ακριβώς σαν αυτή που καλούνταν και τώρα να κάνουν. Κινήθηκαν προς το ερημωμένο χωριό μέσα από τη ρεματιά με προσοχή για να αποφύγουν το φυλάκιο και όταν φτάσανε εντόπισαν αμέσως τους στόχους τους χάρη στην ειδική συσκευή θερμικής ανίχνευσης. Εισέβαλλαν στο σπίτι και χωρίς κανέναν δισταγμό χτύπησαν το νεαρό άνδρα που δοκίμασε να αντιδράσει. Άρπαξαν την κοπέλα και την ακινητοποίησαν. Ένας τους σκόρπισε τα φλεγόμενα ξύλα από την εστία στον υπόλοιπο χώρο. Η κοπέλα ούρλιαξε. Μετά αποκοιμήθηκε καθώς την ψέκασαν με ένα ειδικό σπρέι. Έφυγαν όπως ήρθαν κουβαλώντας την Αγγελική Δάια.