Είμαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι και ο πόνος που με έχει κυριεύσει κάνει κάθε κίνηση αδύνατη. Παρά τα παυσίπονα που συνέχεια μου χορηγούν δε λέει να με αφήσει, έχουμε γίνει αχώριστοι και με κρατάει δέσμιο, καθηλωμένο. Κοιτάω τον ορό, πέφτουν οι σταγόνες και κυλούν μέσα από τον μικρό λαστιχένιο σωλήνα στο αίμα μου. Σε λίγο θα είναι η ώρα να με πάρουν στο χειρουργείο απ' όπου μπορεί να μη βγω. Δεν μετανιώνω για τίποτα άλλο παρά μόνο γιατί δεν πρόλαβα να μιλήσω ξανά μαζί σου, να σου πω ότι σε αγαπώ.
Οι νοσοκόμοι με το φορείο μπήκαν στο δωμάτιο, με ανασηκώνουν και με τοποθετούν σε αυτό. Ξεκινάμε. Πόσο μου λείπεις και ίσως δεν σε ξαναδώ...
Τινάζομαι.
Ήταν μόνο ένα όνειρο. Απίστευτα έντονο και αληθινό αλλά όνειρο. Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά και η ανάσα μου έχει γίνει κοφτή. Δεν φοβάμαι το θάνατο αλλά να στερηθώ εσένα είναι μια τρομερή καταδίκη, η χειρότερη που θα μπορούσε να μου επιβληθεί.
Ξαπλώνω και πάλι. Μακάρι να ήσουν εδώ δίπλα μου, να διώξεις με τη θέρμη του κορμιού σου την παγωνιά που ξαφνικά με τύλιξε, να ψιθυρίσεις ότι ήταν όνειρο και όλα είναι καλά. Ότι δεν πρέπει να φοβάμαι, και ακόμα το πιο πειστικό σου επιχείρημα δεν θέλεις να φοβάμαι.
Πόσο διαφορετικό είναι αυτό το ξύπνημα από το προηγούμενο πρωί που ξύπνησα προφέροντας το γλυκό όνομά σου. Πόση τρυφερότητα χωράει σε ένα όνομα με μόνο τρεις συλλαβές! Πόση αγάπη! Το προφέρω ξανά και ξάνα σαν μαγικό φυλακτό.
Έξω βρέχει, μακάρι να ερχόσουν ξαφνικά, να χάιδευα τα βρεγμένα σου μαλλιά, να σε τύλιγα με μια κουβέρτα για να ζεσταθείς. Να φιλούσα τα γλυκά σου χείλη για το καλώς ήρθες λατρευτή.
Πόσο θα ήθελα να είσαι εδώ.....
Οι νοσοκόμοι με το φορείο μπήκαν στο δωμάτιο, με ανασηκώνουν και με τοποθετούν σε αυτό. Ξεκινάμε. Πόσο μου λείπεις και ίσως δεν σε ξαναδώ...
Τινάζομαι.
Ήταν μόνο ένα όνειρο. Απίστευτα έντονο και αληθινό αλλά όνειρο. Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά και η ανάσα μου έχει γίνει κοφτή. Δεν φοβάμαι το θάνατο αλλά να στερηθώ εσένα είναι μια τρομερή καταδίκη, η χειρότερη που θα μπορούσε να μου επιβληθεί.
Ξαπλώνω και πάλι. Μακάρι να ήσουν εδώ δίπλα μου, να διώξεις με τη θέρμη του κορμιού σου την παγωνιά που ξαφνικά με τύλιξε, να ψιθυρίσεις ότι ήταν όνειρο και όλα είναι καλά. Ότι δεν πρέπει να φοβάμαι, και ακόμα το πιο πειστικό σου επιχείρημα δεν θέλεις να φοβάμαι.
Πόσο διαφορετικό είναι αυτό το ξύπνημα από το προηγούμενο πρωί που ξύπνησα προφέροντας το γλυκό όνομά σου. Πόση τρυφερότητα χωράει σε ένα όνομα με μόνο τρεις συλλαβές! Πόση αγάπη! Το προφέρω ξανά και ξάνα σαν μαγικό φυλακτό.
Έξω βρέχει, μακάρι να ερχόσουν ξαφνικά, να χάιδευα τα βρεγμένα σου μαλλιά, να σε τύλιγα με μια κουβέρτα για να ζεσταθείς. Να φιλούσα τα γλυκά σου χείλη για το καλώς ήρθες λατρευτή.
Πόσο θα ήθελα να είσαι εδώ.....
14 σχόλια:
http://www.youtube.com/user/michaelbubletv?blend=1&ob=4#p/search/8/lbSOLBMUvIE
Όνειρα γλυκά Νυχτερινή Πένα!
Ευχαριστώ Ginny.
Την καλημέρα μου.
παλι αισιοδοξος,τελεια.................
Χαίρομαι που σου άρεσε meanan.
παντα η βροχη φερνει το συναισθημα της συντροφικοτητας
δεν ειναι παντοτε γραφτο ομως να εισαι με καποιον και ετσι η ζωη σου χαριζει τις αναμνησεις τις
φιλακια καλη εβδομαδα :)
Ναι, οι γλυκές αναμνήσεις αντικαθιστούν μερικές φορές μια παρουσία.
Καλή βδομάδα και σε' σενα σκουλήκι.
Πολύ όμορφο και τρυφερό..Εύχομαι κάποιο πρωινό να ξυπνήσεις και να 'ναι δίπλα σου αυτή που αγαπάς..:-)
Ευχαριστώ Γιασεμένια. Θα ήταν πολύ όμορφο.
Μην αφήνεσαι στον Πόνο!
Ταξίδεψε!
Έσκασε μύτη..ιστορία. Αν θέλεις μπες εδώ:http://anemondixtia.blogspot.com/2010/10/blog-post_18.html
και δήλωσε συμμετοχή.
Ευχαριστώ για την πρόσκληση, επιβιβάστηκα.
Οταν το ζείς είναι ακόμα πιο τρομαχτικό.
Εδώ τουλάχιστον είναι όνειρο.
Παρ΄όλα αυτά η ζωή τρέχει, το χαμόγελο έρχεται πάλι στα χείλη και η αισιοδοξία λάμπει στα μάτια.
Εύχομαι τα όνειρά σου να είναι αισιόδοξα χαρούμενα και επιδοφόρα .
χαίρομαι που σε γνώρισα , πιστεύω να τα λέμε και μετά το παιχνίδι
Πράγματι, η ζωντανή εμπειρία ήταν χειρότερη. Αλλά ναι συνεχίζουμε στη ζωή με αισιοδοξία. Ευχαριστώ για την ευχή Βασιλική και καλώς ήρθες. Φυσικά θα τα λέμε.
Νυχτερινή μου πένα, πάντα ευτυχώς έρχεται η Ανατροπή σ ότι μοιάζει προδεδικασμένο, και η ανατροπή από μόνη της εμπεριέχει κάτι πολύ Ισχυρό: την Ελπίδα!
Ναι η ελπίδα πάντα υπάρχει. Και εκείνη με οδηγεί.
Δημοσίευση σχολίου