Ο Τζώρτζ μετακινήθηκε έρποντας κοντά στον Άλαν. Ο
λοχαγός είχε στηρίξει το αριστερό του χέρι με τον αγκώνα στο γρασίδι του πάρκου
και έχοντας σταθερό το όπλο του έβαλε κατά των αντιπάλων τους με κάθε σφαίρα να
ρίχνει και έναν.
-Πρέπει να καταφέρουμε να βγούμε από το πάρκο, είπε
ο Βρετανός, πριν φέρουν κι άλλες δυνάμεις και μας καθηλώσουν.
-Αν μπορέσουμε να φτάσουμε στο κιόσκι θα
αποκτήσουμε ένα σημείο στήριξης.
-Δεν έχουμε βαρέα όπλα, με τα ατομικά όπλα θα είναι
πιο δύσκολο.
-Έχουμε και ένα GPMG, είπε ο Τζωρτζ.
-Να το επιχειρήσουμε.
Οι ελεύθεροι σκοπευτές της ομάδας του Άλαν είχαν
καταφέρει να ακροβολιστούν και να χτυπούν στόχους από διαφορετικές πλευρές που
προβλημάτισαν τους επιδρομείς και ανέκοψε την προέλασή τους.
-Συγκεντρώστε πυρά στους δεξιά! φώναξε ο Άλαν. Πρέπει
να μην μας πλησιάσουν από την πλευρά εκείνη.
Οι άντρες του είχαν καταφέρει να έρθουν πιο κοντά
μεταξύ τους καλύπτοντας τα νώτα τους και αλληλοκαλυπτόμενοι. Ο Τζώρτζ ετοίμασε
τους δικούς του.
-Πρέπει να πάρουμε το κιόσκι για να έχουμε κάλυψη
και να απαγκιστρωθούμε προς τη νότια πλευρά.
Ο λοχίας Μοντγκόμερι σήκωσε το πολυβόλο του. Έριξε
μια ριπή που κομμάτιασε κυριολεκτικά δυο επιδρομείς, ενώ μια σειρά βομβίδων από
τους Αμερικανούς ανέκοψε την πορεία των ρομπότ με τα βαρέα πολυβόλα στους
βραχίονες, και άρχισε να τρέχει με τους υπόλοιπους πεζοναύτες να ακολουθούν.
Έφτασε πρώτος στο κιόσκι, ανέβηκε τα δυο σκαλάκια και έστησε το πολυβόλο στο
τοιχάκι που το περίκλειε ανοίγοντας πυρ.
Ο Γουίλλιαμ σκόνταψε φτάνοντας στα σκαλάκια αλλά
πρόλαβε και τον έπιασε ένας από τους πατριώτες του. Τώρα από το κιόσκι έβαλαν
κάμποσοι άνδρες και η ισορροπίας της μάχης άρχισε να αλλάζει.
-Εντάξει! φώναξε ο Άλάν, πάμε! Μας καλύπτουν.
Περνώντας γρήγορα πίσω από το κιόσκι έλαβαν θέσεις
γύρω από τη διαδρομή διαφυγής.
-Πάμε, θέσεις γύρω από την πύλη, είπε ο Τζώρτζ. Οι
Βρετανοί άφησαν το κιόσκι με τον Μοντγκόμερι πίσω πίσω να βάλλει κατά ριπάς
κατά των ρομπότ. Είχε μάθει από πείρα πλέον που μια ριπή θα μπορούσε να
αχρηστεύσει του κολοσσούς αυτούς ή και να προκαλέσει έκρηξη.
Με τους Βρετανούς άρχισαν να υποχωρούν και οι
ακροβολισμένοι ελεύθεροι σκοπευτές.
-Βγαίνουμε στο δρόμο!
Δυο ρομπότ φάνηκαν να έρχονται και οι επιδρομείς
ενισχυμένοι ξαναμπήκαν στο πάρκο αλλά ο Μοντγκόμερι τους έκοψε την φόρα
καταστρέφοντας σύντομα τα δυο ρομπότ και αναγκάζοντας τους λευκοντυμένους
εισβολείς να υποχωρήσουν.
-Ξέρεις τι μου θυμίζουν; είπε ένας Αμερικανός. Τους
Stormtroopers από τον Πόλεμο των Άστρων.
Ο Γουίλλιαμ γύρισε και τον κοίταξε με ένα
ανεξιχνίαστο βλέμμα.
Η Ντέηνα είχε τα μάτια της δέκατέσσερα για οποιαδήποτε
παρουσία των εισβολέων καθώς προπορευόταν των αμάχων πολιτών με το πιστόλι της
στο χέρι. Οι αστυνομικοί του 29ου της είχαν δώσει έναν γεμιστήρα για
το όπλο της και έναν ακόμα επιπλέον από τα δικά τους πυρομαχικά που δεν ήταν
πολλά μιας και είχαν εξοπλιστεί όλοι οι άνδρες που είχαν ξεκινήσει με τα
περιπολικά νωρίτερα.
Ενώ ήταν σε εγρήγορση για εχθρική παρουσία το μυαλό
της ταξίδευε στη Νάταλι. Αναρωτιόταν τι να έκανε. Είχε ακούσει από κάποιους ότι
το νοσοκομείο είχε εκκενωθεί και το προσωπικό είχε μεταφερθεί αλλού. Να είχε
πάει και η Νάταλι ή να είχε δοκιμάσει να γυρίσει σπίτι.
Την είχε καλέσει στο τηλέφωνο του σπιτού αλλά και
στο κινητό χωρίς κανένα αποτέλεσμα, οι τηλεφωνικές γραμμές δυσλειτουργούσαν ή
δεν λειτουργούσαν καθόλου. Για πολλοστή φορά ευχήθηκε να είναι καλά. Θα την
έψαχνε αμέσως μόλις ασφάλιζε αυτούς τους ανθρώπους.
Ο Μπράντον Νας που οδηγούσε πρώτος θα είχε σκοτωθεί
σκοτώνοντας και πόσους πολίτες αν δεν ήταν αυτός που ήταν. Μπαίνοντας σε ένα
δρόμο αναγκάστηκε να πατήσει τέρμα το φρένο για να μην πέσει πάνω στους
μαζεμένους ανθρώπους που βρίσκονταν εκεί. Δεν φαίνονταν να τον έχουν αντιληφθεί
και ο Βρετανός απόρησε. Τι έκαναν όλοι αυτοί εκεί πέρα;
Πίσω του είχαν σταματήσει και τα υπόλοιπα
αυτοκίνητα. Ο Άλεξ και ο Κρις βγήκαν να δουν τι συμβαίνει. Ακολούθησαν ο
Μπρούστερ και ο Σάντερς. Πλησίασαν το πλήθος που ακόμα φαινόταν να αγνοεί την
παρουσία τους. Αρχίσανε να παραμερίζουν κάποιους και τότε έγινε αντιληπτή η
παρουσία τους και πολλοί έβγαιναν από τη μέση με μουρμουρητά που απλώνονταν σαν
τις ρυτίδες στην επιφάνεια νερού όταν κάποιος ρίξει πέτρα.
Τώρα μπορούσαν να δουν τι είχε προκαλέσει τη
συγκέντρωση αυτή του πλήθους. Υπήρχε ένα μεγάλο ελικόπτερο προσγειωμένο πιο
πέρα στη διασταύρωση δύο δρόμων. Έξω από αυτό στέκονταν δυο άνδρες ενώ ένας
τρίτος φαινόταν στο πιλοτήριο.
-Το ελικόπτερο μπορεί να χωρέσει είκοσι επιβάτες,
θα πάρουμε είκοσι δύο, είμαστε πρόθυμοι να το ρισκάρουμε. Αλλά η κάθε θέση θα
κοστίσει χίλια δολάρια σε αυτόν που θα την καταλάβει πληρωτέα επί τόπου σε
χρήμα ή σε αντίστοιχης αξίας τιμαλφή. Εμείς δεν πιέζουμε κανέναν! Όποιος θέλει,
αλλά να ξέρετε ότι δεν θα αργήσουν να καταφτάσουν εδώ οι άσπροι διάολοι.
-Καθάρματα, είπε ένας ηλικιωμένος άνδρας.
Μια κοπέλα πλησίασε τους δυο άνδρες τραβώντας και
την προσοχή του Κρις. Ήταν κανονικού ύψους αλλά φαινόταν πιο ψηλή με τα
τακούνια που φορούσε, και ντυμένη με ένα φόρεμα που κολάκευε τις καμπύλες της
και ήταν τόσο κολλητό πάνω της ώστε να μπορεί ο πεζοναύτης να μαντέψει ακριβώς
το περίγραμμα του σχεδόν ανύπαρκτου εσωρούχου της. Είχε μακριά μαύρα μαλλιά και
μαύρα μάτια.
-Δεν έχω δύο
χιλιάδες δολάρια για’ μενα και την κόρη μου, είπε, αλλά αν μας πάρετε δεν θα
χάσετε.
Ο ένας άνδρας κοίταξε την κοπέλα με προφανή την
επιθυμία να την βιάσει επί τόπου αλλά είπε τελικά:
-Μπορώ να πληρώσω πολύ πιο όμορφες γυναίκες και δεν
θα μου κοστίσουν τόσα. Αν δεν έχεις τα λεφτά εξαφανίσου.
-Και’ γω λέω ότι είσαι ένα μεγάλο καθίκι που βρήκε
ευκαιρία να βγει από την τρύπα του και να κερδίσει χρήματα με τον πιο αισχρό
τρόπο.
Ο άνδρας γύρισε να δει ποιος ήταν που δεν νοιαζόταν
για τη διαφυγή του και τον έβριζε έτσι. Συνοφρυώθηκε βλέποντας τον Σάντερς και
ακόμα περισσότερο μόλις είδε να τον ακολουθεί ο Μπρούστερ.
-Αν έχει κηρυχθεί κατάσταση κετάκτου ανάγκης ξέρεις
με τι τιμωρείται αυτό που κάνετε;
Ο άνδρας γρύλισε κάτι για ιδωτικά μέσα και τι
μπορούσε να πάει να κάνει ο Σάντερς με το όπλο του σε μια σκοτεινή τρύπα. Ο
Κρις και ο Άλεξ είχαν επίσης πλησιάσει με τον πρώτο να κοιτάζει το στήθος της
κοπέλας που έμοιαζε να ασφυκτιά μέσα στο στενό φόρεμά της καθώς έπαιρνε βαθιές
ανάσες για να μην κλάψει από την απελπισία.
-Τα κλειδιά του ελικοπτέρου και χαθείτε από τα
μάτια μου, είπε ο Σάντερς.
Ο άλλος άνδρας που δεν είχε βγάλει άχνα τράβηξε από
την τσέπη του ένα πιστόλι και το έστρεψε προς τον Σάντερς.
-Συνταγματάρχα! φώναξε ο Άλεξ αλλά ο Μπρούστερ ήταν
πιο γρήγορος. Ξεθηκάρωσε το σπαθί του και το κατέβασε με βία στο οπλισμένο χέρι
του άνδρα. Το σπαθί ήταν καθαρά για τελετές και επίσημες περιστάσεις αλλά ο
Βρετανός το είχε διατηρήσει σε άριστη κατάσταση. Ο άνδρας έπεσε στα γόνατα
κρατώντας το διαλυμένο χέρι του. Ο Κρις άνοιξε την πόρτα του πιλοτηρίου και
τράβηξε τον πιλότο έξω.
-Αποκτήσαμε και ελικόπτερο, είπε με ένα χαμόγελο.
Ένα ελικόπτερο Απάτσι είχε συντριβεί στο δρόμο και
φλεγόταν. η Νάντια διέταξε τον οδηγό να σταματήσει και βγήκαν έξω. Πλησίασαν το
ελικόπτερο. Οι πιλότοι φαίνονταν μέσα στο πιλοτήριο, ήταν και οι δύο νεκροί. Η
δημοσιογράφος στάθηκε και έκανε νόημα στον καμεραμάν να αρχίσει να τραβάει.
-Από νωρίς το πρωί κάτι συμβαίνει στο Λος Άντζελες
και ειδικά στις παραλιακές περιοχές, κάτι που η αστυνομία και η εθνοφρουρά δεν
μπορούν να αντιμετωπίσουν, κάτι που θα κάνει την εξέγερση του 1992 να ωχριά σε
αγριότητα και θύματα. Ο στρατός έχει κληθεί να αντιμετωπίσει το θέμα και
προφανώς δεν τα καταφέρνει καλά ή τουλάχιστον αυτοί οι δυο δεν τα κατάφεραν.
Στεκόταν έτσι ώστε να φαίνεται το φλεγόμενο
ελικόπτερο. Έκανε νόημα να κάνει ο χειριστής της κάμερας κοντινό στο πιλοτήριο.
-Είναι φανερό από τις γωνίες του κεφαλιού με το
σώμα ότι ο πιλότος τουλάχιστον ζούσε ως την συντριβή και τσακίστηκσε σε αυτήν.
Έκανε νόημα να γυρίσει η κάμερα σε εκείνη.
-Νάντια Κόμπτον για το κανάλι...
Διέταξε να γυρίσουν γρήγορα στο βαν και να
προχωρήσουν προς την παραλία. Ένιωθε μια διέγερση που είχε χρόνια να νιώσει.
Ναι αυτό που γινόταν, ό,τι και αν ήταν, θα την έκανε διάσημη.
Το βράδυ θα ήταν διάσημη ή νεκρή. Υπήρχε και μια
τρίτη εκδοχή αλλά δεν της περνούσε από το μυαλό.
Ο υπολοχαγός Μπράιαντ κοίταξε γύρω του, βρίσκονταν
σε μια περιοχή κοντά στην κατεστραμμένη πια βάση των Navy Seals. Πολλά
σπίτια καίγονταν και στο δρόμο υπήρχαν πτώματα αλλά κανένα ίχνος του εχθρού, πρέπει
να βρίσκονταν πίσω από τις γραμμές του.
-Σερ, είπε ένας δεκανέας που πλησίασε.
-Ναι, Στιλ.
-Μετρηθήκαμε σερ, 101 με’ σας. Είμαστε όλοι εδώ.
-Πολύ ωραία, συνταχθείτε, θα προσπαθήσουμε να φτάσουμε
πεζοί στον προορισμό μας.
Ο υπόλοιπος λόχος του Άλαν Σρέηντερ είχε καταφέρει
να πέσει με αλεξίπτωτα από το χτυπημένο μεταγωγικό που τους μετέφερε και τώρα
ανασυντασσόταν έτοιμος για μάχη.
2 σχόλια:
:)
Χαίρομαι που σου αρέσει.
Έρχεται η συνέχεια.
Δημοσίευση σχολίου