Σε βλέπω να κλαις, καθισμένη έξω κάτω από το σεληνόφωτο. Δεν ξέρω το γιατί μα κάτι σε πονάει. Τα δάκρυα είναι αψευδής μάρτυρας, είναι εκεί. Κυλάνε στα μάγουλά σου, μικρά λαμπερά διαμαντάκια κάτω από το χλωμό φως σφυρηλατημένα από τον πόνο της καρδιάς σου. Δεν κλαις με λυγμούς, είναι βουβό το κλάμα, μόνο τα δάκρυα σταλάζουν ασταμάτητα. Είναι πιο μεγάλη η θλίψη όταν βγαίνει έτσι.
Έρχομαι κοντά σου, σου μιλώ μα δεν μ' ακούς, είμαι ανήμπορος να σταματήσω τα δάκρυα, ανίκανος να σου πάρω τον πόνο να μην σε βασανίζει. Θέλω να σε βοηθήσω, να σε ανακουφίσω έστω αλλά δεν είναι δυνατόν. Δεν με αφήνεις καν να έρθω κοντά σου. Γιατί; Τι είναι που σε κάνει να υποφέρεις; Ποιο βάρος σηκώνεις πάλι μόνη;
Με την αγωνία αυτή ξυπνώ. Πετάγομαι από το κρεβάτι. Το δωμάτιο οικείο, είναι το δικό μου, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Μόνο ο ήχος του ρολογιού διακόπτει την πρωινή σιγαλιά. Ανοίγω την πόρτα, είναι πολύ πρωί, μόλις έχει ξημερώσει. Αφήνω το γκρίζο φως να μπει στο δωμάτιο και προσπαθώ να διώξω το όνειρο από το μυαλό μου.
Δεν είσαι καλά το ξέρω, κάτι σου συμβαίνει. Το αισθάνομαι. Στρέφω το βλέμμα στον ουρανό όπου ακόμα η μέρα και η νύχτα συνυπάρχουν και κάνω μια ευχή να είσαι καλά, δεν θέλω τίποτα άλλο.
Φοβάμαι για' σενα όσο και σ' αγαπάω.
16 σχόλια:
Είναι όμορφο να νοιαζόμαστε για τους ανθρώπους που έχουμε κοντά μας! Να καταλαβαίνουμε το κάθετι που τους συμβαίνει και κάθε φορά που αυτό είναι άσχημο να ευχόμαστε να περάσει γρήγορα! Να δούμε τον άνθρωπό μας ξανά χαμογελαστό κ κεφάτο!
Μακάρι να περάσει γρήγορα!
Φιλιά κ καλό βράδυ Νυχτερινή Πένα!
Μακάρι να υπήρχαν πολλοί σαν εσένα!
πρέπει να σου ζητήσω συγνώμη... ένιωσα σαν να μιλούσες σε εμένα..και το είχα τόσο πολύ ανάγκη.. ειλικρινά συγνώμη, αλλά είχα ανάγκη να ακούσω κάτι τέτοιο... και είναι σαν να μοιράστηκα λίγο το βάρος μου... :(
Νατάσσα, ναι είναι όμορφο να νοιάζεσαι και αν το κάνουμε γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι.
Next Day μου, δεν πειράζει, σίγουρα εκείνη για την οποία το έγραψα δεν θα την πειράξει αν μάθει ότι έκανε καλό σε' σενα.
Το βάρος του "τρόμου" σηκώνει πάλι "μόνη".
Είναι το μόνο που με ντροπή θα ομολογήσει κάποιος ακόμα και σ'αυτόν που τον αγαπάει.
Μην ρωτήσεις πως το ξέρω
Μέγκι είσαι παράξενο, ασυνήθιστο, κορίτσι πρέπει να πω αλλά έχεις δίκιο. Δύσκολα με αφήνει να δω τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, θέλει να τα ξεπερνάει όλα μόνη της και το κάνει,είναι τόσο δυνατή. Αλλά αυτό σημαίνει ότι εγώ δεν πρέπει να ανησυχώ;
Εσύ σημαίνει πως πρέπει να "ψάχνεσαι" για ό,τι της συμβαίνει, να το ψυχανεμίζεσαι, με το ένστικτό σου θα το βρίσκεις και να την ... προλαβαίνεις.
Δυνατή μπορεί να είναι, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν θα "πάρει" την βοήθειά σου, αρκεί να βρεις μόνος σου τον τρόπο να την δώσεις. Δεν μπορεί να στον υποδείξει.
Κανένας δυνατός δεν φανερώνει την αδυναμία του, να πάρει χωρίς να ζητήσει δηλαδή.
(γιατί παράξενο, ασυνήθιστο;;)
Πειράζει που εγώ μόνο έτσι κλαίω...;
Κι αυτό γιατί δεν θέλω να με ακούσει κανείς.
Είναι πολύ όμορφο που νοιάζεσαι τόσο γι αυτή και κείνη τυχερή που σε έχει κοντά της.
Συνέχισε.
Πένα... Με συγκίνησε τόσο πολύ το κείμενο σου...Αραγε... νοιάζεται κάποιος τόσο πολύ και για μένα...; Φιλάκια πολλά...
Μέγκι είναι ακριβώς όπως το λες και τα κείμενα αυτά ένας τρόπος να είμαι κοντά της να μοιράζομαι τα όσα τη βαραίνουν.
Ασυνηθιστο κορίτσι γιατί είσαι ταυτόχρονα σκληρή, ρεαλίστρια αλλά ρομαντική και ευαίσθητη.
Sweet Truth, όχι δεν είναι κακό αλλά πρέπει κάποιον να αφήνεις να αγγίζει την ψυχή σου, αλλιώς είναι όλα πιο δύσκολα.
Εστέλλα είμαι σίγουρος ότι κάποιος σε νοιάζεται τόσο πολύ, ίσως και χωρίς να το ξέρεις.
Φιλάκια.
Χμ... καλησπέρα, Γουίλλιαμ. Ελπίζω να μην σε ενοχλεί που σε προσφωνώ με το όνομά σου, αν όμως δεν θες, διάγραψε το σχόλιό μου.
Είναι πολύ, πολύ γλυκό να έχει κάποιος τέτοιες ανησυχίες για κάποιον άλλον. Αν πραγματικά, ακόμα, εσύ ανησυχείς, αντιμετώπισέ το. Από κει και πέρα... καλή σου νύχτα. :)
Για εκείνη ανησυχώ πάντα, είναι πολύ ξεχωριστή για' μενα. Τη λατρεύω. Αλλά τώρα είναι καλά και αυτό με κάνει χαρούμενο.
Δεν πειράζει για το όνομα.
καλή σου νύχτα και εσένα.
Ώρες ώρες σκέφτομαι οτι η δυστυχία είναι η πιο αηδιαστική ανθρώπινη αδυναμία... Ωραια η περιγραφή συναισθημάτων...
Είναι άσχημο που είμαστε αδύνατοι πολλές φορές αλλά ταυτόχρονα είναι και η ευκαιρία μας να δείξουμε πως μπορούμε να περάσουμε κάθε εμπόδιο και κυρίως να βρεθούμε κοντά σε όποιον μας χρειάζεται.
Δημοσίευση σχολίου