Ανσίιν 1.2 Τα Φαινόμενα Απατούν

Author: Νυχτερινή Πένα /

Καθώς το μπλε φως του μεταφορέα υποχωρούσε σιγά σιγά γύρω τους μπορούσαν να δουν το τοπίο του πλανήτη.  Είχαν διακτινισθεί μακριά από την πόλη για να αποφύγουν τον εντοπισμό στο μέσο μιας πράσινης κοιλάδας. Ακολούθησαν ένα φθαρμένο από τη χρήση μονοπάτι που προχωρούσε φιδογυριστό ανάμεσα σε κομμάτια καλλιεργημένης γης. Δεν συνάντησαν κανέναν στα χωράφια ωστόσο.
Στην άκρη της κοιλάδας υψώνονταν μερικοί λόφοι, από το ελάχιστο χορτάρι που υπήρχε σε αυτούς ήταν προφανές ότι χρησιμοποιούνταν για βοσκοτόπια. Συνέχιζαν ωστόσο να μην έχουν συναντήσει κανέναν. Είδαν την Σάνα λίγο μετά αφού έφτασαν στην κορυφή του λόφου που διέσχιζε το μονοπάτι.
-Ή είναι πιο γυμνασμένοι από’ μας, είπε ο Μαξιμίλιαν φτάνοντας στην κορυφή του λόφου, ή έχουν διαφορετική μυική δομή και ανεβαίνουν εύκολα τόσο απότομα μονοπάτια.
-Πιθανόν, είπε ο κελευστής Σμιθ, οι ενδείξεις των ανιχνευτών ένδειξαν, ισχυρά σημεία ζωής ειδικά στο καρδιακό σύστημα ενδείξεων, σφυγμοί, αρτηριακή πίεση. Η αντοχή τους πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερη της δικής μας.
-Μεγάλη πόλη δείχνει, είπε ο Μαξιμίλιαν, και δεν θα είμαστε εκεί μέχρι το βράδυ.
-Αν επιταχύνουμε, είπε ο Σμιθ, θα τα καταφέρουμε να είμαστε εκεί ως που να δύσει ο ήλιος.
Ο Μαξιμίλιαν έγνευσε και ξεκίνησαν προς την πόλη που ζητούσε βοήθεια.

Ο Άιαν κάθισε στην πολυθρόνα του και κοίταξε σκεπτικός τον πλανήτη όπως φαινόταν στην οθόνη. Την τελευταία ώρα όπως το Ανσίιν βρισκόταν σε τροχιά γύρω από το βόρειο ημισφαίριο του Ογκάρα 5 είχαν δει τον μεγάλο ωκεανό που κάλυπτε ολόκληρο σχεδόν το δυτικό ημισφαίριο του πλανήτη.
Ακόμα δεν είχαν κανένα νέο από το Αγαμέμνων το οποίο είχε το νου του για την επιστροφή του αγνώστου σκάφους που ερχόταν προς τον Φεράνα 3 πλησιάζοντας δια μέσου του συστήματος Όκυλ, ούτε και από την ομάδα στον πλανήτη είχαν κάτι ενδιαφέρον, ο Μαξιμίλιαν είχε αναφέρει ότι προχωρούσαν χωρίς πρόβλημα προς την Σάνα.
-Σερ, μήνυμα από τον Ογκάρα 5, είπε ο Φον Γράιχμ. Θέλουν να μάθουν πότε θα φτάσουμε και εκτιμώμενη έναρξη των διαπραγματεύσεων.
-Ενημερώστε την κυβέρνηση του Ογκάρα ότι θα καθυστερήσουμε καθώς έχει προκύψει ένα θέμα που απαιτεί την άμεση προσοχή μας. Θα έχουν νεότερα αμέσως μόλις θα ξέρουμε και εμείς.
-Μάλιστα σερ.

Είχε αρχίσει να σουρουπώνει καθώς ο Μαξιμίλιαν και η ομάδα εδάφους έφταναν στην Σάνα. Η νύχτα θα ήταν σκοτεινή παρά το πανόραμα των άστρων που ήδη φαίνονταν στον ουρανό. Υπήρχαν πολλά συστήματα κοντά στο σύστημα Φεράνα με αποτέλεσμα ο ουρανός να είναι ένα αληθινό διαμαντοκέντητο βελούδο αλλά ο πλανήτης στερούταν δορυφόρου και έτσι δεν υπήρχε φως στην μόνιμα ασέληνη νύχτα.
Η πόλη από κοντά έμοιαζε ακόμα μεγαλύτερη αλλά και πιο φιλόξενη μιας και τα κτίριά της ήταν μικρά και κανένα πιο ψηλό από ακόμα έναν όροφο πάνω από το ισόγειο. Μπροστά από τα κτίρια πάνω σε ξύλινες κολόνες βρίσκονταν δυο παράλληλες σειρές συρμάτων.
-Κάτι μεταξύ του τηλεφώνου και του τηλεγράφου της γης κατά των εικοστό και τον δέκατο αιώνα αντίστοιχα, είπε ο Σμιθ αφού έλεγξε διακριτικά με τον ανιχνευτή του τα σύρματα. Από αυτό το σύστημα ήταν το μήνυμα που λάβαμε.
Ο Μαξιμίλιαν έριξε μια ματιά γύρω, άνδρες ντυμένοι με απλά ρούχα, παντελόνια και πουκάμισα κυκλοφορούσαν για τις δουλειές τους και σταματούσαν να κοιτάξουν τους ξένους αν και κανένας δεν φαινόταν να συνηδειτοποιεί το πόσο ξένοι. Παρότι η εσωτερική τους σωματική δομή διέφερε σε πολλά σημαντικά στοιχεία από την ανθρώπινη, εξωτερικά κανένας δεν θα μπορούσε να τους ξεχωρίσει από κατοίκους της γηραιάς ηπείρου της γης ίσως μιας πιο παλιάς εποχής εξαιτίας του ρουχισμού.
-Δεν φαίνεται να υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να τραβήξει την προσοχή ενός άλλους πολιτισμού, σχολίασε.
-Ή δεν το είδαμε ακόμα, είπε η Αλένια.
Ο δρόμος που ακολουθούσαν ήταν ένας που τελείωνε στο άκρο της πόλης, εκεί που τους είχε φέρει το μονοπάτι που είχαν ακολουθήσει από το σημείο διακτινισμού. Φτάσανε στη διασταύρωση με έναν πολύ πιο μεγάλο που ήταν από τους κεντρικούς της πόλης προφανώς. Ο Μαξιμίλιαν και η ομάδα του έστριψαν σε αυτόν και συνέχισαν την πορεία τους στην πόλη. Δεν είχαν δει ως τώρα κάποιον που να μην είναι σε κάποιο όχημα ή σε κάποιο υποζύγιο.
-Ακόμα και αν δεν έχουν ακόμα τεχνογνωσία για οποιοδήποτε είδος οχήματος πως δεν έχουν ζώα;
-Δεν εντοπίζω άλλο σήμα σημείων ζωής από εκείνο που δίνουν οι πολίτες αυτής της πόλης, είπε ο Σμιθ.
-Περίεργο, είπε ο Μαξιμίλιαν.
-Όχι τόσο περίεργο όσο αυτό, είπε η Αλένια δείχνοντας την πλατεία που ήταν προφανώς το κέντρο της πόλης μιας και ο δρόμος κατέληγε σε αυτήν όπως και μερικοί άλλοι γύρω γύρω.
Αυτό που είχε τραβήξει την προσοχή της βρισκόταν πάνω σε ένα πέτρινο βάθρο στη μέση της πλατείας. Ένας τεράστιος κρύσταλλος στο ύψος του αντιδραστήρα ύλης – αντιύλης του Ανσίιν ήταν τοποθετημένος στο βάθρο και στην νυχτερινή ατμόσφαιρα γύρω του φαίνονταν ριπές ενέργειας που εξαπολύονταν από αυτόν και τροφοδοτούνταν στην πόλη μέσα από έναν τεράστιο αγωγό που χανόταν σε ένα κοντινό κτίριο.
-Μάλλον βρήκαμε το λόγο της επιθέσεως, σχολίασε ο Μαξιμίλιαν, πρέπει να ενημερώσουμε το Ανσίιν.
Έριξε μια ματιά γύρω και αποφάσισε να μετακινηθούν προς τη γωνία που σχημάτιζαν δύο κτίρια για να είναι προφυλαγμένοι από αδιάκριτα βλέμματα. Στράφηκαν προς τα εκεί αλλά δεν είχαν κάνει παρά μόνο μερικά βήματα όταν μερικοί άνδρες τους έκλεισαν το δρόμο.
-Ποιοι είστε; απαίτησε να μάθει ένας άνδρας με τραχιά φωνή.

-Σερ πλησιάζουν δύο σκάφη, είπε ο Φον Γκράιχμ, το σχήμα και το μέγεθος μοιάζει με το προηγούμενο που είδαμε.
-Είναι κάποιο από αυτά τα δύο;
-Δύσκολο να πει κάποιος.
-Άνοιξε κανάλι επικοινωνίας.
-Μάλιστα σερ.
Ο Άιαν σηκώθηκε από την θέση του και προχώρησε προς τους δύο σταθμούς στο εμπρόσθιο μέρος της γέφυρας.
-Υπάρχουν ίχνη πλάσματος στον εξωσκελετό του ενός σκάφους, είπε ο αξιωματικός στο σταθμό επιχειρήσεων, γεγονός που κάνει πιθανό να είναι το ίδιο σκάφος που χτυπήθηκε πριν από τα δικά μας φέηζερ.
-Υποπλοίαρχε, καμία απάντηση στο χαιρετισμό;
-Όχι σερ, είπε ο Φον Γκράιχμ. Εντός οπτικής εμβέλειας.
Ο Άιαν στράφηκε προς την οθόνη, τα δύο σκάφη πλησίαζαν, τελείως όμοια μεταξύ τους ίδια με εκείνο που είχαν αντιμετωπίσει νωρίτερα. Το ένα συνέχισε να πλησιάζει ενώ το άλλο άρχισε να χαμηλώνει με σκοπό να μπει στην ατμόσφαιρα του πλανήτη.
-Ασπίδες! πρόσταξε ο Άιαν.
Η σκέψη του πήγε στους δικούς τους στον πλανήτη, με τις ασπίδες υψωμένες δεν μπορούσαν να τους διακτινίσουν πίσω αν χρειαζόταν. Την επόμενη στιγμή το Ανσίιν τραντάχτηκε ολόκληρο από τις βολές του αντιπάλου σκάφους.
-Καμία ζημιά, ασπίδες στο 71%, ανέφερε ο Φον Γκράιχμ.
-Πυρ με φέηζερ! Στοχεύστε τα όπλα τους ή δυνατόν, θέλουμε να τους μιλήσουμε και όχι να τους καταστρέψουμε.
-Μάλιστα σερ.
Το Ανσίιν ανταπέδωσε τα πυρά.

-Είμαστε φίλοι, ερχόμαστε από τη Δεανά.
-Είστε μόνο τρεις, πως μπορείτε να βοηθήσετε; είπε ο άνδρας.
-Να βοηθήσουμε σε τι;
-Δεν ξέρετε για την κατάστασή μας; Δεν έρχεστε γι’ αυτό;
-Δεν ξέρουμε τίποτα, είπε ο Μαξιμίλιαν με φαινομενική άγνοια, ερχόμαστε από τη Δεανά και είμαστε επτά μέρες τώρα στο δρόμο. Τι συμβαίνει και χρειάζεστε βοήθεια;
-Ένα τέρας, ένας δράκος από τις αρχαίες παραδόσεις σαν αυτούς που κατέστρεψαν την αρχαία πατρίδα της Λκαάν, μας επιτίθεται δύο μέρες τώρα και προσπαθεί να πάρει τον κρύσταλλο των προγόνων μας.
Με τα τελευταία λόγια ο άνδρας έκανε ένα νόημα προς τον κρύσταλλο στην πλατεία.
-Πως το φτιάξατε αυτό; ρώτησε ο Μαξιμίλιαν, δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο στη ζωή μου.
-Δεν το φτιάξαμε, απάντησε ο άνδρας. Το έφεραν οι πρόγονοί μας όταν ήρθαν στον κόσμο αυτό. Αλλά μας είναι ανεκτίμητο αφού μας παρέχει όσα χρειαζόμαστε.
-Πως γίνεται αυτό; ρώτησε η Αλένια.
Δεν πρόλαβε να πάρει απάντηση καθώς ουρλιαχτά ακούστηκαν και πολλοί έδειξαν προς τα πάνω. Ένας τεράστιος κόκκινος δράκος κατέβαινε.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου