Νυχτερινή Πένα

Στο εικοστό πρώτο βιβλίο της σειράς του Μοναχικού Λύκου ξεκινάει μια νέα εποχή. Ο αναγνώστης, που όπως πάντα είναι ο ήρωας, δεν είναι πλέον ο Μοναχικός Λύκος αλλά ένας από τους πολεμιστές του Κάι. Ο Μοναχικός Λύκος έχει ξαναοργανώσει την αδελφότητα που κάποτε εξόντωσαν οι Άρχοντες του Σκότους και ο ήρωας είναι ένας από τους πρώτους που ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους στο κάστρο. Ο αναγνώστης μπορεί να διαλέξει το όνομά του ακόμα και το φύλο του, μια κοπέλα μπορεί να δημιουργήσει έναν γυναικείο χαρακτήρα αν το επιθυμεί.

Οι κανόνες παραμένουν οι ίδιοι με κάποιες διαφορές, με κυριότερη τον περιορισμό της ζημιάς που μπορεί να αποκαταστήσει με τη θεραπεία ο ήρωας κάνοντάς τον πιο εξαρτώμενο από φίλτρα και θεραπευτικά αντικείμενα και ίσως αναγκαστικά πιο προσεκτικό στα ρίσκα που παίρνει. Οι τεχνικές είναι περισσότερες και ο ήρωας ξεκινάει με τέσσερεις. Θα μπορούσε να πει κανείς να πει ότι είναι στην ίδια θέση με τον Μοναχικό Λύκο του δέκατου τρίτου βιβλίου.

Η αποστολή του ήρωα; Στο τέλος του εικοστού βιβλίου ο Μοναχικός Λύκος επιστρέφει στην Σάμμερλαντ με την μυθική Φεγγαρόπετρα των Σιάντι. Σκοπός του είναι να την κρατήσει προστατευμένη στο κάστρο αλλά γρήγορα αποδεικνύεται αδύνατον, η δύναμή της είναι τέτοια που αλλοιώνει ακόμα και την φυσική τάξη. Πρέπει να επιστραφεί στους δημιουργούς της που ζουν απομονωμένοι στο μακρινό νησί Λορν. Ο ήρωας αναλαμβάνει να την μεταφέρει εκεί μέσω του Ελζιάν, της πρωτεύουσας του Ντεσσί. Στο βιβλίο αυτό στόχος είναι να φτάσει στην πόλη αυτή.

Το ταξίδι θα τον φέρει στη Βασαγονία της οποίας την πρωτεύουσα είχε δει ο Μοναχικός Λύκος στο πέμπτο βιβλίο, και θα γνωρίσουμε τη χώρα της άμμου πολύ περισσότερο. Ακόμα θα γνωρίσουμε την χώρα των μάγων του Ντεσσί που παρότι είναι φιλική για τους Κάι δεν παύει να είναι γεμάτη με επικίνδυνους αντιπάλους.