Όταν ο άνθρωπος έχασε τον παράδεισο και βρέθηκε στη γη είχε να αντιμετωπίσει μια ζωή πολύ πιο δύσκολη και κοπιαστική, και πολύ πιο επίπονη. Γνώρισε τότε αισθήματα που ποτέ δεν είχε δοκιμάσει, την θλίψη, τον πόνο, τον θάνατο. Ένιωσε βαθύ σκοτάδι να τον τυλίγει, μια άβυσσος από την οποία δεν μπορούσε να βρει διέξοδο.
Περήφανος ο διάβολος για το κατόρθωμά του παρουσιάστηκε μπροστά στον θρόνο του Θεού και καυχήθηκε για το πως τα είχε καταφέρει.
“Δεν θα αφήσω τον άνθρωπο μόνο” ήταν η απάντηση του Θεού.
“Παρέβει την εντολή και τιμωρήθηκε, δεν θα τον αφήσεις να επιστρέψει, “ είπε χαιρέκακα ο διάβολος.
“Όχι, αλλά θα του δώσω έναν σύντροφο”.
Και στην προσταγή Του ένας άγγελος έπαιξε με άρπα μια μοναδική νότα, την ίδια εκείνη που ξεπήδησε στο αρχέγονο σύμπαν την πρώτη στιγμή της δημιουργίας μαζί με το φως.
Έτσι η μουσική ήρθε στον κόσμο, έπεσε από τον ουρανό σαν αόρατος μανδύας που φώτισε την ψυχή του ανθρώπου και έδιωξε το σκοτάδι. Την ζέστανε, την κράτησε ζεστή ικανή να αγαπάει, να συμπαθεί και να ελπίζει όταν τίποτα δεν επιτρέπει την παραμικρή ελπίδα.
Ήταν από τότε μαζί του, κάθε εργασία γινόταν ελαφρύτερη με την παρέα της, κάθε καθήκον λιγότερο βαρετό, κάθε δρόμος έμοιαζε συντομότερος με τη συνοδεία της. Και δεν έπαψε ποτέ να τον εκφράζει. Η θλίψη γινόταν πιο ανεκτή, η αγάπη εκφραζόταν μοναδικά για κάθε ένα ζευγάρι που έβρισκε σε αυτήν το δικό του κομμάτι, κάθε χαρά ξεχυνόταν να αγκαλιάσει και τους γύρω.
Εκείνο το πρώτο βράδυ, λέει ο μύθος, ο Αδάμ έφτιαξε την άρπα, και όταν οι νότες αντήχησαν στην σιγαλιά της νύχτας η Εύα ακούμπησε το κεφάλι της στον ώμο του και ένιωσαν λιγότερο μόνοι.
6 σχόλια:
πιστευω οτι ο καλυτερος ηχος ειναι η σιωπη
ειναι το μονο που σε πληγωνει τοσο
καλησπερες
Τι γλυκιά ανάρτηση.. Έχει πραγματικά μεγάλη δυνάμη η μουσική!
Όμορφη οπτική. Και μια πολύ όμορφη ιστορία!
Καλησπέρα!
Πολύ όμορφο πραγματικά...
Μακάρι να είχαν όλοι αυτή την οπτική της ζωής.
Twra afto einai mithos mithos, i diki sou istoria?
Kalo einai pantws, ekserevnei mia simantiki plevra tis mousikis. Oxi anagkastika afti pou itan i kinitiria dinami tis dimiourgias tis, alla simantiki.
Σκουλίκι, η σιωπή πληγώνει ειδικά όταν προέρχεται από εκεί που περίμενες συμπαράσταση, αλλά η μουσική είναι το βάλσαμο για τις πληγές πολλές φορές.
Next day έχει όντως δύναμη, όπως είπα πολλές φορές ήταν το βάλσαμο που σταμάτησε τον πόνο, όχι τελείως αλλά αρκετά.
Libertas, ευχαριστώ, χαίρομαι που σου άρεσε.
Founio, είμαι αθεράπευτα ρομαντικός ε; Μου το λένε συνέχεια.
Αμερικλάνος, είναι δική μου ιστορία, εγώ την έφτιαξα.
Σας ευχαριστώ για τα σχόλια όλους.
Δημοσίευση σχολίου