Σκληρός που είναι ο χρόνος
μαζί μου
και πως με αδικεί.
Κοντά σου κυλάνε οι ώρες
και φεύγουνε γοργά
σαν το νερό του ποταμού
που ορμητικός κυλά.
Φεύγουνε, περνάνε
πριν να τις καταλάβω
τη γλυκιά σου συντροφιά
όταν απολαμβάνω.
Και έρχονται οι ώρες
που είμαι μακριά σου,
αιώνες οι στιγμές,
πόσο αργά περνάνε.
Μετρώ μια μια
την κάθε στιγμή
ως που κοντά μου να' ρθεις πάλι εσύ.
Γλυκιά σαν μουσική
η δική σου φωνή
και βάλσαμο η παρέα σου
για τη δική μου ψυχή.
Έλα λοιπόν,
μην αργείς,
τη γλυκιά παρουσία σου
στη ζωή μου μη μου στερείς.
Ο αναρριχητής που τον περίγυρό του αναλύει…
Πριν από 1 ημέρα
6 σχόλια:
ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΟΣΟ ΠΙΟ ΣΥΝΤΟΜΑ ΓΙΝΕΤΑΙ :)
Καλημερες,υπεροχο κ αυτο..
πολλα φιλια
καλο ΣΚ
Ευχαριστώ φίλε μου.
Καλό ΣΚ επίσης.
συγκινήθηκα..τόσο όμορφα και απλά γραμμένα αυτά που νιώθεις...μακάρι να έρθει όσο πιο σύντομα γίνεται!
Πανέμορφο :D Να σαι καλά! Φιλάκια πολλά.
Με συγκίνησες πολύ! Υπέροχη ανάρτηση... Εξέφρασες τα πάντα, με λίγα λόγια. Αξιοθαύμαστο αυτό :)
Φιλιά
Ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Ήταν ένα ποίημα που βγήκε πολύ αυθόρμητα για κάποια που είναι πολύ κοντά μου.
Δημοσίευση σχολίου