Νυχτερινή Πένα

   Ο Ίριαν ετοιμάστηκε να κινηθεί την τελευταία δυνατή στιγμή για να μην προλάβει να αλλάξει ο εχθρός του πορεία φιλοδοξώντας να του καταφέρει και κάποιο πλήγμα. Ο μάγος σήκωσε το ραβδί του και μια δέσμη πορφυρής ενέργειας τινάχθηκε προς τον Ιππότη με την ορμή βαμπίρ που ορμάει στο λαιμό του θυματός του. Εκείνος έπεσε στο πλάι και η θανατηφόρα δύναμη πέρασε πάνω από το σώμα του και χτύπησε μια σκηνή που τυλίχτηκε σε φλόγες.
   Κάτι μεγάλο πέρασε πάνω από το κεφάλι του πεσμένου Ίριαν και έπεσε πάνω στο μάγο ανατρέποντάς τον. Με έκπληξη ο Ιππότης είδε ότι ήταν ένα από τα υποζύγια που το είχε πετάξει ο Ορθ πάνω στον αντίπαλό του, το ίδιο που αντιμετώπιζε πριν εκείνος. Ο μάγος σηκώθηκε αλλά όχι και το υποζύγιό του που είχε τσακιστεί από τη σύγκρουση. Επιτέθηκε στον Ίριαν που έσπευσε να τον αντιμετωπίσει πριν προλάβει να χρησιμοποιήσει κάποιο ξόρκι. Τα δυο όπλα του βρόντηξαν καθώς χτυπούσαν το ραβδί του μάγου. Εκείνος πρόφερε μια κατάρα που έκανε το ραβδί να τινάξει μια αστραπή. Ο Ίριαν απέφυγε το χτύπημα αν και όχι τελείως, μια αιμάτινη γραμμή χαράκτηκε κατά μήκος του βραχίονά του. Αντεπιτέθηκε με μια σειρά από χτυπήματα που έκαναν τον μάγο να πισωπατήσει. Εκείνος έκανε ένα βιαστικό βήμα πίσω και πρόφερε ένα ξόρκι. Εξαφανίστηκε από τα μάτια του Ιππότη μόνο και μόνο για να εμφανιστεί λίγο πιο πέρα και να σηκώσει το ραβδί του προφέροντας μια κατάρα.

   Αφού έφαγαν ένα γρήγορο σχετικά γεύμα, ο Άλασταρ και οι σύντροφοί του ετοιμάστηκαν να φύγουν. Είχαν σχεδόν φτάσει στην πόρτα όταν ένας μεθυσμένος θαμώνας του πανδοχείου άρπαξε την Ζέμις από τη μέση και την τράβηξε στην αγκαλιά του.
   -Έλα να διασκεδάσουμε, είπε ο άνδρας προσπαθώντας να χαιδέψει την κοπέλα.
   -Άσε την ήσυχη! πρόσταξε ο Λάτιρ και ο Σίντρεκ ήρθε αμέσως στο πλευρό του.
   Ο μεθυσμένος άνδρας τους κοίταξε με ένα κακό χαμόγελο.
   -Ιππότες του Ρόδου. δεν θα μπορείτε να διατάζετε για πολύ. Ο αντιβασιλιάς λόρδος Χάρκους σας κήρυξε εκτός  νόμου. Προδότες που δολοφονήσατε το βασιλιά μας και απαγάγατε την πριγκίπισσα Έλισεθ.
   -Αρκετά! Δεν θα ανεχθώ εδώ μέσα άλλες από αυτές τις ηλίθιες φήμες. Και αν δεν μπορείς να κρατήσεις κλειστό το στόμα σου Χίντολες να μην έρχεσαι εδώ. Και άσε αμέσως το κορίτσι πριν ο ευγενικός Ιππότης σου κόψει τα χέρια και την επιθυμία να ξαναγγίξεις γυναίκα.
   Ο ιδιοκτήτης του πανδοχείου πλησίασε ενώ ο μεθυσμένος παρατούσε την Ζέμις. Σηκώθηκε από το τραπέζι και έκανε δυο βήματα πριν σωριαστεί στο δάπεδο όπου άρχισε να ροχαλίζει με έναν ήχο που θύμιζε επίθεση οργισμένων γκόμπλιν.
   -Συγνώμη γι' αυτό. Από χθες το βράδυ μερικοί αρχίσανε να λένε αυτές τις βλακείες. Ο λόρδος Κάλους ήδη έχει διατάξει τη σύλληψη όλων των Ιπποτών στην επικράτειά του.
   -Κατάλαβα, είπε βλοσυρά ο Σίντρεκ.
   -Ακούσαμε ότι τη νύχτα έγινε μάχη και σκοτώθηκαν οι τελευταίοι Ιππότες με επικεφαλής τον Ράουμας.
   Ο Σίντρεκ και ο Λάτιρ κοιτάκτηκαν οδυνηρά ξαφνιασμένοι.
   -Αν συνέβει αυτό τελείωσαν όλα, είπε ο Λάτιρ.
   -Ο Φένορ θα ξέρει, είπε ο Σίντρεκ, μακάρι να είχαμε ένα γεράκι.
   -Μπορώ να καλέσω ένα, είπε η Ετάνια.
   -Σίγουρα μπορείς, είπε ο Άλασταρ, αλλά όσο θα απομακρύνεται θα εξασθενεί η μαγεία σου και δεν είναι σίγουρο ότι θα φτάσει εκεί που πρέπει. Καλύτερα να πάει κάποιος εκεί.
   -Θα μπορούσα να μεταφερθώ, είπε η Ετάνια.
   -Ναι, είπε ο Άλασταρ. Και μετά θα μας βρεις στη Ναλκάμια.
   Βγήκαν από το πανδοχείο αφού ευχαρίστησαν τον πανδοχέα. Ανέβηκαν στα άλογά τους, οι μαθητές του μάγου είχαν τα δικά τους στο στάβλο, και ξεκίνησαν παίρνοντας μαζί τους το άλογο της Ετάνια. Εκείνη στάθηκε στην μέση της αυλής, ακίνητη σαν ένα άγαλμα σε κάποια ξεχασμένη όμορφη θεότητα. Καθώς έφταναν στην πρώτη στροφή του δρόμου ο Λάτιρ κοίταξε πίσω και είδε έπληκτος ότι είχε χαθεί. Η Ζέμις τον σκούντηξε πειρακτικά.
   -Μαγεία σερ Ιππότη.
   -Λέγε με Λατ.

   Ο μάγος πέταξε το ραβδί του μπροστά, η αιχμή είχε μεταμορφωθεί σε κεφάλι φιδιού, ενώ  πρόφερε μια μαγική επίκληση. Ο Ίριαν δεν πρόλαβε να αποφύγει το μαγικό αυτό πλήγμα. Τα δηλητηριώδη δόντια έκλεισαν γύρω από τον καρπό του αριστερού χεριού και ο Ιππότης βόγγηξε από τον πόνο. Ένιωσε τις δυνάμεις του να χάνονται ενώ ο ίδιος βυθιζόταν σε ένα σκοτεινό κενό. Σωριάστηκε στο χορτάρι ενώ τα μάτια του έκλειναν. Ο μάγος κραύγασε θριαμβευτικά αλλά η κραυγή του μετατράπηκε σε επιθανάτιο ρόγχο καθώς ο Φένορ τον έφτανε και τον διαπερνούσε με τη σπάθα του.
   Ο Ιππότης στάθηκε ασθμαίνοντας και κοίταξε γύρω, η μάχη ήταν σκληρή αλλά είχε τελειώσει. Είχαν σκοτώσει τους εχθρούς τους ως τον τελευταίο. Πέντε δικοί τους ήταν πεσμένοι, από όσο μπορούσε να δει.
   -Ορθ! φώναξε. Μετέφερε τον Ίριαν στη σκηνή μας. Λουθ, οργάνωσε μια φρουρά. Ίσως έχουμε και άλλες επισκέψεις.
   Η Ρουθ βγήκε από τη σκηνή της.
   -Είσαι καλά; ρώτησε τον Ιππότη.
   -Ναι, είπε εκείνος.
   Προχώρησε στη σκηνή και γονάτισε δίπλα στον Ίριαν. Ακούμπησε το χέρι του στο στήθος του φίλου του. Το δηλητήριο απλωνόταν αλλά δεν ήταν ένα συνηθισμένο δηλητήριο, ήταν αποτέλεσμα μιας σκοτεινής μαγείας που εξαπλωνόταν στο σώμα του γοργά απομυζόντας τη ζωή του. Ήταν πέρα από τις δυνάμεις του. Φρόντισε να είναι ο φίλος του όσο πιο άνετα ήταν δυνατόν και μετά βγήκε από τη σκηνή. Ο Ορθ τον περίμενε έξω.
   -Πως είναι τα πράγματα;
   -Τέσσερις νεκροί, έξι τραυματίες, μόνο ένας τόσο ώστε να μην μπορεί να πολεμήσει. Ανησυχούν για τον Ίριαν αλλά είναι περήφανοι για τη νίκη που πετύχαμε.
   -Θα φροντίσουμε για την ταφή των νεκρών μας και μετά θα ετοιμαστούμε για μετακίνηση.
   -Ο Ίριαν;
   -Πρέπει να βρούμε κάποιον θεραπευτή και σίγουρα αυτό δεν θα γίνει εδώ.

   Ο Χάρκους κοίταξε τον μαυροντυμένο μάγο μπροστά του νιώθοντας λιγότερο φόβο μιας και ένιωθε ανώτερος καθώς ο μάγος είχε αποτύχει στην αποστολή του.
   -Φαίνεται πως είναι καλύτερα να βασίζεται κανείς σε μια καλά οπλισμένη δύναμη παρά στην Βαρ Ντραζούλ, είπε ο καγκελάριος. Αποτύχατε!
   Βρίσκονταν στην αίθουσα του θρόνου. Ο Χάρκους σαν καγκελάριος και αντιβασιλέας πλέον καθόταν σε μια επιβλητική θέση μπροστά στο θρόνο.
   -Αντιμετωπίσαμε εκλεκτούς πολεμιστές.
   -Ιππότες του Ρόδου, η ελίτ των πολεμιστών της Εσπέρια, τι περιμένατε; Να πέσουν αμαχητί;
   -Ούτε οι δικοί σου τα κατάφεραν καλύτερα, είπε δηκτικά ο μάγος. Πόσοι επέστρεψαν;
   -Κανένας, αναγκάστηκε να παραδεχθεί ο Χάρκους. Αλλά τα σώματα ήταν εκεί και τα μετρήσαμε, ξέραμε πόσοι ήταν με τον Ράουμας. Δεν επέζησε κανένας. Γιατί οι επιζώντες δεν επέστρεψαν εδω δεν το ξέρω. Πολλοί στην Εσπέρια θα το θεωρούσαν ανόσιο να σκοτώσουν Ιππότη, ίσως πανικοβλήθηκαν συνειδητοποιώντας ότι έθεσαν τέρμα στην Ιπποσύνη.
   -Αυτό δεν είναι ακριβές, μένουν αυτοί στη Νούθια και εκείνοι στο Γνοφώδες Όρος.
   -Το κάστρο είναι απόρθητο. Ακόμα και με μαθητευόμενους κυρίως να το επανδρώνουν δεν θα πέσει εύκολα.
   -Αυτό μπορεί να περιμένει, αυτό που δεν μπορεί είναι η εξόντωση της Έλισεθ Ντρομέθια.

   Η Ετάνια υλοποιήθηκε ακριβώς μπροστά στην είσοδο του στρατοπέδου και βρέθηκε να τη σημαδεύουν τρία σπαθιά. Έκανε ένα βήμα πίσω και σήκωσε τα χέρια της σε ένδειξη ότι δεν έχει κακό σκοπό.
   -Είμαι φίλη. Έρχομαι εκ μέρους του Άλασταρ, είπε.
   -Φένορ! φώναξε ο ένας από τους τρεις Ιππότες και εκείνος πλησίασε. Κοίταξε εξεταστικά την Ετάνια. Η κοπέλα του εξήγησε ποια ήταν και πως είχε βρεθεί εκεί.
   -Τι νέα μας φέρνεις;
   Η Ετάνια του είπε και ο Ιππότης την άκουσε προσεκτικά. Της έκανε νόημα να τον ακολουθήσει.
   -Δεν ξέρω αν αληθεύει αυτό, αν είχαν πεθάνει τόσοι Ιππότες θα το είχα νιώσει, όπως το ένιωσα και πριν. Πες στον Άλασταρ ότι δεν έχουμε ωστόσο νέα του Ράουμας και θα μετακινηθούμε. Εν τω μεταξύ αν μπορείς σε χρειάζομαι να θεραπεύσεις τον Ίριαν.
   Μπήκαν στη σκηνή και η λευκοφορεμένη κοπέλα γονάτισε δίπλα στον ξαπλωμένο πολεμιστή. Ξεκούμπωσε βιαστικά το χιτώνιό του και ακούμπησε την παλάμη της στο στέρνο του στο μέρος της καρδιάς. Έκλεισε τα μάτια.
   -Όχι δεν χάθηκε η ελπίδα, ψιθύρισε και άρχισε να απαγγέλει ένα ξόρκι.
   Ο Ίριαν άνοιξε τα μάτια του. Στο πρόσωπό του φαινόταν ο πόνος που του είχε προκαλέσει το μαγικό πλήγμα.
   -Ποια είσαι εσύ;  Ένας άγγελος;
   -Όχι, είπε η Ετάνια και χαμογέλασε. Είμαι άνθρωπος όπως και εσύ, καλώς ήρθες πίσω στη γη των ζωντανών.
   Ασυναίσθητα χάιδεψε με τις άκρες των δακτύλων της το πρόσωπό του. Αμήχανη σηκώθηκε από δίπλα του και είπε στον Φενόρ:
   -Τώρα είναι εντάξει. Εγώ θα επιστρέψω κοντά στον Άλασταρ. Να προσέχετε.
   Βγήκε από τη σκηνή και ενεργοποίησε το ξόρκι που θα την έφερνε κοντά στο δάσκαλό της.
   -Η μάχη; ρώτησε ο Ίριαν.
   -Νικήσαμε, είπε ο Φένορ αλλά δεν πρόλαβε να πει τίποτα άλλο καθώς ο Λουθ μπήκε στη σκηνή.
   -Έχουμε πρόβλημα.