Μια
ακαθόριστη αίσθηση τρυφερότητας σηματοδότησε την επιστροφή του από τη λήθη. Ο
πόνος ήταν η πρώτη του κανονική αίσθηση καθώς ανακτούσε τις αισθήσεις του, το
γόνατό του ήταν ένα ηφαίστειο που έστελνε καυτή λάβα σε όλο του το σώμα. Δεν
πονούσε αλλού, ήταν η επόμενη συνειδητοποίση μαζί με την οποία ήρθε και εκείνη
του ότι βρισκόταν σε κρεβάτι. Άνοιξε τα μάτια του, ήταν στο ιατρείο του πλοίου
και κάποιος βρισκόταν στο πλάι του. Γύρισε να δει, ήταν η Σιμόν που
αντιλαμβανόμενη ότι συνήλθε άφηνε βιαστικά το χέρι του που τώρα συνειδητοποιούσε
ότι κρατούσε και είχε ακουμπήσει στα χείλη της.
Ανακάθισε
χωρίς να πονέσει περισσότερο πέρα από το γόνατό του που συνέχιζε να κάνει
αισθητή την παρουσία του στέλνοντας κύματα πόνου σε όλο το σώμα του. Μόρφασε
και σηκώθηκε όρθιος. Ο πόνος πολλαπλασιάστηκε αλλά εκείνος δεν έκατσε πάλι. Η
Σιμόν σηκώθηκε και εκείνη με την ανησυχία να ζωγραφίζεται στο πρόσωπό της.
-Ο
γιατρός είπε....
-Δεν
με νοιάζει τι είπε ο γιατρός. Ο Στράουντ που είναι;
-Γιορτάζει
την επιτυχία.
-Πάλι;
-Το
ανεβάσανε, είπε η Σιμόν με δυστυχισμένο ύφος. Τώρα μπορούμε να φύγουμε από' δω.
Δεν θα ψάξουν για επιζώντες.
-Το
ανεβάσανε; Πόσες ώρες ήμουν αναίσθητος;
-Ένα
δωδεκάωρο.
-Όταν
πιάσω τον Στράουντ στα χέρια μου θα τον κάνω να υποφέρει.
-Γιατί
σε χτύπησε;
-Τι
είπε εκείνος;
Η
Σιμόν πήγε να πει κάτι αλλά σταμάτησε. Κούνησε το κεφάλι της αρνητικά.
-Δεν
θα μπορούσα να το επαναλάβω.
-Περιληπτικά
τότε, είπε ο Μιχάλης. Έλα πάμε στο κατάστρωμα θα μου πεις στο δρόμο.
Βγήκαν
από το ιατρείο στον αισθητά πιο κρύο διάδρομο και ο Μιχάλης παρατήρησε ότι το
πλοίο κλυδωνιζόταν λίγο από απότομα κύματα.
-Πλησιαζει
η καταιγίδα. Τι είπε λοιπόν ο Στράουντ; Πως δικαιολόγησε την επίθεσή του;
-Είπε
ότι ανακατεύτηκες με τα οικογενειακά του και δεν θα ανεχτεί να του κάνει
υποδείξεις ο......
Η
Σιμόν κοκκίνισε. Ο Μιχάλης την κοίταξε κάτι που μεγάλωσε την αμηχανία της. Έσκυψε
το κεφάλι και κοίταξε το δάπεδο ενώ συνέχιζε με φωνή που μόλις ακουγόταν.
-Εραστής
της γυναίκας του.
-Σε
λάθος άνθρωπο αναφέρθηκε, σάρκασε ο Μιχάλης.
Βγήκαν
στο κατάστρωμα και προχώρησαν στην πρύμνη όπου βρισκόταν το αντικείμενο αυτού
του ταξιδιού. Το container είχε μείνει πολύ λίγο στο βυθό για να προλάβει να
σκουριάσει, παρέμενε κίτρινο με την επιγραφή ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΧΙΛΗΣ σε κάθε
πλευρά στα Ισπανικά και τα Αγγλικά. Ο Μιχάλης πλησίασε με τη Σιμόν στην πόρτα
και εκείνος κοίταξε τον ηλεκτρονικό μηχανισμό που το κρατούσε κλειδωμένο.
Λειτουργούσε
ακόμα και η οθόνη υγρών κρυστάλλων περίμενε τα οκτώ διψήφια νούμερα του κωδικού
απενεργοποίησης.
-Πες
μου τον κωδικό.
Η
Σιμόν τον κοίταξε τρομαγμένη.
-Θέλω
να σε προστατεύσω, είπε απαλά ο Μιχάλης, οι ώρες που έμεινα αναίσθητος πρέπει
να αρκέσανε στον Στράουντ για να ολοκληρώσει τα σχέδιά του.
-Αν
σου πω....
-Δεν
θέλω να σε βλάψω.
Η
Σιμόν τον κοίταξε. Δεν εμπιστευόταν παρά μόνο εκείνον πάνω στο πλοίο. Θα έκανε
αυτό που της ζητούσε. Του είπε τον κωδικό. Ο Μιχάλης τον πληκτρολόγησε και με
ένα κοφτό μεταλλικό κλικ, ο μηχανισμός απενεργοποιήθηκε. Ο Μιχάλης προς μεγάλη
έκπληξη της Σιμόν δεν ενδιαφέρθηκε να
ανοίξει την ξεκλείδωτη πλέον πόρτα. Αντίθετα άρχισε να πληκτρολογεί. Όταν
τελείωσε γύρισε και την κοίταξε.
-Τώρα
ξέρω εγώ μόνο τον κωδικό, είσαι ασφαλής. Έλα πάμε στο ιατρείο, Καλύτερα να μην
ξέρει κανένας για την μικρή αυτή βόλτα.
Επέστρεψαν
στο ιατρείο αλλά ο Μιχάλης καταπιάστηκε με τον υπολογιστή του γιατρού αντί να
ξαπλώσει. Καθόταν ακόμα μπροστά στην οθόνη όταν μπήκε ο Αλέξανδρος.
-Πως....
άρχισε εκείνος.
-Συμπαθείς
τον Ντήτριχ Κράμερ; ρώτησε ο Μιχάλης κόβοντάς τον για να κάνει την ερώτησή του.
-Καθόλου,
με αντιπαθούσε από τότε που τα είχα με τη Χάνα, Γιατί; Τι σχέση έχει με την
κατάσταση που αντιμετωπίζουμε; Γι' αυτό σου επιτέθηκε ο Στράουντ;
-Όχι.
Έχει να κάνει με το γιατρό που λαμβάνει εμπιστευτικές πληροφορίες από το
Μεμόριαλ. Ο Κράμερ πεθαίνει Αλέξανδρε, δεν του δίνουν παρά μέρες ζωής.
-Αυτό
εξηγεί πολλά, είπε ο Αλέξανδρος, και κάνει τα πάντα πιο επικίνδυνα.
-Τι
ακριβώς εξηγεί; ρώτησε ο Μιχάλης που ήταν σκεφτικός. Είχε αρχίσει να
καταλαβαίνει και έλπιζε να διαψευδόταν.
-Αν
πεθάνει ο Κράμερ τον κληρονομεί η Χάνα και μετά ο γιος της. Και βρίσκονται και
οι δυο εδώ, σε μια κατάσταση που μπορεί να εξελιχθεί άσχημα. Αν πεθάνουν τότε ο
επόμενος που κληρονομεί είναι ο Στράουντ.
-Μα
αν πεθάνουν δεν θα θέλει μεγάλη φαντασία για να βρεθεί ο ένοχος. Δεν είναι τόσο
αλαζόνας να νομίζει ότι θα ξεφύγει με τέτοιο έγκλημα.
-Αν
γίνει πριν το θάνατο του Κράμερ ποιος θα τον υποψιαστεί; Αν χαθούν σε μια
ναυτική τραγωδία ποιος θα πει τίποτα; Ο θάνατος του Κράμερ θα αποδοθεί στην
θλίψη ειδικά αφού η κατάσταση της υγείας του δεν είναι ευρύτερα γνωστή. Και αν
βγάλει και' μενα από τη μέση τότε έχει κερδίσει το παιχνίδι, ο όμιλος είναι
ουσιαστικά δικός του.
Ο
Μιχάλης σηκώθηκε από τη θέση του μπροστά στον υπολογιστή.
-Πρέπει
να βιαστούμε και....
Σταμάτησε
να μιλάει καθώς ένας δυνατός ήχος ακούστηκε, ο χαρακτηριστικός θόρυβος του
έλικα ενός μεγάλου ελικοπτέρου. Κοίταξε τον Αλέξανδρο που όμως δεν έδειχνε
ανήσυχος.
-Πλησιάζει
καταιγίδα, είπε εκείνος. Ο Φέρτσαιλντ και' γω σκεφθήκαμε ότι όσο λιγότεροι στο
πλοίο τόσο καλύτερα, το ελικόπτερο θα μεταφέρει το ερευνητικό προσωπικό από' δω
στο Πάιπερ Μαρού, ένα φορτηγό δικό μου που πλέει για Κέηπ Τάουν και θα τους
μεταφέρει εκεί. Μπορείτε να φύγετε και' σεις, τα πράγματα θα αγριέψουν εδώ.
-Εγώ...
η Σιμόν κόμπιασε αλλά ο Μιχάλης κατάλαβε τι ήθελε να πει. Είχε ήδη εκφράσει την
επιθυμία να μην επιστρέψει.
-Θα
ήταν καλύτερα να φύγεις, της είπε απαλά.
-Δεν......
ο πατέρας μου......
-Θα
τον αναζητήσουμε εμείς.
-Πες
τον κωδικό και φύγε, είπε ο Αλέξανδρος.
Η
Σιμόν κοίταξε τον Μιχάλη που χαμογέλασε πριν πει στη μητρική τους γλώσσα;
-Αυτό
το τακτοποίησα,
-Πολύ
καλά, είπε ο Αλέξανδρος.
-Θέλω
να μείνω, είπε η Σιμόν. Αν θέλετε να αφήσω το πλοίο αποβιβάστε με σας παρακαλώ
στην ακτή.
Ο
Αλέξανδρος την κοίταξε περίεργα για μια στιγμή και μετά έφυγε. Η κοπέλα
στράφηκε στον Μιχάλη.
-Τι
πρέπει να κάνω;
-Προς
το παρόν τίποτα, απλά τον αιφνιδίασες και είναι πολλά που πρέπει να κάνει. Αλλά δεν θα αφήσει τους ναυαγούς. Έχει
συμφέρον να τους βρει τώρα. Είναι η απόδειξη της δολιότητας του Στράουντ.
Ο
Μιχάλης κάθισε πάλι μπροστά στον υπολογιστή και άρχισε να δουλεύει. Η Σιμόν
ήρθε στο πλευρό του και κοίταξε την οθόνη. Ήξερε αρκετά από υπολογιστές για να
καταλάβει τι έκανε.
-Σβήνεις
τα αρχεία, είπε με έκπληξη.
-Ναι,
είπε ο Μιχάλης. Ας κλονίσουμε λίγο την αυτοπεποίθηση του Στράουντ. Ωραία, πάμε.
Βγήκαν
από το ιατρείο στο διάδρομο, ο κλυδωνισμός του πλοίου είχε γίνει πιο έντονος. Ο
Μιχάλης ένιωσε το γόνατό του να διαμαρτύρεται στην πίεση που ασκούσε πάνω του
στην προσπάθεια να μην παρασυρθεί από την κίνηση του πλοίου. Μάλλον θα έπρεπε
να χρησιμοποιεί μπαστούνι τώρα κάτι που δεν ήταν απαραίτητο αυτές τις μέρες στο
πλοίο. Κατευθύνθηκαν στην καμπίνα της Σιμόν και ο Μιχάλης είπε:
-Μείνε
εδώ προς το παρόν.
-Εντάξει.
Ο
Μιχάλης της χάρισε ένα χαμόγελο και έκανε να φύγει. Είχε ήδη στραφεί να φύγει
όταν η Σιμόν ρώτησε:
-Ποια
είναι η Βερόνικα;
Ο
Μιχάλης σταμάτησε απότομα και τινάχθηκε σαν να είχε δεχθεί ένα οδυνηρό χτύπημα.
Αναμνήσεις που προσπαθούσε να κρατάει φυλακισμένες ήρθαν στην επιφάνεια
πονώντας τον σε σημείο που το γόνατό του να είναι μια ασήμαντη ενόχληση,
-Που
άκουσες αυτό το όνομα; ρώτησε χωρίς να γυρίσει να την κοιτάξει.
-Εσύ
το είπες, όταν ήσουν αναίσθητος παραμιλούσες, απάντησε η κοπέλα που ένιωθε
άσχημα για την ερώτησή της. Είχε καταλάβει ότι είχε αγγίξει κάποια παλιά πληγή.
Συγνώμη δεν ήθελα να σε πονέσω. Είπες όμως....
Σταμάτησε
να μιλάει και κοίταξε τον Μιχάλη, οι σφιγμένοι ώμοι του πρόδιδαν την ένταση που
τον σάρωνε σαν ανηλεής καταιγίδα.
-Συγνώμη,
είπε και μπήκε στην καμπίνα της.
-Τι
είπα; ψιθυρισε ο Μιχάλης με φωνή τραχιά σαν να είχε μόλις σηκωθεί από μια βαριά
αρρώστεια.
Έξω
ακούστηκε το ελικόπτερο που απομακρυνόταν με εκείνους που δεν ήταν πλέον
απαραίτητο να παραμείνουν στο πλοίο.
-Είπες....
δεν είναι Βερόνικα.... δεν θα γίνει πάλι. Μετά πρόφερες το δικό μου όνομα.
-Η
Βερόνικα ήταν κάποια που απέτυχα να προστατέψω. Κάποια που πέθανε μέσα στα
χέρια μου. Δεν θα αφήσω να πάθεις το ίδιο.
Η
Σιμόν τον κοίταξε, παρέμενε στραμμένος στο διάδρομο μακριά από εκείνην.
-Ευχαριστώ,
είπε.
Ο
Μιχάλης δεν απάντησε. Ένα ελικόπτερο ακούστηκε πάλι έξω, κάνοντάς τον να
συνοφρυωθεί. Είχε συμβεί κάτι; Γιατί επέστρεφε το ελικόπτερο; Ή ήταν άλλο;
-Γι'
αυτό άλλαξες τον κωδικό; ρώτησε η κοπέλα. Τώρα θα κινδυνεύεις εσύ.
-Όταν
είσαι ήδη ετοιμοθάνατος δεν σε τρομάζει ο θάνατος.
Η
Σιμόν δεν πρόλαβε να πει τίποτα άλλο. Ένας κοφτός και σκληρός ήχος ακούστηκε
ακολουθούμενος από μια κραυγή πόνου. Ο Μιχάλης τον αναγνώρισε, ήταν ριπή
οπλοπολυβόλου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου