Κάρσον, Λος Άντζελες
Η αστυνόμος Ντέηνα Κάλβερ άνοιξε τα μάτια της και
κοίταξε το ταβάνι. Ύστερα τεντώθηκε νωχελικά. Δεν ήταν άνθρωπος που χουζούρευε
κανονικά αλλά σήμερα είχε ρεπό και δεν υπήρχε κανένας λόγος να σηκωθεί γρήγορα
από το κρεβατι ειδικά αφού η Νάταλι έλειπε.
Το απόφάσισε ωστόσο και πήγε στο μπάνιο. Μετά από
ένα ντουζ με καυτό νερό άνοιξε τον ασύρματό της. Ήθελε να ρίξει μια ματιά στο
πως πήγαινε η μέρα των συναδέρφων.
«Κλήση , κατάσταση 911....»
Ξέροντας τα σήματα που αντάλλασαν τα περιπολικά
κωδικοποιημένα για να μην καταλαβαίνουν τρίτοι διαπίστωνε ότι είχαν αναφερθεί
πολλά περιστατικά με ανταλλαγες πυρών. Ανάμεσα σε ποιους; Τι γινόταν στην πόλη;
Ξεχνόντας το χουζούρι έπέστρεψε γρήγορα στο δωμάτιο
να ντυθεί, πέταξε το μπουρνούζι και άνοιξε την ντουλάπα, έξω από την οποία
κρεμόταν το αέρινο φορεματάκι που φορούσε το προηγούμενο βράδυ η Νάταλι, και
άρχισε να ντύνεται. Μετά πήρε τη θήκη με το πιστόλι της και τη φόρεσε. Σε δυο
λεπτά ήταν έξω.
Στο δρόμο δεν φαινόταν η μέρα να διαφέρει καθόλου
από την προηγούμενη. Από συνήθεια έριξε μια ματιά για το μικρό Φορντ της Νάταλι
που φυσικά δεν ήταν εδώ αφού η Νάταλι είχε φύγει πολύ πρωί για τη δουλειά.
Ανέβηκε στη μηχανή της και ξεκίνησε για το αστυνομικό τμήμα.
Βάση Navy Seals, Seal Beach
Ο λοχαγός Κρις Άμπερ βαριόταν, βαριόταν αφόρητα.
Είχε συνοδεύσει τον ταγματάρχη Μπρούστερ για να μην μείνει άπραγος στη βάση με
την υπόλοιπη ομάδα αλλά και τώρα εδώ δεν ήταν καλύτερα. Ο Κρις ήταν λοχαγός
στην τρίτη ταξιαρχία κομάντο, γνωστότερη σαν Βασιλικό Σώμα Πεζοναυτών, και
συγκεκριμένα στην δύναμη Α της 40 κομάντο. Η δύναμη Α είχε έρθει στην Αμερική
και είχε συνδράμει τους Αμερικανούς σε μια επιχείρηση της 101 αερομεταφερόμενης
μεραρχίας. Τώρα είχαν έρθει εδώ για μια ανακεφαλαίωση της επιχείρησης πριν
φύγουν για την πατρίδα.
Διοικητής της δύναμης Α ήταν ο ταγματάρχης Τσαρλς
Μπρούστερ ο οποίος βρισκόταν στο βήμα αυτή τη στιγμή με την επίσημη στολή του.
Η ομάδα είχε υπό αυτόν τρεις λοχαγούς, ο Τζωρτζ Κάμπελ είχε μείνει με την
ομάδα, ο ίδιος και ο λοχαγός Άλεξ Μακ Άλιφ είχαν έρθει εδώ. Οι δυο τους ήταν
ντυμένοι με στολή εκστρατείας αλλά τα όπλα τους ήταν στο αυτοκίνητο που τους
είχε φέρει.
Θυμήθηκε τον Μακ Άλιφ και έψαξε να τον βρει με το
βλέμμα. Καθόταν στην αλλη άκρη του τραπεζιού και παρακολούθουσε τον
συνταγματάρχη Σάντερς, τον συνοδό τους εδώ, που κρατούσε σημειώσεις. Κατέβασε
το χέρι του από το τραπέζι βαριεστημένα και τόσο απρόσεκτα ώστε να βρεθεί
περισσότερο στο πόδι της διπλανής του παρά στο δικό του.
Εντάξει, αυτό έλειπε, και ένας καυγάς! Έριξε μια
λοξή ματιά στην αξιωματικό της αεροπορίας που βρισκόταν δίπλα του. Προς μεγάλη
του έκπληξη δεν έδειχνε να ενοχλείται. Αντίθετα χαμογέλασε ενθαρρυντικά. Ο Κρις
δεν το σκέφθηκε δεύτερη φορά, ακούμπησε την παλάμη του στο πόδι της. Εκείνη που
καθόταν σταυροπόδι ως εκείνη την ώρα, ξεσταύρωσε τα πόδια της. Ο Κρις προχώρησε
το χέρι του κάτω από τη φούστα της ανάμεσα στους μηρούς της και εκεινη
χαμογέλασε προκλητικά.
Ο Κρις ήταν ένα ψηλός γεροδεμένος άνδρας που δεν
πέρναγε απαρατήρητος από τις γυναίκες και φαινόταν ότι η Αμερικανή σμηναγός δεν
ήταν εξαίρεση. Προχώρησε το χέρι του ψηλότερα ως που συνάντησε το εσώρουχό της.
Έριξε μια ματιά στην γυναίκα που προσπαθούσε να
δείχνει σαν να μην συμβαίνει τίποτα αλλά λίκνιζε το σώμα της ασυναίσθητα
συντονισμένη με το χάδι του. Ξαφνικά έκλεισε τα πόδια της παγιδεύοντας το χέρι
του ανάμεσά τους.
-Όχι εδώ, είπε κοφτά αν και ψιθυριστά. Ακολούθησέ
με.
Η Αμερικανή σηκώθηκε και βγήκε από την αίθουσα. Για
να μη φανεί ότι την ακολουθεί ο Κρις άφησε να περάσει ένα λεπτό και μετά
σηκώθηκε και ο ίδιος και βγήκε. Η Αμερικανή τον περίμενε και τον οδήγησε
γρήγορα σε έναν μακρύ διάδρομο και μετά άνοιξε μια πόρτα και του έκανε νόημα να
ακολουθήσει. Ήταν ένα μικρό γραφείο, ίσως το δικό της. Ο Κρις δεν πρόλαβε να
ρωτήσει, ούτε να το σκεφθεί καλά καλά. Η Αμερικανή κόλλησε πάνω του και τον
φίλησε με πάθος, Η γλώσσα της γλύστρισε στο στόμα του ενώ ο Κρις ξεκούμπωνε τη
φούστα της. Την σήκωσε και εκείνη τύλιξε τα πόδια της γύρω από τη μέση του. Ήταν
πολύ πρόθυμη, ο Κρις έχωσε το χέρι του ανάμεσα στα σώματά τους για να
ξεκουμπώσει το παντελόνι του και να παραμερίσει το εσώρουχό της.
Ένας γνώριμος ήχος ακούστηκε από λίγο πιο μακριά
ξεχωρίζοντας από έναν ορυμαγδό άλλων ήχων, κροτάλισμα πολυβόλου,
συνειδητοποίησε ο Κρις. Την επόμενη στιγμή ο τοίχος μπροστά του γέμισε με
τρύπες από σφαίρες. Η πρόθυμη ερωμένη του σπαρτάρισε καθώς δυο σφαίρες
καρφώθηκαν στο σώμα της. Αν δεν ήταν εκείνη θα είχε χτυπηθεί ο ίδιος. Άφησε το
σώμα στο έδαφος και βγήκε από το γραφείο. Στάθηκε μια στιγμή για να
προσανατολιστεί. Ύστερα έτρεξε προς την έξοδο όπου οι ήχοι ακούγονταν πολύ πιο
εκκωφαντικοί.
Στάθηκε έκπληκτος μόλις βγήκε. Σε όλο το μήκος της
παραλίας είχαν προσαράξει τεράστια μεταγωγικά από τα οποία είχε ξεχυθεί ένας
αναρίθμητος πάνοπλος στρατός. Από που είχαν εμφανιστεί αυτά τα σκάφη; Γιατί δεν
είχαν ανιχνευθεί και ποιος τους είχε στείλει; Αλλά αυτό δεν ήταν του παρόντος,
γινόταν κανονική μάχη, όσοι από τους άνδρες της βάσης είχαν επιζήσει από την
αρχική επίθεση αντιστέκονταν τώρα με κάθε μέσο.
Πολλοί ήταν πεσμένοι στο έδαφος και πολλοί ακόμα
έπεφταν ενώ παρακολουθούσε τη μάχη. Οι αντίπαλοι είχαν βγει από τα σκάφη και
ακόμα έβγαιναν επιτιθέμενοι. Ήταν οπλισμένοι με πολυβόλα και είχαν μαζί τους οχήματα
οπλισμένα με πυροβόλα. Όπως ήταν άοπλος αναζήτησε με το βλέμμα το αυτοκίνητό
που τους είχε φέρει για να πάρει τα όπλα του.
Το εντόπισε στο χώρο του πάρκινγκ. Εκεί βρισκόταν ο
Άλεξ Μακ Άλιφ, ο συνάδερφος και φίλος του είχε ήδη οπλιστεί με το τυφέκιο Μ16Α1
με τον τηλεφακό και έβαλε εναντίον του εχθρού. Ο Μακ Άλιφ στεκόταν καλυμμένος
από ένα διπλανό όχημα και έβαλε, δίπλα του καλυμμένος από την ανοιχτή πόρτα του
αυτοκινήτου πυροβολούσε ο οδηγός τους, ένας πεζοναύτης ονόματι Μπράντον Νάς.
Εκείνος φορούσε την επίσημη στολή του, είχε το όπλο του καλόγυαλισμένο σαν να
επρόκειτο να περάσει επιθεώρηση και στη ζώνη του κρεμόταν η θήκη με την
ξιφολόγχη του.
Ο Μακ Άφιν εντόπισε τον Κρις.
-Κρις εδώ!
Ο Κρις έτρεξε προς το μέρος τους ενώ σφαίρες
περνούσαν δίπλα του. Οι αμυνόμενοι όπως μπορούσε να δει λιγόστευαν συνεχώς.
Έφτασε στο αυτοκίνητο και φώναξε.
-Μπραντ, το καπό.
Ο πεζοναύτης άπλωσε το χέρι του και το καπό άνοιξε
με ένα κλικ που χάθηκε τελείως μέσα στην χαοτική συμφωνία των ήχων της μάχης. Ο
Κρις βρήκε στο χώρο των αποσκευών την ειδική θήκη με τα όπλα τους ανοιχτή και
πήρε το δικό του. Ακούμπησε στην οροφή του αυτοκινήτου και πυροβόλησε. Ένας
αντίπαλος έπεσε νεκρός βγαίνοντας από το αποβατικό.
Η μάχη δεν έβαινε καθόλου καλά όμως. Οι αμυνόμενοι
όλο και λιγόστευαν ενώ από το μη στρατιωτικό προσωπικό της βάσης δεν φαινόταν
να έχει επιζήσει κανένας. Αν δεν είχαν την υποστήριξη των δυο μεγάλων
πυροβολείων θα είχε ήδη καταρρεύσει η άμυνα.
Είχε σκοτώσει πάνω από είκοσι αντιπάλους όταν
συνειδητοποίησε κάτι. Οι αντίπαλοι φορούσαν άσπρες στολές από κάποιο υλικό σαν
το κεβλάρ των αλεξίσφαιρων αλλά πολύ πιο εύκαμπτο και κράνη που κάλυπταν όλο το
κεφάλι τους, φαίνονταν να βλέπουν από ένα λεπτό άνοιγμα στο ύψος των ματιών.
Είχαν πέσει τόσοι αλλά δεν είχε ακουστεί ούτε μια κραυγή, και δεν έβλεπε
πουθενά αίμα.
Πολύ περίεργο, κάτι δεν πήγαινε καθόλου καλά.
Οικία Κόμπτον, Μπέρβελι Χιλς
Τεντώθηκε νωχελικά και μετά σηκώθηκε από το κρεβάτι,
πλησίασε τον ανατολικό τοίχο του δωματίου και άφησε να την λούσει ο πρωινός ήλιος.
Αυτός ο τοίχος του δωματίου ήταν ολόκληρος από γυαλί και είχε μια εξαιρετική θέα
σε μεγάλο μέρος της πόλης των αγγέλων. Η θέση της βίλας της ήταν τέτοια που κανένας
δεν θα μπορούσε να δει μέσα, κάτι που ήταν πολύ καλό μιας και το νυχτικό της ελάχιστα
άφηνε στην φαντασία του παρατηρητή.
Πρόσεξε ότι από την πλευρά της θάλασσας σηκώνονταν
πολλές στήλες καπνού σαν να υπήρχαν πολλαπλές εστίες φωτιάς στις περιοχές εκείνες.
Δεν πρόλαβε να το σκεφθεί γιατί χτύπησε το τηλέφωνο. Το σήκωσε και είπε με ναζιάρικο
τρόπο.
-Καλημέρα.
Είχε δει στην αναγνώριση κλήσεως ότι αυτός που καλούσε
ήταν ο διευθυντής του ειδησεογραφικού τμήματος του καναλιού και εραστής της.
-Έχει ξεσπάσει χάος στην πόλη, ειδικά κάτω στο Μπήμοντ,
δεν ξέρουμε αν είναι εξέγερση όπως το 92 ή κάτι άλλο. Σου στέλνω συνεργείο, βγάλε
μας είδηση μωρό μου.
-Θέλω το δελτίο των 20:30, είπε εκείνη και τώρα η
φωνή της ήταν σκληρή και απότομη.
-Φέρε κάτι καλό και θα είναι όλο δικό σου!
-Χωρίς τη Φιόνα.
-Ό,τι θες.
Έκλεισε το τηλέφωνο και χαμογέλασε, θα έκανε τα πάντα
για ένα καλό ρεπορτάζ και τη θέση της κεντρικής δημοσιογράφου του δελτίου. Το
να κοιμάται με έναν παντρεμένο ήταν το λιγότερο. Θα έκανε το όνομα Νάντια Κόμπτον
διάσημο σε ολόκληρη την Αμερική με κάθε τίμημα.
2 σχόλια:
γεια σου πενούλα!
Σε προσθεσα στο μπλογκ που ανεβάζω κάποια ποιήματα και λόγια δικά μου στα αγαπημένα ιστολόγια μια και που σε διαβάζω καθημερινά και απολαμβάνω τις ιστορίες σου. Δεν θα αναρτώ συχνά...δηλαδή ελπίζω συχνότερα στο μέλλον, τεσπα.
Θα χαρώ πολύ να περάσεις και να πεις μια γνώμη όχι κριτική απαραίτητα αλλά ένα γεια
Σου έχω γράψει παλαιότερα σαν Αρετή
Η ιστορία που ανέβασες έχει πολύ αγωνία και δράση, είναι πολύ ωραία.
Α! και σχετικά με τα βιβλία φαντασίας που σου έλεγα διάβασα ένα και ξετρελάθηκα. Μοιάζουν περισσότερο με παραμύθια, λέγεται το πέτρινο λουλούδι του (Pavel Bavhof)Πωλ Μπαζωφ. Μου άρεσε πολύ.
Αυτά καλό βράδυ
Γεια σου και πάλι λοιπόν. Υποθέτω ότι Αρετή είναι το όνομά σου.
Χαίρομαι που σου αρέσει η καινούρια ιστορία και όπως ξέρεις οι προτάσεις δεκτές.
Το βιβλίο που λες δεν το ξέρω, θα το ψάξω, αφού σου άρεσε τόσο πολύ θα είναι καλό.
Θα περάσω σύντομα από το ιστολόγιό σου, καλημέρα και καλή βδομάδα.
Δημοσίευση σχολίου