10.
-Δύο χιλιάδες και οχήματα, είπε ο Σάντερς, μάλιστα.
Η δική μας δύναμη αυτή τη στιγμή ανέρχεται σε κάτι παραπάνω από το ένα πέμπτο
αυτών ακόμα και με τους αστυνομικούς και τους πολίτες ίσα που πλησιάζουμε το
ένα τέταρτο,
-Είμαστε αμυνόμενοι και καλύτερα οχυρωμένοι, είπε ο
Μπρούστερ, και διαθέτουμε και κάποιους άνδρες που είναι των ειδικών δυνάμεων
και έχουμε και τα πυροβόλα.
Ο Σάντερς κοίταξε τον Βρετανό και μετά χαμογέλασε.
-Δεν είπα θα είναι εύκολο να μας καταβάλλουν αλλά
θα γίνει στο τέλος, εξάλλου μπορούν να φέρουν κι άλλους ενώ οι δικές μας
απώλειες θα είναι μόνιμες.
Ο Μπρούστερ έγνευσε.
-Έχουμε άλλη διαφυγή;
-Αν διώξουμε τους πολίτες εμείς θα μπορούμε να
κινηθούμε πιο γρήγορα και μαχόμενοι να βγούμε από την πόλη, οι δικοί σου και η
ομάδα του Σρέηντερ το κάνανε ήδη μπαίνοντας αν και παραδέχομαι όχι για τόσο
δρόμο.
-Πως θα εκκενώσουμε τους πολίτες; Με τα ελικόπτερα;
-Θα χρειαστούν δεκα δρομολόγια για το καθένα, ακόμα
και με το χρόνο που μπορεί η αντίσταση των ανδρών μας να εξασφαλίσει δεν ξέρω
αν θα προλάβουμε.
Έμειναν όλοι σιωπηλοί για λίγο, σκεφτικοί.
-Με τους πολίτες δεν θα τα καταφέρουμε, έχουν και
ηλικιωμένους και παιδιά, δεν μπορούν να κινηθούν γρήγορα, είπε ο Σάντερς.
Καλύτερα να μείνουμε εδώ, αν συμπτηχθούμε γύρω από το κολλέγιο ίσως κρατήσουμε.
-Ίσως υπάρχει μια λύση, είπε ο Γουίλλιαμ. Όπως
ερχόμασταν είδα ένα σταθμό λεωφορείων, υπήρχαν εννέα, δέκα.
-Silverhound, είπε ο
Σάντερς, ήταν τα μεγάλα;
-Τα εξηντάρια.
-Και πάλι δεν φτάνουν, είπε ο Μπρούστερ, είμαστε
πολύ περισσότεροι.
-Θα φτάσουν, είπε ο Σάντερς, ο πρώτος λόχος έχει τα
μέσα μετακίνησής του ακόμα. Θα στείλω τον Σρέηντερ με την ομάδα του να τα
φέρουν.
Ο σερίφης δίστασε, ήταν άριστος σκοπευτής και θα
σκότωνε τον Κέρκαντρυ με μία βολή αλλά αν ακόμα και με επιθανάτιο σπασμό
χτυπούσε με το νυστέρι θα σκότωνε το μωρό και ίσως και τη μητέρα. Δεν μπορούσε
να το ρισκάρει αυτό. Άφησε το όπλο στο πάτωμα.
Ο Κέρκαντρυ τράβηξε όρθια μπροστά του την Τζάνις
και πισωπάτησε προς την πόρτα. Ο σερίφης παρακολουθούσε τον δολοφόνο να αποδρά,
φαινόταν απαθής και σχεδόν αδιάφορος αλλά στην πραγματικότητα με το μυαλό του
να δουλεύει πυρετικά αναζητώντας έναν τρόπο να τον σταματήσει.
Ο Κέρκαντρυ έφτασε στην πόρτα.
-Μην δοκιμάσεις να με ακολουθήσεις, είπε στον
σερίφη και πρόσθεσε, κάθισε κάτω εσύ!
Απευθυνόταν στην Χόουπ που είχε σηκωθεί όρθια και ήταν
έτοιμη να του ορμήξει ακόμα και άοπλη, έμοιαζε με λέαινα που προστάτευε τα
μικρά της. Ο Κέρκαντρυ δεν έτρεφε σεβασμό ή φόβο για καμία γυναίκα αλλά τώρα
κατάλαβε ότι αυτή η συγκεκριμένη γυναίκα θα τον σκότωνε και με γυμνά χέρια. Ο
σερίφης ήταν έτοιμος να δράσει με την παραμικρή ευκαιρία. Δεν ήταν άοπλος, είχε
και δεύτερο πιστόλι περασμένο στη ζώνη του στην πίσω πλευρά της μέσης του.
Ο Κέρκαντρυ άπλωσε το χέρι του και καθώς απέτυχε να
πιάσει το πόμολο γύρισε να κοιτάξει και το άλλο χέρι του απομακρύνθηκε από το
σώμα της Τζάνις. Ο σερίφης δεν χρειαζόταν τίποτα άλλο. Ο δολοφόνος άνοιξε την
πόρτα και γύρισε πάλι να κοιτάξει .
-Άντε στην κόλαση Κέρκαντρυ, είπε ο σερίφης και
πυροβόλησε.
Ο πυροβολισμός αντήχησε σαν κανονιά στον κλειστό
χώρο. Ο Κέρκαντρυ τινάχθηκε πίσω με μια τρύπα ανάμεσα στα μάτια και μια έκφραση
απέραντης έκπληξης στο πρόσωπό του. Το χέρι του συσπάστηκε αλλά δεν έφτασε την
Τζάνις με το νυστέρι.
Μια στιγμή απόλυτης σιγής ακολούθησε και ύστερα η
Τζάνις άφησε μια κραυγή πόνου.
Ο Άλαν και η ομάδα του δεν δυσκολεύθηκαν να φέρουν
τα λεωφορεία στην πίσω είσοδο του κολλεγίου όπου οι τεχνικοί της ταξιαρχίας
υποστήριξης ανέλαβαν να εφαρμόσουν μια ιδέα του Σάντερς, να καλύψουν τα
παράθυρα με λαμαρίνες ώστε να είναι πιο δύσκολο να διαπεραστούν από σφαίρες
κάνοντάς τα πιο ασφαλή για τους πολίτες. Με την οξυγονοκόλληση που είχε φέρει
ένας πολίτης στρώθηκαν στη δουλειά. Θα άφηναν χώρο μόνο στον οδηγό για να
βλέπει και στις πόρτες.
Στο βενζινάδικο απέναντι που είχε εγκατασταθεί η
διοίκηση του δεύτερου λόχου είχαν βρει καύσιμα για να φουλάρουν όλα τα οχήματα.
-Θα βάλουμε τα λεωφορεία πέντε και πέντε και θα
κινούνται στις δυο πλευρές του δρόμου, ανάμεσα τους θα μπουν τα αυτοκίνητα που
δεν έχουν ούτε αυτήν την ελάχιστη θωράκιση. Τα τζιπ θα είναι στο κέντρο της
φάλαγγας δεξιά και αριστερά για να μπορούν να βάλλουν και να προσφέρουν κάλυψη.
Στην κορυφή θα πηγαίνει το τζιπ που φέραμε από τη βάση και στο οποίο θα
επιβαίνουμε.
Ο Σάντερς έδινε οδηγίες. Ο Μπρούστερ ήταν μαζί του.
-Πως θα συντονίζουμε τόσα οχήματα;
-Ο δικός σας από την ΜΙ6 το έλυσε αυτό, τα
λεωφορεία έχουν cb,
ρύθμισε και ασυρμάτους του στρατού στην συχνότητα αυτή και έβαλε στα άλλα
οχήματα. Κέντρο επικοινωνιών έβαλε στο βαν και δεύτερο στο τεθωρακισμένο, το
οποίο μαζί με τα στρατιωτικά φορτηγά θα είναι οπισθοφυλακή.
Η εξαφάνιση της Νάντιας είχε αναφερθεί στον
συνταγματάρχη αλλά με όσα είχε ήδη να φροντίσει αυτό ήταν το λιγότερο και ούτε
είχε άνδρες να στείλει να την αναζητήσουν, σημασία για εκείνον είχε ότι η Έλι,
που ήταν τώρα υπεύθυνη. είχε συμφωνήσει να χρησιμοποιηθεί και για αυτό το σκοπό
το βαν.
Ο Γουίλλιαμ πλησίασε τρέχοντας.
-Άρχισε, είπε.
-Επιτέθηκαν;
-Στο λιμάνι, στο άγημα που έχει καταλάβει το
λιμεναρχείο, ζητούν άδεια να το εκκενώσουν.
-Εγκρίνεται, να εκκενώσουν και η μοίρα να πλεύσει
βόρεια για το Σαν Φραντζίσκο όπου θα τεθούν υπό τη διοίκηση εκεί.
-Έγινε, είπε ο Βρετανός και έφυγε πάλι τρέχοντας.
-Χτυπήσατε; ρώτησε ο σερίφης.
-Όχι, είπε η Τζάνις, και ευχαριστώ, σας χρωστώ την
ζωή μου.
Βόγγηξε ξανά.
-Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να γεννήσω σπάσανε τα νερά.
Κάθισε αδέξια στο κρεβάτι της πάλι. Η Χόουπ τη
βοήθησε να τακτοποιηθεί.
-Δεν έχουμε πια γιατρό, είπε η Τζάνις, κοιτώντας το
νεκρό γιατρό και τη βοηθό του που ήταν πεσμένοι στο πάτωμα. Ο σερίφης μάζεψε το
όπλο του από κάτω.
-Πρέπει να φωνάξουμε την άλλη κοπέλα που ήταν στο
νοσοκομείο.
-Τη Νάταλι, είπε η Χόουπ και βγήκε τρέχοντας.
-Και πρέπει να αλλάξουμε και χώρο για ιατρείο.
Ο Σάντερς μπήκε στο γραφείο του Τζόναθαν. Ο
καθηγητής ήταν σκυμμένος πάνω από έναν κατάλογο. Σήκωσε το βλέμμα του
ακούγοντας τον συνταγματάρχη να μπαίνει.
-Θα έχουμε πρόβλημα με τα τρόφιμα, είμαστε πολλοί
για να διαρκέσουν μέρες, μπορούμε να μάθουμε τι εφόδια έχουν οι άνδρες σας;
Ο Σάντερς κοντοστάθηκε, αυτή ήταν μια παράμτρος που
δεν είχαν σκεφθεί. Θα χρειάζονταν εφόδια όπου και αν κατέφευγαν. Καλά που είχαν
και τον καθηγητή να μεριμνά για τα υπόλοιπα πέρα από τη μάχη.
-Πόσο υπολογίζετε να μας φτάσουν; ρώτησε.
-Για δύο μέρες το μέγιστο.
-Θα μετακινηθούμε από εδώ, είπε ο Σάντερς,
πλησιάζουν μεγάλες εχθρικές δυνάμεις. Μπορούμε να πάρουμε μαζί μας τα εφόδια;
Είναι συσκευασμένα;
-Ναι, μπορούμε. Είναι σε κούτες και όσα δεν είναι
θα τα συσκευάσουμε.
-Ετοιμάζουμε την μετακίνηση, πόσο σύντομα θα είστε
έτοιμοι;
-Δεν θα πάρει πάνω από μισή ώρα.
-Ωραία, θα βάλουμε τα εφόδια στους χώρους αποσκευών
των λεωφορείων, είπε ο Σάντερς και γύρισε να βγει.
-Συνταγματάρχα, είπε ο Τζόναθαν. θα μετακινηθώ με
το δικό μου αυτοκίνητό μου, θα πάρω σε αυτό την εγγονή μου και μερικούς μαθητές
μου.
-Πολύ ωραία, είπε ο Σάντερς και βγήκε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου