Ο στρατηγός Φλάβιος
Αέτιος κοίταξε τον νεαρό τριβούνο απέναντί του και του έκανε νόημα να καθίσει
στο μικρό κάθισμα μπροστά στο γραφείο του. Εκείνος υπάκουσε ενώ ο στρατηγός
έστρεφε και πάλι το βλέμμα του στην περγαμηνή που είχε μπροστά του ανοιγμένη.
Πέρασαν λίγα λεπτά πριν ο Αέτιος σηκώσει το βλέμμα του.
-Τι έκανες και ο
Ανθέμιος ζητάει το κεφάλι σου επί πίνακι;
-Δεν τον άφησα να
κακοποιήσει μια σκλάβα, απάντησε ήρεμα ο Γάιος.
-Πήγε στον αυτοκράτορα
το πρωί και ζήτησε την παραδειγματική σου τιμωρία. Ξέρεις τον Βαλεντιανό, αφού
το ζήτησε ο ευνοούμενός του δεν θα δίσταζε να το κάνει αλλά ήταν παρών ο
Λέντουλλος Σούρας. Ξέρεις πόσο μισούνται.
-Ούτε εμένα με συμπαθεί
βέβαια. Ξέρει ότι δεν ασπάζομαι την πίστη του.
-Αλλά πιο πολύ μισεί
τον Ανθέμιο. Έτσι πρότεινε να παραπεμφθεί το θέμα στη σύγκλητο όπου έγινε μια
έντονη συζήτηση. Ο Ανθέμιος ζήτησε την εξορία σου για την προσβολή στο πρόσωπό
του άρα και στου αυτοκράτορα. Ο Σούρας απάντησε ότι δεν εξορίζουν έτσι απλά
γενναίους αξιωματικούς ειδικά σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς και αντιπρότεινε μια
τυπική στρατιωτική ποινή. Συμβιβαστήκανε με μια μετάθεση μακριά από τη Ρώμη.
-Να ετοιμαστώ για
ταξίδι λοιπόν.
-Μέχρι το Λούγδουνο,
είπε ο Αέτιος. Ο Αττίλας ξεσηκώνει τα Γερμανικά φύλλα να ενωθούν με τους
Ούννους και να ξεχυθούν στην Γαλατία. Ήδη οι Φράγκοι αντιμετωπίζουν προβλήματα
στην αντιμετώπισή τους. Ετοιμάζω στρατό και μόλις είμαστε έτοιμοι θα
μετακινηθούμε στην Γαλατία. Υποσχέθηκα να υπερασπίσω την Ορλεάνη και δεν θα
αθετήσω την υπόσχεσή μου. Αλλά εσύ θα
προηγηθείς.
Ο Αέτιος έδωσε στον
Γάιο μια τυλιγμένη σε ρολό περγαμηνή.
-Οι διαταγές σου.
Τίθεσαι διοικητής της δεκάτης εβδόμης λεγεώνας. Είναι μια λεγεώνα μειωμένης
δυνάμεως που δημιουργήθηκε στην προσπάθεια αντιμετώπισης του Αττίλα.. Θα
συνοδεύσει τον Άριο Σουεντώνιο που διορίστηκε έπαρχος της Γαλατίας. Θα
ενισχύσετε την φρουρά της πόλης και θα περιμένετε εκεί την άφιξή μου.
-Μάλιστα.
-Αν πλησιάσουν δυνάμεις
του εχθρού την πόλη θα πρέπει να κάνεις το καλύτερο δυνατόν. Μην επιχειρήσεις
να εμπλακείς αν δεν είναι απαραίτητο αλλά προσπάθησε να αποφύγεις την
πολιορκία. Ο Άριος τυπικά θα αναλάβει τη διοίκηση και της λεγεώνας αλλά δεν
είναι στρατιωτικός και θα πρέπει εσύ να διοικήσεις σε περίπτωση μάχης.
-Μάλιστα στρατηγέ.
-Η λεγεώνα είναι
στρατοπεδευμένη έξω από την Οστιανή πύλη. Θα πάρεις μαζί σου και την κοόρτη της
χθεσινής φρουράς. Ο Ανθέμιος είναι και μαζί τους έξω φρενών.
-Ζήτησε και αυτών την
τιμωρία;
-Ναι, είπε ο Αέτιος σαν
κάτι να τον διασκέδαζε και γρήγορα εξήγησε τι ήταν αυτό. Ο Φλάβιος Σάγκας σηκώθηκε
τότε και εξήγησε στον Ανθέμιο σε πολύ κοφτό και απότομο τρόπο ότι ακριβώς αυτή
η πίστη των λεγεωνάριων στους διοικητές τους είναι που έχτισε το μεγαλείο της
Ρώμης. Η κατηγορία απορρίφθηκε λοιπόν αλλά θα έλεγα για το καλό τους να τους
πάρεις μαζί σου.
-Εντάξει στρατηγέ.
Έχουμε κάτι άλλο;
-Αύριο το πρωί θα
παραλάβεις από το Σεσόριο τον κυαίστορα Κόιντο Δούμα. Θα είναι υπεύθυνος των
οικονομικών της λεγεώνας. Έχει ενημερωθεί για το ποσό που θα πάρετε μαζί σας
για τους μισθούς σας αλλά και για την χρηματοδότηση κάποιων έργων στην οχύρωση
του Λούγδουνου. Ο Άριος θα στείλει έναν υπηρέτη του κάποια στιγμή με μήνυμα για
την αναχώρησή σας.
-Μάλιστα.
-Καλή τύχη Γάιε, θα τα
πούμε σύντομα. Δεν θα αφήσουμε τον Αττίλα να καταστρέψει την Γαλατία
Ο Γουίλλιαμ κοίταξε το
χώρο από το προνομιακό για παρατήρηση σημείο που βρισκόταν η σκηνή στην οποία
δούλευε η Μέρεντιθ. Είχε ήδη μια καλή ιδέα στο μυαλό του για το πως ήταν
κατανεμημένες οι επι μέρους ανασκαφές. Είχε δουλέψει και σε μεγαλύτερες ακόμη
ανασκαφές και είχε συνηθίσει στο να κατατοπίζεται γρήγορα. Εξάλλου, χάρη και
στην μελέτη μαχών, είχε πολύ καλή αίσθηση του χώρου που τον βοηθούσε πολύ.
Γύρισε και κοίταξε την Μέρεντιθ που στεκόταν στο άνοιγμα της σκηνής της.
-Έχεις ωραία θέα από
εδώ.
-Ναι, καμιά φορά όταν
κάνω παύση για να ξεκουραστώ κοιτάζω τη θέα. Καμιά φορά και όταν δυσκολεύομαι
κοιτάζω τους υπόλοιπους και ξαναβρίσκω το κουράγιο μου σκεπτόμενη ότι είμαι
μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας.
-Είναι δύσκολο το
κείμενο;
-Σαν κείμενο όχι. Είναι
απλά γραμμένο, ο συγγραφέας του ήταν λεγεωνάριος και όχι λόγιος οπότε σπάνια έχει
κάποιες εκφράσεις δύσκολες ή περίπλοκες. Και ο γραφικός χαρακτήρας είναι πολύ
καλός, ειδικά για άνθρωπο που δεν εκπαιδεύθηκε για να γράφει. Αλλά το κείμενο
έχει υποστεί αρκετά τη φθορά του χρόνου.
-Μιλάει για τη μάχη;
-Δεν ξέρω ακόμη.
Ξεκίνησε από την άφιξή του στη Ρώμη. Πρώτα υπηρετούσε στους Ποτιόλους. Στη Ρώμη
πήγε ως δεύτερος τη τάξει εκατόνταρχος σε μια κοόρτη. Δεν πρόλαβε να παραμείνει
και πολύ στην αιώνια πόλη, τόσο ώστε να συνδεθεί με φιλία με τον ανώτερό του
διοικητή της κοόρτης.
-Γιατί έφυγε;
-Μετακινήθηκε όλη η
κοόρτη, ήταν μέρος της λεγεώνας. Οι συγκεκριμένοι αξιωματικοί είχαν εμπλακεί σε
ένα θέμα που προκάλεσε την οργή ενός υπάτου φίλου του αυτοκράτορα. Όλα έγιναν
για μια σκλάβα....
Ο Γουίλλιαμ την κοίταζε
καθώς του εξηγούσε πως ο Γάιος βρέθηκε με μια αποστολή στη Γαλατία και πως η
κοόρτη του Σέργιου και του Δέκιου ακολούθησε τη λεγεώνα. Του άρεσε ο τρόπος που
μιλούσε, είχε μια απαλή φωνή που γέμιζε με πάθος καθώς μιλούσε για το αντικείμενό
της και για τα όσα ήξερε όπως και για τα όσα ήθελε ακόμα να ανακαλύψει. Του
άρεσε το πάθος που είχε για το αντικείμενό της.
Είχε αφήσει τις
ανασκαφές του Γέηλ στη Νέα Γη γιατί έβρισκε το κλίμα πολύ ‘αποστειρωμένο’ και έτσι
μετά την πρόσκληση του Μάικ Χάμιλτον είχε σπεύσει να έρθει στη Γαλλία με σκοπό
να ‘λερώσει’ τα χέρια του. Και τώρα ακούγοντας τα όσα έλεγε η Μέρεντιθ πειθόταν
ότι είχε κάνει πολύ καλά που είχε έρθει. Και η ευκαιρία να εργαστεί σε μια
τοποθεσία που δεν είχαν ξαναγίνει ανασκαφές ήταν πολύτιμη.
-Θα μπορούσα να δω το
χώρο της μάχης;
-Ναι, είπε η Μέρεντιθ,
έλα θα σε οδηγήσω.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου