Πρόσφατα διάβασα τις δηλώσεις μιας γνωστής Ελληνίδας συγγραφέα με αφορμή το θέμα δανεισμού των βιβλίων της. Τα όσα είπε σχολιάστηκαν ποικιλοτρόπως, Εγώ δεν ασχοληθώ με το όλο θέμα, θα σταθώ μόνο σε ένα σημείο. Ανάμεσα στα πολλά που είπε ήταν ότι βλέπει το γράψιμο καθαρά σαν βιοποριστική ασχολία. Και αυτό δεν μου άρεσε καθόλου.
Γράφω εδώ και είκοσι τρία ολόκληρα χρόνια, αύριο μάλιστα θα τα κλείσω, μπορεί να μην είμαι επαγγελματίας αλλά πιστεύω ότι ισχύει για όλους μας το ίδιο. Γράφουμε πρώτα από όλα γιατί το θέλουμε, το έχουμε ανάγκη. Έχουμε κάτι να πούμε, ένα μήνυμα να δώσουμε, μια ιστορία να αφηγηθούμε. Γράφουμε γιατί μας αρέσει, δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς αυτό.
Γράφουμε γιατί το αγαπάμε. Δεν είναι τυχαίο που μια συνάδερφος μπλόγκερ έγραψε τη φράση « τα δάκτυλα κάνουν έρωτα με τα πλήκτρα », καθόλου μάλιστα. Το γράψιμο εμπεριέχει ένα πάθος που συγκρίνεται μόνο με τη φλόγα του έρωτα. Αν εκδίδεις βιβλία και αποφέρει χρήματα είναι καλό αλλά ως εκεί, δεν μπορεί να είναι στυγνά επαγγελματικό, με τίποτα, ποτέ.
Με απογοητεύει που μια συγγραφέας μπορεί να το πιστεύει αυτό. Εγώ δεν το πιστεύω, δεν θα το ενστερνιστώ ποτέ και ελπίζω το ίδιο θα κάνουν και όλοι όσοι γράφουν και τύχει να με διαβάσουν.
7 σχόλια:
ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΕ ΕΝΟΧΛΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΑΝΕΙΣΜΟ...
ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΤΩΡΑ ΚΑΝΕΙΣ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΑΝΕΙΣΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ;;;;(ΔΕΝ ΣΥΖΗΤΩ ΝΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕΙ....)
ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ
ΜΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ....
Ε αυτό για το δανεισμό το σχολιάσανε σχεδόν όλοι, σαν συγγραφέας είπα να ασχοληθώ με αυτό το τόσο βασικό συναίσθημα για εμάς που γράφουμε.
Αλλά μιας και το έθιξες εγώ θα προτιμούσα να με διαβάζουν παρά να κοιτώ το κέρδος.
Ειλικρινά, δεν θα αγόραζα ούτε θα δανειζόμουν καν ένα βιβλίο που γράφτηκε μόνο από βιοποριστική ανάγκη. Αν και όπως έμαθα οι εκδοτικοί οίκοι (οι μεγάλοι) πιέζουν τους συγγραφείς να τους προμηθεύουν με νέο κείμενο σε τακτά χρονικά διαστήματα. Αυτό έλυσε την απορία μου γιατί συγγραφείς (της νέας Ελληνικής λογοτεχνίας) που στην αρχή τους θαύμαζα μετά τους βαρέθηκα και τα βιβλία τους δεν μπορούσα να τα διαβάσω πιά. Τα βιβλία είτε τους αρέσει είτε όχι και θα δανείζονται και θα "χάνονται" π.χ. bookcrossing. Αν δεν τους αρέσει ας αλλάξουν ε π α γ γ ε λ μ α. Καλή σου μέρα. Καλώς σε βρήκα. Μου αρέσει το περιβάλον του blog σου. Tέλεια η φράση « τα δάκτυλα κάνουν έρωτα με τα πλήκτρα ». Το ένιωσα πολλές φορές!
υγ σε βρήκα στο blogroll της meanan "απο το χαμογελο στο γελιο"
Καλώς ήρθες στο ιστολόγιό μου. Δεν μου αρέσανε πολλά από αυτά που είπε και στάθηκα στο κατ' εμέ χειρότερο. Την έλλειψη συναισθήματος. Η φράση ανήκει σε μια καλή φίλη και μπλόγκερ.
Γι'αυτό λένε: όταν δημιουργείς κάτι είναι πάντα φτιαγμένο με περισσή αγάπη! Μάλλον η συγκεκριμένη συγγραφέας δεν ένιωθε κάτι τέτοιο όταν έγραφε τα βιβλία της...
Εκείνη δεν το νιώθει αυτό για τη δημιουργία προφανώς, ας το αφήσει το γράψιμο σε' μας που το αγαπάμε, και από τις δυο πλευρές, γράψιμο και διάβασμα.
Συμφωνώωω!!
Δημοσίευση σχολίου