Νυχτερινή Πένα

4.

Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον

 

1.

Χιούστον

13 Δεκεμβρίου

09:00

Ο Τζέημς Κάλθορπ μπήκε στην αίθουσα ενημέρωσης και κοίταξε τα οκτώ μέλη της αποστολής που τον περίμεναν όρθιοι, οι επτά τουλάχιστον, μπροστά από τα καθίσματα με τα ενσωματωμένα τραπεζάκια πάνω στους οποίους βρίσκονταν ήδη οι φάκελοι με τα στοιχεία της αποστολής τους. Δίπλα του στάθηκε ο στρατηγός Μπάρτον, ήταν ο ίδιος αξιωματικός που είχε κάνει την παρατήρηση για τα πυρηνικά στην σύσκεψη με την πρόεδρο και είχε σταλεί για να εκτελεί χρέη συνδέσμου με τον Λευκό Οίκο και να αναφέρει την κατάσταση.

Ο Τζέημς έριξε μια ματιά στον Άλαν Κάρτερ, στεκόταν ψηλός και ευθυτενής ντυμένος με τη στολή της αεροπορίας των ΗΠΑ, τα καστανά μαλλιά του κομμένα κοντά και τα καστανά μαλλιά του κοιτούσαν ευθεία μπροστά. Δίπλα του ο Αλεξάντερ Στρονγκ είχε κόψει τα μαλλιά του τόσο που από λίγο πιο μακριά έδειχνε να τα έχει ξυρίσει. Τα γαλανά του μάτια δεν έκρυβαν ότι κάτι τον βάραινε πολύ επώδυνα. Φορούσε και εκείνος τη στολή του. Επόμενη στη σειρά ήταν η Ελιζαμπέτα Λέητον, επίσης με στολή και τα καστανόξανθα μαλλιά της πιασμένα σε κοτσίδα. Δίπλα της στεκόταν ο Μάρκους Φορ. Ξυρισμένος και σουλουπωμένος έμοιαζε πιο πολύ με την ευφυία που ήταν παρά με θαμώνα καταγωγίου που δυστυχώς δεν παρέλειπε να γίνεται. Το βλέμμα του σταμάτησε στους επόμενους δύο, ήταν εκείνοι που δεν γνώριζε ούτε καν εξ’ όψεως. Ο Ρικ Πάλιαν, ένας νεαρός άνδρας με ακατάστατα μαλλιά και γυαλιά ήταν ο βοηθός του Φορ, επίσης με ανώτερο δείκτη ευφυίας και πολύ εργατικός όπως φαινόταν από τον υποδειγματικό φάκελό του. Δίπλα του στεκόταν η Κάθρην Σίγκουρσον, μια αστροφυσικός ειδικευμένη στις μελανές οπές, θα βοηθούσε τον Κορνέλιους να βρουν το κατάλληλο σημείο για να τοποθετηθεί η συσκευή στον Ερμή. Ήταν μια γυναίκα που δεν τραβούσε τα βλέμματα των ανδρών γιατί δεν διέθετε εντυπωσιακή ομορφιά αλλά μια γλυκύτητα που ήθελε προσοχή για να την ανακαλύψεις. Όπως και ο Πάλιαν έτσι και εκείνη φορούσε πολιτικά. Δίπλα της ο Κορνέλιους κοιτούσε τον Τζέημς περιμένοντας να αρχίσουν, ήταν ο μόνος που δεν είχε χρειαστεί να ψάξουν να βρουν αφού ήταν ανακατεμένος με την ιστορία αυτή από την αρχή και τώρα φορούσε την λευκή επιστημονική ρόμπα όπως είχε έρθει από το εργαστήριό του. Τελευταίος ήταν ο Μάικ Γκόρντον, καθισμένος αυτός στην πλατφόρμα του. Όπως είχε μάθει ο Τζέημς, είχε πέσει δοκιμάζοντας ένα νέο αεροπλάνο της πολεμικής αεροπορίας και ήταν καταδικασμένος να μην περπατήσει ξανά παρά τις δυνατότητες που είχε πλέον η ιατρική, ήταν παράλυτος από τη μέση και κάτω.

-Κυρίες και κύριοι καλημέρα, είπε ο αρχηγός αποστολών της NASA. Σας καλέσαμε εδώ, ή σε μερικές περιπτώσεις ανακαλέσαμε, για μια σημαντικότατη αποστολή από την οποία εξαρτάται το μέλλον του πλανήτη μας, μια αποστολή που εκτός από αυτόν τον λόγο έχει ακόμα έναν για να γραφτεί στην ιστορία. Θα πάει εκεί που κανένας δεν έχει ξαναπάει. Παρακαλώ καθίστε.

Κάθισαν και ο Τζέημς προχώρησε σε έναν υπολογιστή που τον περίμενε ανοιχτός στο γραφείο απέναντι από τα μέλη της αποστολής. Ήταν μια αίθουσα αρκετά μεγάλη με παράθυρα που άφηναν άπλετο φως να μπαίνει για την εξυπηρέτηση των πενήντα περίπου ατόμων που θα μπορούσαν να χρησιμοποιούν την αίθουσα. Ο Τζέημς ενεργοποίησε τον ολογραφικό ψηφιακό αναπροσαρμογέα εικόνων και μια εξομοίωση του Ερμή εμφανίστηκε να αιωρείται μπροστά τους.

-Έχετε ενημερωθεί ήδη ότι ο ήλιος παρουσίασε ένα πρόβλημα στην αέναη λειτουργία του εξαιτίας της επήρειας της μελανής οπής που καταχωρήθηκε ως SG 1996. Ευτυχώς για το μέλλον της ανθρωπότητας το πρόβλημα δεν είναι μόνιμο αρκεί να πάψει να τον επηρεάζει η μελανή οπή. Αυτό θα γίνει με την τοποθέτηση του μετατροπέα ακτινοβολίας Σίμγκουρ Α 20. Και αυτό μας φέρνει στην αποστολή σας. Θα τοποθετήσετε έναν τέτοιο μετατροπέα στον Ερμή και θα τον θέσετε σε λειτουργία.

Ένα κόκκινο φωτάκι άρχισε να αναβοσβήνει στο ολόγραμμα υποδεικνύοντας μια θέση στην επιφάνεια του Ερμή.

-Είναι ένα πλάτωμα στη βορεινή πλευρά του κρατήρα Μούντυ, είναι η περιοχή με το υψηλότερο υψόμετρο στον πλανήτη και μια περιοχή που δεν έχει άμεση ηλιοφάνεια και θα μπορείτε να εργαστείτε. Ανοίξτε τους φακέλους παρακαλώ.

Το έκαναν και ο Τζέημς συνέχισε την ενημέρωση.

-Οι σμηναγοί Κάρτερ και Λέητον θα σας πάνε εκεί. Οι σμηναγοί Γκόρντον κι Στρονγκ, θα φροντίσουν την κάθοδο στο σωστό σημείο και όπου ο δόκτωρ Κορνέλιους και η δόκτωρ Σίγκουρσον θα κάνουν τις απαραίτητες μετρήσεις και θα τοποθετήσουν τη συσκευή μαζί με το δημιουργό της δόκτορα Φορ και το βοηθό του δόκτορα Πάλιαν. Σε γενικές γραμμές αυτή είναι η αποστολή σας, στις προσεχείς μέρες θα δούμε όλες τις λεπτομέρειες. Ας ξεκινήσουμε με τη μελέτη των φακέλων…

 

2.

Χιούστον

13 Δεκεμβρίου

19:00

-Αυτή είναι η ομάδα σου; είπε ο Μπάρτον μπαίνοντας στο γραφείο του Τζέημς μαζί του.

-Είναι οι καλύτεροι στον τομέα τους ο καθένας, απάντησε ο Τζέημς ενώ καθόταν στην πολυθρόνα του γραφείου του.

-Ξέρεις τι είναι αυτός ο τύπος ο Φορ; Όταν τον βρήκε η αστυνομία ήταν με την κόρη του γερουσιαστή Πάλμερ. Δεν είναι αξιόπιστος άνθρωπος.

-Επειδή φλερτάρει; ρώτησε ο Τζέημς υψώνοντας ένα φρύδι. Και από ό,τι μου είπαν και η κοπελιά δεν είναι του κατηχητικού.

-Και ο Κορνέλιους; Ο τύπος είναι στον κόσμο του!

Ο στρατηγός έκανε την παρατήρηση ενώ καθόταν σε μια πολυθρόνα απέναντι στον αρχηγό αποστολών της NASA.

-Έτσι είναι οι ευφυίες, δεν είναι και οι πλέον προσγειωμένοι άνθρωποι, απάντησε ο Τζέημς συγκρατώντας ένα γέλιο, είχε ακούσει πολλές φορές την συγκεκριμένη κατηγορία για τον αστροφυσικό.

-Και καλά όλοι οι άλλοι, ο ανάπηρος; Θα τον στείλεις σε αυτήν την αποστολή;

-Ακόμα και στην μειωμένη βαρύτητα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού οι αστροναύτες κινούνται σαν να κολυμπούν, δεν περπατάνε. Στο ταξίδι αυτής της αποστολής η βαρύτητα θα είναι ακόμα μικρότερη. Και είναι ο μόνος εν ενεργεία πιλότος μας που έχει εμπειρία από κάθοδο σε άλλο σώμα εκτός της γης. Έκανε την τελευταία μας προσσελήνωση.

-Μα κάνατε κάμποσες αποστολές σωστά;

-Από το 1972, πέρασαν πάνω από 40 χρόνια ως που να τις επαναλάβουμε και ήδη μετά τις τέσσερις αποστολές που κάναμε περάσανε χρόνια. Αν δεν είχαμε τις περικοπές θα είχαμε κάνει και άλλες, κατέληξε ο Τζέημς δηκτικά αναφερόμενος στην αιώνια αντιπαλότητα για κονδύλια μεταξύ στρατού και NASA.

-Εντάξει λοιπόν, ελπίζω αυτοί οι οκτώ να τα καταφέρουν.

 

3.

Μια Ομάδα Για Μια Επικίνδυνη Αποστολή

 

1.

Χιούστον                                                             

12 Δεκεμβρίου

11:23

Το πλήθος σηκώθηκε όρθιο και ξέσπασε σε χειροκροτήματα καθώς ο νεαρός παίχτης της γηπεδούχου ομάδας έκανε το γύρο του γηπέδου και ακουμπούσε τη βάση κερδίζοντας πολύτιμους βαθμούς αλλά και το παιχνίδι για την ομάδα του. Οι συμπαίκτες του έτρεξαν να τον αγκαλιάσουν με πρώτο έναν νεαρό που του έμοιαζε όσο και το είδωλό του στον καθρέφτη. Οι πανηγυρισμοί συνεχίστηκαν στον πάγκο και τα αποδυτήρια αλλά και στο χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων που τους περίμενε ένας άνδρας στον οποίο οι δύο δίδυμοι έμοιαζαν.

-Τα καταφέρατε και οι δύο πολύ καλά, μπράβο σας! είπε.

-Ο Τζος έκανε γύρο, είπε ο ένας έφηβος.

-Το ξέρει Μπιλ, είπε ο άλλος. Τον είδε τον αγώνα.

Ο άνδρας χαμογέλασε και ανακάτωσε τα μαλλιά του γιου του.

-Μπείτε μέσα, είπε καθώς άνοιγε την πόρτα ενός παλιού και ταλαιπωρημένου αλλά πάντα αξιόπιστου τζιπ

Δύο ένστολοι πλησίασαν τον άνδρα, φορούσαν και οι δύο την επίσημη μπλε στολή της αεροπορίας.

-Ο σμηναγός Κάρτερ;

-Ο ίδιος, απάντησε ο άνδρας.

-Δυστυχώς η άδεια σας ανακαλείται σερ, πρέπει να παρουσιαστείτε άμεσα στον κύριο Κάλθορπ.

-Τον αρχηγό αποστολών;

-Μάλιστα.

Καθώς οι δύο άνδρες απομακρύνονταν έριξε μια ματιά γύρω. Είδε πιο πέρα μια εντυπωσιακά όμορφη γυναίκα που στεκόταν σαστισμένη με τα κλειδιά του αυτοκινήτου της στο χέρι.

-Έλι! φώναξε και η γυναίκα γύρισε προς το μέρος του και τον κοίταξε. Εκείνος άφησε το αυτοκίνητό του και πλησίασε τη γυναίκα.

-Σε ανακαλέσανε και’ σενα; ρώτησε καθώς έφτανε κοντά.

-Ναι, κάτι θα συμβαίνει επείγον, είπε η γυναίκα.

-Σου είπαν τίποτα;

-Μόνο να παρουσιαστώ στον Κάλθορπ. Τι μπορεί να είναι τόσο επείγον; ρώτησε η γυναίκα. Το όνομά της ήταν Ελιζαμπέτα Λέητον, αλλά οι συνάδελφοι τη φώναζαν απλά Έλι. Όπως και ο Άλαν Κάρτερ ήταν πιλότος της NASA παρότι εκείνη σαν νεότερη είχε ακόμη το βαθμό του υποσμηναγού.

-Έχουν και άλλα πληρώματα, είπε ο Άλαν, για να ανακαλούν εμάς κάτι τους έχει ανησυχήσει.

-Λες να συμβαίνει κάτι στο Σταθμό;

-Δεν νομίζω. Θα μάθουμε σύντομα, θα πάω τα παιδιά σπίτι και θα πάω στο κέντρο.

-Θα σε δω εκεί.

Ο Άλαν επέστρεψε στο αυτοκίνητό του και κάθισε στη θέση του οδηγού. Οι δύο γιοι του ανέλυαν τον αγώνα που μόλις είχαν παίξει αλλά μόλις μπήκε, ο Μπιλ ρώτησε:

-Τι έγινε; Γιατί σε θέλανε οι αξιωματικοί;

-Υποσμηναγός ήταν ο ένας και αρχισμηνίας ο άλλος, διόρθωσε ο Τζος που ονειρευόταν να ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του.

-Καλά – καλά, έκανε ανυπόμονα ο Μπιλ, τι θέλανε;

Ο Άλαν χαμογέλασε. Οι δυο γιοι του ήταν τελείως διαφορετικοί, ο Τζος υπομονετικός και μεθοδικός, ο Μπιλ αυθόρμητος και ανυπόμονος.

-Δεν ξέρω, απλά με καλέσανε να επιστρέψω στο διαστημικό κέντρο. Δεν μου είπαν γιατί.

 

Η Ελεωνόρ είχε την ίδια απορία καθώς οδηγούσε προς το σπίτι της με την έφηβη κόρη της στο πλευρό της. Ο Άλαν είχε δύο γιους, εκείνη είχε μια μοναχοκόρη που τη λάτρευε. Η Έημι της είχε μοιάζει, όχι μόνο φυσιογνωμικά αλλά και από πλευράς χαρακτήρα, ήταν γεμάτη ζωή και δεν έπαιρνε ποτέ στα σοβαρά απαγορεύσεις που είχαν να κάνουν με τα στερεότυπα ή τις προκαταλήψεις.

Αυτός ήταν ο λόγος που βρίσκονταν στο γήπεδο τώρα, η Έημι λάτρευε το μπέιζμπολ και παρακολουθούσε τους αγώνες παρότι δεν μπορούσε να παίξει στη σχολική ομάδα αν και ευελπιστούσε ότι θα το έκανε αργότερα στο πανεπιστήμιο.

-Σε καλέσανε πίσω; ρώτησε τώρα τη μητέρα της.

-Ναι.

-Γιατί; Δεν είσαι σε άδεια;

-Κανονικά είμαι, αλλά προφανώς κάτι άλλαξε. Και δεν είναι κάτι που θα μπορούσε να αφορά τρέχουσα αποστολή αφού δεν είμαι σε κάποιο αναπληρωματικό πλήρωμα. Δεν θα ήθελα να σε αφήσω μόνη.

Η Έημι χαμογέλασε, το χαμόγελο τόνιζε ακόμα περισσότερο τις μεταξύ τους ομοιότητες,

-Δεν πειράζει, δεν είμαι και μωρό πια.

 

2.

Παραλία Σάντα Μόνικα

12 Δεκεμβρίου

18:15

Οι περισσότεροι είχαν αφήσει την παραλία αλλά εκείνος όχι, η θέα του ατέρμονου ωκεανού ήταν το μόνο πράγμα που μπορούσε να του επιφέρει γαλήνη έστω και για λίγο. Σαν να μπορούσε να σβήσει την οδύνη, να την πάρει μαζί του και να την καταχωνιάσει στα βάθη του αφήνοντάς τον να βρει τη γαλήνη. Άφηνε τον απαλό κυματισμό να τον ηρεμεί και τον ήχο του να αποκοιμίζει τον πόνο.

Μια νεαρή με ένα ανύπαρκτο μπικίνι πέρασε από μπροστά του λικνίζοντας το κορμί της με προσμονή αλλά ο άνδρας την κοίταξε αδιάφορα. Όταν έχεις δει τους χειρότερους εφιάλτες σου να γίνονται πραγματικότητα, και η πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο σου γίνεται αδιάφορη. Αναρωτήθηκε τι θα έλεγε εκείνη αν ήξερε ότι η παρουσία της τον απέτρεπε να βγάλει κάτω από την πετσέτα θαλάσσης που βρισκόταν δίπλα του, το Γκλοκ που είχε πάντα μαζί του, τον πειρασμό να δώσει ένα τέλος στο μαρτύριό του με απότομο όσο και μόνιμο τρόπο.

Η Σύνθια δεν θα το ήθελε, ούτε η Κέλλυ, αλλά το να είναι μακριά τους δεν ήταν ένα μαρτύριο που μπορούσε να αντέξει. Κάθε μέρα χρειαζόταν αγώνας για να συνεχίσει.

Άκουσε βήματα πίσω του και στράφηκε. Η νεαρή με το μπικίνι είχε ξεμακρύνει τώρα και ήταν μόνος του εδώ, όποιος ερχόταν ήταν για εκείνον. Αντίκρισε δύο ένστολους με την μπλε στολή της αεροπορίας. Τα διακριτικά τους ήταν της 14^ης Αεροπορικής Διοίκησης με έδρα το Λόμποκ της Καλιφόρνια, δεν ήταν μια τυχαία αεροπορική διοίκηση, ανήκε στην διοίκηση διαστήματος πράγμα που σήμαινε ότι ήταν σίγουρα εδώ για εκείνον.

-Σμηναγέ Στρονγκ; είπε ο ένας.

Ο καθισμένος άνδρας κατένευσε κοιτώντας τους αδιάφορα.

-Επανέρχεστε στην ενεργό υπηρεσία, σερ, παρουσιάζεστε στο Χιούστον στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον.

Δεν ήταν περίεργο που τον καλούσαν στο Διαστημικό Κέντρο, εκεί ήταν η θέση του, αλλά το ότι τον ήθελαν κάτι μετά από έναν χρόνο απουσίας. Ένευσε καταφατικά ότι κατάλαβε και πήρε το φάκελο που του έδωσαν. Άκουσε να συζητούν καθώς απομακρύνονταν.

-Πώς κατάντησε έτσι;

-Η γυναίκα και η κόρη του σκοτώθηκαν σε ένα τροχαίο δυστύχημα…

Ένα τροχαίο δυστύχημα που είχε γίνει μπροστά στα μάτια του. Ένα δυστύχημα που δεν κράτησε παρά μόνο μερικά δευτερόλεπτα αλλά αντηχούσε για πάντα στη ζωή του.

Σηκώθηκε από την άμμο. Ίσως η ενεργός υπηρεσία του προσέφερε τη λύτρωση που επιζητούσε.

 

3.

Νέα Υόρκη

Μπαρ Τζινξ

20:15

Η μουσική στο κλαμπ ήταν πιο δυνατή από το επιτρεπόμενο και στους πιο ελαστικούς κανόνες για τη λειτουργία τέτοιων χώρων αλλά ο Μάρκους Φορ δεν την πρόσεχε καν, όχι στην ένταση αλλά και στο περιεχόμενο. Το μπαρ έπαιζε κυρίως τις επιτυχίες της μόδας ή τα κομμάτια της νέας ηλεκτρονικής τάσης για κομμάτια που ήταν εξ’ ολοκλήρου σχεδιασμένα και εκτελεσμένα σε υπολογιστή χωρίς την πραγματική χρήση μουσικών οργάνων. Η προσοχή του ήταν στραμμένη εξ’ ολοκλήρου στην ημίγυμνη κοπέλα δίπλα του, είχαν καθίσει σε έναν καναπέ λίγο πιο μακριά από την πίστα χορού και την πολλή κίνηση.

-Τι θα κάνεις μετά; ρώτησε την γυναίκα.

-Λέω να πάω κάπου ήσυχα, εσύ;

-Δεν ξέρω, είπε ο Μάρκους. Εξαρτάται.

-Από τι; έκανε η γυναίκα περνώντας τη γλώσσα της από τα χείλη της.

Ο Μάρκους ήταν έτοιμος να κάνει την κίνησή του όταν δύο ένστολοι πλησίασαν και στάθηκαν πάνω από τα κεφάλια τους.

-Ο κύριος Φορ; είπε ο ένας.

-Δεν είσαι παντρεμένη ε; ρώτησε την κοπέλα ο Μάρκους.

-Δεν είμαστε αστυνομικοί κύριε Φορ, είπε ο ένας ένστολος, ο ίδιος που είχε μιλήσει και πριν, είμαστε από την 24^η Αεροπορική Διοίκηση στο Τέξας και θα σας συνοδεύσουμε εκεί.

-Πρέπει τώρα;

-Μάλιστα κύριε, είπε ο ένας αξιωματικός.

-Θα σου τηλεφωνήσω, είπε στην κοπέλα ο Μάρκους Φορ και σηκώθηκε απρόθυμα.

          

4.

Μαίρυλαντ

Νοσοκομείο Βηθεσδά

21:00

Το επισκεπτήριο είχε από ώρα τελειώσει και οι γιατροί είχαν κάνει τις τελευταίες επισκέψεις για απόψε οπότε είχε αρχίσει να απλώνεται η σχεδόν απόλυτη ηρεμία και αταραξία του νοσοκομείου. Πολλοί από τους νοσηλευόμενους είχαν καταφύγει στον ύπνο και την ανακούφιση που αυτός προφέρει.

Ο αξιωματικός που διέσχιζε τους διαδρόμους με τον φάκελο ανά χείρας μαζί με το πηλήκιό του ήξερε πως είχε έρθει αργά αλλά δεν μπορούσε να κάνει και αλλιώς. Αυτήν την ώρα είχαν έρθει οι διαταγές και μάλιστα με την επισήμανση να μην περιμένει το πρωί. Έφτασε στο δωμάτιο που αναζητούσε και κοίταξε μέσα από την ανοιχτή πόρτα, ένας άνδρας καθόταν στο κρεβάτι και είχε δίπλα του το τραπέζι για το φαγητό. Είχε ακουμπήσει εκεί ένα λάπτοπ τελευταίας γενιάς και δούλευε με το φως πάνω από το κρεβάτι του.

-Συγνώμη, είπε. Ο επισμηναγός Γκόρντον;

Ο άνδρας στο κρεβάτι σήκωσε το βλέμμα του.

-Θα είναι έτοιμη η αναφορά ως το πρωί όπως ενημέρωσα τον στρατηγό Γουέστ, είπε με ένα νεύμα στο λάπτοπ.

-Δεν είμαι από τον στρατηγό Γουέστ σερ, είπε ο νεαρός αξιωματικός. Έρχομαι από το Χιούστον. Σας χρειάζονται εκεί.

Ο άνδρας στο κρεβάτι κούνησε το κεφάλι του. Πήρε δίπλα από το λάπτοπ ένα μικρό τηλεχειριστήριο κα πίεσε ένα πλήκτρο, με έναν βόμβο μια αιωρούμενη πλατφόρμα στην άκρη του δωματίου ενεργοποιήθηκε. Ο αξιωματικός αιφνιδιάσθηκε, δεν το περίμενε αυτό. Τέτοιες πλατφόρμες είχαν ευρύτατα αντικαταστήσει τα αναπηρικά καροτσάκια την τελευταία δεκαετία αλλά ο άνδρας απέναντί του δεν φαινόταν για ανάπηρος. Εκείνος οδήγησε την πλατφόρμα κοντά στο κρεβάτι και μετά με σίγουρες κινήσεις των χεριών του μεταφέρθηκε σε αυτή.

-Έτοιμος για μετακίνηση, ελπίζω μόνο το μέσο μεταφοράς μας να μην είναι μακριά.

2.

Το Πρόβλημα Και Η Λύση

 

1.

Χιούστον

Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον

9 Δεκεμβρίου

Ώρα 05:39

Ο Τζέημς Κάλθορπ ήταν ένας απ’ τους κορυφαίους επιστήμονες στη ΝΑSΑ παρ’ ότι είχε αφήσει από χρόνια το καθαρά επιστημονικό και ερευνητικό τμήμα της για να γίνει υπεύθυνος αποστολών. Το τμήμα αυτό ήταν υπεύθυνο για τις επανδρωμένες ή μη διαστημικές αποστολές της NASA. Ως επικεφαλής του ο Τζέημς είχε τον έλεγχο και την ευθύνη των αποστολών της. Παρά το βάρος που είχε στους ώμους του δεν θα άλλαζε το πόστο του με κανένα μιας και ήταν από τα πλέον σημαντικά. Και θεωρείτο από τους καλύτερους που είχαν περάσει από αυτή τη θέση. Ήταν αποφασιστικός άνθρωπος και ενεργητικός. Εξαιρετικής μόρφωσης και ευφυίας είχε ένα σπάνιο προσόν μα απαραίτητο για την θέση που κατείχε. Ήταν επινοητικός. Αυτό ήταν απαραίτητο γιατί παρά τους υπερεξελιγμένους υπολογιστές με τις γνώσεις και τις μεθόδους που είχαν αποθηκευμένες στους σκληρούς δίσκους τους, παρουσιάζονταν δυσκολίες που μόνο η επινοητικότητά και η ανθρώπινη ευστροφία μπορούσαν να ξεπεράσουν, πολλές φορές αυτοσχεδιάζοντας πέρα απ’ τις προδιαμορφωμένες απαντήσεις των υπολογιστών.

Ο Τζέημς Κάλθορπ ήταν ένας άντρας ψηλός με ξανθά μαλλιά κοντοκομμένα σαν στρατιωτικού και καστανά μάτια. Είχε αδρά χαρακτηριστικά που ταίριαζαν καλύτερα σε τυχοδιώκτη παρά σε επιστήμονα. Ήταν άνθρωπος της δράσης και αυτό είχε παίξει το ρόλο του στην απόφασή του να αφήσει το τμήμα επιστημών για το τμήμα αποστολών. Πέρα από άψογος επαγγελματίας ήταν και άριστος οικογενειάρχης. Ήταν παντρεμένος τα δεκαπέντε τελευταία χρόνια, από τα 28 του, και είχε τέσσερα παιδιά που τα λάτρευε. Η σύντροφός του ήταν σε ένα τελείως διαφορετικό επάγγελμα. Ήταν καθηγήτρια. Ο Τζέημς Κάλθορπ είχε κάθε λόγο να είναι ευτυχισμένος, είχε μια δουλειά που τον γέμιζε και τον ικανοποιούσε και μια αγαπημένη οικογένεια. Είχε κάθε λόγο να είναι ευτυχισμένος όντως, όχι απλά ευτυχισμένος μα πανευτυχής.

Αυτό ως το προηγούμενο βράδυ.

Τώρα ήξερε πως ο ίδιος, η οικογένεια του και ολόκληρη η ανθρωπότητα είχαν περιορισμένο χρόνο ζωής. Πολύ περιορισμένο.

Η αναφορά του δόκτορος Κασιράγκι είχε θορυβήσει την υπηρεσία αλλά πίστευαν ακόμα ότι κάποιο λάθος είχε γίνει κάπου στους υπολογισμούς ή τις παραμέτρους. Αυτό έως τη στιγμή που άρχισαν να φτάνουν και άλλες αναφορές ακόμα και έξω από την επιστημονική κοινότητα ότι φαινόταν κάτι να μην πηγαίνει καλά με τον ήλιο. Με τις παρατηρήσεις του σταθμού στον πολικό κύκλο είχαν βεβαιωθεί για το τι συνέβαινε.

Ο ήλιος δεν ήταν πια ο ίδιος. Παρότι η θερμοπυρηνική του λειτουργία φαινόταν ανεπηρέαστη και ο κύκλος του υδρογόνου ανέγγιγκτος, είχε υπάρξει αλλοίωση στο φως που εξέπεμπε τόσο στο επίπεδο σωματιδιακής υφής όσο και σαν ενέργεια. Το πώς αυτό ήταν δυνατό ήταν ακόμα υπό έρευνα. Αλλά το γεγονός παρέμενε, ο ήλιος δε φώτιζε όπως πριν και δεν θέρμαινε το ίδιο, οι διαφορές ακόμα δεν ήταν αισθητές παρά σε πολύ συγκεκριμένα και εξειδικευμένα θέματα αλλά θα γίνονταν όσο η κατάσταση θα επιδεινωνόταν.

Δεν θα γινόταν μέσα σε μέρες ούτε σε μήνες, αλλά αντίθετα με τις ως τώρα αναμενόμενες εξελίξεις για το ζωτικότατο για τη γη άστρο που ήταν σε μια κλίμακα δισεκατομμυρίων ετών, πρακτικά δηλαδή σε μεγέθη που δεν απασχολούν τον άνθρωπο, τώρα όλα τα μοντέλα δεν έδιναν παραπάνω από δεκαετίες, μια κλίμακα απόλυτα συμβατή με την ανθρώπινη ζωή. Μια κλίμακα απειλητική με την τάση να αλλάξει προς το χειρότερο.

Έγειρε πίσω στην πολυθρόνα του και έφερε τα χέρια του στα κουρασμένα μάτια του.

Το γραφείο ήταν σχετικά μεγάλο. Περιλάμβανε δυο βιβλιοθήκες, το μαονένιο γραφείο του με τη δερμάτινη πολυθρόνα στην οποία καθόταν τώρα, δύο πολυθρόνες απέναντί του και ένα καναπέ. Ήταν λιτά επιπλωμένο μα απολύτως εφοδιασμένο για τη δουλειά του. Το γραφείο βρισκόταν απέναντι απ’ την πόρτα. Στα δεξιά του, αριστερά όπως έμπαινε κάποιος, ήταν οι δύο βιβλιοθήκες κατάφορτες με βιβλία που χρειαζόταν ο Τζέημς ή που ενδεχομένως να χρειαζόταν,  επιστημονικά βιβλία και τεχνικά εγχειρίδια ήταν έτοιμα προς χρήση. Αν έπρεπε να αναζητήσει κάποιο σε μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης δεν θα χανόταν πολύτιμος χρόνος. Ο Τζέημς είχε πίσω του το μεγάλο παράθυρο που πρόσφερε φυσικό φωτισμό στο δωμάτιο κατά τη διάρκεια της ημέρας αλλά επέτρεπε και στον ιδιοκτήτη του να απολαμβάνει στιγμές χαλάρωσης με τη θέα στη θαλερή χλόη του περιποιημένου κήπου έξω.

Ένα χτύπημα στην πόρτα του γραφείο διέκοψε τον Τζέημς από τις σκέψεις του. Εκείνος κάλεσε τον επισκέπτη να μπει. Η πόρτα άνοιξε και στο άνοιγμα εμφανίστηκε ο δεύτερος στην ιεραρχία του τμήματος αποστολών, ο Ρόναλντ Ντρας.

-Τι νέα έχουμε; ρώτησε ο Τζέημς.

-Η θεωρία του Κορνέλιους είναι σωστή, είπε ο νεοφερμένος, ένας άνδρας πενήντα περίπου με αρχή φαλάκρας, φαίνεται ότι η καινούρια μαύρη τρύπα επιδρά με την ακτινοβολία της στον ήλιο.

Ο Τζέημς κοίταξε έξω όπου ακόμα θα αργούσε να φανεί το φως της ημέρας, το φως που ήταν μια από τις αιτίες για τις οποίες η γη δεν ήταν ακόμα ένας ξερός βράχος που περιπλανιόταν στο διάστημα άδειος από ζωή.

Ένας από τους αστρονόμους της NASA ο Τζόνας Κορνέλιους είχε διατυπώσει μια θεωρία για την αιτία της αλλαγής στην επίδραση του ήλιου. Μια μαύρη τρύπα η οποία είχε βρεθεί κοντά στον ήλιο ήταν σε τέτοια θέση ώστε μια ακτινοβολία της που ελάχιστα ως τότε είχε παρατηρηθεί στις μελανές οπές να επιδρά πάνω του. Και τώρα η θεωρία αυτή είχε αποδειχθεί σωστή.

-Επιβεβαιώθηκε;

-Ναι, συμφωνεί και ο δόκτορας Κένινγκ.

-Μάλιστα, είπε ο Τζέημς, και η λύση παραμένει η ίδια;

-Ναι, είπε ο Ρόναλντ.

-Εντάξει Ρον, πάρε τον προσωπάρχη του Λευκού Οίκου, πρέπει να ενημερώσουμε την πρόεδρο.

-Δεν θα ήταν καλύτερα να έχουμε και το σχεδιασμό της επιχείρησης;

-Τον έχουμε, είπε ο Τζέημς, έχω μια πολύ καλή ιδέα για το ποιοι θα πρέπει να αναλάβουν αυτό το εγχείρημα.

 

2.

Ουάσιγκτον

Λευκός Οίκος

11 Δεκεμβρίου

Ώρα 10:10        

Ο Τζέημς έγνευσε ένα ευχαριστώ στον πεζοναύτη που του άνοιξε την πόρτα και μαζί με τον Ρόναλντ μπήκαν στην  αίθουσα όπου θα μιλούσαν στην πρόεδρο και τους συμβούλους της. Οι σύμβουλοι, πολίτες αλλά και στρατιωτικοί, ήταν καθισμένοι γύρω από ένα μακρόστενο τραπέζι, στην κορυφή του, ακριβώς απέναντί τους, καθόταν η πρόεδρος. Όλοι οι παρευρισκόμενοι είχαν μπροστά τους έναν πλήρη φάκελο με τα δεδομένα όπως είχαν ως τώρα.

-Καλώς ήρθατε στην Ουάσιγκτον κύριε Κάλθορπ, είπε η πρόεδρος. Έστω και υπό αυτές τις συνθήκες.

-Ευχαριστώ, απάντησε ο Τζέημς.

Ήξερε την Μαρία – Λουίζα Πήρσον προσωπικά. Ήταν μια έντιμη και ευφυής γυναίκα και ήξερε πως επρόκειτο για ακέραια πολιτικό. Τα βαθυπράσινα μάτια της ήταν καρφωμένα πάνω του και μπορούσε να διαβάσει την ανησυχία της σ’ αυτά.

-Πριν λίγο καιρό, ξεκίνησε, αρχίσαμε να παρατηρούμε μεταβολές και ανεξήγητα συμβάντα που τελικά μας οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι ο ήλιος δεν λειτουργεί πλέον όπως λειτουργούσε. Δεν θα σας κουράσω με το επιστημονικό μέρος και τις τεχνικές λεπτομέρειες. Είμαι σίγουρος ότι ξέρετε ότι όπως η γη κινείται γύρω από τον ήλιο έτσι και όλο το ηλιακό μας σύστημα κινείται γύρω από το κέντρο του γαλαξία, μια κίνηση βέβαια που δε γίνεται σε έναν χρόνο αλλά σε χιλιάδες. Κατά την διάρκεια της κίνησης αυτής ο ήλιος ήρθε κοντά σε μια μελανή οπή η ακτινοβολία της οποίας επηρεάζει την λειτουργία του. Ενώ υπό φυσιολογικές συνθήκες οι μεταβολές στα άστρα είναι σε κλίμακες ασύλληπτες για τον ανθρώπινο νου, εδώ μιλάμε για μια ραγδαία κλιμάκωση που θα φέρει προβλήματα σε μερικές δεκαετίες.

-Άρα δεν είναι και τόσο επείγον, παρατήρησε ένας άνδρας καθισμένος στο πλάι του τραπεζιού.

-Με όλο το σεβασμό, είπε ο Ρόναλντ, είναι. Τα πρώτα μοντέλα προγνώσεως όταν ανακαλύψαμε το πρόβλημα έδειχναν σε βάθος αιώνων, τώρα δείχνουν ότι το πρόβλημα θα επέλθει μέχρι το τέλος του αιώνα.

-Ποιος σε ρώτησε; είπε ο άνδρας.

-Ο δόκτωρ Ντρας είναι ένα από τα πιο λαμπρά μυαλά της ΝASA, είπε κοφτά ο Τζέημς, πρακτικά από τους εξυπνότερους ανθρώπους στον πλανήτη. Θέλετε να τον ακούσετε.

-Τα μοντέλα πρόγνωσης έχουν μια τάση σταθεροποίησης αλλά δεν ξέρουμε αν θα κρατήσει ή αν ο χρόνος που μας δίνεται θα λιγοστέψει.

-Και πως λύνεται το πρόβλημα; ρώτησε ένας αξιωματικός του στρατού. Κάνουμε μια επανεκκίνηση στον ήλιο με μια δυο πυρηνικές κεφαλές;

«Κακό που μας έχει κάνει το Χόλυγουντ, ο καθένας νομίζει ότι απλά ρίχνεις μια ατομική βόμβα και όλα καλά,» σκέφθηκε ο Τζέημς αλλά δεν έδειξε τίποτα από τις σκέψεις του. Αντίθετα απάντησε:

-Λύνεται και με αυτόν τον τρόπο αν έχετε στην διάθεσή σας τέσσερα με πέντε εκατομμύρια μεγατόνους.

-Τέτοια ισχύ δεν υπάρχει, είπε ο αξιωματικός, ακόμα και όλα τα πυρηνικά όπλα του πλανήτη μαζί δεν έχουν τέτοια ισχύ. Όλων των κρατών με πυρηνικό οπλοστάσιο.

-Το φαντάστηκα, είπε ψυχρά ο Τζέημς, το μέγεθος του ήλιου είναι έξω από τα δικά μας μεγέθη και σκεφθείτε ότι δεν είναι καν από τα μεγάλα άστρα.

-Ωστόσο έχετε βρει κάποια λύση, είπε η πρόεδρος γέρνοντας μπροστά και ακουμπώντας στο τραπέζι. Αλλιώς δε θα βρισκόσασταν εδώ.

Ο Τζέημς χαμογέλασε πριν απαντήσει στην πρόεδρο.

-Μάλιστα κυρία πρόεδρε, έχουμε τη λύση. Θα εξουδετερώσουμε την ακτινοβολία με μια συσκευή που είναι σχεδιασμένη για να ουδετεροποιεί ακτινοβολίες και τοποθετήθηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για την προστασία των αστροναυτών εκεί. Ετοιμάζουμε μια δεύτερη για το θέμα που μας απασχολεί.

-Που θα τοποθετηθεί; Στο σταθμό;

-Όχι, πρέπει να μεταφερθεί πιο κοντά στον ήλιο, είναι ωστόσο μέσα στις δυνατότητές μας. Θα την βάλουμε στον Ερμή.

-Δεν έχουμε κάνει ποτέ επανδρωμένη αποστολή στον Ερμή, είπε μια γυναίκα αριστερά της προέδρου. Είναι πολύ μακριά.

-Τέσσερις εβδομάδες για να πάνε, είπε ο Ρόναλντ, και αυτό εκμεταλλευόμενοι το βαρυτικό πεδίο της Αφροδίτης.

-Είναι όμως μέσα στις δυνατότητές μας, πήρε το λόγο ο Τζέημς, με τα καινούρια μας διαστημικά λεωφορεία. Κυρία πρόεδρε, θέλω την έγκρισή σας.

Η πρόεδρος δεν απάντησε αμέσως, όσο το σκεπτόταν πολλοί από τους συμβούλους της προσπάθησαν να τραβήξουν την προσοχή της αλλά τους αγνόησε. Άλλοι περίμεναν απλά, ήξεραν ότι δεν ωφελούσε να προσπαθήσουν να την επηρεάσουν ενώ σκεπτόταν.

-Εντάξει κύριε Κάλθορπ, έχετε την άδειά μου να χρησιμοποιήσετε κάθε μέσο και πόρο της χώρας μας στην προσπάθειά σας αυτή. Να υποθέσω ότι της έχετε δώσει και κάποιο όνομα;

-Επιχείρηση Προμηθέας, είπε ο αρχηγός αποστολών της NASA. Από τον μυθικό ήρωα που έφερε στους ανθρώπους τη φωτιά.

-Κατάλαβα, εγκρίνεται η Επιχείρηση Προμηθέας, καλή τύχη.

1.

Αλλεπάλληλα Περιστατικά

 

1.

 

Ο Νιουτ Σλέσιγκερ βλαστήμησε για πολλοστή φορά εκείνη τη μέρα καθώς ανακαθόταν δίπλα στον ηλιακό συλλέκτη DC 107. Ήταν ο εικοστός στον οποίο δούλευε σήμερα στο Κιν Ροκ της Νεβάδα, σε μια απέραντη έκταση που δεν είχε τίποτα άλλο από ασπριδερή άμμο και ατελείωτες σειρές με ηλιακούς συλλέκτες που συνδέονταν με το κοντινό κέντρο μετατροπής της ηλιακής σε ηλεκτρική ενέργεια.

Κανονικά δεν ήταν μια δύσκολη δουλειά, η συντήρηση που έπρεπε να κάνει ήταν σχετικά απλή, να σφίξει κάποια βίδα που είχε χαλαρώσει, να αλλάξει κάποιο καλώδιο, στη χειρότερη να αλλάξει κάποια από τις κυψέλες συγκέντρωσης της ηλιακής ακτινοβολίας. Σήμερα όμως τίποτα δεν πήγαινε καλά. Είχε ελέγξει είκοσι συλλέκτες και ενώ όλοι έδειχναν να λειτουργούν κανονικά, στο κέντρο φαινόταν καθαρά η μειωμένη απόδοσή τους.

Ο ασύρματος που κρεμόταν στην μέση του έτριξε με στατικό ηλεκτρισμό πριν ακουστεί η φωνή από το κέντρο:

-Συνεργείο επτά, ποια είναι η κατάσταση;

-Εδώ συνεργείο επτά, είπε ο Νιουτ παίρνοντας στο χέρι του τον ασύρματο. Είμαι στη σειρά J 36, όλοι οι συλλέκτες φαίνονται εντάξει.

-Και η απόδοσή τους έπεσε ακόμα ένα τοις εκατό, τι στα κομμάτια συμβαίνει;

-Δεν ξέρω, και ανάθεμα αν ξέρει κανένας άλλος.

 

 

2.

Ο δόκτωρ Ιτάο Κασιράγκι δεν ήξερε αλλά είχε αρχίσει να έχει μια καλή ιδέα για το τι μπορεί να πήγαινε στραβά. Από το πρωί είχε διεξάγει το ίδιο πείραμα τρεις φορές. Καμία δεν είχε εξελιχθεί όπως θα έπρεπε αλλά μετά την πρώτη αποτυχία είχε διεξάγει τις άλλες προσπάθειες ελέγχοντας συγκεκριμένες παραμέτρους κάθε φορά.

Τώρα όπως αιωρείτο μπροστά από τον πάγκο του εργαστηρίου του στην σχεδόν μηδενική βαρύτητα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού διάβαζε την αναφορά του υπολογιστή για την τελευταία του απόπειρα στο πείραμα υδροπονικής που ήθελε να εκτελέσει. Δεν υπήρχε αμφιβολία. Αιτία του κακού ήταν η φωτεινότητα, το φως που λάμβαναν τα φυτά δεν ήταν αυτή που έπρεπε. Το πρόβλημα ήταν ότι αυτό δεν ήταν δυνατόν, ή δεν έπρεπε να είναι δυνατόν. Κοίταξε συλλογισμένος την πηγή του φωτός του πειράματος έξω από το ενισχυμένο παράθυρο με πάχους τριών ιντσών γυαλί.

Ο ήλιος έδυε μόλις πίσω από τη γη.

 

3.

Σταθμός Αστρονομικής Παρατήρησης Καλάνι, Νουναβούτ, Καναδάς

Ο Γουίλλιαμ Κένινγκ άνοιξε τα μάτια του και τεντώθηκε. Καθώς τα μάτια του προσαρμόζονταν στο μισοσκόταδο του δωματίου αντίκρισε την συνάδερφό του δόκτορα Μαριάν Ζαλάρ να περιορίζει το πλούσιο στήθος της στον δαντελένιο της στηθόδεσμο. Έκλεισε τα μάτια του για να μην την φέρει σε δύσκολη θέση ευχαριστώντας τις κουβέρτες που τον προφύλασσαν από το κρύο και έκρυβαν την αντίδρασή του στο πικάντικο θέαμα.

Ξανάνοιξε τα μάτια του και δεν τα έκλεισε μιας και η αστροφυσικός από το Κεμπέκ είχε φορέσει και μια μπλούζα και δεν θα υπήρχε πρόβλημα να τη δει έτσι.

-Καλημέρα Μαριάν, είπε ο Γουίλλιαμ. Τι ώρα είναι;

-Μόλις έξι το πρωί.

-Θα είναι σκοτάδι ακόμα έξω, γιατί σηκώθηκες;

-Κάτι δεν πάει καλά με τα δεδομένα. Ο Μιτς που είναι βάρδια με ξύπνησε. Μπορείς να ξυπνήσεις και τους άλλους;

Ο Γουίλλιαμ συνειδητοποίησε ότι εκείνη τον είχε σκουντήσει για να τον ξυπνήσει. Ανασηκώθηκε και την κοίταξε καθώς εκείνη έβγαινε από το θάλαμο με τις κουκέτες. Τον είχε ξυπνήσει πριν ντυθεί καλά - καλά, είτε βιαζόταν πολύ, είτε το είχε κάνει επίτηδες και δεν της ήταν αδιάφορος.

Σηκώθηκε από το κρεβάτι και άρχισε να ντύνεται. Εντόπισε γρήγορα τον έναν από τους τεχνικούς τους να ετοιμάζεται και αυτός να σηκωθεί.

Στο σταθμό βρίσκονταν επτά άτομα, πέντε επιστήμονες συμπεριλαμβανομένου και εκείνου, και δύο τεχνικοί. Ήταν πέντε άνδρες και δύο γυναίκες. Έριξε μια ματιά και είδε ότι από το θάλαμο ύπνου έλειπαν ο Μιτς και ο Τζακ, οι δύο άνδρες που είχαν αυτήν την βάρδια. Η Μαριάν είχε ήδη σηκωθεί και έβλεπε ότι ο Λουί ντυνόταν. Του έμεναν λοιπόν αν ξυπνήσει τον Μπιλ και την Ντιάνα. Της οποίας η κουκέτα ήταν άδεια, διαπίστωσε εκείνη τη στιγμή.

Χαμογέλασε. Δεν ήταν δύσκολο να τη βρει. έσκυψε στην από κάτω κουκέτα και ξεσκέπασε τον Μπιλ και, όπως το περίμενε, η Ντιάνα βρισκόταν στην αγκαλιά του. Το ότι και οι δύο ήταν γυμνοί, όπως τους είχε γεννήσει η μητέρα τους, δεν άφηνε κανένα ερωτηματικό για το τι έκαναν πριν κοιμηθούν.

Άπλωσε το χέρι του και σκούντησε τον Μπιλ. Αντί για εκείνον ξύπνησε η Ντιάνα.

-Καλημέρα Γουίλ, είπε νυσταγμένα, τι έγινε; Γιατί το πρωινό ξύπνημα;

-Ο Μιτς σήμανε το συναγερμό.

Άφησε την Ντιάνα να ξυπνήσει τον αγαπημένο της και εκείνος πέρασε στην αίθουσα που ήταν ο εξοπλισμός τους αλλά και ο χώρος που περνούσαν όλη την ημέρα όταν δεν κοιμούνταν. Βρήκε τον Μιτς και την Μαριάν σκυμμένους πάνω από μια οθόνη γεμάτη δεδομένα.

-Τι πρόβλημα έχουμε; ρώτησε.

-Τα δεδομένα είναι όλα λάθος, είπε ο Μιτς. Ο Τζακ έτρεξε ήδη διαγνωστικά και δεν είναι πρόβλημα λογισμικού, ο υπολογιστής τα επεξεργάζεται σωστά. Είτε δεν τα λαμβάνουμε σωστά ή δεν ξέρω τι να πω. Τρελάθηκαν οι νόμοι της φυσικής.

-Πάω να δω την κεραία τότε, είπε ο Γουίλλιαμ.

-Ντύσου καλά, είπε ο Μπιλ μπαίνοντας στην αίθουσα, έχει -16 έξω. Και μην ξεχάσει το όπλο.

-Αυτό σίγουρα.

Ο Γουίλλιαμ έβαλε ένα βαρύ αντιανεμικό μπουφάν με κουκούλα και μετά παίρνοντας το ντουφέκι του βγήκε έξω. Στάθηκε και κοίταξε τον ουρανό. Πάντα τον μάγευε ο έναστρος ουρανός, από τότε που θυμόταν τον εαυτό του. Αλλά τώρα δεν ήταν μόνο αυτό, η απεραντοσύνη των άστρων που φαίνονταν σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια χωρίς τα φώτα κάποιας πόλης να τα επισκιάζουν, ήταν και το βόρειο σέλας που δέσποζε στον ορίζοντα, πιο έντονο και εκτεταμένο από ποτέ.

-Κάτι δεν πάει καλά. Καθόλου καλά, μουρμούρισε.

Προχώρησε προς την μεγάλη δορυφορική κεραία μερικά μέτρα από το σταθμό. Ήταν σταθερή, δεν είχε κινηθεί ή χτυπηθεί και οι συνδέσεις της ήταν εντάξει. Αλλά αν δούλευε εντάξει τι συνέβαινε εκεί έξω;

Κοίταξε τον ουρανό και πάλι σαν να περίμενε από εκεί την απάντηση. Πήρε το δρόμο για το σταθμό πάλι χωρίς να βιάζεται. Του άρεσε εδώ έξω, ποτέ δεν ήταν άνθρωπος του πλήθους και οι πόλεις με τα εκατομμύρια των ανθρώπων τον έκαναν να νιώθει άβολα πολλές φορές.

Άκουσε βήματα, ήταν σχεδόν ανεπαίσθητα αλλά είχε μάθει να τα ακούει. Δεν ήταν άνθρωπος, ήταν ζώο μπορούσε να καταλάβει ότι ήταν τετράποδο αυτό που πλησίασε. Κατέβασε το όπλο από τον ώμο του και έριξε μια ερευνητική ματιά γύρω. Είτε λύκος, είτε αρκούδα ήταν κίνδυνος. Η νηνεμία βοηθούσε να ακούει καλά και σύντομα αντιλήφθηκε ότι δεν ήταν ένα μόνο ζώο. Έπεσε στα γόνατα και έφερε το τυφέκιο στον ώμο του.

Ευτυχώς δεν χρειαζόταν. Αυτά τα ζώα που πλησίαζαν ήταν σκύλοι, χιονόσκυλα για την ακρίβεια που έσερναν έλκηθρα. Ένα έλκηθρο πλησίαζε, άρχισε να διακρίνει τον μακρόστενο όγκο του και μετά και τις φιγούρες που κινούνταν μαζί του. Σηκώθηκε όρθιος και κρέμασε το όπλο του στον ώμο καθώς ο προπορευόμενος άντρας έφτανε κοντά του.

-Έννις! είπε ο Γουίλλιαμ. Χαίρομαι που σε βλέπω.

Ο Ινουίτ χάρισε ένα χαμόγελο στον επιστήμονα. Εκείνος και οι δικοί του περνούσαν από την περιοχή κάποιες φορές στις μετακινήσεις τους και μιας και ο Γουίλλιαμ ήταν σχεδόν μόνιμα στο σταθμό είχανε γνωριστεί. Ο Έννις έδειξε το Βόρειο Σέλας.

-Δεν το έχω ξαναδεί έτσι. Δεν μου αρέσει.

-Δεν μπορώ να πω ότι δεν μου προκαλεί και εμένα κάποια ανησυχία. Προς τα πού πάτε;

-Νότια.

-Καλό ταξίδι και καλό κυνήγι, είπε ο Γουίλλιαμ, θα σας δω στην επιστροφή.

-Θεέ μου, Θεέ μου, ινατί με εγκατέλειπες;

Η φωνή αγωνίας του Θεανθρώπου πάνω στο σταυρό είναι το αποκορύφωμα του πόνου που υποφέρει για την σωτηρία των ανθρώπων. Έχουν προηγηθεί, χτυπήματα, εμπαιγμοί και τα τεσσαράκοντα χτυπήματα με το φρικτό φραγγέλιο, και τώρα καρφωμένος στο σταυρό βιώνει ακόμα μεγαλύτερο πόνο. Σαν να μην φτάνει αυτό είναι κυκλωμένος από μια θάλασσα μίσους, οι Αρχιερείς και οι Φαρισαίοι δεν αρκέστηκαν στην καταδίκη του αλλά έχουν έρθει να τον χλευάσουν με βλάσφημες ύβρεις, ο Υιός του Θεού φτάνει στην άκρα ταπείνωση και σαν άνθρωπος κραυγάζει προς το Θεό Πατέρα. Χαίρεται για τη σωτηρία του πλάσματός του αλλά οδυνάται από τον φρικτό πόνο αυτής της θυσίας που ο εκούσια προσφέρει.

Ο ουρανός σκοτεινιάζει, ο ήλιος χάνεται και σκοτάδι τυλίγει όλη τη γη. Η ίδια η γη δονείται σαν να μην αντέχει το γενόμενο. Τα πάντα συμπάσχουν με τον τα πάντα δημιουργήσαντα. Το καταπέτασμα του ναού σχίζεται στα δύο, ο Θεός εγκαταλείπει πλέον τον περιούσιο αλλά και αγνώμονα λαό του Ισραήλ, και οι τάφοι ανοίγουν. Μακριά στην Αθήνα ο αρεοπαγίτης Διονύσιος κοιτάζει τον σκοτεινιασμένο ουρανό και την γη που τρέμει και αναφωνεί:

-Η Θεός πάσχει ή το παν απώλετο!

Και μέσα σε όλα αυτά τα συμβαίνοντα ένας άνθρωπος κοιτάζει με ελπίδα τον Κύριο. Δεν είναι ένας από τους αποστόλους, δεν τον έχει ακολουθήσει, δεν είναι καν ένας ευσεβής Ιουδαίος. Είναι ένας άνθρωπος που έχει βάψει τα χέρια του με αίμα, έχει πάρει μέρος σε κάποια στάση εναντίον της Ρωμαϊκής αρχής και έχει καταδικαστεί στον δια σταυρού θάνατον, είναι ο εκ δεξιών ληστής. Δεν λοιδορεί τον Κύριο, δεν τον προκαλεί να κατέβει από το σταυρό και να σώσει και εκείνους όπως κάνει ο άλλος ληστής. Αντίθετα επιτιμά εκείνον για το θράσος του και το μόνο που ζητά είναι:

-Κύριε, θυμήσου και εμένα όταν έρθεις εν τη βασιλεία σου.

Και ο Κύριος τον βεβαιώνει ότι θα είναι μαζί του από την ημέρα εκείνη, η πρώτη ψυχή που κερδήθηκε με την θυσία του Θεανθρώπου στο σταυρό ήταν ο ευγνώμων ληστής.