Νυχτερινή Πένα

 Στην προηγούμενη ανάρτηση μίλησα για το τι έχω ήδη γράψει στη φετινή χρονιά. Τώρα θέλω να δούμε λίγο τα επόμενα σχέδιά μου, τόσο συγγραφικά όσο και εκδοτικά. Εκτός από την Επιχείρηση Ιωνία που ετοιμάζεται για να κάνει την προσπάθεια για έκδοση, έχω κατά νου να εκδώσω και μια ιστορία σε συνέχειες, κάτι σαν επεισόδια.

Και αυτήν την προσπάθεια θέλω να δούμε μαζί, ποια ιστορία να διαλέξω για να το κάνω αυτό; Υπάρχουν τρεις επιλογές επί του παρόντος:

1. Βασίλισσα των Ωκεανών

Ένα υπερωκεάνειο (με το όνομα του τίτλου) αφήνει τη Μάλτα για μια κρουαζιέρα στα Ελληνικά νησιά. Ανάμεσα στους επιβάτες του που θα γνωρίσουμε βρίσκονται δύο Βρετανοί ευγενείς που ταξιδεύουν για αναψυχή αν και αναζητούν και τη λύση ενός αρχαίου γρίφου, μια κοπέλα που δεν έχει ποτέ μιλήσει μετά τη δολοφονία των δικών της δέκα χρόνια πριν. ο δολοφόνος που αγνοεί την παρουσία της και βρίσκεται στο πλοίο σχεδιάζοντας μια αιματηρή τρομοκρατική επίθεση, ένας άνδρας της ΜΙ6 που τον αναζητά και πάει λέγοντας.

2. Σε Γη Και Θάλασσα

Το 1809 μια αποστολή ξεκινάει από το Λονδίνο για την Καραϊβική με σκοπό να κάνει τη ζωή των Γάλλων εκεί δύσκολη και να ιδρύσει μια αποικία σαν βάση επιχειρήσεων. Η αποστολή όμως ναυαγεί στα ανοιχτά της Λα Κορούνια και βγαίνουν στην ακτή. Η Ισπανία έχει μόλις κατακτηθεί από το Ναπολέοντα και έτσι βρίσκονται σε εχθρικό έδαφος, πρέπει να φτάσουν στα σύνορα με την Πορτογαλία όπου και θα βρουν τις Αγγλικές δυνάμεις που βρίσκονται εκεί.

Ανάμεσα στους χαρακτήρες της ιστορίας μας βρίσκονται ένας αξιωματικός που βλέπει να πέφτει πάνω του ξαφνικά το βάρος της διοίκησης, ένας νεαρός άνδρας που κατατάχθηκε μετά από την απόρριψη από τη γυναίκα που αγαπούσε, μια κοπέλα που προσπαθεί να γλιτώσει από την κακομεταχείριση και άλλοι.

3. Άγνωστος Πλανήτης

Μια αποστολή ταξιδεύει για την εξερεύνηση και τον εποικισμό ενός μακρινού πλανήτη. Αλλά όταν ξυπνούν από την κρυογονική στάση, ανακαλύπτουν ότι ο πλανήτης στον οποίο πλησιάζουν είναι κατοικήσιμος αλλά δε βρίσκονται εκεί που θα έπρεπε και ακόμα χειρότερα το σκάφος τους είναι άσχημα χτυπημένο και πρέπει να το εγκαταλείψουν άμεσα.

Παρακολουθούμε την ιστορία μέσα από μια ομάδα από το πλήρωμα του διαστημικού σκάφους αλλά και από μερικούς από τους μελλοντικούς κάτοικους του πλανήτη, κάποιοι με την οικογένειά τους.

Λοιπόν; Ποια ιδέα να διαλέξω; Πείτε μου τη γνώμη σας!

Πέρασε σχεδόν το 80% του χρόνου και κοιτάζοντας πίσω μπορώ να πω ότι είμαι ικανοποιημένος από τα όσα έχω κάνει μέσα στη χρονιά. Από τους στόχους που είχα θέσει μέσα στη χρονιά ολοκληρώθηκαν όλοι, ή σχεδόν όλοι. Αυτοί ήταν οι στόχοι που είχα θέσει:

1. Την επιμέλεια του δεύτερου βιβλίου των Χρονικών της Έρεμορ στα Ελληνικά για έκδοση (την ολοκλήρωσα και εκδόθηκε και θα μιλήσω για το θέμα αυτό σε επόμενη ανάρτηση).

2. Την επιμέλεια του πρώτου βιβλίου στα Αγγλικά για να το εκδώσω (έχει γίνει αλλά ακόμα δεν προχώρησα στην έκδοση).

3. Τη συγγραφή του έβδομου βιβλίου (ολοκληρώθηκε).

4. Την ολοκλήρωση του πρώτου κύκλου των ιστοριών που ξεκίνησα με τις αποστολές διάσωσης και την έκδοση (αποφάσισα να τις ανεβάσω στο ίντερνετ και όχι να πάω για έκδοση).

5. Την μετάφραση της ως άνω σειράς στα Αγγλικά και την έκδοση (ως άνω).

6. Μια μελέτη για τα Ελληνικά νομίσματα (ολοκληρώθηκε).

7. Την Επιχείρηση Προμηθέας, μια περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας που θα δημοσιευθεί και εδώ (ολοκληρώθηκε και δημοσιεύθηκε εδώ).

8. Μια σειρά ποιητικών έργων (γράφτηκαν πολλά).

9. Μια δεύτερη σειρά, δράσης αυτή, στην οποία έχω ήδη κάποιες περιπέτειες (ετοιμάζεται για έκδοση η Επιχείρηση Ιωνία).

Και τώρα τι; Τι θα γράψω τώρα; Αυτό είναι που θέλω να συζητήσω μαζί σας στην επόμενη ανάρτηση.

Ο Άρθουρ Κούσινγκ είναι διαβόητος γυναικάς και όταν δολοφονείται, η κυρία Άντριαν φοβάται ότι η ίδια της η κόρη έχει κάνει το έγκλημα. Προσπαθώντας να την προστατέψει κάνει τα πράγματα χειρότερα και βρίσκεται η ίδια κατηγορούμενη για το φόνο! Αντιμετωπίζει την εσχάτη των ποινών αν καταδικαστεί. Αλλά ευτυχώς για εκείνη, την υπεράσπισή της αναλαμβάνει ο διάσημος ποινικολόγος Πέρυ Μέησον.

Μια ιστορία αστυνομικού μυστηρίου αλλά και δικαστικής περιπέτειας που κρατάει το ενδιαφέρον ως το τέλος μιας και πραγματικά ανακαλύπτουμε το δολοφόνο στις τελευταίες τρεις σελίδες. Παρά τα χρόνια της διαβάζεται γρήγορα και ευχάριστα. 

Πλανόδιον; Το διάβασα καλά; Ναι το είχα διαβάσει και μάλιστα είχε την λέξη νέον μπροστά. Και τι σημαίνει νέον πλανόδιον; Μπορεί να μην βρέθηκα πιο κοντά στην απάντηση αυτής της ερώτησης αλλά βρήκα ένα ιστολόγιο με μια πληθώρα άρθρων και ποιημάτων, με αφιερώματα και κάποιες αναλύσεις.

Ο αριθμός τους είναι μεγάλος και ο κάθε αναγνώστης θα βρει κάτι που του αρέσει και τον ενδιαφέρει. Για να διαβάσετε δεν έχετε παρά να πάτε εδώ: https://neoplanodion.gr/

Η οικογένεια Γκάρντνερ είναι μια φυσιολογική οικογένεια με τα προβλήματα και τις ανησυχίες που έχουν λίγο πολύ όλες οι οικογένειες. Όταν προσλαμβάνουν τον καθηγητή Τζούλιαν Σόγιερ για να βοηθήσει στα μαθήματα τον γιο τους, τον Μπράντον, φαίνεται σαν μάνα εξ ουρανού. Όχι μόνο βελτιώνει τις επιδόσεις του Μπράντον αλλά βοηθάει και με επαγγελματικές και άλλες δυσκολίες.

Αυτό που δεν ξέρουν είναι ότι ο Τζούλιαν είναι παρανοϊκός και εκείνοι τα πειραματόζωά του για μια ανθρώπινη μελέτη στη χειραγώγηση και την καταστροφή. Γι’ αυτόν ο Σκοτ Γκάρντνερ είναι ένας αποτυχημένος, η Λίντα μια ανικανοποίητη γυναίκα, ο Μπράντον ένας ηλίθιος και η εντεκάχρονη Ρούμπι, μεγάλη φαν του Σέρλοκ Χολμς, ένα τίποτα. Και αυτή η τελευταία λάθος εκτίμηση είναι ίσως η μόνη τους ελπίδα να βγουν ζωντανοί.

Ένα μυθιστόρημα που κρατάει το ενδιαφέρον, κάνει τον αναγνώστη να μπει  μέσα στην καθημερινή ζωή της οικογένειας με απλές λεπτομέρειες από αυτές και ζωντανές περιγραφές. Κρατάει επίσης την αγωνία καθώς βλέπουμε τις μεθοδεύσεις του Τζούλιαν ενώ τα θύματά του δεν υποψιάζονται τίποτα. Είναι ένα βιβλίο που προτείνω ανεπιφύλακτα. 

Για την ακρίβεια σαν άνθρωπος από μια άλλη εποχή. Το συνειδητοποίησα πολύ στο αεροπλάνο. Όταν γράφω δεν μπορώ να φοράω ρολόι, με ενοχλεί, εννοώ την πράξη αυτή καθαυτή και όχι τη δημιουργία. Με τη δουλειά μου να απαιτεί γράψιμο και με τις ελεύθερες ώρες ακόμα περισσότερο, από χρόνια δεν φορώ ρολόι. Την ώρα τη βλέπω στο κινητό και στο αεροπλάνο (ή όπου αλλού δεν έχω κινητό) σε ρολόι τσέπης. Οι περισσότεροι κοιτούν την ώρα στο κινητό ή το τάμπλετ τους σε λειτουργία πτήσης και άλλα τέτοια μοντέρνα που δεν με συγκίνησαν ποτέ.

Στο ταξίδι παίζουν παιχνίδια ή κάνουν διάφορα άλλα, εγώ διάβαζα ένα βιβλίο (θα μιλήσουμε γι’ αυτό σε επόμενη ανάρτηση) και συνέχισα να παρατηρώ και μετά τέτοιες διαφορές ως που έφτασα σπίτι. Και εδώ βέβαια είναι και η μεγαλύτερη απόδειξη. Αν δεν υπήρχε το λάπτοπ το γραφείο μου θα ήταν ίδιο με ενός λόγιου εκατό χρόνια πίσω. Βιβλία, σημειώσεις και γραφική ύλη.

Και αν αφήσουμε τις πρακτικές και πάμε σε αξίες και αρχές: Τότε είναι που μου λένε ότι έχω βγει από σελίδες της Όστιν, δεν κάθομαι αν στέκεται μια κυρία, δεν θα της μιλήσω αν δεν τι κάνει εκείνη και πάει λέγοντας. Και όσο βλέπω πράγματα γύρω μου τόσο εντοπίζω διαφορές. Είναι κακό που μου αρέσει ότι είμαι τελικά από άλλη εποχή;

Η πρόσκληση – πρόκληση των καθηγητών, με ανοιχτά βιβλία ήταν μια παγίδα μιας και τα θέματα ήταν πάντα πιο δύσκολα και εξεζητημένα. Αλλά εδώ μην ανησυχείτε για κάτι τέτοιο. Τα ανοιχτά βιβλία που θα δούμε σήμερα δεν είναι κάτι τέτοιο.

Αντιθέτως τα ανοιχτά βιβλία είναι ανοιχτά για διάβασμα και την ίδια στιγμή είναι οι ανοιχτές πόρτες για άλλα πολλά βιβλία και κείμενα. Στο ιστολόγιο θα βρείτε βιβλιοπαρουσιάσεις, κείμενα και αποσπάσματα. Έχει πλούσιο περιεχόμενο και θα βρουν όλοι κάτι που να τους ενδιαφέρει. Ανοίγουμε τα βιβλία εδώ: http://meanoihtavivlia.blogspot.com/

Το τρίτο και τελευταίο βιβλίο των Χρονικών Του Αναδυόμενου Κόσμου είναι συνάμα και το πιο σκοτεινό. Δεν απομένει πια άλλη ελπίδα εναντίον του Τυράννου παρά μόνο μια αρχαία χαμένη μαγεία για την οποία πρέπει να συμπληρωθεί ένα μενταγιόν με πέτρες με μαγική δύναμη. Η αποστολή αυτή θα φέρει τη Νιάλ και τον Σεννάρ σε μακρινά μέρη αλλά και για πρώτη φορά σε περιοχές κάτω από την κατοχή του εχθρού όπου βασιλεύουν η δυστυχία και η απελπισία.

Το τρίτο βιβλίο είναι πιο δυνατό, σίγουρα πιο αγωνιώδες αλλά και μερικές φορές πιο αργόσυρτο. Μερικά πράγματα υπέρ αναλύονται και σε κάποια σημεία η πλοκή εξελίσσεται με λεπτομέρειες που θα μπορούσαν και να λείπουν. 

Στο δεύτερο βιβλίο των Χρονικών Του Αναδυόμενου Κόσμου ο πόλεμος κατά του Τυράννου γίνεται πιο έντονος αλλά και πιο απελπισμένος καθώς οι δυνάμεις του μοχθηρού μάγου καταλαμβάνουν τις ελεύθερες περιοχές. Ο Σεννάρ στέλνεται στο Βυθισμένο Κόσμο να ζητήσει βοήθεια, μια αποστολή που θεωρείται αυτοκτονίας μιας και όχι μόνο οι δύο λαοί δεν χώρισαν ειρηνικά αλλά έχουν περάσει και αιώνες από την τελευταία φορά που κάποιος ταξίδεψε στον Βυθισμένο Κόσμο και επέστρεψε.

Είναι μια καλή περιπέτεια, σαφώς καλύτερη από το πρώτο βιβλίο αν και πολλές φορές υποφέρει από το ίδιο ελάττωμα με εκείνο, τον αργό ρυθμό.

Ναι γίνανε δώδεκα χρόνια, ποιος θα το φανταζόταν; Έχω μια ανιψιά μόλις μερικούς μήνες πιο μεγάλη. Είναι τόσα πολλά αυτά που περάσανε σε αυτά τα χρόνια. Πριν δώδεκα χρόνια σαν σήμερα ξεκίνησα δειλά - δειλά να κάνω τα πρώτα μου βήματα στον χώρο των ιστολογίων. Είχα πολλά να μάθω τεχνικά και μη.

Τώρα έχω ένα ιστολόγιο σε ηλικία παιδιού στο γυμνάσιο και έχω μάθει πολλά όχι μόνο για την τεχνολογία αλλά και – κυρίως – για τους ανθρώπους. Γνώρισα τόσους πολλούς μέσα σε αυτά χρόνια, εύχομαι να γνωρίσω και άλλους ακόμα. Έγραψα πολύ, αυτός ήταν και ο λόγος που το ξεκίνησα. Σκέψεις, απόψεις, βιβλιοκριτικές, πράγματα μικρά για να εκδοθούν βρήκαν εδώ τη στέγη τους. Ακόμα ιστορίες σε συνέχειες αλλά και ολοκληρωμένες για όποιον θέλει να τις κατεβάσει. Τέλος μοιράστηκα τα νέα μου σαν συγγραφέας και την χαρά μου φτάνοντας στην έκδοση (κάτι για το οποίο θα μιλήσουμε πάλι σύντομα).

Και σε όλα αυτά είχα όλους εσάς να με συντροφεύετε. Χαίρομαι που σας γνώρισα όλους εκεί έξω, είναι ένα πολύ όμορφο συναίσθημα να ξέρεις την ώρα που γράφεις ότι κάποιος εκεί έξω σε διαβάζει. Σας ευχαριστώ που μου το δίνετε αυτό.