Οκτώ

Author: Νυχτερινή Πένα /

Παρότι είχα απογοητευθεί από το Μαγικό Κύκλο είπα να διαβάσω και το Οκτώ της Κάθρην Νέβιλ. Μπορώ να πω ότι δεν το μετάνιωσα. Έχει πολύ πιο καλοστημένη υπόθεση ( και δεν το λέω επειδή αφορά κάτι που ασχολούμαι πολύ, το σκάκι ) η οποία και ξεδιπλώνεται πολύ πιο στρωτά ενώ αποφεύγει πολλά από τα λάθη του Μαγικού Κύκλου.
Η υπόθεση εξελίσσεται γύρω από ένα σκάκι που ανήκε στον Κάρολο τον Μεγάλο πρώτο αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τον γνωστό Καρλομάγνο, το σκάκι του Μογκλάν, που διαθέτει μυστικιστικές ιδιότητες και το αναζητούν πολλοί από τη στιγμή που ξεθάβεται από την κρυψώνα που το είχε κρατήσει μακριά από όλους για μία χιλιετία. Η πλοκή είναι μοιρασμένη ανάμεσα στα τέλη του δεκάτου ογδόου αιώνα και την επαναστατική Γαλλία και το παρόν ( όπου παρόν το 1972 λίγο πριν την πρώτη μεγάλη πετρελαϊκή κρίση ). Δεν περιφέρεται στην ιστορία σε βαθμό που να χάνεται όπως ο Μαγικός Κύκλος αλλά παραμένει στις δύο αυτές γραμμές αφήγησης που ενώνονται ικανοποιητικά, και δεν προσπαθεί να συνδιάσει όλα τα μυστικιστικά κινήματα και τις μυθολογίες της ιστορίας με αποτέλεσμα ένα πιο συνεπές αποτέλεσμα και σφιχτή πλοκή ενώ έχει και περισσότερη δράση. Στα μείον ότι δεν αποφεύγει τελείως την τάση του ανακατώματος και τις περίπλοκες ( ως απίστευτες μερικές φορές ) γενεαλογίες και οικογενειακά μπλεξίματα των χαρακτήρων.

Σε γενικές γραμμές είναι ένα καλό βιβλίο και περνάει ευχάριστα κανείς αρκετές αναγνωστικές ώρες ( δεν είναι και μικρό ).
Υπάρχει και συνέχεια με τίτλο Φωτιά.

Ο Αρχαιολόγος Και Το Μυστήριο Της Νεφερτίτης

Author: Νυχτερινή Πένα /

Ένα μικρό μυθιστόρημα του Πιερ Μπουλ ( συγγραφέα της Γέφυρας του Ποταμού Κβάι ) που εξελίσσεται κάπου στη δεκαετία του 1920, λίγο μετά την ανακάλυψη του τάφου του Τουταγχαμών από τον λόρδο Κάρναβον και τον Κάρτερ. Από τύχη ένας πιλότος και ερασιτέχνης αρχαιολόγος και ένας Αιγυπτιολόγος ανακαλύπτουν κοντά στην Τελ Ελ Αμάρνα, την πρωτεύουσα του αιρετικού φαραώ Ακενατόν, ένα ταφικό μνημείο και από τα ευρήματα ανασυνθέτουν μια συνωμοσία και την εξέλιξή της πάνω από τρεις χιλιάδες χρόνια νωρίτερα.
Ένα μυθιστόρημα με προσοχή στην λεπτομέρεια και πολλές μακροσκελείς εξηγήσεις συνιστάται σε όσους έχουν ένα ενδιαφέρον στην ιστορία και της μεθόδους της αρχαιολογίας και ειδικά στην αιγυπτιακή αρχαία ιστορία

Ανσίιν 1.3 Δικαιοσύνη ( συνέχεια )

Author: Νυχτερινή Πένα /

Ημερολόγιο Κυβερνήτου Συμπληρωματικό
Περιμένουμε να δούμε ποια θα είναι η απόφαση των Νούκινς για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί. Ο ύπαρχος με την ομάδα του επέστρεψαν από την επιφάνεια όπου επικρατεί ησυχία. Οι Νούκινς δεν έκαναν άλλη κίνηση και τα δύο σκάφη τους παραμένουν σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη. Δέσμες ενέργειας ανταλλάσσονται ανάμεσα στα δύο σκάφη, δεν γνωρίζουμε αν είναι επικοινωνία ή διαδικασία επιδιορθώσεων των ζημιών που το ένα σκάφος έπαθε στη σύγκρουση μαζί μας.
Ο Μαξιμίλιαν και ο Άιαν μπήκαν ταυτόχρονα στη γέφυρα. Ο πρώτος από τον τουρμποανελκυστήρα και ο δεύτερος από το γραφείο του.
-Κανένα νέο από τους Νούκινς; ρώτησε ο ύπαρχος του Ανσίιν κοιτώντας στην οθόνη τα δύο διαστημόπλοια σε απόσταση περίπου διακοσίων χιλιομέτρων που συνέχιζαν την ανταλλαγή δεσμών ενέργειας.
-Όχι κανένα. Ελπίζω να πείστηκαν να μην καταδικάσουν έναν λαό σε εξόντωση μόνο και μόνο για να μην χάσουν μια ιδιοκτησία τους.
-Αυτοί εκεί κάτω χρειάζονται τον κρύσταλλο πάντως, είπε ο Μαξιμίλιαν, δεν μπορούν να κάνουν χωρίς τις δυνατότητες που τους παρέχει. Είναι κρίμα που η Πρωταρχική Οδηγία δεν μας επιτρέπει να τους χαρίσουμε μερικούς αντιγραφείς.
-Πράγματι, είπε ο Άιαν καθώς καθόταν στην πολυθρόνα του. Κοίταξε την οθόνη αλλά ήταν φανερό ότι κάπου αλλού βρισκόταν η σκέψη του.
Ο Μαξιμίλιαν πήρε τη θέση του και κοίταξε την μικρή οθόνη κατάστασης του σκάφους στο μικρό πάνελ δεξιά του για να δει αν υπήρχαν αλλαγές για τις οποίες θα έπρεπε να ενημερωθεί.
-Δεν έχεις άδικο, ένας αντιγραφέας θα μπορούσε να είναι η λύση στο πρόβλημά μας.
-Αλλά δεν μπορούμε να τους τον δώσουμε, είπε ο Μαξιμίλιαν.
-Όχι δικό μας, είπε ο Άιαν, δεν θα μπορούσαν να τον λειτουργήσουν ούτως ή άλλως αλλά σκέφθηκα κάτι.
Σηκώθηκε και στράφηκε στον Φον Γκράιχμ – Τόμσον.
-Άνοιξε κανάλι επικοινωνίας με τους Νούκινς.
Ο αξιωματικός του το έκανε αμέσως και ο Άιαν απευθύνθηκε στους πάντα αθέατους συνομιλητές του.
-Δεχόμαστε ότι θα πρέπει να πάρετε τον κρύσταλλο. Αλλά εκείνοι χρησιμοποιούν την ενέργειά του για να επιβιώσουν και να κατασκευάσουν τα αντικείμενα που χρειάζονται. Ίσως μπορεί να γίνει κάτι που να καλύψει την ανάγκη τους αυτή και τη δική σας απαίτηση.
-Τι προτείνετε;
-Διαθέτουμε μια συσκευή που θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες τους που ονομάζουμε αντιγραφέα. Δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί όμως καθώς εκείνοι είναι συνηθισμένοι σε κάτι τελείως διαφορετικό. Αν όμως διαθέτετε κάτι ανάλογο εσείς τότε ίσως υπάρχει λύση.
-Πως;
-Έχουν ήδη ένα σύστημα συμβατό με την τεχνολογία σας, αν μπορούσατε να τους δώσετε έναν αντιγραφέα θα έλυνε το πρόβλημά τους και με μια ρέπλικα στη θέση του κρυστάλλου δεν θα καταλάβαιναν πως έγινε αντικατάσταση.
-Θα το σκεφθούμε, ήταν η απάντηση.
Ο Άιαν επέστρεψε στη θέση του.
-Αν υπάρξει οποιαδήποτε κίνηση εκ μέρους των Νούκινς ενημέρωσέ με, είπε στον Άλαν.
-Μάλιστα, είπε ο υποπλοίαρχος, εξακολουθούν να ανταλλάσσουν δέσμες ενέργειας και μηνύματα σε συχνότητες υποδιαστήματος.
-Εντάξει, είπε ο Άιαν και κάθισε πάλι στη θέση του. Στην οθόνη μπορούσε να δει τα ξένα σκάφη και την ατμόσφαιρα του πλανήτη που έδειχνε να φωτίζεται πιο έντονα καθώς άλλαζε θέση σε σχέση με τον ήλιο του συστήματος.
-Η νύχτα στην περιοχή αυτή του πλανήτη διαρκεί περίπου δεκαεπτά ώρες αυτήν την εποχή, είπε ο αξιωματικός στο σταθμό επιχειρήσεων.
-Να έχουμε την προσοχή μας μήπως επιχειρήσουν κάποιο νυχτερινό αιφνιδιασμό, είπε ο Φον Γκράιχμ.
Ο Άιαν χαμογέλασε, ο επικεφαλής ασφαλείας του Ανσίιν ήταν πάντα σε επιφυλακή και καχύποπτος σε κάθε επαφή με το άγνωστο ή πιθανούς αντιπάλους.
-Τι ενδείξεις έχουμε από την επιφάνεια του πλανήτη; τον ρώτησε.
-Ελάχιστη κινητικότητα, απάντησε εκείνος διαβάζοντας τις ενδείξεις των αισθητήρων στις κονσόλες μπροστά του. Αναμενόμενο αφού έπεσε η νύχτα.
-Πάνε για ύπνο, είπε ο Άιαν και μια ιδέα άρχισε να σχηματίζεται στο μυαλό του. Θα μπορούσε να υλοποιηθεί αρκεί να είχαν αυτό που χρειαζόταν και οι Νούκινς. Στράφηκε στον Μαξιμίλιαν. Ύπαρχε. Έτοιμος να πάτε άλλη μια βόλτα εκεί κάτω;
-Τι θα κάνουμε;
-Έχω ένα σχέδιο….

Ο Μαξιμίλιαν μαζί με τον Φον Γκράιχμ και ακόμα έξι άνδρες διακτινήστηκαν στον πλανήτη. Αυτή τη φορά ωστόσο όχι τόσο μακριά όσο είχε ο Μαξιμίλιαν με την πρώτη ομάδα. Όλοι ήταν οπλισμένοι με ειδικά όπλα που εξηκόντιζαν αμπούλες με δόσεις ενός υποδόριου αναισθητικού σπρέι. Οι δόσεις ήταν τέτοιες που θα άφηναν τους κατοίκους αυτού του πλανήτη για μερικές ώρες σε λήθαργο και δεν θα θυμούνταν καν ότι είχαν χτυπηθεί όταν θα συνέρχονταν.
-Σκοπός μας είναι να μη μας δουν και να θέσουμε εκτός μάχης όσους είναι ξύπνιοι, είπε ο Μαξιμίλιαν, δεν θα καταλάβουν τι έγινε και φυσικά δεν θα αντιληφθούν την αλλαγή.
Οι άνδρες γύρω του ένευσαν ότι καταλάβαιναν και προχώρησαν. Δεν φορούσαν τις στολές τους αλλά ρούχα που έμοιαζαν με αυτά των κατοίκων ώστε αν κάποιος τους έβλεπε από μακριά να μην τους ξεχωρίσει ως ξένους. Μπήκαν στην πόλη με προσοχή και με τα όπλα έτοιμα για χρήση. Δεν βρήκαν κανέναν ωστόσο μπροστά τους ως που έφτασαν στην πλατεία όπου βρισκόταν ο κρύσταλλος.
Μια ντουζίνα σκοποί είχαν τοποθετηθεί αναμένοντας την επιστροφή του δράκοντα που ήθελε να πάρει τον κρύσταλλο και η προσοχή όλων ήταν στραμμένη στον ουρανό. Δεν περίμεναν καμία επίθεση από την πλευρά της επιφάνειας του πλανήτη και κανένας δεν πρόσεξε τους άνδρες του Ανσίιν που πλησίαζαν. Ο Μαξιμίλιαν και οι άνδρες του μοιράστηκαν τους στόχους ύστερα ακροβολίστηκαν για να επιτεθούν ταυτόχρονα.
Τα χτυπήματα ήταν ακριβή και δοσμένα όπως έπρεπε οι σκοποί βρέθηκαν στο έδαφος ναρκωμένοι την επόμενη στιγμή. Οι εναπομείναντες άνδρες είδαν τους συντρόφους του να πέφτουν χωρίς φανερή αιτία και αιφνιδιάστηκαν. Δεν πρόλαβαν να αντιδράσουν καθόλου. Εξουδετερώθηκαν και εκείνοι το ίδιο γρήγορα και αθόρυβα.

Στη γέφυρα του Ανσίιν ο Άιαν περίμενε καθισμένος στη θέση του. Στην οθόνη έβλεπε τον πλανήτη στο αέναο ταξίδι του στο διάστημα και τα σκάφη τον Νούκινς που παρέμεναν σε τροχιά. Ευτυχώς είχαν συμφωνήσει στο σχέδιό του.
Ένα ηχητικό σήμα αντήχησε στη γέφυρα. Ήταν το σινιάλο του Μαξιμίλιαν για να προχωρήσουν στην επόμενη φάση του σχεδίου.
-Ενημερώστε τους Νούκινς, είπε στον Άλαν.
-Μήνυμα εστάλη, είπε εκείνος σχεδόν αμέσως.

Ο Μαξιμίλιαν κοίταξε προς τον έναστρο ουρανό. Δεν μπορούσε να διακρίνει κανένα από τα τρία διαστημικά σκάφη αλλά ήξερε ότι είναι εκεί και περίμενε ένα σημάδι ότι είχαν ξεκινήσει την πραγματοποίηση της ιδέας του Άιαν. Αφού οι Νούκινς είχαν δεχθεί να αντικαταστήσουν τον κρύσταλλο με έναν μετατροπέα ο κυβερνήτης του Ανσίιν είχε προτείνει να θέσουν εκείνοι τους φρουρούς εκτός μάχης και οι Νούκινς να κάνουν την αλλαγή που μπορούσαν να χειριστούν την τεχνολογία αυτή.
Ξαφνικά ένα λευκό φως φάνηκε στην ανώτερη ατμόσφαιρα του πλανήτη και ένα ενεργειακό πλέγμα εμφανίστηκε γύρω από τον κρύσταλλο. Στην αρχή ήταν διακλαδούμενες δέσμες ενέργειας αλλά γρήγορα πύκνωσαν σε βαθμό που να μην διακρίνουν σχεδόν καθόλου τον κρύσταλλο.
Ύστερα μορφές διακτινίστηκαν μέσα στο ενεργειακό πεδίο και γρήγορα κινήθηκαν γύρω από τον κρύσταλλο. Ο Μαξιμίλιαν και οι άνδρες του δεν μπορούσαν να διακρίνουν λεπτομέρειες του πως ήταν ή τι έκαναν. Προφανώς τεχνικοί των Νούκινς που αντικαθιστούσαν τον κρύσταλλο με έναν μετατροπέα Ζ όπως τον είχαν αποκαλέσει. Το ενεργειακό πεδίο είχε ήδη αναλάβει την παροχή ενέργειας και ο κρύσταλλος απομονώθηκε και στάλθηκε στο σκάφος τους. Στη θέση του τοποθετήθηκε ο μετατροπέας που εξωτερικά ήταν ίδιος με τον κρύσταλλο ενώ έκανε την ίδια δουλειά όπως οι αντιγραφείς της Ομοσπονδίας. Θα παρείχε τα μέσα που χρειάζονταν οι κάτοικοι και δεν θα καταλάβαιναν την διαφορά παρά μόνο όταν θα έφθαναν οι ίδιοι σε ένα επίπεδο τεχνολογικής ανάπτυξης ανάλογο.
Οι μορφές χάθηκαν και σχεδόν αμέσως εξαφανίστηκε το πλέγμα. Το λευκό φως στον ουρανό εξαφανίσθηκε και αυτό. Ο Μαξιμίλιαν κοίταξε γύρω του, κανείς δεν φαινόταν να είχε καταλάβει ότι είχε γίνει μια τέτοια σημαντική επέμβαση, η ησυχία που επικρατούσε ήταν η ίδια με όταν είχαν έρθει. Αναρωτήθηκε πως θα εξελισσόταν η κοινωνία αυτή, τι πολιτισμός θα δημιουργείτο. Ήξερε πως εξαιτίας της Πρωταρχικής Οδηγίας δεν θα ερχόταν ποτέ εδώ πιθανότατα. Άγγιξε το σήμα του.
-Κρος προς Ανσίιν, οκτώ για διακτινισμό.
Δευτερόλεπτα αργότερα η πλατεία γύρω του χανόταν σε ένα γαλάζιο λαμπίρισμα.

Μπαίνοντας στη γέφυρα λίγο αργότερα είδε πως το Ανσίιν είχε αρχίσει να αφήνει την τροχιά του πλανήτη. Προχώρησε προς τη θέση του.
-Τα καταφέρατε μια χαρά ύπαρχε, είπε ο Άιαν.
-Ευχαριστώ σερ, είπε ενώ καθόταν.
-Οι Νούκινς αποχώρησαν ήδη και ξεκινάμε και εμείς για το ραντεβού μας με το Ζούκωφ και την διαπραγμάτευση.
-Μάλιστα σερ, κύριε Λα Γκιγ, πορεία 156.59, δίνη επτά.
Στράφηκε στον Άιαν.
-Με την άδειά σας, να καλύψουμε λίγο από το χρόνο που χάσαμε.
-Σωστά, χαμογέλασε ο Άιαν.
-Ελπίζω δεν θα είναι αυτός ο τρόπος που θα εξελίσσονται οι αποστολές μας, είπε ο Μαξιμίλιαν.

-Κάθε άλλο ύπαρχε, είπε ο Άιαν, τις περιμένω να είναι ακόμα καλύτερες.