Ευχές

Author: Νυχτερινή Πένα /

 

Το έτος 2020 που σε λίγο θα είναι πια παρελθόν ήταν δύσκολο από πολλές πλευρές, από υγεία, οικονομία και πάει λέγοντας. Εύχομαι το νέο έτος να έρθει σε όλους με υγεία και κάθε καλό, με κάθε ευτυχία και χαρά, με έμπνευση και δημιουργικότητα.

Καλή Χρονιά! Χρόνια Πολλά!

Βιβλία Που Διάβασα – Βιβλία Που Έγραψα

Author: Νυχτερινή Πένα /

 

Πόσα βιβλία διαβάσατε φέτος; Πόσα διαβάζετε συνήθως; Εγώ διάβασα φέτος διάβασα μόλις 27 που είναι η δεύτερη χειρότερη επίδοση μετά το 2015 που διάβασα μόλις 25. Την καλύτερη την είχα το 2017 που έφτασα τα 60. Βέβαια από τότε είχα μια καθοδική πορεία, 57 το 2018 και 51 το 2019. Το ίδιο είχα κάνει και από το 2011 στο 2013 που πήγα 50 – 44 – 30. Το 2014 ανέκαμψα στα 48 αλλά μετά ξανάπεσα όπως είπαμε. Και αν αναρωτιέται κανείς για το 2016 είχα 52.

Από την άλλη πλευρά δεν είναι τυχαίο που φέτος έχω μόλις 27 βιβλία διαβάσει. Στη χρονιά που σύντομα θα μας αφήσει ανέβασα τα έργα μου από τα 858 στα 919! Ακόμα έκανα την πρώτη μου έκδοση και ετοιμάζω πυρετωδώς άλλες δύο. Οπότε το διάβασμα πήγε πίσω.

Εσείς πως τα πήγατε φέτος; Και αν γράψατε, γράψατε πολύ;

Ιστολόγιο του μήνα – Δεκέμβριος 2020

Author: Νυχτερινή Πένα /

 

Με την καραντίνα καλά να κρατεί και με τους περισσότερους να έχουν ξαφνικά περισσότερο χρόνο ελεύθερο από συνήθως τι καλύτερο από ένα βιβλίο; Γι’ αυτό και σήμερα θα δούμε ένα ιστολόγιο με θέμα τα βιβλία.

Είναι από τα πιο παλιά ιστολόγια μιας και βρίσκεται στο χώρο από το 2006 και σε αυτά τα χρόνια έχει παρουσιάσει αμέτρητα βιβλία για όλες τις προτιμήσεις. Αν αναζητείτε λοιπόν την επόμενη σας επιλογή, δεν έχετε παρά να κάνετε μια επίσκεψη εδώ: http://vivliocafe.blogspot.com/

Χριστούγεννα

Author: Νυχτερινή Πένα /

 

Ο Ηρώδης καθόταν στο θρόνο του Δαυίδ σαν βασιλιάς του Ισραήλ αλλά δεν ήταν απόγονος του μεγάλου βασιλιά και προφήτου, καλά - καλά δεν ήταν ούτε Ιουδαίος. Ήταν Ιδουμαίος και φίλος των Ρωμαίων που τον είχαν ανεβάσει στο θρόνο. Γνώριζε ωστόσο ότι οι υπήκοοί του δεν τον δέχονταν γιατί ήταν επιλογή των κατακτητών και όχι απόγονος του Δαυίδ και έτσι είχε πάντα τα αυτιά του τεντωμένα για να μαθαίνει κινήσεις εναντίον της εξουσίας του τις οποίες κατέστειλε άμεσα και με σκληρότητα. Δεν είχε διστάσει να εκτελέσει και άτομα της οικογενείας του με την υποψία συνωμοσίας.

Τώρα αναστατώθηκε με την ιδέα ότι είχε γεννηθεί ένας βασιλιάς που τον ανήγγειλαν οι προφήτες. Ήξερε πολύ καλά το λαό που κυβερνούσε και ήξερε πόσο επικίνδυνος θα ήταν ένας τέτοιος βασιλιάς και μάλιστα ένας που θα τον αναγνώριζαν ακόμα και τόσο επιφανείς ξένοι.

Πηγαινοερχόταν σαν λιοντάρι στο κλουβί στην αίθουσα του θρόνου με το πρόσωπο συννεφιασμένο, συνοφρυωμένος προσπαθούσε να βάλει σε τάξη τις σκέψεις του και να αποφασίσει τι θα έπρεπε να κάνει. Έπρεπε να μάθει τι ήξεραν εκείνοι οι ξένοι, είχε ήδη στείλει να τους φέρουν. Ήταν ανάγκη να τους εξαπατήσει για να μιλήσουν, δεν μπορούσε να τους αναγκάσει. Ήταν ξένοι άρχοντες.

Ένας υπηρέτης του βασιλικού οίκου μπήκε στην αίθουσα και ανήγγειλε την άφιξη των διδασκάλων που είχε καλέσει ο βασιλιάς. Ο Ηρώδης κάθισε στο θρόνο και στο πρόσωπό του απλώθηκε η συνήθης παγερή, απαθής έκφραση.

-Μεγαλειότατε προσκυνούμε.

Ο Ηρώδης τους κοίταξε για μια στιγμή αφήνοντάς τους με την αγωνία αν θα βγουν ζωντανοί από την αίθουσα.

-Ακούσατε σίγουρα τα λεγόμενα στην πόλη. Τι είναι αυτά που λέγουν; Ποιον βασιλιά αναζητούν;

-Η προφητεία που αναφέρουν οι ξένοι αναφέρεται στο Μεσσία, είπε ένας εκ των νομοδιδασκάλων. Περιλαμβάνεται στην Τορά, στο βιβλίο των Αριθμών.

-Πότε και που θα γεννηθεί;

-Το πότε είναι κεκρυμμένο μυστήριο αλλά το που το γνωρίζουμε.

-Που θα είναι; Εδώ; Στα Ιεροσόλυμα το κέντρο του Ισραήλ εδώ και δέκα αιώνες;

-Όχι, στην Βηθλεέμ, το λέει σαφώς ο προφήτης Μιχαίας: Και συ Βηθλεέμ γη Ιούδα ουδαμώς ελαχίστη ει εν τοις ηγεμόσιν Ιούδα, εκ σου γαρ εξελεύσεται ηγούμενος όστις ποιμανεί τον λαόν μου του Ισραήλ.

-Στη Βηθλεέμ, την πόλη του Δαυίδ λοιπόν, είπε ο Ηρώδης. Πολύ καλά πηγαίνετε.

Διέταξε να του φέρουν μετά τους ξένους που είχαν προκαλέσει την αναστάτωση αυτή.

Οι τρεις ξένοι μπήκαν μέσα στην αίθουσα. Ήταν αρχοντικού παραστήματος και ντυμένοι με επίσημες ενδυμασίες που πρόδιδαν την κοινωνική θέση και τον πλούτο τους. Δεν υποκλίθηκαν, ήταν οι ίδιοι μεγάλοι άρχοντες στην πατρίδα τους, αλλά χαιρέτησαν τον βασιλιά με σεβασμό και φιλικά όπως θα έκανε κάθε καλοπροαίρετος ξένος. Ο Ηρώδης επιστρατεύοντας όλη του τη διπλωματία τους καλωσόρισε και ζήτησε να μάθει τι έψαχναν να βρουν. Εκ μέρους τους μίλησε ο Βαλτάσαρ, ο πιο ηλικιωμένος.

-Πολλά σου τα έτη βασιλιά, εγώ και οι σύντροφοί μου σου ευχόμαστε να μακροζωήσεις. Ερχόμαστε από μακριά, από τη γη της Χαλδίας. Είμαστε αστρονόμοι, παρακολουθούμε και μελετάμε τα ουράνια σώματα. Είδαμε το αστέρι του νέου βασιλιά και γνωρίζοντας την παλιά προφητεία του Βαλαάμ αποφασίσαμε να το ακολουθήσουμε για να μας φέρει σε αυτόν και να τον τιμήσουμε.

-Οι σοφοί μας είναι σίγουροι πως θα γεννηθεί στην Βηθλεέμ, μια μικρή πόλη της Ιουδαίας, όχι πολύ μακριά από εδώ. Να πάτε να τον βρείτε και να επιστρέψετε να μου πείτε για να πάω και’ γω να τον προσκυνήσω.

-Θα επιστρέψουμε, είπε ο Βαλτάσαρ, και θα σε ενημερώσουμε για να πας. Είναι ό,τι πιο σημαντικό.

-Καλό δρόμο, ευχήθηκε ο Ηρώδης, αλλά πείτε μου, πόσο καιρό έχετε που βλέπετε το άστρο αυτό;

-Λίγους μήνες το ακολουθούμε.

Οι μάγοι έφυγαν από το παλάτι και βγαίνοντας από την πόλη είδαν και πάλι το αστέρι και χαρούμενοι το ακολούθησαν ως που τους έφερε στην Βηθλεέμ και τους κατέδειξε που βρισκόταν εκείνο που ποθούσαν να δουν και να προσκυνήσουν.

 

Οι βοσκοί πήγαν ως τη Βηθλεέμ και βρήκαν το σπήλαιο και είδαν το βρέφος στη φάτνη και ανήγγειλαν στον Ιωσήφ και τη Μαρία τι τους είπε ο άγγελος και γιατί ήρθαν. Εκείνοι εξεπλάγησαν με τα όσα τους είπαν, η δε Μαρία τα κράτησε όλα αυτά ζωντανά μέσα στην καρδιά της.

Οι βοσκοί επέστρεψαν δοξάζοντας και υμνώντας τον Θεό για όλα όσα είδαν και άκουσαν που ήταν όπως τους είχαν ειπωθεί.

 

Φτάνοντας έξω από το αγιασμένο σπήλαιο, οι μάγοι ξεπέζεψαν και αφήνοντας τις ακολουθίες τους έξω μπήκαν μέσα να προσκυνήσουν. Προσέφεραν και δώρα από τους θησαυρούς τους. Χρυσάφι, όπως αρμόζει στον βασιλιά του παντός, λιβάνι, όπως αρμόζει στον ένα Θεό και σμύρνα το πιο πολύτιμο βοτάνι της Ασίας μα και πικρό, όπως αρμόζει σε Εκείνον που έγινε άνθρωπος για να σώσει όλους τους ανθρώπους.

Μετά την ευλαβική προσκύνηση οι μάγοι κατασκήνωσαν έξω από τη Βηθλεέμ για να περάσουν τη νύχτα και να ξεκουραστούν πριν πάρουν το δρόμο της επιστροφής. Τη νύχτα ένας άγγελος τους ειδοποίησε σε όνειρο να μην επιστρέψουν από τον ίδιο δρόμο και να μην ενημερώσουν τον Ηρώδη. Έτσι οι μάγοι ξεκίνησαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους από άλλη μακρύτερη διαδρομή.

Πριν Τα Χριστούγεννα

Author: Νυχτερινή Πένα /

     

Πάνω από χίλια χρόνια πριν τη γέννηση του Χριστού όταν οι Ισραηλίτες πορεύονταν προς τη γη της επαγγελίας είχαν εμπλακεί σε πόλεμο με τους Μωαβίτες. Ο βασιλιάς εκείνων Βαλάκ είχε καλέσει έναν ονομαστό Χαλδαίο προφήτη, τον Βαλαάμ, για να τους καταραστεί. Ειδοποιημένος από άγγελο Κυρίου ο Βαλαάμ όχι μόνο δεν καταράστηκε τον Ισραήλ αλλά αντίθετα τον ευλόγησε και μέσα στην ευλογία προφήτευσε:

«Δείξω αυτώ, και ουχί νυν, μακαρίζω, και ουκ εγγίζει. Ανατελεί άστρον εξ Ιακώβ και αναστήσεται άνθρωπος εξ Ισραήλ, και θραύσει τους αρχηγούς Μωάβ».

Στους επόμενους αιώνες οι σοφοί των Χαλδαίων που μελετούσαν τα ουράνια σώματα είχαν πάντα την προσοχή τους στην έλευση ενός νέου άστρου που θα σήμαινε την έλευση του σπουδαίου ηγέτη που ο Βαλαάμ είχε προφητεύσει. Σε κάθε γενιά υπήρχαν οι σοφοί που είχαν στραμμένο το βλέμμα στον ουρανό.

Τρεις από αυτούς ήταν ο Μελχιόρ, ο Γασπάρ και ο Βαλτάσαρ. Μελετούσαν με προσοχή τον ουρανό και τα μυστικά της δημιουργίας περιμένοντας ένα σημάδι. Η αναμονή τους ανταμείφθηκε όταν λίγο καιρό πριν, είδαν ένα νέο λαμπρό αστέρι και ξεκίνησαν να το ακολουθήσουν.

Ταξιδεύοντας όσο πιο γρήγορα μπορούσαν με άλογα και καμήλες ξεκίνησαν από την πατρίδα τους για τη γη της επαγγελίας. Πλησιάζοντας στην Ιερουσαλήμ έχασαν από τον ουρανό το αστέρι. Σίγουροι ότι οι Ιουδαίοι που περίμεναν τόσους αιώνες την εκπλήρωση των προφητειών θα είχαν σπεύσει να αναγνωρίσουν το νεογέννητο βασιλιά πίστεψαν ότι είχαν φτάσει στον προορισμό τους.

Μπήκαν στην πόλη ρωτώντας που είχε γεννηθεί ο νέος βασιλιάς. Τα νέα φτάσανε στα αυτιά του βασιλιά Ηρώδη που ταράχθηκε πολύ και μαζί του ταράχθηκε όλη η πόλη.

 

Την ίδια εκείνη νύχτα μια ομάδα βοσκών ξαγρυπνούσε φυλώντας το κοπάδι της. Ήταν μια κάπως μεγάλη ομάδα βοσκών. Για να μην κινδυνεύουν από τα αρπακτικά ή από ληστές είχαν μαζευτεί κοντά με τα ζώα τους και με τα μεγάλα ποιμενικά σκυλιά τους. Τώρα μέσα στη νύχτα ήταν καθισμένοι γύρω από τη φωτιά και συζητούσαν φυλάσσοντας τα κοπάδια τους.

-Η αποψινή νύχτα είναι περίεργη, είπε ο ένας, τόση ησυχία και γαλήνη δεν έχω ξαναδεί.

-Καλά εσύ όλο οιωνούς και σημάδια βλέπεις, τον πείραξε ένας άλλος.        

-Και όμως δεν την ησυχία, δες τον ουρανό, σαν να είναι πιο κοντά μας απόψε.

Πριν ακόμα αποσώσουν την κουβέντα τους οι βοσκοί ένας άγγελος εμφανίσθηκε μπροστά τους γεμίζοντάς τους με την ουράνια δόξα του Κυρίου. Εκείνοι έπεσαν τρομαγμένοι στο έδαφος και δεν τολμούσαν να τον αντικρίσουν.

-Μην τρομάζετε! τους είπε ο άγγελος. Σας φέρνω ένα χαρμόσυνο άγγελμα, που θα γεμίσει με χαρά μεγάλη όλον τον κόσμο. Σήμερα στην πόλη του Δαυίδ γεννήθηκε για χάρη σας σωτήρας και αυτός είναι ο Χριστός, ο Κύριος. Και τούτο το σημείο είναι για να τον αναγνωρίσετε, θα βρείτε βρέφος σπαργανωμένο και ξαπλωμένο σε φάτνη.

Ξαφνικά φάνηκαν και πολλοί άλλοι άγγελοι, μια αληθινή ουράνια στρατιά, κοντά στον άγγελο που τους μίλησε και έψαλλαν μελωδικά:

Δόξα εν υψίστοις Θεώ

και επί γης ειρήνη,

εν ανθρώποις ευδοκία.

Μόλις οι άγγελοι έφυγαν στον ουρανό ένας από τους βοσκούς είπε:

-Ας πάμε λοιπόν ως τη Βηθλεέμ να δούμε αυτά που έγιναν και μας τα έκανε γνωστά ο Κύριος.

Χριστουγεννιάτικες Καμπάνες

Author: Νυχτερινή Πένα /

 Καμπάνες! Καμπάνες!

Όλες μαζί το διαλαλούν
και το φωνάζουν,
τα Χριστούγεννα σήμερα
όλοι γιορτάζουν.

Καμπάνες μεγάλες το φωνάζουν
με ήχο βαθύ και δυνατό
μέσα στη νύχτα το κραυγάζουν.

Καμπάνες μικρές και καθαρές
γλυκές – γλυκές, μελωδικές,
προσθέτουν τη φωνή τους
σε τούτη τη νυχτιά,
Χριστούγεννα ήλθαν ξανά!

Καμπάνες αντηχούν μες στη νυχτιά
καλούν τους πάντες να γιορτάσουν ξανά
Χριστούγεννα πάλι μέσα από την καρδιά
λέγοντας σ’ όλους Χρόνια Πολλά!

Μια Μικρή Αλεπουδίτσα

Author: Νυχτερινή Πένα /

 

Έχω μόλις σταματήσει το πρωινό μου γράψιμο, έχει πια ξημερώσει και έτσι αποφασίζω να ανοίξω την πόρτα του δωματίου μου προς τη βεράντα και τον κήπο πέρα από αυτή. Με υποδέχεται το συνηθισμένο θέαμα του κήπου με τις δάφνες και τον κισσό αλλά με μια καινούρια προσθήκη, δύο μάτια που με κοιτάζουν επιφυλακτικά πάνω από μια μακρόστενη μουσούδα. Στον κήπο μου βρίσκεται μια καστανή αλεπουδίτσα με φουντωτή ουρά!

Δεν μένω στην επαρχία, σε κάποιο χωριό ή στην εξοχή, μένω σε δήμο του λεκανοπεδίου της Αττικής! Σε μια περιοχή με χιλιάδες κατοίκους! Αλλά φαίνεται ότι η φύση είναι πιο κοντά μας από ό,τι νομίζουμε. Η αλεπουδίτσα κατέβηκε από τον Υμηττό αναζητώντας τροφή μάλλον και πέρασε και από τον κήπο μου. Αφού με κοίταξε για λίγο συνέχισε το δρόμο της χωρίς ανησυχία. Μάλλον έχει αρχίσει να εξοικειώνεται με τους ανθρώπους. Εγώ πρώτη φορά είδα πάντως μια δια ζώσης.

Τριγύρισε αρκετά από ό,τι έμαθα και πήγε μέχρι το σιντριβάνι της πλατείας (νερό θα ήθελε). Εγώ δεν την είδα πάλι, πήγα στη δουλειά και εκείνη επέστρεψε στα λημέρια της στο βουνό, αλλά μπορώ να πω ότι μου έφτιαξε τη μέρα!

Ιστολόγιο του μήνα – Νοέμβριος 2020

Author: Νυχτερινή Πένα /

Μου κίνησε την προσοχή ο τίτλος, άωρον. Τι εννοεί ο συγγραφέας αναρωτήθηκα και έτσι είπα να πάω μια βόλτα από’ κει. Διαπίστωσα ότι ήταν ένα ιστολόγιο που δεν προορίζεται για όλα τα γούστα. Αντίθετα, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι για ειδικούς.

Περιλαμβάνει αποσπάσματα και χωρία από συγγραφείς και έργα παλαιών εποχών αλλά και από μελέτη αυτών. Ένα μέρος για λόγιους θα έλεγα. Αν σας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο δεν έχετε παρά να το επισκεφθείτε εδώ: http://awron.blogspot.com/

Το Χειρόγραφο Τσάνσελορ

Author: Νυχτερινή Πένα /

 

Το Ίνβερ Μπρας είναι μια μυστική οργάνωση υψηλά ιστάμενων προσώπων που διαβλέπει κίνδυνο από το αρχείο που έχει δημιουργήσει ο Έντγκαρ Χούβερ και περιέχει στοιχεία για εκατομμύρια πολίτες. Οργανώνει μια άψογη δολοφονία που καταχωρείται ως φυσικά αίτια αλλά διαπιστώνει ότι κάποιος έφτασε πρώτος στη λεία. Λείπει το μισό αρχείο.

Ο Πήτερ Τσάνσελορ είναι ένας συγγραφέας μπεστ σέλερ με συνωμοσίες πίσω από ιστορικά γεγονότα, που πέρασε στην συγγραφή μυθιστορημάτων από την ιστορική έρευνα χειραγωγούμενος, εν αγνοία του, από το Ίνβερ Μπρας και τώρα ξαφνικά στρέφει το ενδιαφέρον του στην υπόθεση του αρχείου. Ένας πόλεμος ξεσπάει και ο Τσάνσελορ δεν ξέρει ούτε ποιες είναι οι πλευρές ούτε ποιος είναι σε κάθε πλευρά. Μόνο ότι κινδυνεύει.

Ένα αριστούργημα του Ρόμπερτ Λούντλουμ με εκπλήξεις και ανατροπές ως το τέλος. Διαβάζεται με ενδιαφέρον και προτείνεται ανεπιφύλακτα.

 

Επικίνδυνο Ταξίδι

Author: Νυχτερινή Πένα /

 

Ο Μάρκος είναι ένας ερασιτέχνης πιλότος που αποφασίζει να πετάξει με τον φίλο του Μιχάλη με ένα μικρό αεροπλάνο για να του δείξει την εμπειρία. Η Αγγέλα είναι μια άγνωστή τους κοπέλα που πρόκειται να φέρει σύντομα ένα παιδί στον κόσμο. Λόγω του καιρού η πτήση της αναβάλλεται αλλά εκείνη πρέπει να φτάσει στην Αθήνα αλλιώς το μωρό της δεν θα γεννηθεί ζωντανό. Ο Μάρκος και ο Μιχάλης είναι ξαφνικά η μόνη της ελπίδα.

Ακόμα ένα έργο μου ολοκληρωμένο προς ανάγνωση αγαπητοί μου αναγνώστες, όπως και όλα τα άλλα το βρίσκετε στα δεξιά στην ενότητα βιβλία. Καλή ανάγνωση.

Εφιάλτης στην Αριζόνα.

Author: Νυχτερινή Πένα /

Η Όντρα παίρνει τα παιδιά της και φεύγει από τον βίαιο, τυραννικό και καταπιεστικό της σύζυγο. Σε μια ερημιά της Αριζόνα την σταματάει ο σερίφης και από εκεί αρχίζει ο εφιάλτης της. Όχι μόνο βρίσκεται κατηγορούμενη ψευδώς για κατοχή ναρκωτικών αλλά εξαφανίζονται και τα παιδιά της με εκείνη ως κύρια ύποπτο για το γεγονός.

Μια περιπέτεια για τους φίλους του αστυνομικού μυθιστορήματος. Στα μείον ο αργός της ρυθμός.


Ιστολόγιο του μήνα – Οκτώβριος 2020

Author: Νυχτερινή Πένα /

Δεν είχα ξανατύχει ένα ιστολόγιο με ονοματεπώνυμο και αυτό με παραξένεψε, περίμενα να είναι ένα από εκείνα τα ναρκισσιστικά δημιουργήματα όπου ο κάτοχος του ιστολογίου μιλάει για ένα και μόνο θέμα που είναι το αγαπημένο του, τον εαυτό του. Ευτυχώς δεν ήταν έτσι, κάθε άλλο.

Το εν λόγω ιστολόγιο συνδιάζει δύο τέχνες, την ποίηση με τη ζωγραφική ενώνοντας τες σε κάθε θέμα που ασχολείται, περιλαμβάνει κάτι έμμετρο γι’ αυτό και πίνακες ζωγράφων. Καθώς το ιστολόγιο έχει πολλά χρόνια πίσω του υπάρχει ένας πλούτος θεμάτων και ένας εικαστικός θησαυρός που βρίσκεται εδώ: http://annagelopoulou.blogspot.com/

Τι Είμαι και τι δεν Είμαι

Author: Νυχτερινή Πένα /

 

Με ρωτάς ποιος είμαι, τι είμαι. Μου ζητάς να σου πω.

Δεν είμαι τα ρούχα που φορώ,

δεν είμαι το φαγητό που τρώω,

τα κιλά που παίρνω ή χάνω,

το χρώμα των μαλλιών μου ή των ματιών μου,

το ύψος ή οι μύες μου,

δεν είμαι η δουλειά μου ή τα εισοδήματά μου.

Είμαι εγώ, οι ιδέες και τα πιστεύω μου,

τα οράματα και οι ελπίδες μου,

οι λέξεις που ξεπηδούν από την πένα μου,

οι ιστορίες που θέλω να πω,

και όσες έχω πει,

τα όνειρα που βλέπω με ανοιχτά τα μάτια.

Ιστολόγιο του μήνα – Σεπτέμβριος 2020

Author: Νυχτερινή Πένα /

 

Γράφω πολύ και δεν προλαβαίνω να διαβάζω όσο θα ήθελα μιας και δεν έχω και απεριόριστο χρόνο (που θα πάει, δεν θα βγω στη σύνταξη, θα βγω) αλλά όταν δω την λέξη ανάγνωση δεν αντιστέκομαι. Με τον τρόπο αυτό βρήκα το ιστολόγιο για το οποίο θα μιλήσουμε σήμερα.

Είναι ένα παλιό ιστολόγιο, από το 2007, και έχει κυριολεκτικά εκατοντάδες παρουσιάσεις βιβλίων. Παρουσιάσεις οι οποίες εκτείνονται σε βάθος και σου δίνουν μια εικόνα του βιβλίου, δεν είναι απλές κριτικές. Όλοι θα βρουν κάτι για τα γούστα τους αφού δεν έχει περιορισμούς, περιλαμβάνει συγγραφείς κλασσικούς αλλά και σύγχρονους, Έλληνες και ξένους. Σίγουρα χρήσιμο για τους βιβλιοφάγους που πάντα ψάχνουν βιβλία και συγγραφείς. Τις αναγνώσεις θα τις βρείτε εδώ: http://anagnosi.blogspot.com/


Η Σκιά του Εκδικητή

Author: Νυχτερινή Πένα /

 

Ο Μιτς Ραπ έχασε την κοπέλα που αγαπούσε στην τρομοκρατική επίθεση της πτήσης 103 της Παν Αμ που συνετρίβη στις 21 Δεκεμβρίου 1988 πάνω από το Λόκερμπι της Σκωτίας. Από εκείνη τη στιγμή δεν τον ενδιαφέρει τίποτα άλλο παρά μόνο η εκδίκηση. Θα εκπαιδευθεί από την Αμερικανική Αντικατασκοπία για να λάβει μέρος σε αποστολές εναντίον τρομοκρατών και θα έχει την ευκαιρία που ζητάει και όχι μόνο αυτή.

Μια καλή περιπέτεια που διαβάζεται γρήγορα και ευχάριστα παρότι φαίνονται τα χρόνια της εξαιτίας των γεγονότων που αναφέρονται στην ιστορία.

Ιστολόγιο του μήνα – Αύγουστος 2020

Author: Νυχτερινή Πένα /

Όσοι με διαβάζουν χρόνια ξέρουν ότι μετά τη συγγραφή η ανάγνωση είναι η μεγαλύτερή μου απόλαυση. Μπορεί να προσδιορίζομαι πάντα – και πάνω από όλα - ως συγγραφέας αλλά είμαι και αναγνώστης. Τι σχέση έχει αυτό με το ιστολόγιο του μήνα;

Είναι ο λόγος που πρόσεξα το ιστολόγιο! Ο τίτλος του ακριβώς αναφέρεται στην ανάγνωση και έτσι το πρόσεξα και φυσικά το επισκέφθηκα. Είναι ένα ιστολόγιο με μεγάλη διάρκεια και σε όλα αυτά τα χρόνια έχει παρουσιάσει πολλά βιβλία. Δοκίμια, ποίηση, μελέτες και κάθε είδους συγγραφείς, κλασσικοί αλλά και σύγχρονοι έχουν τη θέση τους. Δεν έχετε παρά να κάνετε μια βόλτα και να ψάξετε τις κριτικές του. Θα το βρείτε εδώ: https://vardavas.wordpress.com/

Κόναν ο Βάρβαρος

Author: Νυχτερινή Πένα /

Αυτό το βιβλιαράκι που το πήρα πριν από αρκετό καιρό από το παζάρι βιβλίου είχε μερικές ιστορίες του πιο διάσημου βάρβαρου στην λογοτεχνία. Η πρώτη ιστορία, Πεπρωμένο και Προορισμός, είναι μια ιστορία κατά την οποία ο πολύ νεαρός ακόμα Κόναν είναι σχεδόν παρατηρητής και η οποία παίζει με την ιδέα ότι οι σημερινές πεποιθήσεις και θρησκείες υπήρχαν και τότε με κάποια μορφή. Η δεύτερη ιστορία, το Μυστικό της Κρύπτης, είναι μια καθαρόαιμη περιπέτεια φάντασι και αυτό ακριβώς που περιμένεις από μια ιστορία Κόναν. Η τρίτη ιστορία και πιο μικρή από όλες, Σκιά μιας Σκιάς, είναι μια εύθυμη ιστορία όπου ο Κόναν συναντά τον δημιουργό του, όχι τον Κρομ αλλά τον Χάουαρντ. Η τέταρτη είναι μια από τις πλέον διάσημες ιστορίες του Κόναν, ο Πύργος του Ελέφαντα και είναι απολαυστική ιστορία φάντασι. Η πέμπτη και τελευταία ιστορία, ο Θεός μέσα στο Δοχείο, είναι μια περιπέτεια φάντασι μαζί με ένα αστυνομικό μυστήριο και έναν φόνο για τον οποίο κατηγορείται ο Κόναν.

Πέρασα καλά με το βιβλίο και το συνιστώ στους φίλους του είδους και του Κόναν. Υποψιάζομαι ότι ο λόγος που δεν πήγε καλά εμπορικά είναι ότι από τις 284 σελίδες του, οι πρώτες 97 αποτελούν ένα δοκίμιο πάνω στο φάντασι και τον Κόναν ενώ ακόμα 20 είναι ένα εισαγωγικό κείμενο το Χάουαρντ που παρουσιάζει την εποχή του Κόναν. Να παρατηρήσω ακόμα ότι είχα χρόνια να δω βιβλίο με δέσιμο που να χρειάζεται χαρτοκόπτη για να ανοίξουν οι σελίδες.

Νυχτερινή Πένα Ετών Ένδεκα

Author: Νυχτερινή Πένα /

Ναι γίνανε ένδεκα χρόνια, ποιος θα το φανταζόταν; Έχω μια ανιψιά μόλις μερικούς μήνες πιο μεγάλη. Είναι τόσα πολλά αυτά που περάσανε σε αυτά τα χρόνια. Πριν ένδεκα χρόνια σαν σήμερα ξεκίνησα δειλά - δειλά να κάνω τα πρώτα μου βήματα στον χώρο των ιστολογίων. Είχα πολλά να μάθω τεχνικά και μη.

Τώρα έχω ένα ιστολόγιο σε ηλικία μικρού παιδιού και έχω μάθει πολλά όχι μόνο για την τεχνολογία αλλά και – κυρίως – για τους ανθρώπους. Γνώρισα τόσους πολλούς μέσα σε αυτά χρόνια, εύχομαι να γνωρίσω και άλλους ακόμα. Έγραψα πολύ, πέρασα τις χίλιες αναρτήσεις και μοιράστηκα πράγματα, έκδωσα το πρώτο βιβλίο μου και ετοιμάζομαι για τα επόμενα, έγραψα ιστορίες και τις μοιράστηκα μαζί σας όπως και σκέψεις, απόψεις και συναισθήματα.

Χαίρομαι που σας γνώρισα όλους εκεί έξω, είναι ένα πολύ όμορφο συναίσθημα να ξέρεις την ώρα που γράφεις ότι κάποιος εκεί έξω σε διαβάζει. Σας ευχαριστώ που μου το δίνετε αυτό. 

Ανθρώπινος Οχετός

Author: Νυχτερινή Πένα /

Είναι Τρίτη και αυτό σημαίνει ότι έχω πάει σε ραντεβού με πελάτες και επιστρέφω στο γραφείο. Για να το κάνω αυτό χρησιμοποιώ ταξί. Ενώ περιμένω με βλέπει ένας στο απέναντι ρεύμα, κάνει αναστροφή επί τόπου και έρχεται να με πάρει. Μπαίνω μέσα και ξεκινάει ενώ λέει:

-Και τη μάνα σου επαγγελματικά τη γαμάω.

Με αντιλαμβάνεται ότι έχω μείνει άναυδος και μου λέει:

-Μου είπε αυτός που ερχόταν πίσω μου «είσαι και επαγγελματίας» που έκανα αναστροφή γι’ αυτό και του απάντησα.

Σημειωτέο ότι η αναστροφή είναι παράνομη έτσι; Το ξέρω ακόμα και εγώ που δεν οδηγώ, πόσο δε σε δρόμο αυξημένης κυκλοφορίας. Πριν προλάβω να πω όμως τίποτα είχαμε και νέο μαργαριτάρι:

-Και ο άλλος με είπε ταρίφα και του είπα: «και την αδερφή σου με ταρίφα την πήδηξα εδώ μέσα και ήταν και φτηνή.»

Έχω ακούσει βρισιές και βωμολοχίες πολλές φορές αλλά ο τύπος ξεπερνούσε κάθε προηγούμενο. Ως που να φτάσουμε στο γραφείο – και δεν είναι μεγάλη απόσταση, μέσα στα όρια της ελάχιστης διαδρομής – μου είχε σηκωθεί η τρίχα κάγκελο σε σημείο που να μην πω τίποτα. Και δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος, έχω απαντήσει και πολύ καυστικά μάλιστα ουκ ολίγες φορές.

Μετά την αποβίβαση έμεινα να σκέφτομαι, αυτός ο άνθρωπος και ο κάθε άνθρωπος που χρησιμοποιεί μια τέτοια γλώσσα, νιώθει καλά; Νιώθει ανώτερος; Δεν νιώθει ποταπός και χυδαίος; Φυσικά δεν έχω την απάντηση, ελπίζω απλά να μην έχω ξανά μια ανάλογη εμπειρία. 

Κλεμμένες Ψυχές

Author: Νυχτερινή Πένα /

Οι ντετέκτιβ της αστυνομίας της Φιλαδέλφεια, Κέβιν Μπερν και Τζέσικα Μπαλζάνο, αναλαμβάνουν την υπόθεση της δολοφονίας ενός ήσυχου ανθρώπου που ποτέ δεν έδωσε αφορμές σε κανέναν και δεν είχε εχθρούς αλλά δολοφονήθηκε με ιδιαίτερα ειδεχθή τρόπο. Όταν οι φόνοι αρχίζουν να αυξάνουν καταλαβαίνουν ότι έχουν να κάνουν με έναν μανιακό αλλά ποιος είναι και γιατί επιλέγει αυτά τα θύματα;

Το πρώτο βιβλίο του Ρίτσαρντ Μοντανάρι που διαβάζω και μπορώ να πω ότι με άφησε ικανοποιημένο. Έχει σαν κύριους χαρακτήρες δύο αστυνομικούς που κερδίζουν τον αναγνώστη, η ιστορία κυλάει με καλό ρυθμό και έχει αναπάντεχες ανατροπές. Προτείνεται ανεπιφύλακτα στους λάτρεις των αστυνομικών μυθιστορημάτων.


Ιστολόγιο του μήνα – Ιούλιος 2020

Author: Νυχτερινή Πένα /

Θέλετε να κάνετε μια παύση από την καθημερινότητα με τα πολλά τρεχάματα και τις έννοιες; Μπορείτε να την κάνετε με πολλούς τρόπους αλλά τι λέτε για άρθρα σχετικά με βιβλία και συγγραφείς, ποίηση, ζωγραφική αλλά και μερικές μικρές ιστορίες;

Αν σας φαίνεται καλή σκέψη μπορείτε να κάνετε την παύση αυτή στο ιστολόγιο αυτό – που έχει κυριολεκτικά αυτόν τον τίτλο, pause – και σίγουρα θα βρείτε πολλά να διαβάσετε μέσα στις χιλιάδες (κυριολεκτώ) αναρτήσεις του. Η παύση γίνεται εδώ: http://www.pause-artmag.gr/


Τι κάνετε ώρε Έλληνες;

Author: Νυχτερινή Πένα /


-Τι κάνετε ώρε Έλληνες;
Αυτό θα ρωτούσε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης αν ζούσε σήμερα και έβλεπε την κατάστασή μας. Και δεν εννοώ την οικονομική μας κατάσταση ή την πολιτική αλλά την εθνική. Αν ο Γέρος του Μωριά ζούσε σήμερα θα ντρεπόταν για τους Έλληνες.
-Γι’ αυτό πολεμήσαμε να ελευθερωθούμε; Θα έλεγε. Για να έχουμε τους Τούρκους να βεβηλώνουν τα άγια και τα ιερά της φυλής και να μην κάνουμε τίποτα;
Ο νέο-Οθωμανός Ερντογάν βεβηλώνει την Αγία Σοφία με μεταβάλλοντάς της και πάλι σε τζαμί και εμείς τι κάνουμε; Τίποτα! Η όποια αντίδραση υπήρξε ήταν από τους εκκλησιαστικούς κύκλους. Η πολιτεία διαμαρτυρήθηκε και αυτό ήταν όλο. Κανένα μέτρο.
Πριν σπεύσει να με χαρακτηρίσει με κάποιο χαρακτηρισμό, να διευκρινίσω ότι δεν μιλώ εκ του ασφαλούς. Αν γίνει κάτι απευκταίο είμαι ακόμα σε ηλικία που μπορώ να στρατευθώ άρα και να βρεθώ σε κίνδυνο.
Και όταν μιλώ για μέτρα δεν αναφέρομαι στη χρήση των όπλων ούτε καν σε κάτι τόσο ακραίο όπως το κλείσιμο των τζαμιών στη Θράκη, αυτό θα μας έκανε όμοιους με τους Τούρκους που δε σέβονται τις συνθήκες που έχουν υπογράψει και τις διεθνείς τους υποχρεώσεις. Όχι, υπάρχουν και άλλα μέτρα.
Διπλωματικά μέτρα, η Αίγυπτος για πολύ λιγότερα απέλασε τον Τούρκο πρεσβευτή στο Κάιρο. Γιατί να μην το κάνουμε και εμείς;
Οικονομικά μέτρα, η Τουρκία βασίζεται στην Ελλάδα κατά πολύ για την χερσαία επικοινωνία της με την Ευρώπη. Αλλά δεν είναι χώρα της Ένωσης άρα μπορούμε κάλλιστα να επιβάλλουμε δασμούς και φόρους. Μέχρι να πάψει να βεβηλώνεται η Αγία Σοφία αυτοί οι δασμοί να πολλαπλασιαστούν για όλα τα εμπορεύματα που περνάνε από τη χώρα μας, το ίδιο και στα εμπορεύματα που έρχονται για την Ελληνική αγορά. Αν οι Τούρκοι δεν κάνουν πίσω; Πλήρες εμπάργκο σε κάθε τους εμπόρευμα, από δερμάτινα μαϊμούδες ως τηλεοπτικές σειρές.
Μέτρα υπάρχουν, αρκεί να θέλουμε να τα χρησιμοποιήσουμε.

Το Επόμενο Βήμα

Author: Νυχτερινή Πένα /


Με το πρώτο βιβλίο των Χρονικών της Έρεμορ να κυκλοφορεί, ενώ ετοιμάζεται και η μετάφραση στα Αγγλικά, και με το δεύτερο να ετοιμάζεται θα έλεγε κανένας ότι δεν θα είχα χρόνο για κάτι άλλο. Δεν είναι έτσι όμως. Μιας και το γράψιμο είναι για’ μενα ό,τι καλύτερο και σίγουρα αυτό που απολαμβάνω περισσότερο, δεν σταματώ ποτέ να σχεδιάζω και να υλοποιώ έργα.
Στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για μια δεύτερη σειρά που θέλω να εκδώσω, αυτή είναι στον κόσμο μας και μάλιστα στην Ελλάδα και είναι δράσης. Το πρώτο βιβλίο είναι σχεδόν έτοιμο (περί αυτού μια άλλη φορά) και τώρα σκέφτομαι ποιο θα είναι το επόμενο βιβλίο. Τρεις ιδέες είναι που σκέφτομαι και θα ήθελα τη βοήθειά σας για να διαλέξω ποια να υλοποιήσω. Ποια να διαλέξω από τις επόμενες λοιπόν;

Η Τελευταία Κίνηση Του Βασιλιά

Ο βασιλιάς της Ιορδανίας θα παίξει έναν αγώνα σκάκι με έναν διεθνούς φήμης σκακιστή για φιλανθρωπικούς λόγους και την προσπάθεια εύρεσης ειρηνικών λύσεων στα πλαίσια ενός γκαλά που γίνεται στην Αθήνα. Στο ταξίδι όμως για την Αθήνα ένας άνδρας τον προσεγγίζει και του ανακοινώνει ότι κρατούν την οικογένειά του όμηρο και ότι αν δεν δεχθεί να σκοτώσει το βασιλιά θα πεθάνουν οι δικοί του.
Αναγκαστικά δέχεται, θα πρέπει να ολοκληρώσει την αποστολή του με την λήξη της παρτίδας. Με τη δολοφονία του βασιλιά θα πρέπει να δηλώσει ότι το κάνει για το Ισραήλ και τον αγώνα κατά των Αράβων.
Φτάνοντας στην Αθήνα ωστόσο συναντά έναν παλιό φίλο. Εκτός από σκακιστής είναι και καθηγητής γεωπολιτικής (γι’ αυτό και επιλέχθηκε ο συγκεκριμένος) και είχε διδάξει παλιότερα στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου και από εκεί γνωρίζει τον τώρα συνταγματάρχη Αλέξιο Μάρκου. Καταφέρνει να του δώσει να καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά και μετά ο Μάρκου βρίσκει τρόπο να του μιλήσει και να μάθει τι συμβαίνει. Τον συμβουλεύει να συνεχίσει να κάνει ό,τι του λένε αλλά να παίξει την παρτίδα όσο πιο αργά μπορεί και από χρόνο αλλά και από τακτική. Καθώς είναι ήδη κανονισμένο ότι θα έχουν δύο ώρες για τις πρώτες 40 κινήσεις και μισή ακόμα για την ολοκλήρωση του αγώνα, ο συνταγματάρχης έχει δυόμιση ώρες συν τον χρόνο πριν αρχίσει για να βρει ποιος κρύβεται πίσω από τη συνωμοσία.
Ο Μάρκου συγκεντρώνει την ομάδα του και με τη βοήθεια ενός φίλου στην ΕΥΠ προσπαθεί όχι μόνο να σταματήσει τη δολοφονία του βασιλιά αλλά και να σώσει την οικογένεια του φίλου του.

Επιχείρηση Μεγίστη

Αργά μια χειμωνιάτικη νύχτα η Τουρκική κυβέρνηση εκδίδει μια NAVTEX που τίθεται σε εφαρμογή στις έξι το πρωί της επομένης, με σκοπό τη διενέργεια άσκησης του ναυτικού της. Ωστόσο όταν το Ελληνικό ΓΕΝ ελέγχει τις συντεταγμένες συνειδητοποιεί ότι με τον τρόπο αυτό αποκλείεται κάθε πρόσβαση στο Καστελόριζο και είναι πρόθεση της Τουρκίας να αποδείξει την δυνατότητά της να αποκλείσει το νησί σε σημείο λιμοκτονίας.
Καθώς δεν αποκλείεται και η συνέχεια της κίνησης με κάποια προβοκατόρικη επέμβαση στο νησί ή σε κάποια από τις γειτονικές νησίδες, αποφασίζεται η άμεση αποστολή ενισχύσεων ενώ οργανώνεται και ένας εφοδιασμός του νησιού με πλοίο το οποίο θα μεταφέρει νερό, τρόφιμα και ιατροφαρμακευτικό εξοπλισμό. Η αποστολή ανατίθεται στον αντισυνταγματάρχη Μάρκου και την ομάδα του. Πάνω και κάτω από την επιφάνεια του Αιγαίου αρχίζει ένα ανελέητος αγώνας επικράτησης.

Επιχείρηση Φαέθων

Ένας Αμερικανικός δορυφόρος αρχίζει να χάνει ύψος και υπολογίζεται ότι θα πέσει στο Αιγαίο. Καθώς οι Αμερικανοί δεν έχουν δυνάμεις τους στην περιοχή ζητούν από την Ελληνική κυβέρνηση να ανακτήσει το δορυφόρο και σε αντάλλαγμα να κρατήσει τις πληροφορίες που αυτός έχει συλλέξει για την Τουρκία. Αυτό που δεν γνωρίζει η Ελληνική πλευρά είναι ότι η Τουρκία έχει την αντίστοιχη πρόταση.
Ο δορυφόρος θα πέσει κοντά στην νησίδα Πιπέρι και πρέπει να ανακτηθεί σε 48 ώρες το αργότερο αλλιώς θα έχει διαβρωθεί πλέον η βάση δεδομένων και θα είναι άχρηστη. Η αποστολή ανατίθεται στον αντισυνταγματάρχη Μάρκου και την ομάδα του. Στο Πιπέρι θα βρουν μερικούς κατοίκους και επιπλέον προβλήματα ενώ μια θύελλα θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο τα πράγματα.

Η Εξέγερση Των Ζώων

Author: Νυχτερινή Πένα /


Ο Τζάκσον Οζ προσπαθούσε επί πολλά χρόνια να προειδοποιήσει την επιστημονική κοινότητα ότι η συμπεριφορά των ζώων αλλάζει. Τώρα ξαφνικά μπορούν να το δουν όλοι, άγρια θηρία επιτίθονται σε ανθρώπους και ακολουθεί λουτρό αίματος αλλά το ίδιο κάνουν και τα οικόσιτα. Τι φταίει και πως μπορεί να σταματήσει αυτή η βίαιη συμπεριφορά;
Παρότι έργο ενός συγγραφέα που μου αρέσει, του Πάτερσον, αυτό το βιβλίο με απογοήτευσε, παρότι η εξήγηση δεν είναι και τόσο αβάσιμη είναι πολλαπλά απίθανη ενώ η λύση είναι ανεδαφική και ανέφικτή, δε θα μπορούσε να γυρίσει η ανθρωπότητα στο Μεσαίωνα! Αν συνέβαινε ποτέ αυτό τα ζώα θα ήταν που θα αφανίζονταν. Μια αδύναμη ιστορία που με απογοήτευσε.

Πνευματικά δικαιώματα

Author: Νυχτερινή Πένα /


Από μιας απόψεως μπορώ να πω ότι είμαι πλέον ένας συγγραφέας μιας και εισέπραξα τα πρώτα χρήματα για τη συγγραφή από τα χρήματα του πρώτου μου βιβλίου που κυκλοφόρησε στις 12 Μαΐου. Φυσικά πάντα με θεωρούσα μια χαρά συγγραφέα, δεν το έκανα ποτέ για τα χρήματα.
Δεν είναι πολλά χρήματα, κάθε άλλο. Είναι όμως μια δικαίωση όταν έχεις ένα βιβλίο δημοσιευμένο να πάρεις τα δικαιώματα. Γι’ αυτό και είμαι χαρούμενος, και νιώθω περήφανος που ήρθε αυτή η μέρα. Η μέρα που πήρα τα πρώτα μου συγγραφικά δικαιώματα.
Δεν πρόκειται να επαναπαυθώ στις δάφνες μου, γράφω φυσικά συνέχεια και ευελπιστώ ότι σύντομα θα έχουμε ίσως και μια νέα έκδοση.

Ιστολόγιο του μήνα – Ιούνιος 2020

Author: Νυχτερινή Πένα /


Τα γαλλικά δε μου αρέσουν, τη βρίσκω κακόηχη, δε μου αρέσει ο ήχος της. Για το λόγο αυτό το σημερινό ιστολόγιο θα είχε περάσει χωρίς να το προσέξω αν μετά από τα γαλλικά δεν ακολουθούσε μια αγγλική λέξη που πάντα με έλκει, reading. Για να είμαι ειλικρινής η λέξη διάβασμα με έλκει σε όποια γλώσσα και αν είναι, οπότε είπα να ρίξω μια ματιά και σε αυτό το ιστολόγιο.
Ανακάλυψα ότι ο τίτλος είναι κυριολεκτικός και ασχολείται με το διάβασμα. Υπάρχουν παρουσιάσεις για πολλά βιβλία που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα προτιμήσεων καθώς και μια λέσχη ανάγνωσης οπότε είναι ένα ιστολόγιο που οι βιβλιοφάγοι δεν πρέπει να παραβλέψουν, το βρίσκετε εδώ: https://passepartoutreading.gr/

Η Σκιά Του Σκότους

Author: Νυχτερινή Πένα /


Η Έμα Σίνγκλετον είναι μια συνηθισμένη έφηβη που ζει με την μητέρα της σε μια Αγγλική κωμόπολη. Συνηθισμένη ως που αρχίζει να βλέπει εφιάλτες με μάχες ανάμεσα σε ανθρώπινους πολεμιστές και φρικτά τέρατα. Όταν οι εφιάλτες της αποκτούν σάρκα και οστά θα βρεθεί στο επίκεντρο της πάλης του Καλού με το Κακό που ο δαίμονας Ζορκαάν και ο Τελευταίος Άρχοντας Της Χαμένης Πόλης έφεραν σε αυτόν τον κόσμο από τον κόσμο της Έρεμορ στον οποίο ανήκουν.
Μια ακόμα περιπέτεια έτοιμη για διάβασμα, θα τη βρείτε κάτω δεξιά στην ενότητα Βιβλία. Είναι μια περιπέτεια στον κόσμο της Έρεμορ και στο δικό μας και η οποία προηγείται του πρόσφατα εκδομένου πρώτου βιβλίου. Καλή ανάγνωση.

Οι Ιππότες Του Όρκου, Τα Χρονικά Της Έρεμορ Βιβλίο Πρώτο

Author: Νυχτερινή Πένα /


Στον κόσμο της Έρεμορ η μάχη μεταξύ καλού και κακού δεν είναι απλά θέμα συνειδήσεων, είναι ένας πραγματικός πόλεμος μεταξύ των ελευθέρων λαών και των δυνάμεων του Σκότους. Στην Αραγκόν, ο νεαρός Γουίλλιαμ του Νέρακ έρχεται στο κάστρο των Αετών, την έδρα της Ιπποσύνης για να γίνει δόκιμος Ιππότης. Από την πρώτη στιγμή θα βρεθεί στο επίκεντρο αυτού του πολέμου, θα αποκτήσει καλούς και πιστούς φίλους, θα πολεμήσει και θα αγαπήσει. Θα αντιμετωπίσει τις δυνάμεις του εχθρού αλλά θα πληρώσει το τίμημα γι' αυτό;
Το πρώτο βιβλίο των Χρονικών της Έρεμορ και πρώτο μου βιβλίο που εκδίδεται ηλεκτρονικά στην  πλατφόρμα smashwords. Καθώς είναι δικό μου βιβλίο δεν θα ήταν σωστό να το κρίνω εγώ οπότε θα αφήσω να μιλήσει για εμένα μια αναγνώστρια που έγραψε:
Ένα δυνατό φάντασι με κλιμακούμενη ένταση, δράση, αγωνία κ μερικές καλές μάχες στο τέλος. Η κοσμοπλασία είναι πλούσια και στιβαρή. Αν κι ο κόσμος είναι ψευδομεσαιωνικός, υπάρχουν ενδιαφέροντες λεπτομέρειες που το κάνουν να ξεχωρίζει, πχ. είναι απολύτως φυσιολογικό να γίνονται δόκιμοι ιππότες και οι γυναίκες. Στα αρνητικά : οι πρώτες σελίδες δίνουν τη ψευδή εικόνα πως πρόκειται για young adult. Δεν είναι. Είναι πιο σκοτεινό κ ενήλικο. Επίσης, υπάρχουν κάποια τυπογραφικά και σε κάποια σημεία δε γίνεται σεβαστή η αρχή show don't tell. Όχι σε σημείο που να μειώνει την απόλαυση, αλλά αρκετά ώστε να αφαιρέσω ένα αστέρι. Συμπέρασμα: περιμένω με ανυπομονησία τον δεύτερο τόμο.
Διεύθυνση για το βιβλίο: https://www.smashwords.com/books/view/1021794
Και το εξώφυλλο:




Η Νιάλ Από Τη Γη Των Ανέμων

Author: Νυχτερινή Πένα /


Η Νιάλ είναι ένα κοριτσάκι που ζει στο Σαλατζάρ την πόλη πύργο της Γης των Ανέμων, τις αρέσει να παίζει σαν αγόρι με σπαθιά και ονειρεύεται να γίνει μια πολεμίστρια. Το όνειρό της θα γίνει πραγματικότητα αλλά όχι με τον ρόδινο τρόπο που ονειρεύεται. Τα στρατεύματα του Τυράννου, του μάγου που προσπαθεί να καταλάβει ολόκληρο τον Αναδυόμενο Κόσμο, καταστρέφουν την πόλη και σκοτώνουν τους κατοίκους, μαζί τους και τον πατέρα της Νιάλ. Το κορίτσι τώρα θέλει να γίνει Ιππότης του Δράκου και να εκδικηθεί.
Το πρώτο βιβλίο του Αναδυόμενου Κόσμου της ΛιτσίαΤροίζι, είναι μια περιπέτεια φαντασίας και ένα ταξίδι ωρίμανσης και ενηλικίωσης της ηρωίδας. Διαβάζεται γρήγορα και εύκολα αν και σε μερικά σημεία καθυστερεί περισσότερο από όσο θα έπρεπε.

Ιστολόγιο του μήνα – Μάϊος 2020

Author: Νυχτερινή Πένα /


Το ιστολόγιο αυτό το πρόσεξα γιατί μου πήρε λίγο να καταλάβω τον τίτλο του. Αφού τον αποκωδικοποίησα είπα να ρίξω μια ματιά αν και περίμενα ότι θα βρω κάτι άλλο με βάση το όνομα. Με ξάφνιασε ευχάριστα μιας και βρήκα ένα ιστολόγιο αρκετά δραστήριο και παλιό, σχεδόν όσο το δικό μου, γεμάτο με κριτικές βιβλίων και ταινιών.
Δεν θα με έλεγα σινεφίλ, παρακολουθώ καμιά ταινία που και που αλλά αυτό είναι όλο, αλλά είμαι σίγουρα βιβλιοφάγος και έχει εκεί πολλές κριτικές και από τα δύο για να ικανοποιηθούν όλες οι προτιμήσεις. Για να σχηματίσετε μια δική σας άποψη δεν έχετε παρά να περάσετε μια βόλτα: http://no14me.blogspot.com/

Το Όνειρο Έγινε Πραγματικότητα

Author: Νυχτερινή Πένα /


Γράφω γιατί μου αρέσει να φαντάζομαι ιστορίες, να πλέκω γεγονότα και πλοκές, να διηγούμαι περιπέτειες και καμιά φορά να εκφράζω μέσα από αυτό και κάποιες από τις απόψεις μου για το τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, τι είναι ευγενικό ή ιπποτικό. Γράφω γιατί είμαι γεννημένος βάρδος, παραμυθάς και ραψωδός. Πιστεύω ότι αυτό ισχύει για όλους εμάς που γράφουμε.
Ωστόσο όσο πιο μακριά μπορούμε να στείλουμε τις ιστορίες μας και όσο περισσότερους ανθρώπους εκεί έξω να αγγίξουμε, είμαστε πιο χαρούμενοι. Έτσι και εγώ ονειρευόμουν, πέρα από όσα γράφω εδώ και δημοσιεύω, να βρω σπίτι για τα πιο μεγάλα έργα μου.Έτσι ήρθε και η ώρα για το όνειρό μου να εκδώσω και εγώ τα έργα μου. Το πρώτο μου βιβλίο είναι ήδη στην πλατφόρμα smashwords, είναι μια περιπέτεια φαντασίας από τον κόσμο της Έρεμορ, το πρώτο από τα Χρονικά της Έρεμορ με τίτλο Οι Ιππότες του Όρκου. Όποιος θέλει να ρίξει μια ματιά μπορεί να το κάνει εδώ: https://www.smashwords.com/books/view/1021794

Κυνηγοί Διαμαντιών

Author: Νυχτερινή Πένα /


Όταν ο Μπένεντικτ Βαν Ντερ Μπιλ κληρονόμησε την εταιρία διαμαντιών του πατέρα του ήταν παραπάνω από πρόθυμος να εκπληρώσει τον μόνο όρο. Να εξοντώσει τον θετό αδερφό του Τζόνυ Λανς. Έτσι ξεσπάει η μονομαχία σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο. Και αν ο Τζόνυ θέλει να νικήσει θα έχει μόνο μια ευκαιρία σε ένα μέχρι τώρα αναξιοποίητο αδαμαντοφόρο πεδίο.
Μια περιπέτεια από τον Γουίλμπουρ Σμιθ που όπως πάντα έχει μπόλικη Αφρική μέσα. Δείχνει τα χρόνια της αλλά έχει γεράσει καλά και διαβάζεται ευχάριστα.

Η Πολιορκία Του Φαιού Κάστρου 5 - Φινάλε

Author: Νυχτερινή Πένα /


Το Βαθύ Ρυάκι είχε πάρει το όνομά του από την απτή πραγματικότητα, ήταν εξαιρετικά βαθύ και ορμητικό, κανένας δεν επιχειρούσε να το περάσει κολυμπώντας και η διέλευση γινόταν με πορθμεία ή από τη γέφυρα του Καλλιστράτου που ήταν βορειότερα στο δρόμο που ένωνε την επαρχία τους με το θέμα των Κυβαιρωτών. Αν κατάφερναν να πιέσουν τους αντιπάλους τους ως εκεί και να επιβιβαστούν στο πορθμείο θα κέρδιζαν χρόνο.
Καθώς είχε ήδη μεταφέρει την σκέψη του στους συντρόφους του, σπιρούνισαν τα άλογά τους ξαφνικά και μπόρεσαν να σπάσουν τον κλοιό του εχθρού και να καλπάσουν προς τον χείμαρρο ενώ τους κατεδίωκαν με βρισιές και βλασφημίες.
Μόνο σαν πλησίασαν το πορθμείο άκουσαν τους διώκτες τους να γελάνε τραχιά και χαιρέκακα. Δεν άργησαν να δουν το γιατί, το πορθμείο ήταν στην μέση του χειμάρρου καμένο και μισοβυθισμένο.

Στην κορυφή του τείχους η μάχη ήταν σκληρή, και οι δύο πλευρές μάχονταν σαν να μην υπήρχε η επόμενη μέρα, χωρίς να δείχνουν ή να περιμένουν έλεος και οι νεκροί είχαν καλύψει όλο το δάπεδο. Οι μαχητές του Δάια μετέφεραν τους τραυματίες μέσα στα κτίσματα του κάστρου ή αν αυτό δεν ήταν δυνατό στο φυλάκιο πάνω από την πύλη, εκεί κατέφευγαν και όσοι είχαν τραυματιστεί αλλά όχι τόσο που να μην μπορούν να συνεχίσουν τη μάχη. Κάποιοι από τους άνδρες που είχαν τραυματιστεί είχαν σκοτωθεί πέφτοντας από τα τείχη μια μοίρα που είχαν βρει κατά κόρον οι επιτιθέμενοι.
Ωστόσο ο αγώνας ήταν άνισος, για κάθε άνδρα που η φρουρά του κάστρου έχανε δεν υπήρχε αντικαταστάτης ενώ ο εχθρός είχε ακόμα έξω από το κάστρο πολλούς περισσότερους. Πλησίαζε η ώρα που θα έσπαγε η συνοχή της άμυνας. Αναζήτησε τον Λέοντα. Τον είδε λίγο πιο πέρα να διαπερνάει με τη σπάθα του έναν αντίπαλο ενώ την ίδια στιγμή χτυπούσε με την ασπίδα του στα μούτρα έναν που ανέβαινε τη σκάλα στέλνοντάς τον πίσω στους δικούς του στην τάφρο.
-Καλό πνίξιμο! βρυχήθηκε ο τουρμάρχης.
Ο Δάια πήγε κοντά του.
-Δεν θα αντέξουμε πολύ, έχουμε όμως ελπίδες να νικήσουμε όσο θα είναι περιορισμένος ο αριθμός αυτών που θα μπαίνουν στο κάστρο. Θέλω να οργανώσεις την άμυνα του πύργου της πύλης, όσο είναι κλειστή μπορούμε να κρατήσουμε.
Ο Λέων ένευσε και φώναξε μια διαταγή σε έναν αξιωματικό που αμέσως μπήκε στο φυλάκιο.
-Ποιος είναι ο καλύτερος λοχαγός σου; ρώτησε ο Μαξιμιανός ενώ απέκρουε μια επίθεση και στην αντεπίθεση έκοβε το λαιμό του αντιπάλου του.
Ο Λέων υπέδειξε έναν αξιωματικό με το χέρι που κρατούσε τη σπάθα του. Ο Δάια απέκρουσε έναν αντίπαλο ακόμα και φώναξε:
-Να πάρει θέση με το λόχο του του ώστε να αποκλειστεί η πρόσβαση στο εσωτερικό του κάστρου.
-Έγινε! φώναξε ο Λέων ενώ ο ανώτερος αλλά και φίλος του πήγαινε σε άλλους αξιωματικούς να δώσει οδηγίες.

Ο Ρωμανός Δελμάρ μετά βίας κρατιόταν στη σέλα του, κόντευε να πέσει όχι από κάποιο τραύμα αλλά από την εξάντληση. Ο εχθρός συνέχιζε την καταδίωξη και κάθε φορά που τους έφτανε ακολουθούσε μια άγρια αιματηρή αψιμαχία ως που να καταφέρουν και πάλι να απαγκιστρωθούν και να συνεχίσουν το ταξίδι τους.
Μια χούφτα άνδρες είχαν απομείνει από όσους είχαν έρθει μαζί του, η αρχόντισσα Σεβαστή ήταν και αυτή μαζί του. Το άλογό της είχε χτυπηθεί και την είχε πάρει πισωκάπουλα ένας Βόρειος, ο μόνος που είχε επιζήσει από τους άνδρες της σωματοφυλακής.
Επιτέλους φάνηκε μπροστά τους η γέφυρα του Καλλιστράτου. Ο Ρωμανός την έδειξε με το χέρι ενθαρρύνοντας τους δικούς του. Εκείνη τη στιγμή με μια άγρια ιαχή τους έφτασε μια ακόμα ομάδα αντιπάλων καβάλα σε αγριόλυκους. Δύο από τους άνδρες του έπεσαν αμέσως, οι υπόλοιποι ενεπλάκησαν στη σύγκρουση προσπαθώντας να προχωρήσουν προς τη γέφυρα.
Φτάσανε μόλις τρεις, ο Δελμάρ, η Σεβαστή και ο Βόρειος πολεμιστής που ξεπέζεψε μόλις έφτασαν στην πέτρινή της επιφάνεια και κάλπασαν προς την αντίπερα όχθη.
-Συνεχίστε εσείς, άρχοντά μου, φώναξε, και να φέρετε βοήθεια, εγώ θα μείνω να τους καθυστερήσω όσο θα έχω δυνάμεις.
-Δεν… πήγε να διαμαρτυρηθεί ο αξιωματικός μας ο Βόρειος επέμενε.
Ο Ρωμανός με την Σεβαστή πέρασαν τη γέφυρα ενώ ο πολεμιστής γυρνούσε για να κατεβάσει το τσεκούρι του στο κεφάλι ενός αγριόλυκου και μετά στου αναβάτη του που είχε βρεθεί στη γη παγιδευμένος από το κουφάρι του υποζυγίου του.
Ο Ρωμανός συνειδητοποίησε ότι δεν τους ακολουθούσαν αλλά δεν τόλμησε να κοιτάξει πίσω για αρκετό δρόμο. Η εικόνα που αντίκρισε κάνοντάς το, έμεινε για πάντα χαραγμένη στο μυαλό του. Ο πολεμιστής στη μέση της γέφυρας με το τσεκούρι του υψωμένο να στάζει αίμα και πτώματα να έχουν στοιβαχθεί ως το ύψος του γονάτου του. Όταν έφτασε στον επόμενο λόφο και κοίταξε πίσω πριν χάσει τη γέφυρα από τα μάτια του, περίμενε να τον δει νικητή αλλά δεν υπήρχε πια κανείς εκεί πίσω δικός του.
Με μια προσευχή στα χείλη του για τις ψυχές των πεσόντων συνέχισε το δρόμο του με τη Σεβαστή να τον ακολουθεί.

Η Άννα πήγε στην πόρτα του δωματίου που έμενε με τα παιδιά και κοίταξε έξω. Στην αυλή, λίγα μέτρα πιο πέρα, ένας αξιωματικός είχε παρατάξει τους άνδρες του καλύπτοντας την είσοδο στο εσωτερικό των κτισμάτων του κάστρου. Ήταν όλοι ματωμένοι και πολλοί είχαν ελαφρά τραύματα. Όπως είχαν παραταχθεί μπορούσε να τους μετρήσει, ήταν εξήντα δύο άνδρες, οι υπόλοιποι του λόχου θα πρέπει να είχαν ήδη πέσει μαχόμενοι.
Διέκρινε τον αδερφό Μιχαήλ στην πόρτα του παρεκκλησίου με το ραβδί του στα χέρια. Έδειχνε να προσεύχεται αλλά τα μάτια του ήταν στη σκληρή μάχη μπροστά του. Έστρεψε και εκείνη το βλέμμα ψηλά στα τείχη.
Η μάχη συνεχιζόταν με αμείωτη ένταση. Οι εχθροί είχαν καταφέρει πλέον να σταθεροποιήσουν τον έλεγχό τους σε ένα κομμάτι του τείχους και εκείνοι που ανέβαιναν τις σκάλες το έκαναν εύκολα και χωρίς κίνδυνο πίσω από τις γραμμές των μαχόμενων. Δεν έπαυαν να είναι ωστόσο περιορισμένοι. Ο πύργος της πύλης κρατούσε, ο Λέων και οι μαχητές που είχε γύρω του μάχονταν στο στενό άνοιγμα της πόρτας που οδηγούσε από το τείχος στο εσωτερικό του πύργου και ευνοούσε το μικρό αριθμό των αμυνόμενων απέναντι στα στίφη του εχθρού.
Στην άλλη άκρη της εχθρικής εισβολής ο Μαξιμιλιανός Δάια και πολλοί από τους άνδρες του μάχονταν λυσσαλέα για να κρατήσουν τον εχθρό έξω από τον γωνιακό πύργο. Ανάμεσά τους ξεχώριζε ο μυλωνάς που με ένα ρόπαλο στα μυώδη χέρια του βοηθούσε τους μαχητές να αποκρούουν τις εχθρικές προσπάθειες να τους απωθήσουν να καταλάβουν τον πύργο.

-Λίγο ακόμη, είπε ο Ρωμανός Δελμάρ με φωνή που πρόδιδε την κόπωσή του, και φτάσαμε.
-Ναι, είπε η Σεβαστή, λίγο ακόμη.
Ίππευε κρατώντας με το ένα χέρι τα χαλινάρια του αλόγου της, το άλλο χέρι το είχε μέσα από τα ρούχα της στην κοιλιά της. Το τράβηξε και ήταν βαμμένο κόκκινο από το αίμα. Στην τελευταία μάχη με τον εχθρό ένα σπαθί την είχε πάρει ξυστά. Δεν είχε πει τίποτα γιατί δεν είχαν τα μέσα ή το χρόνο να το περιποιηθούν.
Περάσανε τη μαρμάρινη στήλη που έδειχνε τα όρια της επαρχίας.
-Πρέπει να βρούμε… είπε ο Δελμάρ αλλά δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την φράση του. Ένα δόρυ ήρθε από το πουθενά και χτυπώντας τον στο στέρνο τον διαπέρασε. Έπεσε από το άλογο ενώ μια ομάδα ανδρών με κόκκινες πανοπλίες επιτιθόταν από όλες τις μεριές.
Η Σεβαστή ξεπέζευσε από το άλογό της και έτρεξε κοντά στον αγαπημένο της. Γονάτισε και τον πήρε στην αγκαλιά της. Άνοιξε τα μάτια του και την κοίταξε, προσπάθησε να πει κάτι αλλά δεν μπόρεσε και έκλεισε πάλι τα μάτια του, αυτή τη φορά για πάντα. Εκείνη τον απίθωσε απαλά στο έδαφος και σηκώθηκε με μια μόνο σκέψη, την εκδίκηση.
Σκότωσε τρεις αντιπάλους πριν καταφέρουν να την ακινητοποιήσουν και να την φέρουν μπροστά στον αρχηγό της ομάδας τους.
-Ωραίο λάφυρο, είπε αυτός. Γδύστε την!
-Σιχαμένα σκουλήκια, είπε με περιφρόνηση η αρχόντισσα. Θα έρθει ο στρατός μας και θα σας παλουκώσουν όλους.
-Γι’ αυτό είμαστε εδώ έξω, είπε ο επικεφαλής, αλλά ακόμα δεν είδαμε τίποτα.
Καθώς της είχαν αφαιρέσει το θώρακα, ο άνδρας άπλωσε το χέρι του στο στήθος της. Η Σεβαστή προσπάθησε να αντιδράσει αλλά την κρατούσαν σφιχτά. Ο άνδρας της έσκισε το πουκάμισο και είπε:
-Θα το γλεντήσουμε ως που να φανεί ο στρατός σας.
Την επόμενη στιγμή γούρλωσε τα μάτια και ένας πνιχτός ήχος βγήκε από το στόμα του μαζί με έναν πίδακα αίμα. Σωριάστηκε στο χώμα και είδαν στην πίσω μεριά του λαιμού του να εξέχει το στέλεχος ενός βέλους. Ο αιφνιδιασμός ήταν απόλυτος και πριν προλάβουν οι σύντροφοί του να αντιδράσουν έπεσαν νεκροί από βέλη ενώ όσοι το έβαλαν στα πόδια βρέθηκαν μπροστά σε άνδρες με θώρακες και οπλισμένους με βαριά ξίφη. Τους αναγνώρισε, ήταν θωρακοφόροι, οι ανιχνευτές του στρατού και συνήθης εμπροσθοφυλακή. Ένας άνδρας σταμάτησε πάνω από το πτώμα του αρχηγού της ομάδας και είπε:
-Έπρεπε να κοιτάξετε καλύτερα, καθίκι.
Η Σεβαστή συμμάζεψε τα ρούχα της και πλησίασε τον επικεφαλής των θωρακοφόρων. Εκείνος την κοίταξε με συμπόνοια.
-Είστε ασφαλής τώρα, κυρία, είπε.
-Πρέπει να με πάτε στους ανωτέρους σας, ο Αβράναξ επιτέθηκε στο Φαιό Κάστρο, πρέπει να τους βοηθήσετε… Πρέπει…
-Ησυχάστε, κυρία, δεν κινδυνεύετε πια, είστε ασφαλής και οι επιδρομείς είναι νεκροί.
-Ακούστε με σας παρακαλώ.
-Δεν είναι μια εισβολή…
-Θέλει να…
-Είστε τραυματισμένη, πρέπει να ησυχάσετε.
-Σας παρακαλώ, είπε η Σεβαστή απελπισμένη, γιατί δεν με ακούει κανείς;
-Σας ακούω εγώ, αρχόντισσα, πείτε μου.
Η Σεβαστιανή στράφηκε να δει ποιος ήταν και βιάστηκε να γονατίσει όπως και όλοι οι άλλοι γύρω της. Γιατί αυτός που της είχε μιλήσει ήταν ο σεβαστοκράτορας Θεοφύλακτος Βοτανειάτης, ο δεύτερος ισχυρότερος άνδρας στην αυτοκρατορία μετά τον ίδιο τον αυτοκράτορα.

-Δεν θα αντέξουμε πολύ, μονολόγησε ο Μαξιμιλιανός ενώ πολεμούσε με τους άνδρες του στις επάλξεις μπροστά από τον πύργο για να εμποδίσουν την πτώση του στα χέρια του εχθρού.
Στην άλλη άκρη ο Λέων και οι δικοί του είχαν υποχωρήσει μέσα στον πύργο της πύλης για να μπορούν να κρατήσουν τη θέση τους μιας και από την πόρτα δεν μπορούσαν να περάσουν παρά μόνο δύο ή τρεις μαζί και έτσι τους κρατούσαν έξω.
Θριαμβευτικές κραυγές τράβηξαν το βλέμμα του στο σημείο του κάστρου που είχαν στον έλεγχό τους οι εισβολείς και είδε ότι είχαν τραβήξει επάνω σκάλες για να τις κατεβάσουν από την άλλη πλευρά και να βρεθούν στο εσωτερικό του κάστρου.
Στην αυλή ο λοχαγός διέταξε με δυνατή σταθερή φωνή:
-Κλειστός σχηματισμός! Σφιχτά τις ασπίδες, έτοιμοι για επίθεση!
Με αλαλαγμούς θριάμβου οι εισβολείς άρχισαν να κατεβαίνουν στην εσωτερική αυλή του κάστρου. Από έξω τους μιμήθηκαν οι σύντροφοί τους που είχαν καταλάβει την πρόοδό τους και ζητωκραύγαζαν για την επικείμενη νίκη τους ενώ ανανέωναν τις προσπάθειές τους.
Ο Μαξιμιλιανός δεν μπορούσε να αποσπάσει άλλους άνδρες για να πάνε να βοηθήσουν κάτω, η άμυνα στο τείχος είχε φτάσει στα όριά της. Σε λίγο θα κατέρρεε. Ένα νέο κύμα επιτιθέμενων κατέφτασε και επιτέθηκε με ορμή.

Η Άννα είχε κλείσει την πόρτα και παρακολουθούσε από ένα μικρό παράθυρο τα τεκταινόμενα. Τα παιδιά είχαν ξυπνήσει και ήταν όλα μαζεμένα γύρω της. Η κοπέλα δεν έτρεφε καμία αυταπάτη ότι η πόρτα θα τους προστάτευε αλλά την είχε κλείσει για να μην προκαλέσει την προσοχή των εισβολέων που θα ξεχύνονταν για σφαγή, ίσως κατάφερνε να κρύψει τα παιδιά.
Οι άνδρες στην αυλή μάχονταν υπεράνθρωπα να κρατήσουν τους εισβολείς. Στην πόρτα του παρεκκλησίου ο αδερφός Μιχαήλ χρησιμοποιούσε το ραβδί του για να αμυνθεί και να μην αφήσει κανέναν να περάσει μέσα. Αλλά ήταν μόνος του και ηλικιωμένος.
Η κοπέλα έσκυψε το κεφάλι και δάκρυα ανάβλυσαν στα μάτια της. Όλα είχαν τελειώσει. Τα παιδιά μαζεύτηκαν πιο κοντά της και εκείνη τα αγκάλιασε.
-Φοβάμαι, είπε ένα κοριτσάκι.
-Δεν πρέπει, είπε εκείνη με φωνή όμως που δεν ήταν σταθερή.
Ένα δυνατό σάλπισμα ακούστηκε και όλα τα μάτια στράφηκαν στους λόφους απέναντι από το κάστρο. Ένας ιππέας στεκόταν τώρα εκεί σαλπίζοντας ξανά το μήνυμα της ελπίδας για τους μαχητές του κάστρου. Η βοήθεια είχε φτάσει. Σάλπισε άλλη μια φορά και σαν για να απαντήσει μια μυριόστομη πολεμική ιαχή ακούστηκε:
-Μία πίστις! Ένας λαός! Υρκάνια!
Χιλιάδες πολεμιστές κατέβαιναν τους λόφους τώρα συντεταγμένοι με το τακτικό τους βήμα να σείει το έδαφος. Θώρακες και πανοπλίες γυάλιζαν στο φως του φεγγαριού και τα τραβηγμένα ξίφη τους αντανακλούσαν το φως με έναν απόκοσμο τρόπο που έκανε την στρατιωτική αυτή δύναμη ακόμα πιο επιβλητική.
Οι επιτιθέμενοι άρχισαν να αποσύρονται από το κάστρο για να αντιμετωπίσουν τον νέο αντίπαλο αλλά τώρα δεν είχαν την αριθμητική υπεροχή και ο εχθρός τους ήταν αποφασισμένος να τους συντρίψει.

-Χαίρομαι που σε βλέπω σώο και αβλαβή αδερφέ, είπε ο Μαξιμιλιανός Δάια μπαίνοντας στο παρεκκλήσιο.
Ο αδερφός Μιχαήλ στράφηκε και τον κοίταξε. Είχε πράγματι βγει από τη μάχη σώος και αβλαβής αν εξαιρούσε κανείς μερικές αμυχές.
-Και εγώ εσένα, και μάλιστα θριαμβευτή.
-Οι ενισχύσεις έφτασαν την κατάλληλη στιγμή, είπε ο αξιωματικός, λίγο ακόμη και θα ήταν αργά πια. Ελάχιστοι πολεμιστές του εχθρού κατάφεραν να διαφύγουν.
Ήταν αλήθεια, η συντριβή του εχθρού ήταν απόλυτη. Την είχαν πληρώσει με αρκετές απώλειες, εκτός από τη φρουρά του κάστρου είχε χάσει και ο στρατός πολλούς αξιωματικούς και στρατιώτες. Είχαν ακόμα χάσει την αρχόντισσα Σεβαστή, που είχε υποκύψει στο τραύμα της. Μόνο τον Αραβανή δεν θα βρισκόταν κάποιος να κλάψει.
-Αλλά ξέφυγε ο Αβράναξ ε; μάντεψε ο ιερωμένος από την έκφραση του συνομιλητή του.
-Ναι, χρησιμοποίησε κάποια μαγεία και εξαφανίστηκε. Έλπιζα ότι θα τελειώναμε μαζί του.
-Δες την θετική πλευρά, πάλι δεν πήρε το Γριμόριο. Ακόμα και ο Αβράναξ, δεν είναι αθάνατος, ο χρόνος που περνάει είναι υπέρ μας. Μπορείς να χαρείς για τη νίκη.
Ο Μαξιμιλιανός ένευσε.
-Ποιος θα γίνει νέος άρχοντας;
-Ο σεβαστοκράτορας μου ζήτησε να αναλάβω εγώ την επαρχία και να γίνει διοικητής του Φαιού Κάστρου ο Λέων.
-Πολύ καλές επιλογές, επιδοκίμασε ο αδερφός Μιχαήλ και πρόσθεσε με ένα χαμόγελο, και δεν θα χρειαστεί να ψάξεις μακριά για αρχόντισσα.
Ο Μαξιμιλιανός ακολούθησε το βλέμμα του μοναχού στην αυλή όπου η Άννα είχε βγει με τα παιδιά στον καθαρό αέρα του πρωινού, και χαμογέλασε.

Τέλος