Νυχτερινή Πένα

Ήδη πέρασαν οι πρώτες έξι εβδομάδες από το νέο έτος, περίπου το ένα ένατό του. Σε αυτό το ένα ένατο τι έκανα; Δεν έπαψα να αφιερώνω κάθε λεπτό του ελεύθερου χρόνου μου στη δημιουργία σχεδιάζοντας νέα έργα, γράφοντας και σκεπτόμενος νέες ιδέες. Σε αντιστοιχούν αυτά;

Στην αρχή της χρονιάς είχα θέσει τους εξής στόχους:

1. Το Στιλέτο Της Απογνώσεως, μια περιπέτεια φαντασίας που συνεχίζει τις ιστορίες της Έρεμορ – γράφεται και πάει προς το τέλος του.

2. Το τέταρτο βιβλίο των Χρονικών της Έρεμορ για έκδοση – αυτό είναι έτοιμο και χρειάζεται να γίνει η επιμέλεια για να εκδοθεί.

3. Την επιμέλεια της Αγγλικής έκδοσης της Επιχείρησης Ιωνία για να εκδοθεί – προς το παρόν δακτυλογραφείται.

4. Ένα βιβλιοπαιχνίδι – σχεδιάζεται.

5. Μια περιπέτεια εν μέσω μιας σφοδρής καταιγίδας.

6. Το επόμενο βιβλίο στη σειρά της Επιχείρησης Ιωνία – σχεδιάζεται.

7. Το επόμενο βιβλίο για την Έρεμορ – σχεδιάζεται.

8. Μια ιστορική περιπέτεια στο Βυζάντιο, το ποια θα είναι ακριβώς έχει ακόμα να αποφασιστεί μιας και έχω τρία σενάρια κατά νου – κάνω την απαραίτητη ιστορική έρευνα.

9. Πιθανώς μια ιστορία για το 1922.

10. Τη συνέχεια της ιστορίας με τις Σταυροφορίες – σχεδιάζεται.

11. Μερικά ποιητικά έργα – έγραψα ήδη δύο.

12. Το ιστολόγιο, είναι και αυτό ένα έργο αρκετών λέξεων.

13. Κάτι που δεν είναι συγγραφή αλλά είναι σχετικό, μια πλατφόρμα για δημοσίευση έργων μου – εδώ κάνω κάποιες τεχνολογικές ετοιμασίες.

Είναι πολλά; Είναι λίγα; Ποτέ δεν το βλέπω έτσι. Πάντα προσπαθώ να αξιοποιώ το χρόνο που έχω και να διοχετεύω τις ιδέες που ποτέ δεν παύω να έχω. Εξάλλου ένας λόγος που με μαγεύει το γράψιμο, πέρα από την χαρά να λες ιστορίες, είναι και αυτός, δεν έχει τέλος. 

A few posts ago, we talked about the world of Magnamund, a fantasy world I got to know from the Lone Wolf gamebook series. Flight From The Dark is the first book in the series. In its introduction, we learn that Sommerlund's eternal enemies have attacked and exterminated all the Kai Lords, the country's elite warriors. All but one, the Lone Wolf. He vows revenge on the ruins of the Monastery and sets out to bring the news to the King. Unfortunately, the journey is not easy, and enemy troops have advanced and besieged the capital. As if that's not enough, there are wild animals, common thugs and other beings who are evil without serving the Darklords.

The reader assumes the role of the Lone Wolf; as the story unfolds, the reader must make decisions about the hero's movements, which direction he will take, what he will do in each situation, and which discipline he will use. For example, when will he fight, and when will he try to escape if this is possible.

Of course, each decision has different consequences and leads you down different paths. At the same time, there are moments when you are lucky or not, which creates the possibility of a different adventure every time one plays. If this runs out quickly? Let me say that after thirty-six years, I enjoy the adventures of Lone Wolf as much as I did when I first discovered them.

Λίγες αναρτήσεις πριν είχαμε μιλήσει για τον κόσμο της Μάγκναμουντ, έναν φανταστικό κόσμο που γνώρισα από τη σειρά βιβλιοπαιχνιδιών του Μοναχικού Λύκου. Το Αστραπές στο Σκοτάδι είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς. Στην εισαγωγή του μαθαίνουμε ότι οι προαιώνιοι εχθροί της Σάμερλαντ επιτέθηκαν και εξολόθρευσαν όλους του πολεμιστές του Τάγματος του Κάι, της ελίτ των πολεμιστών της χώρας. Όλους εκτός από έναν, τον Μοναχικό Λύκο. Ορκίζεται εκδίκηση στα ερείπια του Κάστρου και ξεκινάει να μεταφέρει τα νέα στο βασιλιά. Το ταξίδι δεν είναι εύκολο, τα εχθρικά στρατεύματα έχουν προελάσει και πολιορκούν την πρωτεύουσα και σαν να μην φτάνει αυτό υπάρχουν άγρια ζώα, κοινοί κακοποιοί και άλλα όντα που είναι κακά χωρίς να υπηρετούν τους Άρχοντες του Σκότους.

Ο αναγνώστης αναλαμβάνει το ρόλο του Μοναχικού Λύκου, καθώς εξελίσσεται η διήγηση ο αναγνώστης πρέπει να πάρει αποφάσεις για τις κινήσεις του ήρωα, ποια κατεύθυνση θα πάρει, τι θα κάνει σε κάθε περίσταση, ποια ικανότητά του θα χρησιμοποιήσει. Πότε θα πολεμήσει και πότε θα δοκιμάσει να διαφύγει αν είναι δυνατόν.

Φυσικά κάθε απόφαση έχει άλλες συνέπειες και σε οδηγεί σε άλλα μονοπάτια, ενώ υπάρχουν και στιγμές που παίζει ρόλο και αν είσαι τυχερός ή όχι, πράγμα που δημιουργεί τη δυνατότητα διαφορετικής περιπέτειας κάθε φορά που παίζει κάποιος. Αν εξαντλείται εύκολα αυτό; Να πω μόνο ότι μετά από τριάντα έξι χρόνια απολαμβάνω τις περιπέτειες του Μοναχικού Λύκου όπως και όταν τις πρωτοανακάλυψα.

Ο Ντέμιαν Τζόουνς είναι ένας συγγραφέας, παρότι παιδί της πόλης δεν φοβάται τις ταλαιπωρίες ή τους ενδεχόμενους κινδύνους που μια εκδρομή στον αγριότοπο των εκατό μιλίων του Μέην μπορεί να έχει και ταξιδεύει εκεί με μια παρέα. Αλλά οι κίνδυνοι δεν είναι αυτοί που φαντάζεται και γρήγορα θα βρεθεί κυνηγημένος να αγωνίζεται για τη ζωή του.

Είναι ένα κλασσικό σενάριο που μπορεί να δώσει καλές ιστορίες αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν το κάνει. Είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο κάτι που το κάνει να δίνει πολύ βάρος στις σκέψεις και τα συναισθήματα του Ντέμιαν παραθεωρώντας τους υπόλοιπους που είναι κυνηγημένοι μαζί του. Επίσης η ανατροπή που έρχεται στο φινάλε, είναι μάλλον αταίριαστη και ξαφνική καθώς δεν έχει προοικονομηθεί καθόλου.

Όπως ξέρουν όλοι οι τακτικοί μου αναγνώστες, μετά τη συγγραφή η πιο μεγάλη μου απόλαυση είναι το διάβασμα. Συναντώντας ένα ιστολόγιο με τίτλο διαβάζοντας (ναι τόσο απλά) δεν ήταν δυνατόν να μην το ξεφυλλίσω και να μην το ψάξω.

Είναι ένα αρκετά παλιό ιστολόγιο πιο παλιό και από το δικό μου, και είναι αφιερωμένο στο διάβασμα, πολλές βιβλιοκριτικές και σχετικά άρθρα.  Και μιλάμε για πραγματική βιβλιοφάγο, με μεγάλη αγάπη στα βιβλία. Όποιος θέλει να… διαβάσει δεν έχει παρά να πάει εδώ: https://diavazontas.blogspot.com/