Για Το Θρόνο Της Νεύστρια ( συνέχεια )

Author: Νυχτερινή Πένα /

ΙΙΙ.

Ο Χάλοραν μπήκε στο δωμάτιο που αποτελούσε την κρεβατοκάμαρα των βασιλικών διαμερισμάτων. Ήταν ένα πολυτελές δωμάτιο, ένα παχύ χαλί απλωνόταν στο δάπεδο και ακριβές ταπετσαρίες στους τοίχους ενώ τα έπιπλα ήταν έργα των περίφημων επιπλοποιών της Μέρκια. Αλλά ο μάγος δεν είχε μάτια παρά για τη γυναίκα που βρισκόταν στο μεγάλο κρεβάτι με τα μεταξωτά σκεπάσματα και τον σκαλιστό ουρανό, την βασίλισσα Οφήλια. Εκείνη τον είδε και ανασηκώθηκε, το αραχνοΰφαντο νυχτικό της δεν έκρυβε σχεδόν τίποτα, αποτελούσε απλά ένα αέρινο εμπόδιο ανάμεσα σε αυτόν και το ποθητό της σώμα που ερέθιζε την επιθυμία του.
Πλησίασε ενώ η Οφήλια σηκωνόταν στα γόνατα και τον περίμενε να πλησιάσει για να τον αγκαλιάσει. Τον φίλησε και άρχισε να τον χαϊδεύει λέγοντας:
-Τι επιθυμεί ο κύριος και βασιλιάς μου;
Ο Χάλοραν χαμογέλασε. Η γητεία του είχε πετύχει απόλυτα, θα είχε την βασίλισσα για τον εαυτό του και κανείς δεν θα το ήξερε πέρα από αυτόν αφού είχε φροντίσει να μεταφερθεί ακριβώς έξω από την κρεβατοκάμαρα και κανείς δεν τον είχε δει. Απαλλάχτηκε από τη στολή του και το ίδιο γρήγορα απάλλαξε την βασίλισσα από το νυχτικό της. Την ξάπλωσε στο κρεβάτι και άρχισε να την χαϊδεύει και να την φιλάει. Εκείνη ανταποκρίθηκε θερμά και το πάθος του φούντωσε και έγινε ανεξέλεγκτο.
Όταν κόρεσε τον πόθο του ένιωθε βαθιά ικανοποιημένος, χορτασμένος από έρωτα και πάθος. Ένιωσε κουρασμένος, πρώτα η χρήση της μαγείας και ύστερα η συνεύρεση με τη βασίλισσα είχαν το τίμημά τους. Αποφάσισε να κοιμηθεί για λίγο. Μόνο για λίγο.

-Αλτ τις ει;
-Φίλοι.
Ο Βόρας και ο Μάλκος πλησίασαν την πύλη του παλατιού όπου στέκονταν δύο φρουροί με πανοπλίες και βαριές αλοβάρδες. Κοίταξαν τους δύο δολοφόνους καχύποπτα.
-Έχουμε ένα μήνυμα για τον λόρδο Άνσελμ, είπε ο Βόρας.
-Α ναι, είπε ο ένας φρουρός, ειδοποίησε για εσάς. Περάστε.
Οι δύο δολοφόνοι πέρασαν την πύλη και ο ένας σκοπός είπε:
-Να φωνάξουμε κάποιον ακόλουθο να σας οδηγήσει;
-Όχι, είπε ο Βόρας, έχουμε ξανάρθει και ξέρουμε τα κατατόπια.
Οι δύο φρουροί πήραν και πάλι τις θέσεις τους ενώ οι δύο δολοφόνοι προχώρησαν στον κήπο του παλατιού και μπήκαν στο εσωτερικό του από μια πόρτα υπηρεσίας. Κινήθηκαν σε μια σειρά διαδρόμων και σκαλών με άνεση σαν να είχαν ζήσει όλη τη ζωή τους εδώ.

Ο Ερρίκος της Νεύστρια, λόρδος Άνσελμ, άκουσε από μακριά το ρολόι του καθεδρικού ναού να χτυπάει και χαμογέλασε. Άφησε το βιβλίο που διάβαζε και σηκώθηκε από την πολυθρόνα με την ψηλή ράχη όπου καθόταν. Έριξε μια ματιά στο μικρό αναγνωστήριο και βγήκε. Στο διάδρομο στέκονταν δώδεκα από τους καλύτερους άνδρες του. Με έναν νεύμα πρόσταξε να τον ακολουθήσουν.
Θα έπιανε τους δολοφόνους επ’ αυτοφώρω όταν θα εισέρχονταν στα βασιλικά διαμερίσματα και θα τους ανάγκαζε να ομολογήσουν. Μετά θα φρόντιζε και τον μάγο με όπλο την ομολογία τους. Τα όσα είχαν πει στο καπηλειό θα μπορούσαν να πουν ότι ήταν λόγια, ακόμα και μια δοκιμασία της δικής του πίστης στο βασιλιά. Τώρα όμως θα τους έπαινε επ’ αυτοφώρω και θα τον οδηγούσαν και στο μάγο χωρίς δικαιολογίες.

Ο Βόρας και ο Μάλκος έφτασαν στα βασιλικά διαμερίσματα εύκολα όπως είχε σχεδιαστεί. Στρίβοντας στην τελευταία στροφή πριν την είσοδο στα βασιλικά διαμερίσματα ο Βόρας έμεινε πίσω και ο Μάλκος προσποιήθηκε ότι πέφτει στο διάδρομο βογκώντας. Οι δύο φρουροί κοιτάχτηκαν, συνεννοήθηκαν και προχώρησαν προς τον πεσμένο άνδρα.
-Είσαι καλά; ρώτησε ο ένας φρουρός.
Τη στιγμή που έσκυψε πάνω από τον Μάλκος εκείνος βύθισε ένα στιλέτο στην κοιλιά του και το έσπρωξε πλάγια εκτελώντας γρήγορα τον αντίπαλο χωρίς εκείνος να μπορεί να ουρλιάξει. Την ίδια στιγμή επιτιθέμενος από πίσω ο Βόρας έκοψε το λαιμό του άλλου φρουρού.
Στάθηκαν και αφουγκράστηκαν. Σχεδόν απόλυτη ησυχία, κανένας δεν έδειχνε να έχει καταλάβει τι είχε συμβεί. Άνοιξαν και μπήκαν, δεν σπατάλησαν χρόνο θαυμάζοντας την πολυτέλεια αλλά προχώρησαν στην κρεβατοκάμαρα που έβλεπαν από μια ανοιχτή πόρτα.
Ο βασιλιάς και η βασίλισσα κοιμούνταν, αυτή τη φορά καθυστέρησαν μια στιγμή κοιτώντας το γυμνό σώμα της. Κάτι ήξερε ο Χάλοραν που την ήθελε. Ύστερα πέρασαν στη δράση. Ο Μάλκος γύρισε γρήγορα τον βασιλιά ανάσκελα και τον ακινητοποίησε. Εκείνος ξύπνησε, η νωχέλεια του ύπνου αντικαταστάθηκε από τον τρόμο και μια φοβερή έκφραση κατανόησης. Προσπάθησε να πει κάτι αλλά δεν πρόλαβε, ο Βόρας με μια εξασκημένη κίνηση του έκοψε το λαιμό.
Ο βασιλιάς τινάχτηκε σε έναν άγριο σπασμό ενώ ο επιθανάτιος ρόγχος έβγαινε πνιχτός μαζί με αίμα από τα χείλη του. Ήταν τόσο έντονη η αγωνία του που ξύπνησε την  βασίλισσα. Η Οφήλια ανασηκώθηκε και βλέποντας το βασιλιά νεκρό και τους δύο άνδρες όρθιους πάνω από το πτώμα του ούρλιαξε.
Ο Βόρας στράφηκε προς την πόρτα.
-Πάμε! Κάναμε αυτό που ήρθαμε να κάνουμε! φώναξε στο συνεργό του.
Ο Μάλκος δεν απάντησε και γύρισε να δει τι τον απέτρεπε από το να το κάνει. Αυτό που είδε καθήλωσε και τον ίδιο. Το σώμα του βασιλιά άρχισε να αχνοφαίνεται σαν να ήταν και να μην ήταν εκεί και μετά χάθηκε, στη θέση του φάνηκε ο μάγος πνιγμένος στο αίμα του.
-Μα τις εννιά κολάσεις! βρυχήθηκε τελικά ο Βόρας. Κάτι πήγε πολύ στραβά, πάμε να φύγουμε.
Έφτασαν μόνο ως τον προθάλαμο. Εκεί βρισκόταν ο Ερρίκος με το σπαθί ήδη τραβηγμένο. Του επιτέθηκαν με το θάρρος της απελπισίας, δεν θα έδειχνε έλεος τους είχε πει. Δεν κράτησε πολύ, πεπειραμένος μαχητής ο Ερρίκος τους σκότωσε γρήγορα με μεθοδικές κινήσεις. Έκανε νόημα στους άνδρες του να πάρουν τα σώματα και προχώρησε να βρει την Οφήλια.
-Ερρίκο! φώναξε εκείνη μόλις τον είδε. Τι συμβαίνει;
Ακόμα ήταν καθισμένη στο κρεβάτι αλλά είχε καλύψει την γύμνια της με ένα σεντόνι.
-Που είναι ο Κόνραντ; ρώτησε έντρομη.
-Μη φοβάσαι. Ο Κόνραντ βρίσκεται στο Όξε για την συνάντηση με τον Χάραλντ του Οστάλγκεν. Απλά το είχαμε κρύψει από τους συνωμότες.
-Και εσύ;
-Από την ώρα που  ο αδερφός μου και εγώ ανακαλύψαμε την ανίατο αρρώστιά μου συμφωνήσαμε στο να παίζω το ρόλο του δυσαρεστημένου και να τον προφυλάσσω από συνωμοσίες. Αυτή βέβαια φάνηκε να αυτοκαταστρέφεται μόνη της. Το κακό έφαγε τον εαυτό του όπως συμβαίνει συχνά.
Υπηρέτριες μπήκαν μέσα για να βοηθήσουν τη βασίλισσα αλλά και να καθαρίσουν. Ο Ερρίκος άφησε το δωμάτιο. Είχε τελειώσει η δουλειά του… ως την επόμενη συνωμοσία.


Τέλος

0 σχόλια

Για Το Θρόνο Της Νεύστρια

Author: Νυχτερινή Πένα /

Ι.

Ο μάγος αναδύθηκε από τη σκοτεινή γωνιά του κελαριού σαν να βρισκόταν εκεί ανέκαθεν, στην πραγματικότητα είχε μόλις τηλεμεταφερθεί εκεί, και προχώρησε προς το πιο φωτισμένο μέρος κάτω από το λαδοφάναρο που κρεμόταν από την πέτρινη οροφή. Στο φωτισμένο μέρος, μέσα στον κύκλο που δημιουργούσε το φως, ήταν ένα τραπέζι και τέσσερις καρέκλες από τις χοντροφτιαγμένες αλλά ανθεκτικές που βρίσκει κανείς στα καπηλειά. Καθισμένοι σε αυτές ήταν δύο άνδρες που δεν τον είχαν αντιληφθεί ακόμα όπως μιλούσαν σκυμμένοι πάνω από κούπες με αφρώδη μπύρα.
Τους παρατήρησε για μια στιγμή, ο ένας ήταν ψηλός και σωματώδης, ο άλλος ήταν επίσης ψηλός αλλά λεπτοκαμωμένος τόσο που θα πίστευες πιο εύκολα ότι είναι αυλικός παρά πολεμιστής. Η εικόνα ήταν απατηλή όμως, ο μάγος ήξερε ότι ήταν ένας από τους πιο επικίνδυνους φονιάδες στην πόλη. Πλησίασε το τραπέζι χωρίς να αιφνιδιάσει τους άνδρες που τον είχαν ξαναδεί να εμφανίζεται από το πουθενά. Ο λεπτοκαμωμένος περιορίστηκε μόνο να ρωτήσει:
-Πόση ώρα ήσουν εκεί Χάλοραν;
-Λίγη, απάντησε αεράτα ο μάγος, είσαστε έτοιμοι Βόρας;
-Ναι, θα μείνουμε εδώ μέχρι τη νύχτα, θα βγούμε αφού αδειάσει πάνω η ταβέρνα αργά μετά τα μεσάνυχτα. Ο κάπελας θα ορκιστεί ότι κοιμηθήκαμε εδώ με τον Μάλκος. Έχουμε άλλοθι.
-Δεν θα θέλαμε να πέσει αυτό το έγκλημα στα κεφάλια μας, είπε ο άνδρας που άκουγε στο όνομα Μάλκος. Αν ο φόνος τιμωρείται με ισόβια κάτεργα ή θάνατο ξέρεις τι κάνουν σε όποιον σκοτώσει μέλος της βασιλικής οικογένειας πόσο δε το βασιλιά; Τον σταυρώνουν!
-Γι’ αυτό πρέπει να μην σας πιάσουν, είπε ο μάγος μελιστάλακτα.
-Θα φροντίσουμε, είπε ο Βόρας. Πως θα μπούμε στο παλάτι;
-Θα παρουσιαστείτε στην δυτική πύλη και θα πείτε ότι έχετε ένα μήνυμα για τον λόρδο Άνσελμ, είπε ο μάγος ενώ καθόταν σε μια από τις ελεύθερες καρέκλες, θα έχει ειδοποιήσει να σας αφήσουν να περάσετε.
-Δεν είναι ο αρχηγός της βασιλικής σωματοφυλακής;
-Αυτός, επιβεβαίωσε ο μάγος.
-Και θέλει το θάνατο του βασιλιά; ρώτησε ο Βόρας.
-Ίσως επειδή είναι και αδερφός του και αν πεθάνει κληρονομεί το στέμμα.
Οι δύο πληρωμένοι δολοφόνοι έμειναν με ανοιχτό το στόμα. Ο μάγος τους παρατηρούσε διασκεδάζοντας με την αντίδρασή τους.
-Έχω δυο ερωτήσεις, είπε ο Βόρας. Αν θες το βασιλιά νεκρό γιατί δεν τον σκοτώνεις μόνος σου; Είσαι μάγος, δεν είσαι;
-Ναι είμαι, αλλά ο βασιλιάς είναι άτρωτος σε κάθε μαγεία. Δεν μπορείς να τον σκοτώσεις με ξόρκι ή μαγεμένο όπλο. Μπορεί να πεθάνει μια χαρά από ένα σπαθί αλλά όχι από μια πύρινη σφαίρα. Η άλλη ερώτηση;
-Που θα είσαι εσύ;
-Εκείνη την ώρα θα φροντίσω να είμαι σε κοινή θέα για να μην μπορώ να κατηγορηθώ γι’ αυτό το έγκλημα, ο σταυρός είναι φρικτός τρόπος να πεθάνει κανείς. Αλλά νωρίτερα σκοπεύω να κοιμηθώ με τη βασίλισσα.
Ο Μάλκος τον κοίταξε με ένα βλέμμα κάπου ανάμεσα στη δυσπιστία και την περιφρόνηση.
-Τι άνθρωπος είσαι τέλος πάντων; Δεν σου αρκεί ο θάνατος του ανθρώπου θες και να τον ατιμάσεις!
Ο μάγος συνοφρυώθηκε, προφανώς η αντίδραση του άνδρα απέναντί του δεν του άρεσε καθόλου. Ελπίζοντας να προλάβει τα προβλήματα ο Βόρας έσπευσε να ρωτήσει:
-Τι θα κάνουμε αφού περάσουμε την πύλη, δεν μας είπες.
-Θα έχετε ένα σχεδιάγραμμα που θα σας φέρει στην είσοδο των βασιλικών διαμερισμάτων, εκεί θα πρέπει να σκοτώσετε τους φρουρούς και να μπείτε. Σκοτώστε το βασιλιά και φύγετε γρήγορα.
-Είναι υπέροχο να ακούς να σχεδιάζουν το θάνατό σου, είπε μια φωνή από την κορυφή της σκάλας που οδηγούσε από το καπηλειό στο κελάρι. Οι δύο δολοφόνοι πετάχτηκαν όρθιοι και τράβηξαν τα σπαθιά τους βλέποντας τον βασιλιά Κόνραντ της Νεύστρια να στέκεται στη σκάλα. Ο μάγος ξέσπασε σε γέλια όμως και είπε:
-Για μια στιγμή ξεγέλασες και’ μένα Ερρίκο. Έλα κάθισε μαζί μας.
Στράφηκε στους δύο ολότελα σαστισμένους δολοφόνους.
-Να σας συστήσω τον Ερρίκο της Νεύστρια, λόρδο Άνσελμ, αρχηγό της βασιλικής σωματοφυλακής και δίδυμο αδερφό του βασιλιά.
Ο νεοφερμένος κάθισε στην τελευταία ελεύθερη καρέκλα και έβαλε το χέρι μέσα στο μανδύα του. Έβγαλε μια τυλιγμένη περγαμηνή και την άφησε στο τραπέζι. Κοίταξε το μάγο που ένευσε καταφατικά. Ο Ερρίκος ξετύλιξε την περγαμηνή αποκαλύπτοντας τα έντεχνα αποτυπωμένα σχέδια του παλατιού.
-Θα μπείτε από εδώ και θα ακολουθήσετε αυτή τη διαδρομή, από εδώ, σε αυτές τις σκάλες και τους διαδρόμους, θα έχω απομακρύνει τους περισσότερους φρουρούς, και θα βρείτε εδώ μόνο, πριν μπείτε στα βασιλικά διαμερίσματα. Έχω βάλει υπηρεσία τους πιο ανίκανους της φρουράς μετά τη δεύτερη φυλακή της νύχτας.
-Ωραία, είπε ο Βόρας και έκανε να πάρει την περγαμηνή.
-Δεν μπορείτε να το κρατήσετε, είπε ο Ερρίκος, απομνημονεύστε το.
Οι δύο δολοφόνοι κοίταξαν τον μάγο. Ο Χάλοραν χαμογέλασε καθησυχαστικά.
-Θα σας βοηθήσω και εγώ να το θυμάστε, είπε ήσυχα και άρχισε να υφαίνει μια γητεία. Η γητεία αυτή θα τους επέτρεπε να θυμούνται το σχεδιάγραμμα σαν να το είχαν μπροστά στα μάτια τους όλη την ώρα. Αυτό που μόνο ένας χρήστης της μαγείας θα μπορούσε να ξέρει ήταν ότι μετά το τέλος αυτής της αποστολής η ίδια γητεία θα έκαιγε τελείως τη μνήμη τους αφήνοντάς τους την κενή σαν να ήταν νεογέννητα μωρά. Δεν είχε σκοπό να τον συνδέσουν με κάποιο τρόπο με το φόνο.
Θα είχε φροντίσει και για τον πρίγκηπα αλλά η μαγική προστασία του βασιλιά έρεε και στις δικές του φλέβες. Ευτυχώς θα πέθαινε σύντομα, ήταν άρρωστος, μπορεί να μην το έδειχνε αλλά ο Χάλοραν σαν μάγος το είχε ανιχνεύσει.
Το ατάραχο πρόσωπό του δεν πρόδιδε τις σκέψεις του ενώ ύφαινε τη γητεία του. Οι δυο δολοφόνοι συνέχιζαν να μελετούν το σχεδιάγραμμα ενώ ο πρίγκηπας παρακολουθούσε χωρίς να προδίδει τι σκέπτεται. Όταν ο μάγος τελείωσε ο Βόρας τύλιξε την περγαμηνή και έμεινε για μια στιγμή σκεφτικός, μετά άπλωσε και πάλι πάνω στο τραπέζι το σχεδιάγραμμα.
-Εκπληκτικό! είπε.
Τύλιξε το σχεδιάγραμμα και το έδωσε στον Ερρίκο.
-Είμαστε έτοιμοι λοιπόν, είπε εκείνος και σηκώθηκε από την καρέκλα.
Ανέβηκε τη σκάλα. Πριν βγει στο καπηλειό, στράφηκε και κοίταξε τους δύο δολοφόνους. Φροντίστε να μη σας πιάσουν, δεν θα σας χαρίσω τη ζωή αν σας φέρουν ενώπιόν μου.
Βγήκε αφήνοντας τους δύο δολοφόνους και το μάγο.
-Είστε έτοιμοι, είπε ο Χάλοραν, καλή επιτυχία στο σκοπό μας. Και βέβαια φροντίστε να μη σας πιάσουν.
Έγειρε πίσω σηκώνοντας την καρέκλα στα πίσω πόδια και την επόμενη στιγμή αυτή βρόντηξε στο πάτωμα καθώς ο μάγος δεν ήταν πια εκεί.



ΙΙ.

Για όλα έφταιγε ο Κόνραντ ο Γ’, ο προηγούμενος βασιλιάς της Νεύστρια, με την περίφημη αίσθηση δικαίου του. Ο Χάλοραν είχε περάσει τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής του, τελευταία δέκα και του Κόνραντ, δηλητηριάζοντας το μυαλό του βασιλιά ότι οι δίδυμοι γιοι του δεν ήταν άξιοι για το θρόνο και ότι ο ίδιος είχε μεγαλύτερες ικανότητες σε αυτό για να τα χάσει όλα από το πείσμα και την αίσθηση δικαίου του βασιλιά.
Δεν ήθελε να αποκλείσει τους γιους του από το θρόνο έτσι με μια βασιλική απόφαση ακόμα και αν ο Χάλοραν του ορκιζόταν ότι θα περνούσαν ζωή χαρισάμενη χωρίς έννοιες και σκοτούρες, και επέμενε ότι θα έπρεπε η αξία τους ή μη να αποδειχθεί στο αρχαίο πένταθλο που η παράδοση προέκρινε ως τρόπο αποδείξεως της αξίας ενός πολεμιστή και ηγέτη.
«Και εκεί αποδείχθηκε η αξία τους, σκέφθηκε οργισμένος ο μάγος, ανάθεμα!»
Ο καθρέφτης απέναντί του θρυμματίστηκε σε άπειρα μικρά κομματάκια που σκόρπισαν στο πέτρινο δάπεδο του δωματίου. Πήρε βαθιά ανάσα. Έπρεπε να ηρεμήσει αλλιώς δεν θα πετύχαινε τίποτα.
Βρισκόταν στον πύργο του λίγο έξω από την πόλη της Φερίνα, της πρωτεύουσας της Νεύστρια, στο δωμάτιο που χρησίμευε ως τόπος πειραματισμού πάνω στα ξόρκια του. Το δωμάτιο ήταν στην κορυφή του πύργου και είχε θέα στην γύρω περιοχή. Μπορούσε να δει το σκοτάδι να πέφτει και τα πρώτα φώτα να ανάβουν στα τείχη και τα σπίτια της πόλης.
Πρόφερε ένα ξόρκι που επανέφερε τον καθρέφτη στην πρότερη κατάστασή του και μετά πήγε πάλι στο αναλόγιο στην άλλη άκρη του δωματίου για να μελετήσει το ξόρκι που ήθελε εκ νέου. Κοίταξε το κείμενο με τους αρχαίους συμβολισμούς της μαγείας αλλά ο θυμός ακόμα έβραζε μέσα του.
Ύψωσε το βλέμμα στις σειρές ραφιών με τις δεκάδες περγαμηνές με ξόρκια και τις κρυφές οδηγίες για την παρασκευή των φίλτρων του προσπαθώντας να ανακτήσει την ψυχραιμία του. Για να πάρει τη μορφή που ήθελε έπρεπε πρώτα να την οραματιστεί και βέβαια οραματιζόμενος τη μορφή του βασιλιά δεν ήταν εύκολο να παραμείνει ήρεμος. Πήρε βαθιά ανάσα. Σε λίγο θα είχε την εκδίκησή του.
Η πρώτη δοκιμασία είχε σκοπό να αποδείξει την ευθυκρισία του δοκιμαζομένου, ο Κόνραντ και ο Ερρίκος την είχαν αποδείξει κρίνοντας μια υπόθεση, εκείνος με ένα ξόρκι είχε μαντέψει τη σωστή απάντηση. Έκανε το ίδιο και στη δεύτερη που δοκίμαζε την φιλευσπλαχνία τους. Στην τρίτη δοκιμασία, που δοκίμαζε τις γνώσεις και την μόρφωσή τους, ακολούθησε και αυτός με ευκολία όντως από τους πιο μορφωμένους ανθρώπους στο βασίλειο. Τέταρτη δοκιμασία ήταν το παιχνίδι του μπατάρ, ένα παιχνίδι στρατηγικής σαν σκάκι αλλά σε πιο μεγάλο χώρο και με περισσότερα κομμάτια που το έκαναν πολλαπλά περίπλοκο. Εκεί τα πήγε καλά μιας και του άρεσε πολύ το μπατάρ. Αλλά η πέμπτη δοκιμασία ήταν άλλη υπόθεση, ήταν η κονταρομαχία.
Τελείωσε τη μελέτη και πήγε πάλι στον καθρέφτη. Άρχισε να απαγγέλει και να μεταμορφώνει τον εαυτό του στο μισητό βασιλιά. Ξεκίνησε από το σώμα, πέρασε στα μαλλιά και στα μάτια, τελειοποίησε το πρόσωπο και χαμογέλασε στο είδωλό του. Παραλίγο να ξεχάσει την ουλή στον δεξιό πήχυ, για μια στιγμή ξεγελασμένος από τον καθρέφτη ξεκίνησε να δημιουργήσει την ουλή στο λάθος χέρι αλλά μετά το διόρθωσε.
Έχοντας μια μόνο δοκιμασία για να επιβληθεί, ο Χάλοραν μάγεψε το όπλο του στην κονταρομαχία για να ρίξει τον Κόνραντ από τη σέλα. Ο βασιλιάς αποδείκτηκε απρόσβλητος στην μαγεία και ο ίδιος υπέστη μια ταπεινωτική ήττα. Ο αδερφός του τραυμάτισε άθελά του τον Κόνραντ παρότι ηττήθηκε στην κονταρομαχία.
Απόψε όμως ο ίδιος θα έπαιρνε την εκδίκησή του. Θα πέθαινε ο βασιλιάς και εκείνος θα ατίμαζε την μνήμη του ασελγώντας στην βασιλική κλίνη με την βασίλισσα. Έπειτα θα άφηνε τον Ερρίκο να βασιλεύσει ως που να τον εξοντώσει η αρρώστιά του και μετά θα διεκδικούσε το θρόνο με το αρχαίο έθιμο και την δοκιμασία που είχε γίνει λίγους μήνες πριν.

Τώρα ήταν έτοιμος, φόρεσε τη στολή αξιωματικού του στρατού της Νεύστρια, ενδυμασία που προτιμούσε στις μη επίσημες περιστάσεις ο βασιλιάς, και ύφανε μια γητεία τηλεμεταφοράς.

0 σχόλια

Εξακόσιες Αναρτήσεις

Author: Νυχτερινή Πένα /

Με την προηγούμενη ανάρτηση έγιναν εξακόσιες. Περίπου εκατό το χρόνο έρχονται στα χρόνια που έχω το ιστολόγιο. Όταν το ξεκίνησα δεν είχα ιδέα πως θα πάει και τι θα φέρει το μέλλον, χαίρομαι για όσα έφερε. Εξακόσιες αναρτήσεις λοιπόν με διάφορα κείμενα, με απόψεις, σχόλια και σκέψεις, με πολλές ιστορίες σε συνέχειες.

Έτσι τώρα οι αναρτήσεις μου πλησιάζουν τον αριθμό των έργων μου και μένει να δούμε πότε θα ξεπεράσουν αυτόν τον αριθμό, κάπου μέσα στο 2016 υποθέτω. Ως που να γίνει αυτό σας ευχαριστώ όλους εκεί έξω που με τιμάτε με την ανάγνωσή σας όσων γράφω.

0 σχόλια

Ιστολόγιο του μήνα – Σεπτέμβριος 2015

Author: Νυχτερινή Πένα /

Συνήθως κάποιος μας παρουσιάζει σε κάποιον ή σε μια ομάδα ανθρώπων, το να αυτοπαρουσιαστούμε θέλει πολύ θάρρος και αυτοπεποίθηση. Έτσι μου τράβηξε την προσοχή μόλις είδα τον τίτλο του ιστολογίου που έλεγε My blog, proudly presents itself και είπα να ρίξω μια ματιά. Ανακάλυψα ένα καινούριο ιστολόγιο, ούτε ενός μήνα αφού ξεκίνησε μόλις στις 6 Σεπτεμβρίου, με μικρά κειμενάκια.

Είναι διάφορα κείμενα με απόψεις και σκέψεις, σχόλια και εντυπώσεις. Μικρά και άμεσα κείμενα με σχόλια από την καθημερινότητά της, από όσα βλέπει γύρω της και όσα την ενδιαφέρουν. Αν θέλετε να επισκεφθείτε αυτό το καινούριο ιστολόγιο μπορείτε να το κάνετε εδώ: http://i-can-catch-a-fish.blogspot.gr/

2 σχόλια

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)