Οι
σχέσεις των Ελλήνων με τους Τούρκους δεν ήταν ποτέ καλές, από τη στιγμή που
εμφανίστηκαν στα σύνορα της τότε Βυζαντινής Αυτοκρατορίας πριν από μια χιλιετία
ήταν ένας εχθρός αμείλικτος, φονικός και καταστροφικός. Στις καλύτερες εποχές η
κατάσταση ήταν αυτή μιας κρίσης σε ύφεση, μια ένοπλη ειρήνη. Στις χειρότερες ηχούσαν
τα τύμπανα του πολέμου. Τα τελευταία σαράντα χρόνια μετά την εισβολή στην Κύπρο
εξαιτίας της προσπάθειας της Τουρκίας να εισέλθει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την
οικονομική της δυσπραγία τον περισσότερο καιρό η κατάσταση ήταν σε ύφεση χωρίς
να λείπουν οι εντάσεις και πολλές φορές και τα επεισόδια.
Με
την άνοδο του Ερντογάν στην εξουσία όμως τα πράγματα άλλαξαν άρδην, η Ευρωπαϊκή
προοπτική πήγε στον κάλαθο των αχρήστων και η χώρα εξοπλίστηκε βαρύτατα. Ο Τούρκος
ηγέτης δεν έπαψε να προκαλεί και να απειλεί. Δεν παύει να εκφράζει τη δυσαρέσκειά
του γιατί η δύση δεν τον αφήνει να κάνει μια γενοκτονία των Κούρδων και γιατί η
χώρα μας δεν του παραδίδει τους αξιωματικούς που ζητήσανε άσυλο, γιατί δεν αφήνεται
με μια κουβέντα να κάνει ό,τι θέλει στην περιοχή σαν σουλτάνος του παλιού καιρού.
Και
με αφορμή την σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών - άσχετο αν έπεσαν θύματα ενέδρας
ή από λάθος όντως μπήκαν στην Τουρκία – ξεσπαθώνει και τι λέει; Σας κάναμε παστά
ψάρια στον Σαγγάριο και μετά πέσατε στη θάλασσα για να γλιτώσετε! Ακόμα και αν έχει
το δικαίωμα να κομπάσει για την στρατιωτική τους νίκη στη Μικρασιατική Εκστρατεία
είναι ανήθικο και βάρβαρο να μιλάει έτσι ανάλαφρα και υποτιμητικά για την σφαγή
αμάχων. Πάνω από 1.500.000 άνθρωποι ξεσπιτώθηκαν και πάνω από 600.000 βρήκαν το
θάνατο από τις σφαγές των Τούρκων.
Ποια
ήταν η αντίδραση της Ελληνικής κυβέρνησης; Με μια πολύ πιο μικρή προσβολή η Αίγυπτος
απέλασε τον Τούρκο πρεσβευτή σαν ανεπιθύμητο, εδώ δεν είχαμε ούτε μια επίσημη δήλωση.
Καμία απάντηση κανένας να βγει να πει στον κύριο Ερντογάν ότι κατ’ αρχάς στην μάχη
του Σαγγάριου οι Τούρκοι έχασαν και αν ακόμα νίκησαν τελικά να του θυμίσει ότι αυτός
ο καταπονημένος στρατός που νικήθηκε επί δέκα και χρόνια σε δύο Βαλκανικούς πολέμους,
στον Πρώτο Παγκόσμιο και στην Μικρασιατική Εκστρατεία είχε πολεμήσει με γενναιότητα
και ηρωισμό και δεν είχε ηττηθεί ποτέ.
Κανένας
δεν θέλει τον πόλεμο, είναι απόλυτα λογικό, αυτό όμως δεν πρέπει να γίνεται αυτοσκοπός,
δεν μπορούμε να διατηρήσουμε την ειρήνη εις βάρος της εθνικής μας ακεραιότητας ή
της ίδιας της εθνικής μας ύπαρξης. Πρέπει να δείξει η ηγεσία και ο λαός αυτής της
χώρας ότι ναι αν χρειαστεί θα πολεμήσουμε, αν χρειαστεί ξέρουμε να κάνουμε και
αυτό που είναι δύσκολο και επίπονο.
Η
Ελληνική κυβέρνηση πρέπει να μάθει να δείχνει πυγμή όσο υποχωρεί ο νεοοθωμανός
σουλτάνος θα αποθρασύνεται. Και δεν λέω να κηρύξουμε τον πόλεμο, οικονομικές
κυρώσεις, κλείσιμο των συνόρων και μποϊκοτάζ είναι όπλα έννομα και μέσα στα
δικαιώματά μας, ας τα χρησιμοποιήσουμε. Ας δείξουμε στην Τουρκία ότι δεν μπορεί
να κάνει ό,τι θέλει ότι οι αποφάσεις του Ερντογάν έχουν κόστος και στην τελική ότι
αν χρειαστεί θα κάνουμε το καθήκον μας και με τα όπλα όπως έκαναν οι ήρωες που
σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε.
