Ο Πρώτος Ένορκος 20

Author: Νυχτερινή Πένα /

   Έξω από το δικαστήριο όλοι οι ένορκοι ήταν πιο χαλαροί, στο δείπνο συζήτησαν για διάφορα θέματα αλλά τίποτα που να σχετίζεται με τη δίκη. Ο Ζάιτς είχε τώρα στρέψει την προσοχή του στην Κάθρην Σάμερς, το δωδέκατο μέλος του σώματος των ενόρκων, μια νέα κοπέλα που εργαζόταν ως πωλήτρια σε ένα πολυκατάστημα. Η κοπέλα φαινόταν να κρέμεται από τα χείλη του και ο δικηγόρος είχε φουσκώσει σαν διάνος.
   Ο Μακ Γκρέγκορ ήταν ο πρώτος που αποσύρθηκε από το μικρό σαλόνι και προχώρησε στο διάδρομο με τα δωμάτια. Το δικό του ήταν το τελευταίο στη σειρά δίπλα στο μικρό χωλ που οδηγούσε στη σκάλα κινδύνου. Το είχε επιλέξει επίτηδες, εξυπηρετούσε τους σκοπούς του. Στάθηκε εκεί και κοίταξε έξω. Είχε αρχίσει να χιονίζει, οι νιφάδες έπεφταν αθόρυβες, απαλές σαν το βελούδο. Χάθηκε στις σκέψεις του.
    Τελικά με ένα χαμόγελο άπλωσε το χέρι του στην πόρτα που οδηγούσε στη σκάλα κινδύνου.
   -Σκοπεύετε να πάτε για νυχτερινή βόλτα κύριε Μακ Γκρέγκορ;
   Στράφηκε και αντίκρισε τη Λίζα Σαντς. Η τραγουδίστρια χαμογέλασε.
   -Είναι περίεργο το πόσο τυφλός είναι κάποιος στους γύρω του όταν είναι χαμένος στις σκέψεις του, είπε.
   Ήταν η σειρα του Μακ Γκρέγκορ να χαμογελάσει.
   -Έχω πολλά να σκεφτώ.
   -Για την Γκαμπριέλα;
   -Και για την Γκαμπριέλα.
   -Είναι αθώα.
   -Ίσως.
   -Ξέρω ότι το πιστεύετε. Άκουσα τη συζήτηση που είχατε χθες το μεσημέρι με τον φίλο σας, είπε η Λίζα και δαγκώθηκε γιατί είχε ομολογήσει ότι κρυφάκουγε. Ο Ρέηντζερ όμως δεν φάνηκε να δίνει σημασία.
   -Άκουσες τότε ποια είναι η θέση μου, είπε ήσυχα.
   -Ναι, από τότε ακούσαμε και άλλες καταθέσεις, τι σκέφτεσαι τώρα;
   -Ότι ο Τζέντον έκανε λάθη.
   -Λάθη;
   Ο Μάικ την κοίταξε.
   -Πήγε στην D n' D πρώτα. Έτσι όταν έψαξε να βρει τον τόπο του εγκλήματος η βροχή είχε εξαφανίσει πολλά ίχνη.
   -Που τι αποδείκνυαν; ρώτησε με αγωνία η κοπέλα.
   -Αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ.
   -Και αν υπήρχε κάτι που θα την έδειχνε αθώα; είπε η Λίζα.
   -Χάθηκε.
   -Οι καταθέσεις που έχουν γίνει ως τώρα τους έχουν κάνει όλους να την θεωρούν ένοχη, είπε η Λίζα με ένα νεύμα προς το σαλόνι όπου οι υπόλοιποι ακόμα συζητούσαν. Μόνο ο Βίνεκερ διατηρεί τις επιφυλάξεις του.
   Ο Μακ Γκρέγκορ δοκίμασε το πόμολο, η πόρτα ήταν κλειδωμένη. Σαν να ήταν αυτό που από την αρχή ήθελε να κάνει χαμογέλασε και είπε:
   -Ωραία, είναι κλειδωμένη. Πρέπει να σε καληνυχτίσω.
   -Καληνύχτα, είπε η Λίζα.

   Το χιόνι που έπεφτε όλη νύχτα και κάλυψε τα πάντα με το ομοιόμορφο λευκό του πέπλο αποθάρρυνε κάποιους από το να συγκεντρωθούν έξω από το δικαστήριο αλλά εκείνοι που πήγαν ήταν το ίδιο εριστικοί και θορυβώδεις όπως τις προηγούμενες μέρες. Ήταν και ένας τρόπος να κρατηθούν ζεστοί μες στο κρύο.
   Παρά την κακοκαιρία οι ένορκοι και οι υπόλοιποι συμμετέχοντες στη δίκη έφτασαν στην ώρα τους με πρώτο τον δικαστή Άιρτον που πριν αρχίσει η δίκη εκδίκασε την υπόθεση της Σάντρα Μιον που καταδικάστηκε να πληρώσει τρεις χιλιάδες δολάρια Καναδά εξαγοράζοντας την ποινή της για την ψευδορκία που είχε διαπράξει.
   Η δίκη της Γκαμπριέλα ξεκίνησε με την κατάθεση του επόμενου μάρτυρα της κατηγορούσας αρχής. Ήταν ένας άχρωμος άνδρας τριάντα πέντε με σαράντα ετών, ντυμένος με ένα σκούρο κουστούμι που έκανε έντονη αντίθεση με το χλωμό δέρμα του και με ελάχιστα μαλλιά στο κεφάλι του. Το όνομά του ήταν Κηθ Μπιορ και ήταν τεχνικός του εγκληματολογικού. Αφού ο Μπόνακορ έκανε μερικές εισαγωγικές ερωτήσεις, όπως το ονοματεπώνυμό του, την ιδιότητά του και σχετικά με τη δουλειά του, για να συστήσει τον μάρτυρα στους ενόρκους, πέρασε στις ερωτήσεις επί της ουσίας.
   -Κύριε Μπιορ, ερευνήσατε τη σκηνή του εγκλήματος;
   -Μάλιστα.
   -Βρήκατε ίχνη ή προσωπικά αντικείμενα;
   -Δεν βρέθηκαν ίχνη ή γενετικό υλικό εξαιτίας της καταρρακτώδους βροχής που ακολούθησε το έγκλημα. Βρέθηκαν κάποια αντικείμενα ωστόσο, κάποια ρούχα.
   -Ρούχα;
   -Ναι, βρέθηκαν εσώρουχα, μια φούστα και ένα πουκάμισο.
   -Ανήκουν στην κατηγορούμενη;
   -Μάλιστα.
   -Υπάρχουν δακτυλικά αποτυπώματα;
   -Όχι, στο ύφασμα ούτως ή άλλως δύσκολα μένουν και αυτά είχαν ήδη μουσκέψει στη βροχή.
   -Βρέθηκε κάτι που να είχε δακτυλικά αποτυπώματα;
   -Μάλιστα. Το όπλο του εγκλήματος.
   Με ένα χαμόγελο σιγουριάς ο Μπόνακορ επέστρεψε στη θέση του και πήρε από το τραπέζι μπροστά του ένα αντικείμενο.
   -Η πολιτική αγωγή παρουσιάζει το πειστήριο Α, είπε και παρουσίασε αυτό που κρατούσε. Ήταν ένα μεγάλο μαχαίρι με κυλινδρική λαβή και με φαρδιά πριονωτή λάμα. Βρισκόταν τοποθετημένο μέσα στη διάφανη σακούλα που χρησιμοποιεί η σήμανση για αντικείμενα ώστε να μη σβηστουν αποτυπώματα ή άλλα ίχνη. Η λάμα ήταν λεκιασμένη με αίμα σε μερικά σημεία. Το έδειξε στους ενόρκους και τους άφησε να το περάσουν από χέρι σε χέρι. Ήξερε πόσο εντυπωσιάζονταν από την άμεση επαφή με το φονικό όπλο. Τελευταίος το πήρε ο Μακ Γκρέγκορ, αντίθετα με τους υπόλοιπους δεν το κοίταξε από όλες τις πλευρές. Το κοίταξε στη βάση της λάμας κοντά στη λαβή όπου ήταν χαραγμένος ο αριθμός 121103. Όπως το είχε υποψιαστεί από την πρώτη στιγμή που ο Μπόνακορ το είχε δείξει, ήταν ένα όπλο φτιαγμένο για τις ειδικές δυνάμεις του Καναδά.
   -Αυτό είναι στρατιωτικό όπλο, είπε στον Μπιορ, ερευνήσατε τις συνθήκες υπό τις οποίες βρέθηκε στον τόπο του εγκλήματος;
   Εκείνος σάστισε και κοίταξε τον Μπόνακορ για καθοδήγηση που έσπευσε να τον βγάλει από τη δύσκολη θέση.
   -Σαν ένορκος δεν έχετε δικαίωμα να κάνετε ερωτήσεις κύριε Μακ Γκρέγκορ, ειδικά από τη στιγμή που δεν έχουν βαρύνουσα σημασία για την υπόθεση.
   -Εντάξει λοιπόν, είπε ο Μακ Γκρέγκορ, ας σημειωθεί στα πρακτικά ότι η ερώτησή μου για την προέλευση του όπλου με αριθμό 121103 απορρίφθηκε από την κατηγορούσα αρχή.
   Ο Μάικ επέστρεψε το όπλο στον Μπόνακορ και ήταν ο μόνος που πρόσεξε ότι ο Βαλίν βγήκε βιαστικά από την αίθουσα.
   -Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν, είπε ο εισαγγελέας, μπορούμε να πούμε ότι στον τόπο του εγκλήματος βρέθηκε μόνο αυτό το όπλο που είχε τα δακτυλικά αποτυπώματα της κατηγορούμενης.
   -Μάλιστα, είπε ο Μπιορ.
   -Δεν έχω άλλες ερωτήσεις κύριε πρόεδρε.
   Η Ιόλη δήλωσε πως δεν θα εξέταζε το μάρτυρα. Ο λόγος ήταν προφανής. Ο Μπιορ δεν είχε καταθέσει παρά μόνο πως είχε βρεθεί το όπλο με τα δακτυλικά αποτυπώματα της Γκαμπριέλα, κάτι που δεν αποδεχόταν αμφισβήτηση.
   Ο Μπόνακορ ετοιμάστηκε να καλέσει τον επόμενο μάρτυρα.
   Ήταν ο ιατροδικαστής Κορνήλιος Χόπγουελ, ένας μάλλον γεμάτος άνδρας με πλούσια μαύρα μαλλιά παρά την ηλικία του. Ο Μακ Γκρέγκορ των ήξερε μιας και είχαν συνεργαστεί στο παρελθόν σε μια υπόθεση δολοφονίας. Για την δίκη είχε απαρνηθεί την συνηθισμένη λευκή ιατρική ρόμπα και φορούσε ένα γκρι κουστούμι. Τα πολυεστιακά γυαλιά του στερεωμένα στην άκρη της μύτης του του έδιναν έναν αέρα καλοκάγαθου θείου που ήταν απατηλή. Πίσω από τα γυαλιά και το κάπως αφηρημένο βλέμμα κρυβόταν ένα τετραπέρατο μυαλό. Αν είχε ένα ελάττωμα ήταν πως ήταν εξαιρετικά φλύαρος, η λακωνικότητα αποτελούσε μια έννοια τελείως άγνωστη για εκείνον.
   Η κατάθεση του ιατροδικαστή ήταν μακροσκελής και κουραστική καθώς ήταν γεμάτη με δυσνόητους ιατρικούς όρους. Στην ακροαματική διαδικασία προσέφερε ελάχιστα, περιέγραψε πως με το όπλο του εγκλήματος η κατηγορούμενη δολοφόνησε το θύμα. Περιέγραψε αναλυτικά και παραστατικά το τραύμα που δέχθηκε ο Άντονι Βάλμοντ και παρουσίασε και φωτογραφίες που σόκαραν του ενόρκους εκτός από τον Μακ Γκρέγκορ που είχε σκοτώσει και με χειρότερους τρόπους. Ο Μπόνακορ σκόπευε με τον αποτροπιασμό να τους εντυπώσει την πεποίθηση πως η Γκαμπριέλα ήταν δολοφόνος.
   Η Ιόλη σηκώθηκε από τη θέση της και έκανε μια ερώτηση στον λαλίστατο ιατροδικαστή.
   -Το τραύμα ήταν μοιραίο μας είπατε, σωστά;
   -Μάλιστα. Το χτύπημα αποκάλυψε την σφαγίτιδα φλέβα και .......
   -Ευχαριστώ το ακούσαμε. Αυτό το τραύμα παρότι μοιραίο δεν ήταν ακαριαίο έτσι;
   -Δεν κατέληξε αμέσως, αν αυτό είναι που ρωτάτε. Θα είχε το χρόνο.....
   -Αν η Γκαμπριέλα τον χτύπησε και έφυγε τρέχοντας θα τον άφησε πίσω ζωντανό σωστά;
   -Βραχύβια ναι. Θα ήταν ημιθανής αλλά....
   -Με ένα ναι ή ένα όχι; είπε η Ιόλη.
   -Ναι.
   -Δεν έχω άλλη ερώτηση.
   Ο δικαστής κοίταξε το ρολόι που βρισκόταν πάνω από την έξοδο της αίθουσας ακριβώς απέναντί του και μετά είπε:
   -Διακόπτουμε για μια ώρα.

   Η Λίζα Σαντς ζήτησε να πάει στην τουαλέτα, δεν είχε καμία σχετική ανάγκη αλλά είχε δει τον Μακ Γκρέγκορ να πηγαίνει και ήταν σίγουρη πως ούτε εκείνος υπάκουε στο κάλεσμα της φύσεως. Δικαιώθηκε αμέσως μόλις κατάφερε να κρυφακούσει τι γινόταν στις ανδρικές τουαλέτες και πάγωσε ακούγοντας το όνομά της.
   -Η Λίζα Σαντς άκουσε τη συζήτησή μας και έχει καταλάβει ότι έχω την πρόθεση για νυχτερινές δραστηριότητες που απαγορεύονται.
   -Τι σκοπεύεις να κάνεις; Θες να την απομακρύνουμε με κάποια πρόφαση;
   Η Λίζα κράτησε την αναπνοή της ανήσυχη, τι θα της έκαναν;
   -Δεν χρειάζεται, είπε ο Μάικ Μακ Γκρέγκορ. Πιστεύει στην αθωότητα της Γκαμπριέλα Ράνσομ.
  -Σίγουρα ταιριάζει στην προσωπικότητά της, είπε ο Βαλίν. Δεν την ήξερες πριν την δεις στο δικαστήριο ε;
   -Όχι, εσύ την ήξερες;
   -Προσωπικά όχι αλλά είναι πολύ γνωστή ποπ τραγουδίστρια, πολλά από τα κομμάτια που ακούς σε κλαμπ και καφετέριες είναι δικά της.
   -Αλήθεια; Ξέρεις ότι δεν είναι το στυλ μου. τέλος πάντων, με το όπλο του εγκλήματος τι έγινε;
   -Το αναγνώρισες σωστά, είναι δικό μας. Έχει δηλωθεί ως απολεσθέν σε εκστρατεία.
   -Ο μόνος τρόπος για να χαθεί όπλο και να μην αναζητηθεί. Ξέρουμε ποιος και που το' χασε; Πως βρέθηκε στα χέρια της Γκαμπριέλα Ράνσομ;
   -Όχι στα δικά της, είπε ο Βαλίν. Φαίνεται πως είχες δίκιο.
   -Δηλαδή;
   -Το όπλο απωλέσθηκε από τον οπλίτη Άντονι Βάλμοντ στην Γκάνα.
   -Ήταν στους Ρέηντζερς ο Βάλμοντ και μετείχε στην εκστρατεία στη Γκάνα;
   -Ήταν στους πεζοναύτες και πέρασε σε' μας, μετά τη Γκάνα παραιτήθηκε.
   -Και πήρε και ενθύμιο. Ένα ενθύμιο που το είχε πάνω του όταν βρέθηκε με την Γκαμπριέλα πράγμα πολύ ύποπτο. Πρέπει να το μεταφέρεις στην Ιόλη χωρίς να ξέρει ότι προέρχεται από' μας η πληροφορία.
   -Αυτό είναι το πλέον εύκολο, έχει καλέσει για μάρτυρα τον Κένινγκ.
   -Πολύ ωραία, είπε ο Μακ Γκρέγκορ, γιατί κάτι μου λέει ότι σε αυτό βρίσκεται η απάντηση σε όλα τα ερωτήματα, σε αυτό και σε κάτι που παλεύει να έρθει στην επιφάνεια του μυαλού μου αλλά δεν μπορεί. Κάτι που έχει να κάνει με την εισαγωγή της στο νοσοκομείο.
   -Ήσουν τραυματισμένος, ίσως δεν ήταν τόσο σημαντικό όσο νομίζεις.
   -Μετά από τόσα χρόνια έμαθα να εμπιστεύομαι το ένστικτό μου, Γουίλλιαμ. Αλλά τώρα είμαι πια σίγουρος ότι η Γκαμπριέλα Ράνσομ δεν σκότωσε ηθελημένα τον Βάλμοντ.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου