Η ιδανική στιγμή,
κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή, ακούω ένα από τα αγαπημένα μου soundtrack και με ένα ποτήρι χυμό δίπλα μου.
Ξεχνάω τον κόσμο και βυθίζομαι στην ιστορία που θέλω να πω, μπορεί να είναι μια
σύγχρονη ιστορία μπορεί και να είναι μια που θα με πάει στα βάθη της ιστορίας,
στην εποχή των σταυροφόρων ή και πιο πίσω ακόμη. Μπορεί επίσης να με πάρει στον
μυθικό κόσμο της Έρεμορ και την περιπέτεια των Ιπποτών καθώς πολεμούν τις
δυνάμεις του Σκότους.
Δε συγκρίνεται με
τίποτα αυτή η αίσθηση να δημιουργείς μια ιστορία, τους χαρακτήρες, τα γεγονότα,
να τη χτίζεις λέξη με λέξη, περιτριγυρισμένος από σχεδιαγράμματα και προσχέδια,
σημειώσεις και πληροφορίες, ακόμα και χαρτάκια κολλημένα μπροστά σου για άμεση
πρόσβαση. Το να συναρμόζεις τα περιστατικά, να συνδυάζεις τις πληροφορίες και
να δένουν με το κείμενο, να συνδέεις την ιστορία με ενδεχομένως άλλα βιβλία των
ίδιων ηρώων όλη αυτή η νοητική διεργασία είναι μια μοναδική απόλαυση, η
απόλαυση της δημιουργίας. Καμία άλλη δεν συγκρίνεται μαζί της, και οι αμύητοι
στο μαγικό κόσμο της συγγραφής δύσκολα μας καταλαβαίνουν.
Δεν καταλαβαίνουν από
αδιέξοδα στον σχεδιασμό της πλοκής του επόμενου μυθιστορήματος, ήρωες που κάνουν
του κεφαλιού τους και ιδέες που μας πολιορκούν για να πάρουν σειρά για υλοποίηση.
Από εμπνεύσεις και την ανάγκη να βάλουμε αμέσως κάτι σε εφαρμογή.
Ευτυχώς ξέρουμε ότι δεν
είμαστε μόνοι μας ο καθένας που γράφει, ακόμα και αν γύρω του, στους κοντινούς
ανθρώπους, δεν υπάρχουν άλλοι σαν αυτόν εκεί έξω κάπου βρίσκονται κι άλλοι για
να μοιραστεί το πάθος αυτό, αρκεί να τους βρει.