Μια
γυναίκα, η Μέγκαν εξαφανίζεται, μια άλλη είναι η μόνη που έχει μια απόδειξη για
το τι της συνέβη μόνο που δεν το θυμάται, έχει κενό μνήμης γιατί είναι αλκοολική
και εκείνο το βράδυ ήταν τύφλα.
Ως
εδώ καλά, θα μπορούσε να είναι ένα καλό αστυνομικό με σασπένς. Όμως η συγγραφέας
δυστυχώς επιλέγει έναν άλλο δρόμο. Αφιερώνει πολλές σελίδες στην κατάσταση της Ρέητσελ
και το κουράζει με την συναισθηματική και την όλη κατάστασή της. Αργεί πολύ να
μπει στην υπόθεση. Και ακόμα όταν γίνεται αυτό πάλι έχουμε υπερβολικά πολλές περιγραφές
εσωτερικής πάλης και καταπιεσμένων συναισθημάτων των χαρακτήρων ενώ σχεδόν ως
το τέλος δεν υπάρχει κάποια αγωνία, μυστήριο για το τι έγινε ναι, αγωνία για
την πρωταγωνίστρια όχι. Βρήκα κουραστικό και το ότι όλες οι σχέσεις είναι
δυσλειτουργικές.
Τα
κίνητρα ήταν επίσης αδύναμα, έχουν να κάνουν με σχέσεις απιστίες και τα συναφή.
Προσωπικά δεν μου αρέσουν αλλά νομίζω δεν επαρκούσαν και για κάποιες πράξεις, επίσης
δεν κάνει κανέναν από τους χαρακτήρες συμπαθή.
Γενικά
οι λάτρεις των ψυχογραφημάτων θα περάσουν καλά αλλά οι αναγνώστες αστυνομικών ή
ψυχολογικών θρίλερ θα το βρουν μέτριο.
2 σχόλια:
Ευχαριστούμε φίλε για την παρουσίαση και τις σκέψεις σου. Καλή βδομάδα.
Επίσης καλή εβδομάδα φίλε μου.
Το επόμενο είναι για' σενα, ένα κλασσικό αστυνομικό.
Δημοσίευση σχολίου