Οι λέξεις είναι το δομικό
εργαλείο του συγγραφέα, με αυτές πλάθει τις ιστορίες του, με αυτές τις
εκφράζει, τις ζωντανεύει και τις μεταφέρει στο κοινό του. Είναι το DNA του
γραπτού λόγου, οι λίθοι που τον οικοδομούν. Είναι κάτι που με γοητεύει να το
δουλεύω και λυπάμαι πολύ όταν συναντώ ανθρώπους που δεν μπορούν να εκφραστούν
με παραπάνω από καμιά εκατοστή λέξεις που είναι οι πιο καθημερινές και
τετριμμένες.
Έχετε προσέξει πόσο φτωχό
είναι το λεξιλόγιο πολλών ανθρώπων; Που οφείλεται αυτό; Στο ότι αντί να αγαπάνε
τα βιβλία, λατρεύουν την τηλεόραση, αντί να διαβάσουν, να ανοίξουν τους
ορίζοντές τους, προτιμούν να τους κλείσουν κι άλλο με τις δήθεν ψυχαγωγικές εκπομπές.
2 σχόλια:
Ναι, Μιχάλη. Τεράστιο θέμα η λεξιπενία. Και αυτό, φίλε μου, είναι αποτέλεσμα-ήττα μιας τραγικής παιδείας του σήμερα και μιας ελλιπούς διάθεσης των νέων να διαβάσουν.
Δυστυχώς η εποχή της εικόνας βιάζει κάθε πλούτο της λέξης και της γραφής και η παρακμή είναι καθοδηγούμενη από τα πάνω για την κοινωνία μας.
Ευλογία ο κόσμος των λέξων και ο πλούτος τους, φίλε μου.
Την καλησπέρα μου.
Δυστυχώς το σχολείο ποτέ δεν μπόρεσε να βοηθήσει τα παιδιά να αγαπήσουν το διάβασμα και την γραπτή έκφραση. Καλό βράδυ φίλε μου.
Δημοσίευση σχολίου