Νυχτερινή Πένα

Κυριακή 5 Νοεμβρίου 1989, εκείνο το βράδυ όλοι είναι καθηλωμένοι στους τηλεοπτικούς δέκτες ακούγοντας με προσοχή τα αποτελέσματα που έρχονται από όλη την Ελλάδα προσπαθώντας να μαντέψουν προς τα που θα κλίνει η πλάστιγγα. Η Νέα Δημοκρατία κερδίζει αλλά θα είναι η νίκη της τέτοια που να μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση; Ή θα πρέπει να συγκυβερνήσει με κάποιο άλλο κόμμα όπως είχε κάνει μέχρι εκείνο το σημείο από τον Ιούνιο.

Μέσα σε όλους αυτούς ένα αγόρι καθισμένο στο κρεβάτι του δεν είχε καμία έγνοια για την πολιτική πέρα από όση χρειαζόταν στο πρώτο του μυθιστόρημα που είχε να κάνει με πολιτικές δολοφονίες και διαδοχή στην εξουσία. Ξεκίνησε εκείνο το βράδυ κιόλας να γράφει.

Τριάντα έξι χρόνια πέρασαν, το αγόρι έγινε άνδρας, και δεν έπαψε να γράφει: περιπέτειες, κατασκοπεία, επιστημονική φαντασία, πολεμικές περιπέτειες, δράσης και φαντασίας, με τα δύο τελευταία να είναι τα αγαπημένα του.

Έτσι έφτασα ως εδώ και ελπίζω σε ακόμα τόσα χρόνια με γράψιμο.