Δεν
περίμενα ποτέ ότι θα το πω αλλά ναι κάτι σχετικό με τον Χάρι Πότερ με
απογοήτευσε. Εντάξει δεν περίμενα την πληρότητα των προηγουμένων βιβλίων μιας
και ήταν θεατρικό και όχι μυθιστόρημα, περίμενα όμως μια ιστορία που θα μας
έδινε τον κόσμο των μάγων δυο δεκαετίες μετά τη μάχη του Χόγκουαρτς, έναν κόσμο
σε ειρήνη ή έναν κόσμο με άλλα προβλήματα από το παρελθόν. Δυστυχώς δεν το πήρα
αυτό, η ιστορία όλη παρότι πολλά χρόνια μετά διαδραματίζεται σαν να μην πέρασε
μια μέρα από τότε.
Οι
χαρακτήρες δεν έπειθαν, κανείς βέβαια δεν είναι ίδιος στα 17 και τα 40 αλλά εδώ
είχαμε τρομερές αλλαγές, θα περίμενε κανείς ότι ο Χάρι μετά την σκληρότητα που
βίωσε θα έχει γίνει ένας τρυφερός και γεμάτος αγάπη πατέρας, ή ότι η Τζίνι θα
ήταν μια ξεχωριστή γυναίκα και όχι μια κουρασμένη νοικοκυρά.
Η
πλοκή με χάλασε στην καταγωγή της Ντελφίνι και όχι για την ιδέα της
χρονομηχανής που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί μαζί με τα διδάγματα του
παρελθόντος στο ίδιο αντικείμενο. Αν η Ντελφίνι είχε μια άλλη καταγωγή και ένα
κίνητρο να αποκαταστήσει το μεγαλείο της εποχή του Βόλντεμορτ ας πούμε, θα ήταν
πολύ πιο λογικά όλα. Οι συνέπειες μικρών αλλαγών που είναι τεράστιες αν και όχι
και τόσο προφανείς, έχουν βάση, πολλές φορές αρκεί κάτι ελάχιστο για να φέρει
τεράστιες αλλαγές.
Σε
γενικές γραμμές μου έδωσε την εντύπωση μιας αρπακτής για τα λεφτά και όχι ενός
συγγραφικού, έστω και θεατρικού, έργου που γράφηκε για να πει μια ιστορία.
2 σχόλια:
Δεν έχω καθόλου άποψη πάνω στο θέμα αυτό φίλε μου. Παρακολουθώ όμως με προσοχή την προσέγγισή σου.
Καλό Σ/Κ να έχεις.
Καλή σου εβδομάδα φίλε μου.
Δημοσίευση σχολίου