Νυχτερινή Πένα

Ο πρόεδρος της Τουρκικής δημοκρατίας, αν μπορεί πια να ονομάζεται δημοκρατία αφού τύποις είναι μόνο δημοκρατία και πλησιάζει εφιαλτικά την απόλυτη εξουσία ενός δικτάτορα (ή ενός Σουλτάνου μιας και μιλάμε για τη συγκεκριμένη περίπτωση), τελευταία επανέρχεται στην ένδοξη νίκη του Τουρκικού στρατού το 1922. Προφανώς παίζει ρόλο και το ότι είναι ακριβώς ένας αιώνας από τότε αλλά μήπως να κοιτάξει λίγο καλύτερα τις συνθήκες για να αντιληφθεί τι είναι ακριβώς αυτό που λέει;

Είναι περήφανος για τη νίκη το 1922; Αλλά ποιον στρατό νίκησε; Εκείνον που επί δέκα χρόνια και τρεις πολεμικές συρράξεις δεν είχε χάσει ποτέ από τον Τουρκικό στρατό; Ο Ελληνικός στρατός είχε νικήσει κατά κράτος τον Τουρκικό στρατό στον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο, στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στην Μικρασιατική Εκστρατεία πολλές φορές και δεν είχε ηττηθεί ποτέ. Αυτόν τον στρατό νίκησε; Όχι βέβαια; Νίκησε έναν στρατό καταπονημένο και εξαντλημένο μετά από δέκα χρόνια πολέμου, με ελλείψεις στην επιμελητεία και στα εφόδιά του, με παλιό πια εξοπλισμό που και πάλι πολέμησε γενναιότατα αλλά δεν μπόρεσε να επικρατήσει.

Θα μας ρίξει, λέει, πάλι στην θάλασσα όπως τότε. Μα δεν έριξε τον Ελληνικό στρατό στη θάλασσα. Έριξε χιλιάδες ανυπεράσπιστους αμάχους. Ξέρει ο κύριος Ερντογάν πόσους έσφαξαν οι «ήρωες» στρατιώτες του τότε; Εξακόσιες χιλιάδες χάθηκαν, άλλοι σφαγιασμένοι στην Σμύρνη και τις άλλες πόλεις και άλλοι με την καταναγκαστική εργασία στα αμελέ ταμπορού, τα τάγματα εργασίας που οργάνωσαν οι Τούρκοι. Έναν αιώνα μετά κανείς δεν ξέρει τον ακριβή αριθμό ή την ταυτότητα αυτών των ανθρώπων. Οικογένειες διαλύθηκαν και δεν έμαθαν ποτέ τι απέγιναν οι δικοί  τους.

Αυτό το ένδοξο παρελθόν θυμάται ο κύριος Ερντογάν, σαν γνήσιος απόγονος των βαρβάρων που ήρθαν από τις στέπες και βούτηξαν στο αίμα ολόκληρη την Εγγύς Ανατολή καταστρέφοντας πολιτισμό αιώνων αντικαθιστώντας το νόμο με τη βία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια με την πιο κτηνώδη δουλεία. Ίσως θα ήταν καλύτερο να θυμάται τις βάσεις για τον πολιτισμό και την ευημερία και όχι τα σχέδια των σουλτάνων του Μεσαίωνα, ούτως ή άλλως δεν πρόκειται να του επιτραπεί να τα πραγματοποιήσει, ειδικά όταν σημαίνουν ότι θα πάρει έστω και μια πέτρα από το Ελληνικό έδαφος!