Νυχτερινή Πένα

Έχω μιλήσει πολλές φορές εδώ για τη συγγραφή από το τι μου δίνει ιδέες ως το που έχω γράψει, για τα όσα γράφω και όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Σκέφθηκα αυτή τη φορά να πάρω τα πράγματα από την αρχή και μάλιστα από την πολύ αρχή, από την αρχική σκέψη που έκανα, και να προχωρήσουμε στο σχεδιασμό και την υλοποίηση.

Σε ένα ταξίδι έκανα τη σκέψη ότι μέσα στο αεροπλάνο οι επιβάτες δείχνουν λίγο πολύ ίδιοι αλλά είναι διαφορετικοί, μπορεί να έχουν μάλιστα τεράστιες διαφορές. Φαντάζεται ας πούμε ο διπλανός μου ότι εκείνη την ώρα που πίνω τον καφέ 17000 πόδια πάνω από το Αιγαίο, σκέφτομαι την πλοκή ενός βιβλίου ή ότι ζευγαράκι που φιλιέται μπροστά μας δεν με απασχολεί καθόλου γιατί το δικό μου μυαλό είναι μακριά απασχολημένο με το τι γίνεται στην Έρεμορ;

Από τη σκέψη αυτή προχώρησα στο να φτιάξω μια σειρά χαρακτήρων που ταξιδεύουν με ένα αεροπλάνο. Μετά τι; Τι θα τους συμβεί; Εδώ υπάρχουν τρεις εκδοχές που σκέφτομαι.

Η πρώτη είναι ότι κάποιος τους απαγάγει και βρίσκονται σε έναν λαβύρινθο γεμάτο με παγίδες και προβλήματα που πρέπει να υπερπηδήσουν. Δεν ξέρουν που βρίσκονται, ή γιατί βρίσκονται εκεί ούτε ποιος είναι πίσω από αυτήν την απαγωγή.

Η δεύτερη είναι ότι το αεροπλάνο πέφτει στις παγωμένες εσχατιές του πολικού κύκλου και πρέπει να τα καταφέρουν μέχρι να βρουν βοήθεια ή να έρθει κάποια διασωστική αποστολή. Εδώ έχουν να παλέψουν για την επιβίωση αλλά και γιατί έπεσε το αεροπλάνο καθώς κάποιοι έχουν εχθρούς που θα το έκαναν αυτό για να τους βγάλουν από τη μέση.

Η τρίτη εκδοχή ανήκει στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. Το αεροπλάνο χάρη σε κάποιο σπάνιο αστροφυσικό φαινόμενο μεταφέρεται στο μέλλον και όταν προσγειώνεται ανακαλύπτουν ότι δεν υπάρχει πια κανένας άλλος στον κόσμο. Τώρα πρέπει να ανακαλύψουν τι συνέβη στην ανθρωπότητα και να βρουν έναν τρόπο να επιστρέψουν και να προειδοποιήσουν τον κόσμο για αυτό.

Στη απόφαση αυτή βρίσκομαι τώρα, που να οδηγήσω την πλοκή. Εσείς σαν συγγραφείς ή σαν αναγνώστες, ποια πλοκή θα προτιμούσατε;