Πριν
από 33 χρόνια σαν σήμερα, μόνο που τότε ήταν Κυριακή, ολόκληρη η Ελλάδα
περίμενε το αποτέλεσμα των εκλογών, το δεύτερο μέσα σε διάστημα πέντε μηνών,
κάτι ασυνήθιστο για τότε. Όλοι εκτός από ένα δεκατριάχρονο αγόρι που είχε βρει
κάτι άλλο διαφορετικό να ασχοληθεί. Σε ένα μπλοκ κόλλες αναφοράς είχε αρχίσει
να γράφει τους χαρακτήρες για μια ιστορία με πολιτικές δολοφονίες και μια
συνωμοσία για την ανάληψη της εξουσίας από έναν άνθρωπο. Ολοκλήρωσε αυτήν την
διαδικασία και άρχισε να γράφει την ιστορία. Έτσι ξεκίνησε το πρώτο του
μυθιστόρημα. Πήγε στο δεύτερο του οποίου η πρώτη σκηνή ήταν η τελευταία του
πρώτου, και μετά στο τρίτο, με νέους χαρακτήρες αυτή τη φορά. Συνέχισε να
γράφει και δε σταμάτησε έκτοτε.
Μετά
από όλα αυτά τα χρόνια, και με 984 έργα ολοκληρωμένα, από διηγήματα και ποίηση
ως μεγάλα μυθιστορήματα, το αγόρι που είναι πια άνδρας, συνεχίζει να γράφει.
Και λέω να μη σταματήσω τώρα σύντομα, σε άλλα 30 χρόνια ίσως.
2 σχόλια:
Το έχω πολλές φορές πει και καταθέσει για σένα, φίλε μου. Ειλικρινά δύσκολα συναντά κανείς έναν τόσο πολυγραφότατο άνθρωπο. 984 έργα! Δεν έχω να πω τίποτα! 33 ολάκερα χρόνια πνευματικής δουλειάς. Μια ζωή. Μόνο θαυμασμός, σεβασμός και δέος. Να είσαι καλά φίλε μου, στο εύχομαι απ' την καρδιά μου.
Πράγματι μια ζωή φίλε μου, αλλά αν πήγαινα πίσω πάλι έτσι θα γίνονταν τα πράγματα. Είναι χρόνια καλά αξιοποιημένα. Και το καλύτερο είναι ότι δεν υπάρχει σημείο κορεσμού, όπως ξέρεις και εσύ ο ίδιος, το γράψιμο δεν παύει ποτέ να σου προσφέρει απλόχερα απολαύσεις και συγκινήσεις.
Δημοσίευση σχολίου