Νυχτερινή Πένα

Είπαμε, μου αρέσουν τα βιβλία και όταν δεν τα γράφω τα διαβάζω. Μου αρέσει να με συναρπάζουν και να με ταξιδεύουν στις ιστορίες τους, να αγωνιώ με τους ήρωές τους, να μισώ τους κακούς τους, να βλέπω νέα μέρη ή νέους κόσμους. Να έχω την εμπειρία αντικειμένων και καταστάσεων που στην πραγματικότητα είναι αδύνατον να αποκτήσω.

Πρόσφατα κάποιος μου είπε ότι απλά διαβάζει για να περάσει η ώρα και ότι κάνοντάς το αυτό το μυαλό του δεν σχηματίζει εικόνες από αυτό που διαβάζει, δεν εμβαθύνει στο βιβλίο. Χάνει τόσα πολλά με αυτόν τον τρόπο! Η μαγεία του βιβλίου έγκειται ακριβώς σε αυτό, ελευθερώνει την φαντασία, κάνει το μυαλό να ταξιδεύει, να σκέφτεται, το κάνει πιο δημιουργικό και εύστροφο. Και βέβαια είναι αυτονόητα τα πρακτικά οφέλη στον πλουτισμό της γλώσσας που χρησιμοποιεί κάποιος και στον τρόπο που το κάνει αυτό.

Εσείς ποια σχέση έχετε με τα βιβλία και το διάβασμα;