Νυχτερινή Πένα

Πριν από είκοσι εννιά χρόνια τέτοιο καιρό είχα μια ιδέα για μυθιστόρημα. Ήταν ένα ιστορικό μυθιστόρημα. Θυμάμαι ότι άκουγα το Δία από τους Πλανήτες του Γκουστάβ Χολτζ. Αλλά δεν μπορούσα να βρω το πλαίσιο που ήθελα στην Μεσαιωνική ιστορία και μη θέλοντας να αλλάξω την ιστορία κατέληξα στο να φτιάξω έναν δικό μου κόσμο, την Έρεμορ. Αυτό ήταν είχα μπει στο χώρο του φανταστικού. Έφτιαξα χάρτη, λαούς για να την κατοικήσουν και σχεδίασα σιγά σιγά την ιστορία της. Η ως τότε επαφή μου τον χώρο του φανταστικού ήταν τα βιβλιοπαιχνίδια της σειράς του Μοναχικού Λύκου που επέδρασσαν πολύ στην δημιουργία του κόσμου μου.

Και αυτό που ξεκίνησε σαν μια περιπέτεια εποχής έγινε μια μεγάλη επική ιστορία. Αφού έφτιαξα δικό μου κόσμο, έβαλα και φανταστικά όντα, πανίσχυρα αντικείμενα, μάγους και δυνάμεις. Στα επόμενα χρόνια δημιούργησα τόσα για τον κόσμο που οι σημειώσεις είναι ένα βιβλίο μόνες τους. Δέκα χρόνια αργότερα άρχιζα το πρώτο βιβλίο και από τότε δεν έπαψα να επισκέπτομαι την Έρεμορ.