Ο Αστεροειδής 4

Author: Νυχτερινή Πένα /

  ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3


Πανεπιστήμιο Λονδίνου
Τμήμα Γεωλογίας
19 Ιουνίου 2017
Ώρα 20:07
Η αίθουσα ήταν γεμάτη παρά το προχωρημένο της ώρας. Ήταν το τελευταίο μάθημα της ημέρας και από τα τελευταία της περιόδου και κανένας δεν ήθελε να το χάσει με τη μάταιη ελπίδα πως ίσως να ξέφευγε στην καθηγήτριά τους κάποια πληροφορία για τα θέματα των εξετάσεων.
Μάταιη ελπίδα γιατί σ’ ένα τέτοιο θέμα η Κάθρην Μόρισον ήταν πιο μυστηριώδης και από τη μυθική σφίγγα. Ήταν μια από τις κορυφαίες γεωλόγους στον κόσμο, πολύ αξιοσέβαστη και άτομο κοινής αποδοχής στην επιστημονική κοινότητα γεγονός σπάνιο σ’έναν κλάδο που οι υποστηρικτές κάθε θεωρίας ή σχολής σκέψης εκφράζονταν θετικά μόνο για τους ομοιδεάτες τους. Η Κάθριν Μόρισον ανέλυε εκείνη τη στιγμή κάτι που, σύμφωνα τουλάχιστον με τις φήμες, θα αποτελούσε θέμα στις επερχόμενες εξετάσεις:
«Γνωρίζουμε πως εκεί έξω υπάρχουν πολλοί μετεωρίτες και αστεροειδείς. Πολλές φόρες βρίσκουν το δρόμο για τη γη. Ευτυχώς αυτό συμβαίνει με μικρούς όγκους που εξαερώνονται στην ατμόσφαιρα χαρίζοντας μας το θέαμα που αποκαλόυμε «βροχή διατόντων». Υπάρχουν αυτή τη στιγμή επτά χιλιάδες αστεροειδείς καταγεγραμμένοι και κάθε χρόνο ανακαλύπτουμε 150 με 200 νέους. Υπάρχουν αρκετοί που το μέγεθος της διαμέτρου τους ξεπερνά το χιλιόμετρο μα αυτοί που γνωρίζουμε είναι μόνο 350. Η καταστροφή που μπορεί να προκαλέσει ένας μετεωρίτης είναι τρομακτική. Ένας σχετικά μικρός μετεωρίτης με διάμετρο μόλις ογδόντα μέτρων δημιούργησε ένα κρατήρα με βάθος 200 μέτρων και διάμετρο 1200. Φανταστείτε τι μπορεί να κάνει κάποιος μεγαλύτερος και όπως είπα υπάρχουν τέτοιοι. Ανάμεσα στους 2100 που υπολογίζουμε πως υπάρχουν και γνώριζουμε 350 εξ’αυτών οι λιγότεροι βρίσκονται στη συγκέντρωση αστεροειδών ανάμεσα στον Άρη και τον Δία, οι 7000 που προανέφερα, ενώ οι περισσότεροι στις 320.000 αστεροειδών που η τροχιά τους τέμνει αυτή της γης. Ο κίνδυνος για τη γη από ένα τέτοιο σώμα είναι πολύ μεγάλος. Όμως, ευτυχώς για μας, ένας μετεωρίτης μεγάλου μεγέθους περνάει κοντά στον πλανήτη μας μόλις μια φορά κάθε ένα εκατομμύριο χρόνια. Ο κίνδυνος δεν είναι καθημερινός μα είναι ορατός. Γι’αυτό η NASA έχει από διετίας ξεκινήσει ένα πρόγραμμα καταγραφής των αστεροειδών που όμως θα ολοκληρωθεί σε οκτώ χρόνια.
Θα μπορούσε κάποιος ν’αναρωτηθεί γιατί μια καθαρά γήινη επιστήμη όπως η δική μας ασχολείται με την κίνηση αυτών των ουρανίων σωμάτων. Η απάντηση είναι απλή, γιατί μπορεί η μελέτη τους να μας δώσει απαντήσεις για το παρελθόν του πλανήτη μας. Θα αναφέρω το πλέον γνωστό παράδειγμα. Το 1979 σε μια ανασκαφή στα Απέννινα ο γεωλόγος Γουόλτερ Αλβάρες ανακάλυψε σε ένα γεωλογικό στρώμα που χρονολογείτο από το τέλος της κρητιδικής περιόδου ένα σπάνιο ορυκτό, το ιρίδιο. Υπάρχει μόνο μια κατηγορία αντικειμένων που περιέχουν ιρίδιο, οι αστεροειδείς. Εκείνο το αργιλώδες έδαφος που η συγκέντρωση του σπανίου μετάλλου ήταν 160 φορές μεγαλύτερη του κανονικού, σήμανε την αρχή για την διατύπωση της θεωρίας για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων από την πτώση αστεροειδούς στη γη.
Βλέπετε λοιπόν…»
Ολόκληρη η αίθουσα κρεμόταν από τα χείλη της Κάθρην Μόρισον. Ολόκληρη πλην δύο ατόμων. Τα δύο άτομα αυτά ήταν ο Τόμας Κίπλερ και ο Τζέρεμυ Άμπερ. Οι δύο φοιτητές δεν πρόσεχαν την διάλεξη αλλά το άτομο που την έδινε. Η προσοχή τους ήταν στραμμένη στην Κάθρην Μόρισον για λόγους που δεν είχαν καμμιά σχέση με το θέμα της διάλεξης ή με την επιστήμονα που την έδινε. Το ενδιαφέρον τους μονοπωλούσε η Κάθριν ως γυναίκα. Όσο και αν αυτό το ενδιαφέρον ήταν μια απόδειξη ρηχότητας και ουσιαστικής άγνοιας του λόγου που βρίσκονταν εδώ ήταν ως κάποιο σημείο δικαιολογημένο. Η Κάθριν ήταν όμορφη γυναίκα.
Ήταν κανονικού ύψους με λεπτή σιλουέτα. Είχε μαύρα μαλλιά μακριά ως τους ώμους. Ήταν ίσα και στιλπνά και η Κάθρην δεν είχε χρησιμοποιήσει κάποια κόμμωση αλλά τα είχε αφήσει λυτά να πέφτουν στους ώμους της σαν μεταξένιος χείμαρρος. Τα μάτια της ήταν μαύρα μα όταν χαμογελούσε φαίνονταν πολύ φωτεινά, μέσα τους σαν να παιχνίδιζε μια φλόγα. Είχε μακριές βλεφαρίδες που έδιναν μια νότα αισθησιασμού στο γλυκό της πρόσωπο. Το χρώμα της πρόδιδε πως είχε αίμα μιγάδας μα ήταν το μόνο χαρακτηριστικό που είχε κληρονομήσει απ’ τη μητέρα της. Απόψε είχε ντυθεί με λευκό παντελόνι και λευκό πουκάμισο που έκαναν αντίθεση με το μελαμψό της δέρμα. Είχε όμορφο σώμα, ούτε λεπτό ούτε ιδιαίτερα γεμάτο. Ο Τόμας Κίπλερ και ο Τζέρεμυ Άμπερ ονειρεύονταν με τα μάτια ανοιχτά. Ο Τόμας πέρασε στο φίλο του ένα σημειώμα. Ο Τζέρεμυ το ξεδίπλωσε και διάβασε:
«Εγώ και αυτή σε ένα κρεββάτι. Αυτή μ’ένα μπλε see-through νυχτικό που θα μ’αφήνει να τα βλέπω όλα. Μ’ένα μικροσκοπικό και…»
Η ονειροπόληση διακόπηκε καθώς οι υπόλοιποι γύρω τους σηκώνονταν. Η διάλεξη είχε τελειώσει. Ο Τόμας σκούντηξε τον Τζέρεμυ.
-Βλέπε να μαθαίνεις.
Σηκώθηκε από το έδρανο και πλησίασε την Κάθρην. Ήταν ένας ψηλός νεαρός που είχε αρκετές επιτυχίες ανάμεσα στις συμφοιτήτριές του μα νόμιζε πως το ίδιο δήθεν ανέμελο και «άνετο» στυλ που είχε αποτέλεσμα να εντυπωσιάζει τις δεκαοκτάχρονες ή εικοσάχρονες φοιτήτριες δεν θ’άφηνε μια σοβαρή επιστήμονα παγερά αδιάφορη.
-Μπορώ να πω πως είμαι πολύ εντυπωσιασμένος.
-Από τις γνώσεις μου ή κάτι άλλο;
-Κάτι άλλο;
-Τα στήθη μου ας πούμε, είπε η Κάθρην που είχε προσέξει τα βλέμματα του και τώρα έβλεπε πως ο νεαρός απέναντί της δεν την κοίταζε συνέχεια κατά πρόσωπο μα η ματιά του πεταγόταν σε γρήγορες περιηγήσεις στο σώμα της.
-Δεν νομίζω πως έχετε καταλάβει το πώς σας βλέπω. Μ’ έχετε παρεξηγήσει.
-Καθόλου κύριε Κίπλερ, η Κάθριν Μόρισον ήξερε ονομαστικώς όλους τους φοιτητές που παρακολουθούσαν τις παραδόσεις της, ξέρω πολύ καλά τι επιδιώκετε και η απάντηση μου είναι κατηγορηματικά όχι!
Με τον χαρτοφύλακά της στο χέρι η Κάθρην βγήκε απ΄την αίθουσα αφήνοντας τον Τόμας ακίνητο ως στήλη άλατος και τον Τζέρεμυ πνιγμένο στα γέλια.
-Βλέπε να μαθαίνεις, μιμήθηκε τον Τόμας, τι να μάθω; Πώς να με απορρίπτουν;
Έξω από την αίθουσα η Κάθρην προχώρησε γρήγορα προς την έξοδο. Η απόπειρα του Τόμας Κίπλερ να τη φλερτάρει δεν την είχε δυσαρεστήσει σε βαθμό εκνευρισμού μα είχε δει πίσω από τα λεγόμενα του και δεν ήθελε κάτι τέτοιο.
Η Κάθρην Μόρισον ήταν είκοσι εννιά ετών, μια επιφανής επιστήμων που έβαζε την επιστήμη και την καριέρα της πάνω απ’ όλα. Όχι ότι δεν είχε δημιουργήσει κάποιους δεσμούς στο παρελθόν μα δεν ήταν μια από τις προτεραιότητές της. Και σίγουρα αυτό που ο Τόμας Κίπλερ είχε κατά νου δεν ήταν δεσμός όπως τον εννοούσε αυτή, μια ψυχική επαφή με αμοιβαία κατανόηση και δέσμευση.
Δεν πρόσεξε αμέσως τον άντρα με το γκρίζο κουστούμι που καθόταν στον πάγκο έξω από την πόρτα της βιβλιοθήκης και μόλις την είδε σηκώθηκε, όπως ήταν χαμένη στις σκέψεις της με αφορμή την ηλίθια προσπάθεια του Τόμας Κίπλερ να τη φλερτάρει.
-Η δόκτωρ Μόρισον;
-Μάλιστα, είπε η Κάθρην.
-Τζέημς Κάλθορπ, NASA
-Σε τι μπορώ να σας φανώ χρήσιμη;
-Υπάρχει κάτι που θα ήθελα τη γνώμη σας.
-Περί τίνος πρόκειται;
-Που θα μπορούσαμε να μιλήσουμε;
-Στο γραφείο μου. Ελάτε.
Μόλις είχε κάνει μεταβολή για να επιστρέψει στο γραφείο της μαζί με τον απρόσμενο επισκέπτη της όταν άνοιξε η πόρτα της βιβλιοθήκης και βγήκε ένας νεαρός άντρας.
-Καλησπέρα δόκτωρ Μόρισον.
Ήταν και αυτός από τους παρακολουθούντες τις παραδόσεις της αλλά διέφερε από τον Τόμας Κίπλερ όσο το φως από το σκοτάδι. Ο Άνταμ Ιπέρ ήταν ένας έξοχος σπουδαστής και ώριμος. Αυτό βέβαια ήταν αποτέλεσμα και του γεγονότος πως ο Άνταμ είχε σοβαρότερους στόχους από το φλερτ. Είχε ήδη πτυχίο μηχανολόγου μηχανικού και ήθελε να πάρει και γεωλογίας με σκοπό να αποκτήσει την απαραίτητη επιστημονική κατάρτιση για να δουλέψει στην κατασκευή και συντήρηση φραγμάτων, κάτι που αποτελούσε από καιρό επιδίωξη του. Η συνεργασία του με την Κάθρην ήταν άψογη. Ήταν ένας νεαρός άντρας με δίψα για μάθηση.
-Αυτή η θεωρία για τον κρατήρα στον Ινδικό είναι πολύ ενδιαφέρουσα μα έχω κάποιες, ας πούμε, αντιρρήσεις. Μπορούμε να το συζητήσουμε;
Η Κάθρην κοίταξε το συμπαθητικό πρόσωπο του Άνταμ Ιπέρ με τα καστανά μάτια που τα σκίαζε ένα τσουλούφι από τα ακατάστατα μαλλιά του, καστανά και αυτά.
-Λυπάμαι Άνταμ. Έχω κάτι το επείγον.
-Καλά. Θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή, είπε ο Άνταμ με απογοήτευση που φάνηκε στο πρόσωπό του.
Η Κάθρην και ο Τζέημς προχώρησαν προς το γραφείο της ενώ ο Άνταμ με μια ντουζίνα βιβλία στην αγκαλιά προχώρησε προς την έξοδο.
-Τί είναι τόσο σημαντικό ώστε να ζητήσει η NASA τόσο επειγόντως τη γνώμη μου;
-Επείγον επειδή ήρθε κάποιος από τη NASA να σας συμβουλευτεί; ρώτησε ο Τζέημς προσπαθώντας να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Το τελευταίο πράγμα που ήθελε ήταν να μαθευτεί και πιο έξω απο τους ειδικούς της NASA το πρόβλημα που αντιμετώπιζαν.
-Όχι ο οποιοσδήποτε απο τη NASA. Ξέρω ποιος είστε κύριε Κάλθορπ. Μπορεί να μην έχουμε ξανασυναντηθεί μα…
-Καταλαβαίνω.
Έφτασαν στο γραφείο της Κάθρην. Η γεωλόγος ξεκλείδωσε και μπήκαν. Το γραφείο ήταν πιο μικρό απο το δικό του στο Χιούστον αλλά ήταν όμορφο και λειτουργικό. Η Κάθρην διέθετε ένα ξύλινο γραφείο με υπολογιστή και πολυθρόνα με ψηλή ράχη. Πήρε τη θέση της και έδειξε στον Τζέημς μια πολυθρόνα απέναντί της. Ο άνθρωπος της NASA κοίταξε γύρω του. Οι τοίχοι ήταν καλυμμένοι με βιβλιοθήκες κατάφορτες από βιβλία.
-Λοιπόν, είπε η Κάθρην. Τί συμβαίνει; Άλλες φορές όταν ζητάτε τη γνώμη μου δεν μου στέλνετε κάποιον αλλά μου στέλνετε τα στοιχεία με ειδικό courier ή e-mail. Το να στείλετε κάποιον είναι ήδη ένδειξη πως κάτι συμβαίνει. Πόσο δε να έρθει ο υπεύθυνος αποστολών.
-Ας πούμε ότι αφορά μια αποστολή μας που είναι στο τελικό στάδιο της προετοιμασίας της.
-Τι θέλετε να κάνω;
-Θα μελετήσετε τα στοιχεία που έχουμε για έναν αστεροειδή και θα μας δώσετε τη γνώμη σας για το αν μπορεί να είναι ένα τμήμα της γης που αποσπάστηκε κατά την προιστορία.
-Εντάξει. Θα το κοιτάξω.
-Ο χρόνος μας πιέζει δυστυχώς.
-Το κατάλαβα. Θα σας απαντήσω αμέσως.


Χιούστον
19 Ιουνίου 2017
Ώρα 14:07
Ο υπεύθυνος για το ταξίδι του Τζέημς στο Λονδίνο ήταν ο Κρίστιαν Βάντερμορ. Ο Κρίστιαν ήταν μόλις είκοσι δύο ετών αλλά ήταν ένας από τους καλύτερους και πολλά υποσχόμενους επιστήμονες στη NASA. Ο τομέας του δεν ήταν η γεωλογία, δεν είχε καμμιά σχέση με την επιστήμη αυτή. Ο νεαρός και πολύ συνεσταλμένος Κρίστιαν ήταν αστρονόμος. Συγκαταλέγονταν ανάμεσα στους επιστήμονες που είχαν επιβεβαιώσει τα ευρήματα του Νεντ Πρέσκοτ.
Ο Κρίστιαν είχε μελετήσει τα δεδομένα της τροχιάς του αστεροειδή και έχοντας επιβεβαιώσει την ανακάλυψη του Νεντ είχε προχωρήσει σε μια ευρύτερης κλίμακας μελέτη που κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η τροχιά της «Ιουλιέττας» ήταν παραβολική γεγονός που σήμαινε πως είχε κάποια στιγμή στο παρελθόν ξαναδιασταυρωθεί με τη γης. Η ακρίβεια της σύμπτωσης με τη τροχιά της γης οδηγούσε στο συμπέρασμα, αφού αν ο αστεροειδής είχε χτυπήσει τη γη θα είχε μείνει εκεί, πως ο αστεροειδής είχε αρχίσει το ταξίδι του στο διάστημα αποσπώμενος από τον πλανήτη μας.
Η γεωλογική ανάλυση του αστεροειδούς έδειξε μια σύνθεση ανάλογη γήινου πετρώματος με την ύπαρξη ανυδρίτη και την πλήρη απουσία ιριδίου, στοιχείου που βρίσκεται σε αφθονία στους αστεροειδείς. Η γεωλογική ανάλυση στήριζε το συμπέρασμα του Κρίστιαν και γι’αυτό είχε κληθεί η Κάθρην Μόρισον να δώσει τη γνώμη της.
Ο νεαρός αστρονόμος συνέχιζε τη δουλειά του με την ικανοποιήση πως είχε αποδειχθεί μάλλον σωστή η σκέψη του και πως κάτι είχε προσφέρει και ο ίδιος στην προσπάθεια να σωθεί η ανθρωπότητα.
Ο Κρίστιαν εργαζόταν τώρα σε μια άλλη παράμετρο του θέματος. Προσπαθούσε να προσδιορίσει το χρονικό σημείο κατά το οποίο είχε διασταυρωθεί η τροχιά του αστεροειδούς με τη γη ή, αν όντως είχε υποθέσει σωστά, είχε αποσπαστεί από αυτή.
Οι υπολογισμοί που απαιτούνταν σε αυτή την εργασία είχαν να κάνουν με τα βαρυτικά πεδία και τις επιδράσεις που είχαν ασκηθεί πάνω στον αστεροειδή προκαλώντας μεταβολές στην ταχύτητά του, για να βρει το χρόνο που ο αστεροειδής με το ρομαντικό όνομα και τον ολέθριο προορισμό είχε ξαναβρεθεί στη γη.

Λονδίνο
Γραφείο δόκτωρος Κάθρην Μόρισον
19 Ιουνίου 2017
Ώρα 23:39
-Ναι, κύριε Κάλθορπ, πιστεύω πως ο αστεροειδής μπορεί να προέρχεται από τη δημιουργία της γης.
-Από τη δημιουργία της;
-Να σας πω, είπε η Κάθρην. Η σύσταση είναι πολύ πιο πρόσφατη. Αλλά μόνο στην δημιουργία της γης θα μπορούσε να είχε αποσπαστεί ένα τέτοιο κομμάτι από τη γη.
-Τι επιλογές θα είχαμε αν ο αστεροειδής δεν είναι από τότε αλλά μεταγενέστερος;
-Θα έλεγα πως είναι ύστερος κρητιδικός ή πρώιμος ηώκαινος.
Ο Τζέημς κοίταξε την Κάθρην. Η γεωλόγος ήξερε πολύ καλά τη δουλειά της. Ήταν σίγουρη για τις γνώσεις της και κάτοχος του αντικειμένου της.
-Η σύσταση του αστεροειδούς, όπως φαίνεται από τις αναλύσεις που έχετε κάνει, είναι από τα τέλη της κρητιδικής περιόδου ή τις αρχές της ηωκαίνου περιόδου.
Το κινητό του Τζέημς κουδούνισε στην τσέπη του και ο Αμερικάνος είπε στην Κάθρην.
-Με συγχωρείτε ένα λεπτό.
Έβγαλε το κινητό μέσα από το σακκάκι του και είπε:
-Κάλθορπ.
-Ο Κρίστιαν είμαι κύριε Κάλθορπ.
-Έχουμε κάτι νεότερο;
-Ναι. Προσδιορίσαμε τη χρονική στιγμή που ο αστεροειδής είχε ξαναβρεθεί στη γη.
-Πότε;
-65 εκατομμύρια χρόνια προ Χριστού.
-Κατάλαβα. Κάτι άλλο;
-Όχι.
-Εντάξει. Ενημερώστε με όταν έχετε νεώτερα.
-Εντάξει. Καλησπέρα κύριε Κάλθορπ.
-Καληνύχτα Κρίστιαν, είπε ο Τζέημς. Εδώ κοντεύουν μεσάνυχτα.
Ο Τζέημς έκλεισε το τηλέφωνο.
-Κάποιος συνεργάτης σας, είπε η Κάθρην.
-Ναι, ο Κρίστιαν είναι από τους συνεργάτες μου στο Χιούστον. Νέος και πολλά υποσχόμενος επιστήμονας. Στο Χιούστον κατέληξαν στην ηλικία του αστεροειδή. Είχατε δίκιο. Είναι 65 εκατομμυρίων ετών.
-Τέλος της κρητιδικής περιόδου. Αυτό εξηγεί και το πώς βρέθηκε στο διάστημα τέτοιος όγκος. Τον τίναξε στο διάστημα ο αστεροειδής που έφερε το τέλος των δεινοσαύρων.
Ο Τζέημς γνώριζε το γεγονός. Ο ίδιος το είχε αναφέρει στην πρόεδρο των ΗΠΑ. Τη στιγμή που ο Κρίστιαν του είπε το αποτέλεσμα της έρευνας δεν σκέφθηκε πως αυτό εξηγούσε και το πώς εκτοξεύθηκε στο διάστημα αυτός ο όγκος. Τώρα όπως το ανέφερε η Κάθρην συνειδητοποιούσε πως ένα ακόμα κομμάτι του προβλήματος είχε βρει τη λύση του. Απείχαν όμως πολύ από το να λύσουν το πρόβλημα στο σύνολό του και να αποσοβήσουν τον κίνδυνο που απειλούσε να φέρει την ανθρωπότητα στην ίδια θέση με τους δεινοσαύρους της κρητιδικής περιόδου.
-Σας ευχαριστώ δόκτωρ για το χρόνο που μου διαθέσατε.
-Ευχαρίστησή μου. Πείτε μου όμως. Ήταν τόσο σπουδαία αυτή η ιστορία ώστε να σας φέρει επειγόντως στο Λονδίνο;
-Ναι, είπε ο Τζέημς.
-Γιατί;
-Τι εννοείτε;
-Τι σημασία έχει αν ο αστεροειδής που μελετάτε προέρχεται από τη γη; Αν πρόκειται να σταλεί μια αποστολή σε αυτόν γιατί θα έπρεπε να ξέρετε εκ των προτέρων αν είναι ένα αρχαίο τμήμα της γης που εκτοξεύθηκε στο διάστημα;
-Γιατί αν προέρχεται από τον πλανήτη μας έχει διαγράψει έναν πραγματικά μεγάλο κύκλο μέσα στο σύμπαν και αυτό μας δίνει την ευκαιρία για κάποιες μοναδικές παρατηρήσεις.
Η εξήγηση του Τζέημς ήταν αληθοφανής και έπεισε την Κάθρην Μόρισον. Αυτό που κανένας εκ των δύο δεν φανταζόταν εκείνη τη στιγμή ήταν πως η εμπλοκή της Κάθρην με αυτή την υπόθεση δεν είχε τελειώσει, αντιθέτως μόλις τώρα άρχιζε.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου