Ο όχλος μανιασμένος
φώναζε ακόμα για τη σταύρωσή του. Φανατισμένοι από τους Γραμματείς και τους
Φαρισαίους όχι μόνο είχαν ζητήσει την απελευθέρωση του επαναστάτη Βαραββά από
τον Πόντιο Πιλάτο αλλά είχαν και πάρει πάνω την ευθύνη για το αίμα που θα
χυνόταν. Στο δρόμο που οδηγούσε από το Πραιτόριο, την έδρα του Ρωμαίου έπαρχου,
στο Γολγοθά όπου θα εκτελείτο η ποινή είχαν μαζευτεί πολλοί για να φωνάξουν και
να χλευάσουν εκείνον που είχαν υποδεχτεί μόλις λίγες μέρες πριν θριαμβευτικά
σαν Μεσσία.
Και ο Ιησούς; Βαδίζει
φέροντας το σταυρό όπως ήταν η πρακτική της εποχής για την εκτέλεση με
σταύρωση. Αλλά είναι εξασθενημένος, εξαντλημένος, μετά την αγωνιώδη προσευχή
στον κήπο της Γεθσημανή, ακολούθησε η σύλληψη, χτυπήματα από τους υπηρέτες των
αρχιερέων, από τους Ρωμαίους μετά, οι εμπαιγμοί, και η μαστίγωση, και ο σταυρός
είναι βαρύς. Πολύ βαρύς. Φέρει τις αμαρτίες όλου του κόσμου, όχι μόνο όσων
είχαν ζήσει από τον Αδάμ ως εκείνη τη μέρα αλλά και όλων όσων θα ακολουθούσαν
στους αιώνες μετά.
Προχωρεί μέσα στην
θάλασσα των προσώπων που συσπασμένα από το μίσος προφέρουν μόνο ύβρεις και
χλεύη ενώ εδώ και κει λίγες γυναίκες κλαίνε για τον άδικο θάνατο στον οποίο
καταδικάστηκε. Και τελικά γονατίζει κάτω από το βάρος. Ο όχλος μανιάζει. Δόρατα
και ασπίδες κροτούν, είναι ο κραταιός βρυχηθμός της Ρώμης, οι φωνές κοπάζουν
μπροστά στην απειλή των Ρωμαίων στρατιωτών που θέλουν να τελειώνουν με το
επαχθές καθήκον τους. Βλέποντας το Χριστό τόσο καταπονημένο για να μην καθυστερήσουν
άλλο αγγαρεύουν έναν περαστικό που είναι γεροδεμένος για να σηκώσει το σταυρό.
Ήταν ένα απλός άνθρωπος αγρότης.
Είχε σηκωθεί αχάραγα το πρωί για να πάει στο χωράφι του και έχοντας ολοκληρώσει
τις δουλειές του επέστρεφε στην πόλη. Όταν έφυγε για τον αγρό του ακόμα δεν
είχε γίνει γνωστή η σύλληψη του Χριστού και τώρα επέστρεφε σε μια πόλη που
έβραζε με μίσος έχοντας καταδικάσει τον σωτήρα του κόσμου αλλά εκείνος δεν
ήξερε τίποτα από όλα αυτά. Το όνομά του ήταν Σίμων και ήταν γνωστός ως
Κυρηναίος από τον τόπο καταγωγής του. Σήκωσε το σταυρό βοηθώντας τον Χριστό να
φέρει σε πέρας την πορεία προς το Γολγοθά για την σωτηρία των ανθρώπων. Σε
αυτόν τον απλό αγρότη έτυχε μια μεγάλη τιμή που δεν είχε επιζητήσει, ούτε καν
την είχε φανταστεί. Να γίνει βοηθός του ίδιου του Θεού στην πιο ιερή στιγμή της
επίγειας ζωής του, την ώρα της θυσίας και να συνδέσει το όνομά του με αυτή ως
την αιωνιότητα.
Εκείνη την ώρα που όλοι
φώναζαν το σταυρωθήτω εκείνος βάδισε μαζί με τον ίδιο το Θεό ως το Γολγοθά.
Ευλογημένη στιγμή, που όπως και στον ληστή που θα σταυρωνόταν μαζί με τον
Χριστό, άνοιξε το δρόμο για τον Παράδεισο.
8 σχόλια:
Τι ζητάς από μένα; ρώτησε ο κακοποιός, το Κόκκινο Σκιάχτρο τον επίσκοπο Μυριήλ
την ευλογία σου απάντησε ο επίσκοπος.
Καλή Ανάσταση!
Δεν το έχω διαβάσει αυτό.
Καλή Ανάσταση επίσης!
από τους Αθλίους. Φοβάμαι ότι υπάρχει μόνο στην πλήρη έκδοση του 1969, στις μεταγενέστερες έχουν κρατήσει μόνο το λαβ στόρυ της τιτίκας και του μάριου!!!
Δεν είναι να παρακολουθείς μυθιστόρημα ειδικά αν είναι μεγάλο, να μεταφέρεται στην οθόνη.
Χρόνια Πολλά φίλε! Χριστός Ανέστη. Είχα την ευλογία να δω τους "Άθλιους" που αναφέρει η φίλη μας και όχι το ξενέρωτο ροζουλί των επόμενων χρόνων. Αλλά τότε έπαιζε ο "κόκκινος" γίγαντας Ζακ Γκαμπέν,οπότε καταλαβαίνεις τι παραγωγή είδαμε.
Χρόνια Πολλά φίλε μου! Οι Άθλιοι θα είναι πρόκληση για να γίνουν μια ταινία με λογικό μήκος, ένα πράγμα που δεν ήξερε ο Ουγκώ ήταν να είναι συνοπτικός. Σκέψου ότι για να εξηγήσει πως ορφάνεψε η Τιτίκα και έμεινε στον Θερναδιέρο, μας διηγείται και όλη τη μάχη του Βατερλό!
Απλά για την ιστορία, αγαπητοί φίλοι, στο βιβλίο αναφέρομαι και όχι στην ταινία. την έκδοση του 1969 σε δύο τόμους των παρά κάτι οχτακοσίων σελίδων ο καθένας. Ακριβώς: τριάντα σελίδες είναι; ή και παραπάνω για το βατερλώ. εκεί νομίζω φαίνεται "προφητικά' η δικαίωση του αδόλφου χρόνια μετά που είπε "δεν σας νίκησε ο Ουέλονγκτον, εμείς σας νικήσαμε"!! εννοώντας τον Μπλύχερ βεβαίως.... Από τα αγαπημένα μου μέρη του βιβλίου, αυτό και τα εντόσθια του Λεβιάθαν, α, ναι και ο Γαβριάς, αλλά και ο λόγος του Ενζολωρά στο οδόφραγμα! τι να λέμε τώρα, αν μου έλεγαν να κρατήσω μόνο ένα βιβλίο, αυτό θα κρατούσα! Ζητώ συγγνώμη για την κατάχρηση του χώρου αγαπητή Νυχτερινή Πέννα
Γι' αυτό σχολίασα το σημείο με το Βατερλό, μιλάμε για Αθήνα Θεσσαλονίκη μέσω Κρήτης! Όπως λέει και ο Ουγκώ στο Βατερλό ο Ναπολέων έκανε στρατηγικά λάθη ακόμα και αν νικούσε τους Αγγλους θα ήταν μια πύρρειος νίκη, είχε μεγάλες απώλειες.
Περίεργο πράγμα να πει ο Αδόλφος αν σκεφθείς ότι μισούσε θανάσιμα του Πρώσσους στρατιωτικούς.
Δημοσίευση σχολίου