Ονειρεύομαι με μάτια
ανοιχτά
αυτά που ζητάει
η δική μου η καρδιά.
Μαζί σου να καθίσω στην
αμμουδιά
εκεί που σβήνει το κύμα
απαλά,
και να γείρεις στην δική
μου αγκαλιά
κοιτώντας τον ήλιο να
δύει
πέρα μακριά.
Με το αεράκι να σε
χαϊδεύει απαλά
και το κύμα να σε
νανουρίζει τρυφερά,
να κλείσεις τα ματάκια
σου
και ν' αφεθείς σ' αυτά,
να κοιμηθείς έτσι
όπως θα σ' έχω αγκαλιά.
Υπόσχομαι να μην κουνηθώ
και σε ξυπνήσω,
μόνο στην αγκαλιά μου
να σε κρατήσω,
στην καρδιά μου κοντά
απολαμβάνοντας την
ευτυχία πια.
Ονειρεύομαι...
2 σχόλια:
Και ποιητικός ο οίστρος σου, Μιχάλη. Μπράβο φίλε μου για τα εκφραστικά σου μονοπάτια. Καλησπέρα.
Το καλύτερο είναι ότι υπάρχει και μούσα, φίλε μου.
Δημοσίευση σχολίου