Αστεροσκοπείο Πάλομαρ
4 Ιουλίου 2017
Ώρα 12:32
Ο Νεντ κοίταξε τον αστεροειδή. Η Ιουλιέττα βρισκόταν ακόμα 1386 χιλιόμετρα μακριά. Και όμως, σε τρεις ώρες θα αφάνιζε τον κόσμο. Αν η ομάδα που είχε ταξιδέψει στο παρελθόν δεν τα κατάφερνε τότε η ζωή πάνω στη γη είχε ακριβώς τρεισήμισι ώρες ύπαρξης ακόμα.
Γη, 65 Εκατομμύρια Έτη Προ Χριστού
Μπροστά τους απλωνόταν μια επίπεδη έκταση γεμάτη βλάστηση αρκετά ψηλή και με ένα έντονο πράσινο χρώμα. Πάνω απ’ τα κεφάλια τους μαύρα σύννεφα διέσχιζαν γρήγορα τον ουρανό σπρωγμένα από το δυνατό αέρα. Κεραυνοί πρόδιδαν το ηλεκτρικό φορτίο των νεφών. Πλησίαζε καταιγίδα. Παρά τον αέρα τα χόρτα μπροστά τους ήταν γεμάτα στάλες νερού. Η ατμόσφαιρα ήταν υγρή.
-Πού πάμε τώρα; Ο Γουίλλιαμ στράφηκε στον Αλεξάντερ και την Κάθρην.
Οι δύο επιστήμονες κοίταξαν γύρω. Ήταν μια πεδιάδα με άφθονη βλάστηση. Προς κάθε κατεύθυνση έβλεπαν ψηλά φυτά, αν και όχι δέντρα, κάτω από έναν ουρανό που ήταν γεμάτος με βαριά μαύρα σύννεφα. Ο Αλεξάντερ κοίταξε το φασματοσκόπιο.
-Η κύρια συγκέντρωση ανυδρίτη είναι προς τα εκεί, έδειξε ανατολικά, και απέχει λιγότερο από διακόσια μέτρα.
-Ας ξεκινήσουμε τότε, είπε ο Ρικ Χάρις.
Το να ανοίγουν δρόμο ανάμεσα στα φυτά ήταν μια μάλλον δύσκολη δουλειά. Παρ’ ότι ήταν ευλύγιστα και παραμερίζονταν εύκολα ήταν πολλά και έπρεπε συνεχώς να παραμερίζουν φυτά για να προχωρήσουν ενώ το μαλακό έδαφος ήταν γεμάτο ρίζες.
Ο Ρικ μετέφερε την πυξίδα από το αριστερό χέρι στο δεξί και με το αριστερό τράβηξε από τη ζώνη του μια μικρή ηλεκτρονική συσκευή. Διάβασε την ένδειξη και συνοφρυώθηκε.
-Τι συμβαίνει; ρώτησε η Κάθρην.
-Βλέπω αλλαγή στην υψομετρική καμπύλη.
-Τι σημαίνει αυτό; ρώτησε ο Γουίλλιαμ.
-Υπάρχει έντονη κατωφέρεια ή κάποιο ρήγμα μπροστά μας.
Προχώρησαν πολύ λίγο πριν επιβεβαιωθεί η πρόβλεψη του Ρικ. Όταν είχαν βγει απ’ την άκατο η βλάστηση τους είχε κρύψει την πραγματική εικόνα της περιοχής που τώρα αποκαλυπτόταν. Η βλάστηση με τα ψηλά φυτά, όλα τους της οικογενείας των κυκακοειδών, σταματούσε. Στα αριστερά τους ανοιγόταν ένας απότομος γκρεμός, στα δεξιά τους ήταν μια έκταση με ψηλό χορτάρι. Μπροστά τους το έδαφος κατηφόριζε σ’ ένα ξέφωτο μετά από το οποίο άρχιζε ένα σκοτεινό δάσος με ψηλά δέντρα που τα φυλλώματά τους μπλέκονταν μεταξύ τους δημιουργώντας ένα αδιαπέραστο τείχος.
Στάθηκαν όλοι με κομμένη την ανάσα. Αυτό όμως που τους είχε κόψει την ανάσα δεν ήταν το όμορφο τοπίο. Ήταν αυτό που υπήρχε στο ξέφωτο. Ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που έβλεπαν αυτό το θέαμα. Εκτός από τους ήρωες των μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας απ’ τον Ιούλιο Βερν ως τον Μάικλ Κράιτον, ήταν οι πρώτοι που έβλεπαν έναν ζωντανό δεινόσαυρο.
Γενιές παλαιοντολόγων ονειρεύονταν αυτό που αντίκριζαν τώρα. Στο ξέφωτο ένας τυρανόσαυρος Rex κατασπάραζε ένα τρικεράτωπα. Ο γνωστότερος εκπρόσωπος των φοβερών δεινοσαύρων ήταν πάνω από έξι μέτρα ψηλός και πάνω από δεκαέξι μέτρα μακρύς απ’ το κεφάλι ως την ουρά. Ήταν ένα γεροδεμένο ζώο με μυώδες σώμα. Στεκόταν στα εξαιρετικά μυώδη πίσω πόδια του, η σπονδυλική του στήλη ξεχώριζε στην πλάτη του καθαρά προσαρμοσμένη στη δίποδη εξέλιξη. Η χοντρή ουρά του βοηθούσε τον «βασιλιά» να διατηρεί την ισορροπία του ειδικά τώρα που ήταν σκυμμένος πάνω απ’ τον άτυχο τρικεράτωπα. Ο τράχηλός του ήταν τρομερά μυώδης κάτι εξαιρετικά χρήσιμο σ’ ένα αρπακτικό που επιτίθετο σε πολύ μεγαλύτερα ζώα, όπως ο γιγαντιαίος διπλόδοκος που ήταν το μεγαλύτερο ζώο που έζησε ποτέ, και προκαλούσε τραύματα σ’ αυτά κόβοντας κομμάτια απ’ τη σάρκα τους ως που να υποκύψουν απ’ την αιμορραγία.
Με μια απότομη κίνηση του μυώδους λαιμού του ο τυρανόσαυρος έκοψε ένα κομμάτι απ’ τη σάρκα του τρικεράτωπα που σπαρταρούσε. Τα δόντια του τυρανόσαυρου, το καθένα μεγάλο σαν μεσαιωνικό ξίφος, κροτάλισαν καθώς μασούσε την τροφή του.
Από τα απολιθώματα οι παλαιοντολόγοι γνώριζαν πως οι τυρανόσαυροι δεν έκοβαν με τα δόντια τους. Τα δόντια συγκρατούσαν τη λεία, την απέκοπταν οι δυνατοί μύες του λαιμού και του τραχήλου. Ο Μάικ Γκόρντον έβλεπε ιδίοις όμμασι την επαλήθευση των συμπερασμάτων της επιστήμης του.
Ο τυρανόσαυρος άφησε το νεκρό πια τρικεράτωπα και στράφηκε προς την πλευρά των επτά ταξιδιωτών του χρόνου. Ο Μάικ Γκόρντον είδε την κοιλιά του πιο ανοιχτόχρωμη καφέ από το υπόλοιπο σώμα του και τα άνω άκρα του ατροφικά και αταίριαστα με το υπόλοιπο σώμα του.
Η Κάθρην πήρε μια βαθιά ανάσα. Αυτό επανέφερε τον Μάικ Γκόρντον από την επιστημονική παρατήρηση στο άμεσο πρόβλημα.
-Μείνετε ακίνητοι, ψιθύρισε στους υπόλοιπους. Είναι ερπετό και σαν τέτοιο αντιλαμβάνεται το περιβάλλον με την κίνηση.
Ο τυρανόσαυρος έμεινε για μια στιγμή να κοιτάει προς το μέρος τους. Ο Μάικ Γκόρντον αναρωτήθηκε αν είχε κάνει το μοιραίο λάθος που θα κόστιζε σ’ όλους τη ζωή τους. Αυτό που είχε πει ήταν μια ακόμη θεωρητική άποψη για τους δεινοσαύρους. Έλπιζε πως θα την έβλεπε να επαληθεύεται όπως και οι άλλες πρωτύτερα.
Ο τυρανόσαυτος άρχισε να πηγαίνει προς το μέρος τους. Ο Γουίλλιαμ τράβηξε την ασφάλεια του Μ – 16. Ο μεταλλικός ήχος ακούστηκε αφύσικα δυνατός. Ο τυρανόσαυτος έμοιασε να αφουγκράζεται. Ο Γουίλλιαμ έσφιξε στα χέρια του το όπλο.
Ο Μάικ Γκόρντον κοίταζε τον τυρανόσαυρο σαν να προσπαθούσε να τον κάνει να απομακρυνθεί με την δύναμη της θελήσεώς του. Οι υπόλοιποι παρέμεναν ακίνητοι σαν τη θρυλική σύζυγο του Λωτ. Τελικά ο τυρανόσαυρος στράφηκε προς την έκταση με το ψηλό χορτάρι.
-Ας προχωρήσουμε, είπε ο Γουίλλιαμ όταν ο δεινόσαυρος απομακρύνθηκε αρκετά.
Συνέχισαν ως το ξέφωτο. Η Κάθρην και ο Αλεξάντερ μελετούσαν τις ενδείξεις των συσκευών που είχαν μαζί τους. Ο Γουίλλιαμ κοίταζε τριγύρω μήπως είχαν και άλλη συνάντηση με κάποιον εκπρόσωπο των δεινοσαύρων. Ο Μάικ Γκόρντον κοίταζε τον νεκρό τρικετάτωπα. Ήταν ένα μεγάλο ζώο που στηριζόταν και στα τέσσερα πόδια με γκρίζο σκληρό δέρμα. Στο λαιμό έφερε μια μεγάλη οστέινη πλάκα και στο κεφάλι τρία κέρατα, που του έδιναν και το όνομά του εξ’ άλλου. Δεν είχαν σταθεί αρκετά για να τον προστατέψουν από τον τυρανόσαυρο. Ο Μάικ ήξερε πως παρά τη φυσική τους θωράκιση οι τρικεράτωπες δεν ήταν δυνατά ζώα και για να προστατευθούν ζούσαν σε μεγάλα κοπάδια. Αυτός εδώ είχε απομονωθεί από το κοπάδι, ίσως είχε ξεμείνει λόγω γήρατος πίσω ή να ήταν άρρωστος, και ο τυρανόσαυρος του είχε επιτεθεί.
-Η συγκέντρωση ανυδρίτη είναι σωστή, είπε η Κάθρην.
-Άρα εδώ πρέπει να τοποθετηθεί η ατομική βόμβα, είπε ο Αλεξάντερ συμπληρώνοντας την φράση της Κάθρην.
Επέστρεψαν στην άκατο όσο πιο γρήγορα τους επέτρεπε η πυκνή βλάστηση. Οι έξι άντρες θα μετέφεραν την ατομική βόμβα. Στη σύγχρονη γη η μεταφορά αντικειμένων γινόταν με αιωρούμενες πλατφόρμες που στηρίζονταν στην ίδια αρχή που διέπει την κίνηση των χόβερκραφτ. Εδώ όμως στο ανώμαλο έδαφος της προϊστορικής χερσονήσου του Γιουκατάν με την πυκνή βλάστηση δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν μια τέτοια πλατφόρμα και έπρεπε να κουβαλήσουν την ατομική βόμβα.
Η βόμβα ήταν μέσα σε ένα κασόνι του στρατού στο κλασσικό λαδί χρώμα με το προειδοποιητικό κιτρινοκόκκινο σήμα των πυρηνικών στο καπάκι. Οι έξι άντρες έπιασαν το κασόνι απ’ τις ειδικές χειρολαβές και ξεκίνησαν ξανά προς το ξέφωτο.
Φτάνοντας στην άκρη της έκτασης με την ψηλή βλαστηση σταμάτησαν να δουν αν υπήρχαν δεινόσαυροι. Ευτυχώς ο μόνος δεινόσαυρος στο ξέφωτο ήταν ο νεκρός τρυκεράτωπας.
Κατέβηκαν και πάλι στο ξέφωτο. Οι έξι τους ακούμπησαν το κιβώτιο στο πάτωμα. Ο Γουίλλιαμ άνοιξε το κιβώτιο. Ήταν επενδεδυμένο με καουτσούκ και σ’ αυτό το υλικό, για να απορροφηθούν οι κραδασμοί απ’ το ταξίδι τους ως εδώ, ήταν ακουμπισμένο το ατομικό όπλο. Ήταν μακρόστενο από ασημί μέταλλο. Ο Μαρκ εγκατέστησε το πυρηνικό όπλο όπως έπρεπε για να πετύχει το σκοπό του και ο Γουίλλιαμ ανέλαβε να εισαγάγει τον κωδικό ενεργοποίησης. Άνοιξε μια θήκη και αποκάλυψε ένα μικροσκοπικό πληκτρολόγιο. Εισήγαγε τον κωδικό.
-Πάμε να φύγουμε.
Οι υπόλοιποι ήταν γύρω του και παρακολουθούσαν τον πεζοναύτη να ενεργοποιεί την βόμβα. Η μακρόστενη καμπυλοειδής συσκευή φαινόταν, αν και τίποτα δεν είχε αλλάξει, τώρα πιο επικίνδυνη από πριν. Απορροφημένοι απ’ αυτό το θέαμα είδαν τον τυρανόσαυρο όταν είχε πλησιάσει κοντά.
Ο μεγαλύτερος κυνηγός όλων των εποχών άφησε ένα μουγκρητό που ξεκούφανε. Ο Μάικ Γκόρντον πήρε την απόφασή του αμέσως.
-Γυρίστε πίσω στην άκατο, είπε ο αρχαιολόγος.
-Εσύ; είπε ο Γουίλλιαμ.
Ο πεζοναύτης παρά τον αιφνιδιασμό ήταν έτοιμος να αντιδράσει, οι εκστρατείες στις οποίες είχε λάβει μέρος είχαν τελειοποιήσει την ετοιμότητά του. Συνεννοήθηκε σε δευτερόλεπτα με το Μάικ για το τι έπρεπε να κάνουν.
Καθώς ο Ρικ, η Κάθρην, ο Αλεξάντερ, ο Ρόι και ο Μαρκ έτρεχαν προς το σημείο που βρισκόταν η άκατος ο Γουίλλιαμ έριξε μια ριπή στον αέρα. Τραβηγμένος από το θόρυβο ο δεινόσαυρος όρμηξε προς τον πεζοναύτη και τον αρχαιολόγο. Οι δύο τους τράπηκαν σε φυγή προς τον γκρεμό. Ο τυρανόσαυρος με τα τεράστια πόδια του κέρδιζε έδαφος. Οι δύο άντρες έτρεχαν με τα πνευμόνια τους να καίνε απ’ την προσπάθεια. Ο γκρεμός ήταν κοντά τους. Ο Μάικ Γκόρντον σταμάτησε ξαφνικά. Ο Γουίλλιαμ τον έσπρωξε στο πλάι και βούτηξε στο έδαφος. Ο τεράστιος τυρανόσαυρος με τη φόρα που η ίδια η μάζα του δημιουργούσε δεν πρόλαβε να σταματήσει, πέρασε το χείλος του γκρεμού και έπεσε. Οι δύο άντρες δεν περίμεναν να δουν τι απέγινε. Έσπευσαν στην άκατο.
Οι υπόλοιποι τους περίμεναν εκεί. Όταν μπήκαν μέσα ο Ρόι είπε:
-Ήταν πολύ γενναίο αυτό που κάνατε.
-Δεν χρειαζόταν να κινδυνέψουμε όλοι, είπε ο Γουίλλιαμ σαν να τα εξηγούσε όλα ενώ ξεκινούσαν το ταξίδι της επιστροφής στο διαστημικό λεωφορείο με πολλές αναταράξεις όπως και στην κάθοδο.
Η άκατας προσδέθηκε στο Εντερπράιζ.
-Τι θα γίνει όταν εκραγεί η βόμβα; ρώτησε ο Ρόι.
-Το έδαφος θα χαλαρώσει γύρω στα είκοσι μέτρα και θα υαλοποιηθεί. Αυτό σημαίνει πως θα αποσαθρωθεί όταν θα το χτυπήσει ο αστεροειδής.
Μπήκαν στο Εντερπράιζ.
-Συγχαρητήρια, τους είπε ο Εντ, πάμε σπίτι.
