Ο όχλος μανιασμένος φώναζε
ακόμα για τη σταύρωσή του. Φανατισμένοι από τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους
όχι μόνο είχαν ζητήσει την απελευθέρωση του επαναστάτη Βαραββά από τον Πόντιο
Πιλάτο αλλά είχαν και πάρει πάνω την ευθύνη για το αίμα που θα χυνόταν. Στο δρόμο
που οδηγούσε από το Πραιτόριο, την έδρα του Ρωμαίου έπαρχου, στο Γολγοθά όπου
θα εκτελείτο η ποινή είχαν μαζευτεί πολλοί για να φωνάξουν και να χλευάσουν εκείνον
που είχαν υποδεχτεί μόλις λίγες μέρες πριν θριαμβευτικά σαν Μεσσία.
Και ο Ιησούς; Βαδίζει φέροντας
το σταυρό όπως ήταν η πρακτική της εποχής για την εκτέλεση με σταύρωση. Αλλά είναι
εξασθενημένος, εξαντλημένος, μετά την αγωνιώδη προσευχή στον κήπο της Γεθσημανή,
ακολούθησε η σύλληψη, χτυπήματα από τους υπηρέτες των αρχιερέων, από τους Ρωμαίους
μετά, οι εμπαιγμοί, και η μαστίγωση, και ο σταυρός είναι βαρύς. Πολύ βαρύς. Φέρει
τις αμαρτίες όλου του κόσμου, όχι μόνο όσων είχαν ζήσει από τον Αδάμ ως εκείνη
τη μέρα αλλά και όλων όσων θα ακολουθούσαν στους αιώνες μετά.
Προχωρεί μέσα στην θάλασσα
των προσώπων που συσπασμένα από το μίσος προφέρουν μόνο ύβρεις και χλεύη ενώ εδώ
και κει λίγες γυναίκες κλαίνε για τον άδικο θάνατο στον οποίο καταδικάστηκε. Και
τελικά γονατίζει κάτω από το βάρος. Ο όχλος μανιάζει. Δόρατα και ασπίδες κροτούν,
είναι ο κραταιός βρυχηθμός της Ρώμης, οι φωνές κοπάζουν μπροστά στην απειλή των
Ρωμαίων στρατιωτών που θέλουν να τελειώνουν με το επαχθές καθήκον τους. Βλέποντας
το Χριστό τόσο καταπονημένο για να μην καθυστερήσουν άλλο αγγαρεύουν έναν
περαστικό που είναι γεροδεμένος για να σηκώσει το σταυρό.
Ήταν ένα απλός άνθρωπος αγρότης.
Είχε σηκωθεί αχάραγα το πρωί για να πάει στο χωράφι του και έχοντας ολοκληρώσει
τις δουλειές του επέστρεφε στην πόλη. Όταν έφυγε για τον αγρό του ακόμα δεν είχε
γίνει γνωστή η σύλληψη του Χριστού και τώρα επέστρεφε σε μια πόλη που έβραζε με
μίσος έχοντας καταδικάσει τον σωτήρα του κόσμου αλλά εκείνος δεν ήξερε τίποτα
από όλα αυτά. Το όνομά του ήταν Σίμων και ήταν γνωστός ως Κυρηναίος από τον τόπο
καταγωγής του. Σήκωσε το σταυρό βοηθώντας τον Χριστό να φέρει σε πέρας την πορεία
προς το Γολγοθά για την σωτηρία των ανθρώπων. Σε αυτόν τον απλό αγρότη έτυχε
μια μεγάλη τιμή που δεν είχε επιζητήσει, ούτε καν την είχε φανταστεί. Να γίνει
βοηθός του ίδιου του Θεού στην πιο ιερή στιγμή της επίγειας ζωής του, την ώρα της
θυσίας και να συνδέσει το όνομά του με αυτή ως την αιωνιότητα.
Εκείνη την ώρα που όλοι φώναζαν
το σταυρωθήτω εκείνος βάδισε μαζί με τον ίδιο το Θεό ως το Γολγοθά. Ευλογημένη
στιγμή, που όπως και στον ληστή που θα σταυρωνόταν μαζί με τον Χριστό, άνοιξε το
δρόμο για τον Παράδεισο.
2 σχόλια:
Καλησπέρα σου και Χρονια σου Πολλά. Πολλές ευχές
Χρόνια Πολλά και σε εσένα, ελπίζω οι γιορτές να ήταν μέρες με όμορφες οικογενειακές στιγμές από αυτές που απαρτίζουν τις αναμνήσεις μας και τις αναπολούμε μετά.
Δημοσίευση σχολίου