Νυχτερινή Πένα

1.

 

Το τζιπάκι με τα κλασσικά χρώματα παραλλαγής σταμάτησε μπροστά στο μικρό κτίσμα που ήταν χαμένο στην βλάστηση. Οι απλοί άσπροι τοίχοι και τα χωριάτικα παράθυρα δεν πρόδιδαν την στρατιωτική φύση του. Αν δεν υπήρχε ο ιστός στον οποίο κυμάτιζε περήφανη η Ελληνική σημαία, κανένας δεν θα υποψιαζόταν ότι πρόκειται για στρατιωτική εγκατάσταση.

Από το τζιπ κατέβηκε ένας αξιωματικός και ακολούθησε ένας άνδρας με στολή επίσης αλλά με βαθμό υπαξιωματικού, ένας έφεδρος λοχίας, που κοίταξε το απλό κτίσμα και χαμογέλασε.

-Ωραία είναι εδώ, είπε.

Ο αξιωματικός γύρισε και τον κοίταξε.

-Μόνο εσύ θα έβρισκες ωραία αυτήν την απομόνωση.

Από το φυλάκιο είχαν βγει μια χούφτα άνδρες. Ξεφόρτωναν το μικρό τρέιλερ που έσερνε το τζιπ από τα εφόδια που περιείχε ενώ ένας φόρτωνε τα πράγματά του.

Ο νεοφερμένος έριξε μια ματιά γύρω.

-Γιατί να μην μου αρέσει; Έχει ησυχία, μακριά από τη φασαρία αλλά και τις φασαρίες.

Ο άνδρας που φόρτωνε τα πράγματά του πλησίασε.

-Είμαι έτοιμος να φύγω. Πρέπει να σου παραδώσω, όχι ότι έχει και πολλά πράγματα αλλά να σου τα δείξω.

Το φυλάκιο δεν ήταν μεγάλο και ήταν απλά εξοπλισμένο. Διέθετε έναν μεγάλο θάλαμο με δεκατρία κρεβάτια, τα δώδεκα τοποθετημένα ανά δύο και ένα μόνο του, ένα τραπέζι με καρέκλες και μια θήκη για τα όπλα. Τον εξοπλισμό του φυλακίου συμπλήρωναν ένα ράφι με βιβλία και μια τηλεόραση. Κάτω από το ράφι σε ένα μπαούλο πακτωμένο στο δάπεδο βρίσκονταν τα πυρομαχικά και το τηλέφωνο για την επικοινωνία με το τάγμα στο οποίο ανήκε το φυλάκιο. Σε μια γωνιά βρισκόταν ένα μεγάλο τζάκι, σβηστό αφού δεν χρειαζόταν τέτοια εποχή.

Η κουζίνα βρισκόταν σε ένα μικρό κτίσμα κολλητό στο θάλαμο των οπλιτών και τα λουτρά σε ένα άλλο απέναντι.

-Ωραία, μου θυμίζει το Δυτικό.

-Ποιο;

-Ένα άλλο φυλάκιο στη Σάμο, είπε ο λοχίας.

-Από εκεί μας έρχεσαι;

-Όχι, από το 563 στα Θερμά Νιγρίτας.

-Λοιπόν, είπε ο αξιωματικός, τα καθήκοντά σας είναι τα εξής. Δύο ημέρες περιπολία ανά τέσσερεις και μια ημέρα στο φυλάκιο στη διάβαση.

Ένας ακόμα λοχίας πλησίασε και ο αξιωματικός είπε:

-Λοιπόν, τα βασικά είναι αυτά, θα σε ενημερώσει ο συνάδερφός σου για τα υπόλοιπα.

Ο νεοφερμένος στράφηκε στον άλλο λοχία που έσπευσε να συστηθεί:

-Γιώργος Γιαννέλης.

-Μιχάλης, ξεκίνησε ο νεοφερμένος αλλά ο αξιωματικός διέκοψε.

-Ξεφόρτωσες τα πράγματά σου;

-Ναι.

Ο αξιωματικός στράφηκε στον οδηγό του τζιπ.

-Έτοιμοι να φύγουμε;

Εκείνος απάντησε θετικά και ο αξιωματικός στράφηκε στους δύο ομόβαθμους:

-Γιαννέλη, τον κατατοπίζεις. Σας αφήνω.

Ο αξιωματικός μπήκε στο τζιπ και ο Γιώργος Γιαννέλης είπε:

-Θες βοήθεια με τα πράγματα;

-Τα καταφέρνω, είπε ο νεοφερμένος που είχε ένα σακίδιο ακόμα συν το κλασσικό στρατιωτικό.

-Τι σειρά είσαι;

-99 ΕΣΣΟ, 258 στην καθομιλουμένη.

-Γιατί υπηρετείς ακόμα; Δεν έπρεπε να έχεις απολυθεί;

-Έδωσα μια μπουνιά σε έναν δόκιμο.

-Κανάς φαντασμένος κοπρίτης υποθέτω.

-Το λες και έτσι…

 

-Διμοιρία προσοχή!

Οι σαράντα στρατιώτες που βρίσκονταν μέσα στο θάλαμο στάθηκαν σε στάση προσοχής καθώς ένας δόκιμος έφεδρος αξιωματικός έμπαινε. Ήταν ο επικεφαλής της διμοιρίας και ερχόταν για ενημέρωση πριν την αναφορά του λόχου. Ένας λοχίας στάθηκε μπροστά του και χαιρέτησε στρατιωτικά. Ο δόκιμος ανταπέδωσε και ο λοχίας είπε:

-Εκ της διμοιρίας αναφέρω σαράντα παρόντες, δύο κωλυόμενοι, ένας για την αναφορά του λόχου.

-Που είναι οι κωλυόμενοι;

-Σκοπιά.

-Και ο αναφερόμενος;

Ο λοχίας έκανε ένα νόημα και ένας στρατιώτης έκανε ένα βήμα μπροστά και είπε:

-Στρατιώτης πεζικού Χατζηγεωργίου Λουκάς, είμαι αναφερόμενος από τον λοχία για εξύβριση των θείων.

Ο δόκιμος χαμογέλασε ειρωνικά και είπε στο λοχία.

-Σαχλαμάρες, δεν είμαστε αγιατολάχ να τιμωρούμε τέτοιες αηδίες. Ξέρεις ποιο είναι το θρησκευτικό μας στάτους;

-Ανεξιθρησκεία.

-Πολύ ωραία, κόψε λοιπόν τις βλακείες.

-Δόκιμε, να σου πω, ξέρεις τι σημαίνει ότι έχουμε ανεξιθρησκεία;

-Ότι ο καθένας πιστεύει ό,τι γουστάρει και δεν μπορεί κανείς να του το απαγορεύσει.

-Σωστά, είπε ο λοχίας, αλλά σημαίνει επίσης ότι κανείς δεν έχει δικαίωμα να προσβάλλει την πίστη του άλλου. Συνεπώς και να την υβρίσει. Η αναφορά ισχύει!

-Η αναφορά δεν ισχύει, Χατζηγεωργίου δεν θα βγεις στην αναφορά. Λοχία, ξεκόλλα.

Ο λοχίας γύρισε να φύγει ενώ ο δόκιμος συνέχιζε:

-Δεν πας να γαμήσεις να ξελαμπικάρεις; Εκείνη η Ρωσσίδα τσουλίτσα κάτω στο χωριό σε κοιτάζει με μάτια που λάμπουν.

-Δεν σου επιτρέπω, δόκιμε.

-Α, την έχεις προσέξει, τι δεν θες να στην μαγαρίζουμε ή απλά την…

-Δόκιμε σταμάτα. Σε προειδοποιώ.

-… την σκέφτεσαι έτσι μόνο όταν τον παίζεις;

Ο λοχίας γύρισε και έριξε μια γροθιά στο δόκιμο που τον σώριασε στο δάπεδο.

-Μαλάκα, βρυχήθηκε ο δόκιμος. Θα σε σκίσω. Θα πας φυλακή γι’ αυτό που έκανες. Όχι επιπλέον θητεία, κανονική φυλακή σε κελί να σου ανοίξουν τον κώλο!

 

-Και τώρα περιμένουμε το στρατοδικείο να αποφανθεί. Προτίμησα να συνεχίσω να υπηρετώ αντί να περιμένω σε ένα κελί αλλά πήρα μετάθεση επειδή δεν μπορούσα να παραμείνω στην ίδια μονάδα με εκείνον. Το πρόβλημα είναι ότι έβαλε κάποιο μέσον για να μου τη φέρει και κατέληξα εδώ.

-Λοιπόν άκου πως έχουν τα πράγματα. Είμαστε δώδεκα εδώ, μια ομάδα είναι σε περιπολία, μια φυλάει σκοπιά μια πάει στο φυλάκιο στη διάβαση. Η ομάδα που πάει περιπολία την άλλη μέρα φυλάει, η ομάδα που φυλούσε πάει στο φυλάκιο και εκείνη από το φυλάκιο πάει περιπολία. Ο προκάτοχός σου ήταν να πάει περιπολία αλλά μπορούμε να κανονίσουμε κάτι για να μην…

-Κανένα πρόβλημα, απλά, επειδή δεν ξέρω την περιοχή, πρέπει να την ξέρουν οι υπόλοιποι.

-Την ξέρουν οι οδηγοί.

-Εντάξει τότε, μην σε απασχολεί. Αρχιφύλακας είσαι εσύ;

-Κανονικά είσαι εσύ, σε εσένα παρέδωσε ο Κόντος. Είσαι και παλαιότερος.

-Εντάξει. Να αφήσω τα πράγματά μου και να ετοιμαστώ τότε.

-Έχεις χρόνο. Η περιπολία είναι 11 με 7.

-Ωραία, είπε ο νεοφερμένος.

-Μιχάλης, είπαμε;

-Ναι.

Μπήκαν στο φυλάκιο και ο Μιχάλης κοντοστάθηκε.

-Δεν είμαι για να ανέβω σε πάνω κρεβάτι. Θα πάρω ένα κάτω. Ποιο είχε ο προκάτοχός μου;

-Αυτό, έδειξε ο Γιώργος ένα από τα πάνω κρεβάτια.

-Και εκείνο που είναι μόνο του;

-Για αξιωματικό όταν έρθει να περάσει τη νύχτα του εδώ.

-Α το θυμάμαι από το Δυτικό. Γίνεται συχνά αυτό;

-Όχι ιδιαίτερα, μια φορά σε δύο με τρεις μήνες.

-Ωραία, είπε ο Μιχάλης, θα κοιμάμαι εκεί και θα δούμε τι θα κάνουμε αν έρθει αξιωματικός, μπορεί να προλάβω να απολυθώ ως που να συμβεί.

Ο Μιχάλης ασχολήθηκε με το να τακτοποιηθεί, το μεγάλο στρατιωτικό σακίδιο -αυτό που στην στρατιωτική ορολογία ονομάζεται λουκάνικο – πίσω από το κρεβάτι ενώ το μικρότερο που είχε το τοποθέτησε κάτω από το κρεβάτι. Ασφάλισε το όπλο του στον οπλοβαστό, τη θήκη για τα όπλα, και μετά είπε στον ομόβαθμό του.

-Τι κάνετε με το φαγητό;

-Έχουμε έναν μάγειρα και κάνει θαύματα! Προμήθειες έρχονται από το τάγμα δύο φορές την εβδομάδα.

Ο Γιώργος κοίταξε το ρολόι του.

-Σε λίγο θα είναι έτοιμο το δείπνο.

-Ακολουθείτε το πρόγραμμα;

-Όχι απαραίτητα, αυτοσχεδιάζει πολλές φορές.

Ο Μιχάλης ένευσε και κάθισε σε μια καρέκλα, έριξε μια ματιά έξω. Ύστερα έβγαλε από την τσέπη του ένα βιβλίο και αφοσιώθηκε σε αυτό. Ο Γιώργος έριξε μια ματιά στο βιβλίο και μετά στον καινούριο τους συγκάτοικο. Έδειχνε ήσυχος και αυτό του άρεσε.

-Ο τύπος που σε έστειλε εδώ ήθελε να σε τιμωρήσει αλλά μάλλον θα περάσεις καλά μαζί μας.

-Δεν αμφιβάλλω.

-Ώρα για φαγητό, μάγκες! φώναξε ο μάγειρας.

Ο Μιχάλης έκλεισε το βιβλίο και το έβαλε στην τσέπη του.

-Για να δούμε λοιπόν, τι θαύματα κάνει ο μάγειρας. Τι έχει το μενού απόψε;

-Λουκάνικα με αυγά.

-Αυγά; Που βρήκατε τα αυγά σε τούτη την ερημιά;

-Μας τα φέρνει ένας μπάρμπας από το κτήμα του εδώ πιο πάνω. Παίρνει τα αποφάγια μας για τα ζώα του και μας φέρνει αυγά.

-Μια χαρά.

Ο Μιχάλης ακολούθησε το Γιώργο στην κουζίνα όπου κάθισαν γύρω από το τραπέζι με τους υπόλοιπους για να φάνε.

-Είσαι όσο καλός, όσο σε παινέψανε, είπε στον μάγειρα. Μια χαρά το φαγητό!

-Ευχαριστώ, λοχία, κράτα όρεξη για το επιδόρπιο.

-Έχει και επιδόρπιο;

-Σου αρέσει το προφιτερόλ;

-Μόλις σε συμπάθησα εσένα!