Νυχτερινή Πένα

Ακούγεται κάπως οξύμωρο αλλά ένα πράγμα που χρειάζεται να κάνω για πόδι μου, είναι να περπατάω παρά τον σοβαρό τραυματισμό που υπέστη. Έτσι κάθε πρωί, πριν ακόμα ξημερώσει καλά, κάνω τον πρωινό μου περίπατο εκτός και αν ο καιρός δεν το επιτρέπει. Με τη συνοδεία λίγης μουσικής και με τις σκέψεις μου να γυρνάνε στη συγγραφή κάνω τη βόλτα μου και επιστρέφω. Αφοσιώνομαι τόσο πολύ στις σκέψεις αυτές που μια φορά προσπέρασα το σπίτι μου επιστρέφοντας για εκατό μέτρα πριν το συνειδητοποιήσω και κάνω πίσω γελώντας με τον εαυτό μου.

Εσείς περπατάτε; Τι κάνετε τότε; Τι σκέφτεστε;