Βγήκαν αφήνοντας τον μόνο.
Η κατάθεση του Ξενομερίτη είχε αλλάξει το σκηνικό. Τώρα υπήρχε κίνητρο. Η
γυναίκα του τον υποψιαζόταν για εξώγαμη σχέση και αυτό μπορεί να είχε οπλίσει
το χέρι της άσχετα αν ήταν αλήθεια ή όχι.
Αλλά, και αυτό το αλλά
ήταν μεγάλο πρόβλημα, είχε ακλόνητο άλλοθι. Υπήρχαν πάνω από σαράντα άνθρωποι
που μπορούσαν να βεβαιώσουν ότι ήταν στο σπίτι του Ξενομερίτη σε όλο το χρονικό
παράθυρο που έδινε ο ιατροδικαστής για το φόνο. Άραγε είχε βάλει άλλον; Ήταν
τόσο αποφασισμένη, να πληρώσει κάποιον άλλο για να κάνει το φόνο; Και
ταυτόχρονα τόσο κυνική ώστε να κάνει σεξ μαζί του λίγο πριν φύγει εκείνος για
να πάει στο θάνατό του;
Ήταν ικανή, δεν ήξερε
πόσο κυνική αλλά ικανή ήταν. Λίγα άτομα πέρα από τους επαγγελματίες εγκληματίες
είναι πιο επικίνδυνα από μια απατημένη σύζυγο. Αλλά ποιος ήταν το όργανό της
αφού η ίδια είχε ακλόνητο άλλοθι; Και πως ο δολοφόνος είχε περάσει τις κάμερες;
Είχε περάσει ώρες
παρακολουθώντας τις εικόνες που είχαν καταγράψει οι κάμερες, τίποτα περίεργο,
τίποτα ύποπτο. Κανένας που δεν θα έπρεπε δεν είχε μπει και δεν είχε βγει. Όλοι
ήταν κάτοικοι του κτιρίου ή εργαζόμενοι εκεί.
Άναψε ένα πουράκι και
απόλαυσε το άρωμα του καπνού. Επέτρεψε στον εαυτό του μια στιγμή χαλάρωσης,
ύστερα με έναν αναστεναγμό τα έπιασε όλα από την αρχή.
Ο Γκίκας νεκρός, η χήρα
με ένα πολύ καλό κίνητρο για το φόνο είχε και ένα πολύ καλό ακατάρριπτο άλλοθι,
γιατί φυσικά τόσοι άνθρωποι στο σπίτι του Ξενομερίτη δεν ήταν όλοι συνεργοί της
να την καλύπτουν, και ένας πολύ επιδέξιος δολοφόνος που πέρασε σαν αόρατος από
ένα ολοκληρωμένο σύστημα ασφαλείας. Πως;
Είχε δει και ξαναδεί τις λήψεις
από τις κάμερες ασφαλείας σε σημείο που να έχει μάθει απέξω κάθε τι, κάθε
λεπτομέρεια που μπορούσε να διακρίνει, μέχρι και ποια περιοδικά διάβαζε ο
φύλακας μπορούσε να πει αλλά δεν υπήρχε κάτι να τον φέρει πιο κοντά στη λύση
του μυστηρίου. Εκτός από εκείνη την αλλόκοτη αίσθηση ότι κάτι υπήρχε εκεί, το
αντιλαμβανόταν αλλά δεν μπορούσε να το κάνει συνειδητή και ολοκληρωμένη σκέψη.
Ο Ραξής επέστρεψε.
-Τι κάνουμε τώρα;
-Πάμε να δούμε τι
ανακάλυψαν οι συνάδερφοι για το θάνατο του Φιορινάτου.
Πήραν το υπηρεσιακό
αυτοκίνητο και πήγαν στο σπίτι του στα Καμίνια. Η σήμανση είχε τελειώσει και
ήταν έτοιμοι να αποχωρήσουν ενώ ο ιατροδικαστής ήταν ακόμα μέσα ετοιμάζοντας το
σώμα για την μετακομιδή.
Ο Γεωργίου και ο Ραξής
μπήκαν μέσα. Ήταν ένα μικρό άνετο συνηθισμένο παλιό σπιτάκι από τη δεκαετία
αμέσως μετά τον πόλεμο. Δεν είχε βρεθεί κάτι περίεργο, μέσα ό,τι θα βρισκόταν
σε ένα σπίτι που ζούσε ένα αντρόγυνο μια ήσυχη ζωή και κανένα ίχνος ξένης
παρουσίας. Ο Γεωργίου πήγε κοντά στον ιατροδικαστή. Εκείνος τον χαιρέτησε και
είπε:
-Αυτή τη φορά ο Τζέρυ
έφυγε από τα χέρια μας για πάντα, και χωρίς εγκληματική όπως φαίνεται πράξη.
Πέθανε από καρδιακό επεισόδιο, ήταν από καιρό άρρωστος μας είπε η σύζυγος.
-Που είναι τώρα;
-Της χορήγησα ένα
ηρεμιστικό, δεν ήταν σε θέση να διαχειριστεί την κατάσταση, ο Φιορινάτος ήταν ο
μόνος που είχε στον κόσμο και ήταν σε κατάσταση σοκ καθώς τον βρήκε η ίδια
νεκρό.
-Μάλιστα. Έμαθες τίποτα
άλλο;
-Φαίνεται ότι δεν ξέρει
τίποτα για τις δραστηριότητες του Φιορινάτου, νόμιζε ότι δούλευε μεροκάματα,
και ήταν πολύ αγαπημένοι. Είχε σταματήσει κάπου ένα χρόνο να δουλεύει λόγω της
κατάστασής του.
-Ναι, δεν είχαμε ακούσει
τίποτα τον τελευταίο χρόνο για δουλειά του.
Αδιέξοδο, δεν φαινόταν να
έχει σχέση η εδώ υπόθεση με το φόνο που έλπιζε να σχετίζεται.
-Τίποτα άλλο;
-Είχε ασφάλεια, θα έχει
τουλάχιστον χρήματα η χήρα.
-Για σκέψου, είπε ο
Γεωργίου και άναψε ένα πουράκι.
Παρακολούθησε τους άνδρες
του ιατροδικαστή να μεταφέρουν τη σορό του Φιορινάτου και έκανε να φύγει και
εκείνος. Έριξε μια ματιά γύρω για ένα τασάκι να τινάξει τη στάχτη και τότε το
είδε, ένα μεγάλο τετράγωνο από διαφανές κρύσταλλο τασάκι. Όμοιο με αυτό που
είχε χρησιμοποιήσει στο σαλόνι του Γκίκα για την ίδια δουλειά, να το όργανο του
φόνου που είχε πάρει μαζί του ο δολοφόνος γιατί ποιος θα έψαχνε ποτέ εδώ γι’
αυτό;
Ήταν λογικό, ο Φιορινάτος
είχε κάνει πάντα κλοπές, απάτες και διαρρήξεις, ποτέ φόνο. Τώρα το είχε
προφανώς αποφασίσει για να εξασφαλίσει τη γυναίκα του μιας και ο ίδιος πέθαινε.
Η ασφάλεια που είχε κάνει ήταν σίγουρα ο τρόπος με τον οποίο θα ερχόταν η
αμοιβή από την χήρα που ήθελε νεκρό τον άνδρα της.
Έμενε να το αποδείξει.
Δεν είχε κανένα στοιχείο πέρα από το τασάκι που θα μπορούσε κάλλιστα να
ισχυριστεί ότι ήταν όμοιο αλλά εκείνη ανέκαθεν είχε ένα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου