Πτήση 178 - 7

Author: Νυχτερινή Πένα /

Κεφάλαιο 6
09:31 – 10:00

Λονδίνο
Αεροδρόμιο Χήθροου
14:32
Οι αδερφοί Μόντακιου ήταν σκυμμένοι πάνω από ένα λάπτοπ και μελετούσαν με προσοχή τα δεδομένα στην οθόνη. Το λάπτοπ ήταν από τα πρώτα πράγματα που είχε φέρει ο Μάικ Κάμπελ οργανώνοντας ένα πρόχειρο αρχηγείο στο γραφείο του Μπιλ Σάικς. Τώρα είχε ανοιγμένα τρία πάνω στο γραφείο, με τις οθόνες ανοιχτές και ασχολείτο με την ετοιμασία για την επικοινωνία με το FBI. Ο Ρόμπερτ με τον Μαξιμίλιαν παρακολουθούσαν με προσοχή τα δεδομένα στην οθόνη αξιολογώντας τα και τέλος ο Μαξιμίλιαν είπε:
«Άιαν, νομίζω ότι έχουμε κάτι.»
Ο αρχηγός και φίλος τους πλησίασε. Η υπηρεσία είχε πρόσβαση στο σύστημα της αστυνομίας και οι δύο αδερφοί είχαν μπει στις αναφορές συμβάντων και μελετούσαν τις καταχωρήσεις των τελευταίων ωρών.
«Ένας μηχανικός αεροσκαφών πέθανε πριν από λίγο από καρδιακό επεισόδιο σε σουίτα του ξενοδοχείου Λόντον Κάραβελ.»
«Ηλικία 51, όχι μικρός αλλά ούτε και σε αναμενόμενη ηλικία για κάτι τέτοιο και η συγκυρία είναι ύποπτη,» είπε ο Μαξιμίλιαν.
«Εντάξει, ελέγξτε το,» είπε ο Άιαν και ρώτησε. «Που τον έχουν;»
«Στο νοσοκομείο του Έηλινγκ,» απάντησε ο Ρόμπερτ.
«Δεν είναι και μακριά από’ δω,» είπε ο Μάικ Κάμπελ κοιτώντας μια οθόνη στην οποία φαινόταν ο χάρτης του Λονδίνου.
«Φύγαμε,» είπε ο Μαξιμίλιαν, «θα πάμε με το δικό μας. Μάικ, πήρες όλα τα πράγματα που χρειάζεσαι;»
Ο Κάμπελ έκανε ένα καταφατικό νεύμα και οι δύο αδερφοί Μόντακιου βγήκαν.
«Έχουμε σύνδεση με Νέα Υόρκη,» είπε στον Άιαν.

Πάνω από τον Ατλαντικό
09:34
Η Μέγκαν ακούμπησε το ποτήρι με την πορτοκαλάδα στο τραπεζάκι και κοίταξε κάτω χαμηλά τον ωκεανό. Μπορούσε να δει κάμποσα πλοία που εκτελούσαν δρομολόγια προς το Κεμπέκ ή τον Άγιο Λαυρέντιο. Πετούσαν πάνω από τον κόλπο του Αγίου Λαυρεντίου με κατεύθυνση βορειοανατολική που θα τους έφερνε πάνω από μερικές από τις πιο έρημες περιοχές του Ατλαντικού.
«Τι σκέφτεσαι;»
Ήταν η Χάνα, η Μέγκαν γύρισε και την κοίταξε. Πάντα έλεγε ότι η αδερφή της ήταν όμορφη γυναίκα ακόμα και όταν την σκίαζε η ανησυχία της για την ίδια όπως τώρα.
«Το ταξίδι μας, πόση απόσταση διανύουμε.»
«Σκέψου να το κάναμε και με πλοίο! Ταλαιπωρία.»
«Αναλόγως το πλοίο, πάντα υπήρχαν και τα υπερωκεάνεια για ένα άνετο ταξίδι.»
«Σαν τον Τιτανικό ένα πράγμα ε;»
«Εκείνο το πλοίο ήταν άτυχο,» απάντησε η Μέγκαν. «Βρήκε παγόβουνο πιο νότια από δω, κάπου που δεν ήταν συνηθισμένο.»
«Τουλάχιστον εμείς εδώ πάνω δεν κινδυνεύουμε με σύγκρουση,» είπε η Χάνα και χαλάρωσε ακουμπώντας πίσω στο κάθισμά της χαμογελώντας.
Δεν θα χαμογελούσε αν ήξερε από τι και πόσο πολύ κινδύνευαν.

Λονδίνο
Αεροδρόμιο Χήθροου
14:36
Οι πράκτορες που βρίσκονταν στο γραφείο του FBI το Σάββατο και τόσο πρωί ήταν ο Ρικ Μέρντοκ, ένας πεπειραμένος άνδρας προς το τέλος της καριέρας του και ο Άλεξ Λήτον, ένας άνδρας λίγο μεγαλύτερος από τον Άιαν. Ήταν καθισμένοι σε ένα γραφείο μπροστά στον υπολογιστή και είχαν ένα παράθυρο με θέα στον ασυννέφιαστο ουρανό πίσω τους. Ο Βρετανός τους εξήγησε ποια ήταν κατάσταση και το γιατί το αεροσκάφος δεν μπορούσε να γυρίσει πίσω στην Νέα Υόρκη. Ύστερα ζήτησε αυτό που ήθελε από εκείνους.
«Είναι σίγουρο ότι η βόμβα φορτώθηκε εκεί κάποια στιγμή. Θέλω να μιλήσετε με το προσωπικό στο αεροδρόμιο για την οποιαδήποτε πληροφορία θα μπορεί να βρεθεί. Οτιδήποτε μπορεί να υπέπεσε στην αντίληψη του προσωπικού εδάφους ή όποιου άλλου.»
«Θα φύγουμε αμέσως για το αεροδρόμιο και θα ενημερώσουμε για ό,τι βρούμε.»
«Ευχαριστώ,» είπε ο Άιαν, «ο χρόνος δεν είναι με το μέρος μας.»
«Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε,» είπε ο Μέρντοκ, «πριν από χρόνια αντιμετώπισα και’ γω μια υπόθεση με βόμβα σε αεροπλάνο. Καλή τύχη.»
Η τηλεδιάσκεψη τερματίσθηκε και ο Άιαν στράφηκε στην Αμέλια.
«Πιστεύεις ότι θα βρουν κάτι;» ρώτησε εκείνη.
«Τοποθετήθηκε μια βόμβα στο αεροπλάνο, καθόλου απλή διαδικασία. Κάποιο ίχνος θα έχει αφήσει.»
«Ελπίζω να το βρουν γρήγορα,» είπε η Αμέλια ενώ ο Άιαν στρεφόταν στον Μάικ Κάμπελ.
«Μάικ, μπορούμε να ξαναδούμε το μήνυμα;»
«Γιατί;» ρώτησε η Αμέλια. «Πιστεύεις ότι μας διέφυγε κάτι;»
«Είναι πολύ πιθανόν, αυτή την αίσθηση έχω, σαν κάτι να υπήρχε εκεί και να μην το κατάλαβα. Ως που να έχουμε νέα από τον Μαξιμίλαν και τον Ρόμπερτ ή από τους φίλους μας στο FBI μπορούμε να το ερευνήσουμε αυτό.»
«Σε λίγο πρέπει να ενημερώσω τους συναδέρφους που θα έρθουν για την επιτήρηση των χώρων του αεροδρομίου.»
«Εντάξει,» είπε με το βλέμμα ήδη στην οθόνη ο Άιαν.

Πάνω από τον Ατλαντικό
09:40
Ο Λαέρτης άφησε τη θέση του και ξεκίνησε για το πιλοτήριο ακολουθώντας την κοπέλα από το πλήρωμα. Οι διάδρομοι των αεροπλάνων δεν του άρεσαν ήταν στενοί και δυσκόλευαν την κίνηση σε όσους δεν ήταν μικροκαμωμένοι. Ο ίδιος δεν ανήκε στην κατηγορία αυτή και τώρα υπήρχαν και αρκετοί επιβάτες που ήταν όρθιοι στο διάδρομο.
Μπροστά του ένας μεγαλόσωμος άνδρας έκλεινε το δρόμο του. Ήταν σκυμμένος πάνω από ένα κοριτσάκι που καθόταν στη θέση δίπλα στο διάδρομο και του μιλούσε τρυφερά συνοδεύοντας τα λόγια του με νοήματα. Το κοριτσάκι τον αγκάλιασε σφιχτά σαν ήταν ένας τεράστιος λούτρινος αρκούδος.
«Συγνώμη,» είπε ο Λαέρτης φτάνοντάς τους για να περάσει. Ο μεγαλόσωμος τύπος άφησε το κοριτσάκι και παραμέρισε για να περάσει ο παλαίμαχος ναυτικός. Εκείνος χάιδεψε το κοριτσάκι στα πλούσια καστανόξανθα μαλλιά του και η μικρούλα του χαμογέλασε και έκανε ένα νόημα.
«Αυτή είναι η Λίντα,» είπε ο άνδρας. «Μόλις σου είπε γεια και καλημέρα.»
Ο Λαέρτης κοίταξε το κορίτσι και της είπε καλημέρα. Τότε κατάλαβε.
«Δεν μιλάει,» επιβεβαίωσε ο άνδρας. «Δεν ακούει και δεν μιλάει ως εκ τούτου.»
«Καταλαβαίνω, πάτε στο Λονδίνο για το λόγο αυτό:»
«Όχι, είμαστε σε διακοπές,» είπε ο άνδρας και η Λίντα, που προφανώς καταλάβαινε διαβάζοντας τα χείλη τη στιχομυθία, χαμογέλασε και έκανε μερικά νοήματα.
«Ναι, σωστά, θα δούμε τα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ και το Μπιγκ Μπεν,» είπε ο άνδρας.
«Καλή διασκέδαση,» είπε ο Λαέρτης, «πρέπει να πάω στο πιλοτήριο αλλά θα τα πούμε επιστρέφοντας».
Στο πιλοτήριο χτύπησε την πόρτα και του άνοιξε ο Πάτρικ. Έσφιξε το χέρι του Λαέρτη και τον κάλεσε να μπει.
«Δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι που σε βλέπω, Δημήτρη! Πότε ξεμπάρκαρες;»
«Χθες, και είναι και η τελευταία φορά, βγαίνω στη σύνταξη».
Ο Πάτρικ άνοιξε την ειδική θέση πίσω από τους πιλότους και είπε στον Λαέρτη να καθίσει ενώ ο ίδιος επέστρεφε στη δική του θέση. Έκανε τις συστάσεις με τον Μαρκ και είπε μετά:
«Σταματάς; Δεν είσαι και τόσο μεγάλος!»
«Είμαι αρκετά,» είπε με ένα χαμόγελο ο Λαέρτης. «Καιρός να γυρίσω κοντά στην οικογένειά μου.»
Η Τέρι ήρθε να ρωτήσει αν θα ήθελαν κάτι. Οι δυο πιλότοι δεν ήθελαν και ο Λαέρτης είχε πιει καφέ ήδη.
«Αν ήξερα ότι θα σε βρω, θα σου έφερνα ένα καλό ούζο,» είπε γελώντας στον φίλο του ο ναυτικός «αλλά δεν πειράζει. Θα το πιείς το καλοκαίρι, έλα να κάνεις διακοπές σε’ μας στο νησί.»

Λονδίνο
Αεροδρόμιο Χήθροου
14:45
Η Αμέλια κοίταξε τους άνδρες και τις γυναίκες που ήταν μαζεμένοι γύρω της στο γραφείο ασφαλείας του μετρό. Ήταν ασφυκτικά γεμάτο αφού κανονικά δεν προοριζόταν για χώρος εργασίας άνω των τριών ατόμων. Ευτυχώς δεν θα έμεναν πολύ εδώ. Ίσα να δώσει τις απαραίτητες οδηγίες.
«Έχετε ενημερωθεί ήδη πως επίκειται ενέργεια τρομοκρατικής φύσεως από μέλη της ISIS. Η αντιμετώπισή της έχει ανατεθεί στην αντιτρομοκρατική, από εσάς θέλουμε μια διακριτική επιτήρηση του αεροδρομίου. Διατείνονται ότι το παρακολουθούν και εμείς δεν το θέλουμε αυτό. Θέλουμε να ελέγχετε όσους κινούνται στο τέρμιναλ, αν καθυστερούν κάπου που δεν θα έπρεπε, αν δεν κινούνται όπως οι συνήθεις ταξιδιώτες, αν δείτε κάποιον να περιφέρεται χωρίς να έχει κάνει check in ας πούμε. Οτιδήποτε παράξενο ή ύποπτο δείτε το αναφέρετε στον πύργο ελέγχου σε’ μένα ή στον ταγματάρχη Γκόρντον. Αυτά, ανεβείτε πάνω ανά δύο για να μην τραβήξετε την προσοχή.

Νοσοκομείο Έηλινγκ
14:46
Το νοσοκομείο του Έηλινγκ ήταν ένα μικρό σχετικά και είχε ησυχία αυτό το μεσημέρι. Οι δύο αδερφοί Μόντακιου έδειξαν τις ταυτότητές τους και πέρασαν την πύλη. Πάρκαραν το γιγαντιαίο hamvee του Μαξιμίλιαν στον περίβολο κοντά στην κεντρική είσοδο και μπήκαν. Κατευθύνθηκαν προς το γραφείο πληροφοριών όπου μια νεαρή μιγάδας με τη στολή του διοικητικού προσωπικού έγραφε σε έναν υπολογιστή.
«Καλησπέρα,» τη χαιρέτησε ο Ρόμπερτ και όταν εκείνη ανταπέδωσε τη ρώτησε: «Με ποιον πρέπει να μιλήσουμε για έναν άνδρα που σας έφεραν σήμερα με καρδιακό επεισόδιο και εξέπνευσε;»
«Είστε συγγενείς;»
«Όχι,» απάντησε ο Ρόμπερτ, «αλλά ο θάνατός του μπορεί να είναι εξαιρετικά σημαντικός.»
Της έδειξε την ταυτότητά του, όλα τα μέλη της ομάδας είχαν ταυτότητα που τους έντασσε γενικά στην αντιτρομοκρατική υπηρεσία, και η κοπέλα μίλησε σε ένα μικρόφωνο.
«Ο δόκτωρ Σόλομον στις πληροφορίες παρακαλώ.»
Δεν πέρασε ένα λεπτό και ένας μικρόσωμος γκριζομάλλης άνδρας εμφανίστηκε από έναν διάδρομο στα αριστερά τους. Πλησίασε τον πάγκο και ο Ρόμπερτ του συστήθηκε. Εξήγησε το λόγο της παρουσίας τους χωρίς να αναφέρει την σημασία της αιτίας θανάτου του μηχανικού Σάμιουελ Κρέην.
«Όταν τον φέρανε στο νοσοκομείο ήταν ήδη νεκρός. Από όσα μου είπαν ήταν σε ένα ξενοδοχείο με κάποια πεταλουδίτσα της νύχτας. Έπαθε καρδιακό επεισόδιο κατά τη διάρκεια της ερωτικής επαφής και πέθανε. Μέσα στη φασαρία εκείνη εξαφανίστηκε και είναι λογικό, τέτοιες κοπέλες τρέμουν την αστυνομία, δεν ξέρω να σας πω τίποτα άλλο.»
«Θέλουμε να διενεργηθεί άμεσα νεκροψία και εξετάσεις. Πιστεύουμε ότι δολοφονήθηκε.»
«Μα είναι Σάββατο και….»
«Δόκτωρ Σόλομον,» πήρε το λόγο ο Μαξιμίλιαν. «Είναι θέμα εθνικής ασφαλείας. Είμαστε εδώ με τη μέγιστη δυνατή εξουσία. Παρακαλώ να κάνετε ότι είναι απαραίτητο για να διεξαχθεί η νεκροψία.»
Ο γιατρός κούνησε το κεφάλι του καταφατικά και πήρε την κάρτα που του έδωσε ο Ρόμπερτ.
«Ειδοποιείστε μας αμέσως αν έχετε κανένα νέο.»
Άφησαν το γιατρό να κανονίζει τα της νεκροψίας και βγήκαν στον περίβολο. Πηγαίνοντας προς το αυτοκίνητό τους τηλεφώνησαν στον Άιαν.

Πύργος Ελέγχου
14:49
Ο Άιαν άκουσε με προσοχή τα λεγόμενα του Ρόμπερτ που είχε κάνει το τηλέφωνο και τέλος είπε:
«Ας ελπίσουμε ότι θα βρεθεί κάτι από τη νεκροψία. Προς το παρόν τίποτα δε μας λέει ότι σχετίζεται με την υπόθεσή μας αλλά και τίποτα δεν το αποκλείει. Και παραμένει η διαβολική σύμπτωση που το καθιστά ύποπτο. Συνεχίστε με το ξενοδοχείο.»
Η Αμέλια μπήκε και κοντοστάθηκε. Μόλις έκλεισε το τηλέφωνο ο Άιαν της μετέφερε τα νέα.
«Ας ελπίσουμε ότι θα βρουν κάποιο στοιχείο,» είπε η επιθεωρήτρια. «Το αεροδρόμιο τέθηκε υπό παρακολούθηση, αν έχουν άνθρωπό τους μέσα στο αεροδρόμιο θα τον βρούμε. Βρήκες τίποτα στο βίντεο;»
«Ναι, κάτι υπάρχει, είπε ο Άιαν. Δυστυχώς δεν βοηθάει σε κάτι. Έλα να δεις. Μάικ βάλε το λίγα δευτερόλεπτα πριν την εκτέλεση.»
Ο Μάικ Κάμπελ πληκτρολόγησε μια εντολή και η Αμέλια κοίταξε την οθόνη, ο άνδρας τελείωνε το μήνυμα που του είχαν υπαγορεύσει να πει και ο εκτελεστής του μπήκε στη σκηνή. Αποτελείωσε το μήνυμα και σημάδεψε τον άτυχο αιχμάλωτο.
«Άκου,» είπε ο Άιαν και η Αμέλια ενέτεινε την προσοχή της. Το άκουσε σχεδόν ολοκάθαρα ενώ την πρώτη φορά απορροφημένη από τα συμβαίνοντα δεν το είχε προσέξει καν. Το χαρακτηριστικό για παρά τέταρτο χτύπημα του Big Ben. Το τέλος το κάλυψε ο πνιχτός ήχος του πυροβολισμού με το σιγαστήρα αλλά σίγουρα ήταν το ρολόι ορόσημο του Λονδίνου.
«Δεν είναι κάτι, πέρα από το πότε ετοίμασαν το μήνυμα.»
«Και όμως,» διαφώνησε η Αμέλια. «Μπορούμε να βρούμε την περιοχή που έγινε η βιντεοσκόπηση. Από την γωνία που είναι το φως τέτοια ώρα και το γεγονός ότι ακούγεται το ρολόι.»
Στράφηκε στον Μάικ Κάμπελ.
«Μπορούμε να έχουμε έναν χάρτη του Λονδίνου στην περιοχή του κοινοβουλίου;»
Εκείνος πήγε σε ένα άλλο λάπτοπ και πληκτρολόγησε κάποιες εντολές. Μετά την κάλεσε να δει στην οθόνη.

Αεροδρόμιο JFK
09:52
Ο Ρικ Μέρντοκ και ο Άλεξ Λήτον ήταν γρήγοροι. Φτάνοντας στο αεροδρόμιο συγκέντρωσαν όλους όσους είχαν εργαστεί στην φόρτωση των αποσκευών του 777 της British και τον εφοδιασμό του. Ευτυχώς ήταν ακόμα η ίδια βάρδια του προσωπικού εδάφους που εργαζόταν και δεν είχε φύγει κανένας. Τους συγκέντρωσαν στο χώρο που οι ιμάντες έφερναν τις αποσκευές από το check in για να φορτωθούν σε μικρά οχήματα και να μεταφερθούν στο αεροπλάνο.
«Ακούστε μάγκες,» είπε ο Μέρντοκ όταν συγκεντρώθηκαν όλοι, δύο ντουζίνες άνδρες από το προσωπικό εδάφους. «Έχουμε πρόβλημα με την πτήση της British που έφυγε πριν από ένα δίωρο περίπου.»
«Τι πρόβλημα;» πετάχτηκε ένας μεγαλόσωμος άνδρας με φόρμα της εταιρίας που φρόντιζε για τις αποσκευές.
«Θα το μάθετε το βράδυ στις ειδήσεις,» απάντησε ο Μέρντοκ και σκέφθηκε ότι αυτό ήταν αλήθεια, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο ή πτήση 178 θα ήταν στα νέα απόψε. «Αυτό που μας απασχολεί είναι το φορτίο της και τι υπάρχει ή δεν υπάρχει εκεί. Θέλω να μάθω αν συνέβει κάτι κατά την φόρτωση ή αν παρατήρησε κάποιος κάτι παράξενο.»
Οι άνδρες κοιτάχτηκαν μεταξύ τους, κάποιοι αντάλλαξαν μερικές κουβέντες άλλοι έμειναν σιωπηλοί να σκέφτονται. Ένας άνδρας, ένας κοντός, γεμάτος, κοντά στα σαράντα και ντυμένος με φόρμα εργασίας, πλησίασε τελικά τους δύο πράκτορες.
«Αυτό που θα σας πω δεν θα πάει πιο πάνω ε;»
«Εξαρτάται, τι είναι,» είπε ο Άλεξ. «Αλλά αν δεν είναι κάτι παράνομο δεν θα το μάθει η διεύθυνση.»
«Πήρα ένα μικρό φιλοδώρημα, εγώ και ο Πητ, εκεί πέρα δηλαδή. Είμασταν πάνω και βάζαμε τα πράγματα στα κοντέηνερ στο χώρο αποσκευών. Πριν βγούμε για το αεροπλάνο όμως μας πλησίασε ένας ευγενικός κύριος, κουστούμι και έτσι. Μας είπε ότι είχε ένα πολύτιμο πράγμα που έστελνε στην Ευρώπη. Ένα καλό δορυφορικό τηλέφωνο, σαν αυτά που βλέπεις σε κάτι ταινίες. Ήταν στο βαλιτσάκι του αλλά φοβόταν μη χτυπηθεί και μας ζήτησε να το προσέξουμε. Να το βάλουμε πάνω πάνω και να το στερεώσουμε καλά μην κουνηθεί και χτυπηθεί και τα λοιπά.»
«Να υποθέσω ότι το κάνατε.»
«Μας έδωσε από διακόσια πράσινα,» είπε ο άνδρας, «και δεν κάναμε και τίποτα κακό. Ούτως ή άλλως οι οδηγίες λένε να τα προσέχουμε τέτοια μαραφέτια.»
Ο Μέρντοκ τον κοίταξε εξεταστικά. Ο άνδρας ήταν ειλικρινής και το μόνο που φοβόταν ήταν μη χάσει τη δουλειά του. Μπορεί να είχε κάνει κάτι παράτυπο αλλά δεν ήταν εγκληματικό.
«Σας είπε όνομα;» ρώτησε.
«Όχι, αλλά δε χρειαζόταν, δεν είχε και άλλο.»
«Σωστά, ο φίλος σου θα επιβεβαιώσει τα λεγόμενά σου;»
«Ναι αμέ. Πήτ! Έλα εδώ!»
Ο άλλος άνδρας, ένας λιγνός μελαχρινός τύπος, πλησίασε. Ο Άλεξ Λήτον τον πήρε παράμερα και έκανε μερικές ερωτήσεις. Οι απαντήσεις του συμφωνούσαν απολύτως με του φίλου του.
«Το προσέξατε τελικά;»
«Ναι, είναι προσεγμένο. Πάνω πάνω και στην άκρη, κόντρα στον τοίχο. Ακριβώς στο φτερό.»
«Πέρασε κανονικά από τον έλεγχο των αποσκευών;»
«Ναι, αυτό δεν μπορούσε να μη γίνει. Αλλά δεν το ζήτησε κιόλας. Να το προσέξουμε ήθελε μόνο.»
«Θυμάσαι το μοντέλο του τηλεφώνου;»
«Μιτσουμπίσι 151,» είπε ο άνδρας, «μου αρέσουνε αυτά πολύ και ξέρω μερικά πράγματα αλλά προτιμώ αυτά της Ιρίντιουμ είναι πιο μικρά και βολικά.»
«Θυμάσαι κάτι άλλο σχετικά;»
Ο άνδρας κούνησε το κεφάλι και ο Άλεξ Λήτον τον άφησε. Επέστρεψε κοντά στον Μέρντοκ και τον ενημέρωσε για τις απαντήσεις. Εκείνος είχε κάνει ερωτήσεις αλλά οι υπόλοιποι δεν ήξεραν τίποτα επιπλέον. Με τον Άλεξ άφησαν τους υπαλλήλους να επιστρέψουν να στα καθήκοντά τους και ξεκίνησαν να επικοινωνήσουν με Λονδίνο.

Λονδίνο
Ξενοδοχείο Λόντον Κάραβελ
14:58
Ο Μαξιμίλιαν πάρκαρε μπροστά στην είσοδο του ξενοδοχείου και οι δυο αδερφοί άφησαν το αυτοκίνητο και ανέβηκαν τα σκαλιά ως την πόρτα. Ο πορτιέρης με την επιβλητική στολή πήγε να τους σταματήσει αλλά ο Μαξιμίλιαν τον παραμέρισε και προχώρησε στο χωλ.
«Σας παρακαλώ κύριε, το αυτοκίνητό σας...» διαμαρτυρήθηκε ο πορτιέρης.
«Δε θα μείνουμε πολύ,» είπε χωρίς να γυρίσει ή να κοιτάξει πίσω εκείνος. Μπαίνοντας στο λόμπι του ξενοδοχείου κατευθύνθηκαν στην υποδοχή όπου βρισκόταν μια νεαρή κοπέλα με σοβαρό ύφος.
«Καλησπέρα,» είπε ο Ρόμπερτ ρίχνοντας μια ματιά γύρω αν τους ακούει κανείς. Το λόμπι ήταν άδειο και μόνο στο σαλόνι υπήρχαν δύο ή τρεις πελάτες αλλά μακριά για να μπορούν να ακούσουν. «Ενδιαφερόμαστε για τον άνδρα που πέθανε εδώ σήμερα.»
«Δε μιλάμε σε δημοσιογράφους,» είπε η κοπέλα κοφτά.
«Δεν είμαστε δημοσιογράφοι,» είπε ο Μαξιμίλιαν δείχνοντας την ταυτότητά του. «Τι ακριβώς έγινε εδώ πέρα;»
«Τίποτα παραπάνω από έναν συνηθισμένο παλιάνθρωπο που κεράτωνε τη γυναίκα του με κάποια γκόμενα και την έφερε εδώ για το κρεβάτι και πέθανε πάνω στο σεξ. Πολύ βιάγκρα πιθανότατα.»
«Ήσουν εδώ εκείνη την ώρα; Ποιος βρήκε το νεκρό;» ρώτησε ο Ρόμπερτ χωρίς να μπορέσει να σταματήσει το χαμόγελο που του έφερε η αποτίμηση της κατάστασης από τη νεαρή υπάλληλο, και κοίταξε το ρολόι του.
Όχι πολύ μακριά ο Μάικ Κάμπελ άφησε τη μελέτη του χάρτη του Λονδίνου και έκανε ακριβώς την ίδια κίνηση στο στρατιωτικό ρολόι που φορούσε.

15:00

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)