Κεφάλαιο
12
17:31
– 18:00
Λονδίνο
Αεροδρόμιο Χήθροου
17:32
«Ο εκτοξευτής που έχουν
οι τρομοκράτες έχει διακόσια μέτρα αποτελεσματική ακτίνα, αυτό σημαίνει ότι
μετά τα διακόσια μέτρα μειώνεται η δυνατότητά του να βρει το στόχο όχι ότι δεν
μπορεί να γίνει αν ο χειριστής είναι καλός και στα διακόσια τριάντα μέτρα ας
πούμε.»
Ο Μπιλ Σάικς ένευσε ότι
κατάλαβε την εξήγηση του Ρόμπερτ καθώς με την ομάδα γύρω του προσπαθούσε να
βρει το πιθανό σημείο από το οποίο θα γινόταν η επίθεση στο αεροσκάφος.
«Πόσο ψηλά μπορεί να
πάει;» ρώτησε. «Εννοώ το βλήμα που θα ρίξει έχει κάποια ακτίνα και προς τα πάνω
έτσι;»
«Είναι αντιαρματικό όπλο
κανονικά αλλά έχει μια γωνία ανόδου,» απάντησε ο πρώην καταδρομέας της SAS. «Πόσο ψηλά θα είναι το αεροπλάνο
κατά την προσέγγιση σε εκείνη την περιοχή;»
«Στα 2100 πόδια και θα
κατεβαίνει.»
«Άρα μπορεί να χτυπηθεί,»
μπήκε στη συζήτηση ο Άιαν, «ειδικά αφού θα χαμηλώνει.»
«Ναι,» είπε ο Σάικς, «στα
δύο τελευταία λεπτά θα κατέβει από τα 2100 ως τα 200 που θα περάσει το κατώφλι
και θα είναι μέσα στο αεροδρόμιο. Άρα λίγο πριν όταν θα είναι στα 400 με 500
πόδια θα είναι δυνατό να χτυπηθεί.»
«Από ένα κτίριο ύψους
εξήντα, εβδομήντα μέτρων,» είπε ο Ρόμπερτ. «Κάτι άλλο που θα μπορούσε να
βοηθήσει;»
«Παρότι βόρεια υπάρχουν
πολλά ψηλά σημεία για να στοχεύσουν το αεροπλάνο, αν δεν βρίσκονται στο
υψηλότερο θα έχουν ένα πρόβλημα με τα άλλα να παρεμβαίνουν άρα θα έχουν ένα
μικρό παράθυρο βολής.»
«Δε θα ρισκάρουν κάτι
τέτοιο. Νότια λοιπόν, δεν έχει ιδιαιτέρως ψηλά σημεία και έτσι προσφέρει πιο
καλό πεδίο βολής. Μάικ, ψάξε για ακίνητα του ιδρύματος στην περιοχή παράλληλα
της πορείας προσέγγισης του 777.»
Ο Μάικ ένευσε στον Άιαν
ότι άκουσε και ξεκίνησε τη δουλειά. Πρόβαλλε πάνω στο χάρτη την πορεία
προσέγγισης του αεροπλάνου και επέλεξε την περιοχή που υποδείκνυαν οι σκέψεις
του Σάικς και των συναδέρφων του και ορίζοντας τα όριά της άρχισε να ψάχνει για
ακίνητα που να είχε νοικιάσει ή αγοράσει στην περιοχή το Ίδρυμα.
Το κινητό της Αμέλια
χτύπησε και εκείνη κοίταξε την οθόνη υγρών κρυστάλλων όπου φαινόταν ο αριθμός
του καλούντος. Συνοφρυώθηκε. Ήταν ο αριθμός του σπιτιού της, η Τζένιφερ ποτέ
δεν θα την έπαιρνε εν υπηρεσία αν δεν ήταν ανάγκη.
«Έλα ματάκια μου,» είπε
ανοίγοντας το κινητό.
«Έλα μαμά,» η φωνή της
κόρης της έδειχνε ανησυχία.
«Έγινε κάτι;»
«Όχι, καλά είμαι, αλλά
να… έβλεπα βιντεάκια στο youtube
και βρήκα ένα που μόλις
αναρτήθηκε. Το ανέβασε ένας που αυτοαποκαλείται Μαχητής του Ισλάμ και στο
περιεχόμενο αναγγέλλει την τρομακτική ήττα σήμερα της άπιστης Αλβιόνας και τον
αιματηρό θρίαμβο του Ισλάμ.»
Η Αμέλια το σκέφθηκε για
μια στιγμή και μετά είπε:
«Καλά έκανες και με
πήρες, είναι πολύ πιθανόν ότι σχετίζεται με την υπόθεση που μου ανέθεσαν. Θα
δώσω το τηλέφωνο σε έναν συνάδερφο εδώ να του πεις την διεύθυνση να το δούμε
και εμείς.»
Η Αμέλια έτεινε το
τηλέφωνο στον Μάικ που το πήρε και ακολουθώντας τις οδηγίες της Τζένιφερ λίγα
δευτερόλεπτα αργότερα είχε μπροστά του βίντεο. Επέστρεψε το τηλέφωνο στην Αμέλια
ενώ έβαζε το βίντεο να παίξει.
«Ευχαριστώ Τζένιφερ,»
είπε η Αμέλια. «Θα τα πούμε το βράδυ, μόλις τελειώσει αυτή η υπόθεση στην οποία
βοήθησες πολύ.»
Στο βίντεο ένας νεαρός
άνδρας με ξυρισμένο κεφάλι μιλούσε στην κάμερα για μια νίκη του Ισλάμ που θα
έφερνε δόξα στους πιστούς και αιματηρές απώλειες στους άπιστους της Αλβιόνας.
Δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη σοφία για να καταλάβουν ότι εννοούσε την σημερινή
τρομοκρατική επίθεση. Μιλούσε με φόντο έναν τοίχο που έφερε ένα μεγάλο ύφασμα
με ένα ρητό από το κοράνι στην πρωτότυπη Αραβική γραφή.
«Μάικ,» είπε ο Άιαν, «δεν
αν μπορείς να πάρεις από το βίντεο μια καλή λήψη του προσώπου του για να το
ταυτοποιήσεις με τις βάσεις δεδομένων μας.»
Ο Μάικ ένευσε και είπε
σχεδόν αμέσως:
«Εντάξει. Το περνάω στη βάση
δεδομένων, να δούμε αν ο φίλος μας έχει κάπου απασχολήσει τις αρχές.»
Ενώ περίμενε το
αποτέλεσμα της αναζήτησής του κοίταξε την Αμέλια.
«Να ευχαριστήσεις την
κόρη σου, μας έδωσε ένα στοιχείο που μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμο.»
Πάνω από τον Ατλαντικό
17:39
«Speedbird 178, κατεβείτε από το επίπεδο 370 στο
290.»
«Ελήφθη, κάθοδος στο
επίπεδο 290,» απάντησε ο Μαρκ.
Ο Πάτρικ άρχισε να
ρυθμίζει τον αυτόματο για να εκτελέσει την κάθοδο. Πάνω από τα 18000 πόδια
συνήθως το ύψος πτήσης αναφέρεται με επίπεδο που αντιστοιχεί στα πρώτα τρία
ψηφία. Έτσι η εντολή που είχαν δεχθεί ήταν να κατέβουν από τα 37000 στα 29000
πόδια.
Ο Μαρκ πίεσε το πλήκτρο
που ενεργοποιούσε το σήμα «προσδεθείτε» και μετά άκουσαν την αεροσυνοδό που
ανακοίνωνε ότι άρχιζαν την κάθοδο και θα έπρεπε να απενεργοποιηθούν όλα τα
κινητά. Ο Λαέρτης σηκώθηκε να βγει από το πιλοτήριο για να δει το αποτέλεσμα
της ιδέας του ελπίζοντας ότι θα είχε το θεμιτό αποτέλεσμα.
Την επόμενη στιγμή μια
έκρηξη συγκλόνισε το αεροσκάφος.
Τα χείλη της ήταν απαλά.
Σαν το μετάξι ήταν η πρώτη παρομοίωση που του ήρθε αλλά την απέρριψε σαν
τελείως κλισέ και ταυτόχρονα παντελώς ανεπαρκή να αποδώσει αυτό που είχε
αισθανθεί αγγίζοντάς τα. Ήταν μια αίσθηση ανεπανάληπτη και εθιστική, μια
αίσθηση που δεν μπορούσε να χορτάσει.
Είχε ξαναφιλήσει μια φορά
μια κοπέλα αλλά αυτό το φιλί φάνταζε τώρα μακρινό σαν τα αστέρια και απλοϊκό
σαν παιδικό παιχνίδι. Η Σόφι είχε τώρα μισόκλειστα τα μάτια της και έβλεπε τις
μακριές βλεφαρίδες της που αγγίζαν σχεδόν τα ζυγωματικά της, το χέρι της ζεστό ήταν
στον ώμο του και μετακινήθηκε πίσω από το λαιμό του σε ένα απαλό χάδι.
Ύστερα η γλώσσα του
άγγιξε τη δική της και ο χρόνος χάθηκε, όπως και ο ήχος και όλος ο κόσμος γύρω
τους. Όλες οι αισθήσεις και η προσοχή του επικεντρώθηκε σε αυτήν την μοναδική
καινούρια αίσθηση, την τόσο υπέροχα διεγερτική. Θα μπορούσε να το κάνει αυτό
για ώρες…
Δευτερόλεπτα αργότερα την
αποχωριζόταν καθώς το αεροσκάφος κουνιόταν σαν να το είχε χτυπήσει ένας
γίγαντας με το χέρι του, ή καλύτερα με το πόδι του.
Λονδίνο
Αεροδρόμιο Χήθροου
17:41
Ο Μάικ είχε το βλέμμα του
στην οθόνη όπου έτρεχε την αναζήτηση του νεαρού φανατικού που είχε ανεβάσει το
βίντεο στο ίντερνετ για την επικείμενη μεγάλη νίκη των Τζιχαντιστών, όταν ένας
ηλεκτρονικός ήχος τον τράβηξε σε έναν άλλον από τους υπολογιστές.
«Το βρήκα,» είπε ο Μάικ,
«το ίδρυμα είχε ένα κτίριο ακριβώς στο κατάλληλο σημείο, μια αποθήκη. Αλλά το
ξενοίκιασαν πριν από μια εβδομάδα.»
«Αρκετά έξυπνη κίνηση,»
είπε ο Άιαν, «έτσι θα μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν ξέρουν τίποτα για την
επίθεση και ταυτόχρονα σε χρόνο που δεν θα επιτρέψει να νοικιαστεί ως την ώρα
της επίθεσης για να τους χαλάσει τα σχέδια. Θα πάμε αμέσως εκεί.»
«Αφού ξέρουμε που είναι
δεν θα έπρεπε να καλέσουμε ενισχύσεις;» ρώτησε η Αμέλια.
«Πρέπει να τους
αιφνιδιάσουμε,» είπε ο Άιαν. «Αν προλάβουν να αντιδράσουν ίσως ανατινάξουν το
αεροπλάνο.»
Πάνω από τον Ατλαντικό
17:44
Το αεροπλάνο κλονίστηκε
βίαια και ο Λαέρτης που ήταν όρθιος έπεσε με φόρα στην πίσω πλευρά της θέσεως
του Πάτρικ που δεν το κατάλαβε καθώς μια σειρά από λαμπάκια αναβόσβηναν μπροστά
του συνοδευόμενα από ήχους προειδοποιητικούς και ενημερωτικούς προβλημάτων.
Ευτυχώς και εκείνος και ο Μαρκ όταν κάθονταν τηρούσαν τον κανονισμό και ήταν
δεμένοι με τις ζώνες ασφαλείας οπότε πέρα από ένα ταρακούνημα δεν είχαν
υποφέρει κάτι άλλο.
Ο Πάτρικ κοίταξε τις
ενδείξεις και εντόπισε αμέσως το πρόβλημα ισχύος.
«Χάσαμε την δύο,» είπε.
«Χειρότερα, πήρε φωτιά»
συμπλήρωσε ο Μαρκ και το μυαλό και των δυο πήγε στην τρομοκρατική επίθεση για
την οποία είχαν προειδοποιηθεί.
Ο Πάτρικ πήρε μια βαθιά
ανάσα, αυτό που φοβούνταν είχε γίνει, η αβεβαιότητα είχε περάσει πλέον, τώρα
που είχε συμβεί δεν θα είχαν να φοβούνται τι θα συμβεί και τι ζημιές θα είχε το
αεροπλάνο. Τώρα ήξεραν, και παρότι σοβαρή ζημιά και αρκετά απειλητική ήταν κάτι
που είχαν εκπαιδευθεί να αντιμετωπίσουν.
Τράβηξε τον ειδικό
μοχλίσκο που ενεργοποιούσε το σύστημα πυρόσβεσης της μηχανής και γύρισε το
διακόπτη καυσίμων κλείνοντας την παροχή σε αυτή. Άρχισε να ρυθμίζει το πηδάλιο
για να διορθώσει την επίδραση της απώλειας της μηχανής στην πορεία του σκάφους
που είχε αρχίσει να βγαίνει εκτός πορείας τραβηγμένο στην πλευρά της μηχανής
που δούλευε. Σκούπισε με το μανίκι του τον ιδρώτα από το πρόσωπό του και είπε
στον Μαρκ:
«Επικοινώνησε με τον
έλεγχο.»
«Speedbird 178, σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης,»
είπε ο Μαρκ στον ασύρματο.
«Προσδιορίστε το είδος
εκτάκτου ανάγκης.»
«Χάσαμε τον ένα
κινητήρα,» απάντησε ο Μαρκ.
Μια στιγμιαία σιωπή
ακολούθησε και μετά η απάντηση ήρθε.
«Συνεχίστε την κάθοδο στο
επίπεδο 180 και πορεία 104, έχετε προτεραιότητα. Ρυθμίστε το αναγνωριστικό σας
σήμα σε 7777.»
Ο Πάτρικ έκανε τη ρύθμιση
και συνέχισε με το πηδάλιο, ενώ ο Λαέρτης σηκωνόταν από το δάπεδο. Είχε
χτυπήσει με το μέτωπο στην θέση του πιλότου αλλά δεν είχε τραυματιστεί.
«Τι ήταν αυτό;»
«Η βόμβα του φίλου μας,»
είπε ο Πάτρικ σφιγμένα.
«Μας έκανε ζημιά;»
«Αρκετή αλλά να
ευχαριστούμε το Θεό που δεν είναι πιο μεγάλη.»
«Πρέπει να βρω το καθίκι
πριν μας ετοιμάσει κι άλλη τέτοια έκπληξη,» είπε ο Λαέρτης τρίβοντας το
πονεμένο μέτωπό του.
Την ίδια στιγμή μια κραυγή
ακούστηκε απ’ έξω να καλεί σε βοήθεια.
Λονδίνο
17:48
Το τηλέφωνο πάνω στο
γραφείο του Σάικς κουδούνισε και ο υπεύθυνος του πύργου ελέγχου το σήκωσε.
Άκουσε και μετά το κατέβασε. Στράφηκε στον Άιαν.
«Η πτήση 178 έχασε τον
δεξιό κινητήρα. Πρέπει να είναι η βόμβα των καταραμένων Τζιχαντιστών.»
«Ή μια από αυτές,» είπε
εκείνος. «Καλύτερα να βιαστούμε.»
«Θα είμαι επάνω,» είπε ο
Σάικς, «δώσαμε προτεραιότητα στην πτήση 178 και…»
Τον διέκοψε το τηλέφωνο
που κουδούνισε πάλι με διαφορετικό ήχο από πριν. Ο Σάικς ακούμπησε το χέρι του
στην συσκευή λέγοντας:
«Είναι εξωτερική γραμμή.»
«Ίσως είναι μήνυμα από
τους τρομοκράτες,» είπε ο Άιαν. «Μπορούμε να έχουμε ανοιχτή ακρόαση;»
Ο Σάικς ένευσε και σήκωσε
το ακουστικό με ένα χέρι που έτρεμε ελαφρά. Πίεσε ένα κουμπί πάνω στη συσκευή.
«Σάικς εδώ.»
«Έχετε συλλάβει έναν
μαχητή του ιερού μας αγώνα, να τον αφήσετε αμέσως ελεύθερο. Αν δεν
συμμορφωθείτε, σε δεκαπέντε λεπτά θα ανατινάξουμε το αεροπλάνο. Είδατε τι
μπορούμε να κάνουμε.»
Ο Σάικς κοίταξε τον Άιαν
αναμένοντας οδηγίες. Εκείνος έκανε ένα καταφατικό νεύμα.
«Θα τον αφήσουμε.»
«Έχετε δεκατέσσερα
λεπτά.»
Η γραμμή νεκρώθηκε.
«Αφήνουμε τον Αλαμενί
ελεύθερο και μετά φροντίζουμε να τους σταματήσουμε.»
«Και αν αλλάξουν σχέδιο ή
τοποθεσία;» ρώτησε η Αμέλια. «Δεν θα τους πει τι μας είπε ο Αλαμενί;»
«Όχι, αν θέλει να μην τον
σκοτώσουν. Εξάλλου δεν έχουν εναλλακτικές αν μαντέψαμε σωστά,» απάντησε ο Άιαν.
Ο Μάικ είχε στραφεί στην
οθόνη του υπολογιστή.
«Βρήκα τον φίλο μας τον
σκίνχεντ,» είπε.
Πάνω από την Νότια Αγγλία
17:54
Τη στιγμή που το
αεροπλάνο τραντάχτηκε από την έκρηξη η Μέγκαν συζητούσε με την Χάνα για την
επόμενη μέρα. Φοβόταν την επέμβαση αλλά έλπιζε σε μια ζωή επιτέλους ελεύθερη
από το φόβο ενός επικείμενου θανάτου.
Το αεροπλάνο τραντάχτηκε
και ενώ πολλοί ξεσπούσαν σε φωνές τρόμου και ουρλιαχτά, η Μέγκαν έβγαζε μια
κραυγή πόνου καθώς χτυπούσε στο παράθυρο δίπλα στο κεφάλι της με την απότομη
μετατόπιση του αεροπλάνου και έγερνε μπροστά. Χρόνια ολόκληρα που πρόσεχε την
ευπαθή αδερφή της είχαν οξύνει την αντίληψη και τα αντανακλαστικά της Χάνα.
Άρπαξε την Μέγκαν από τους ώμους και την βοήθησε να γείρει πίσω στην πλάτη του
καθίσματος.
«Τι συνέβη;»
«Δεν ξέρω,» απάντησε η
Χάνα κοιτώντας γύρω τους αναστατωμένους στην καλύτερη περίπτωση επιβάτες.
«Η μηχανή! Η μηχανή πήρε
φωτιά!» φώναξε κάποιος προκαλώντας καινούριες κραυγές πανικού.
Η Μέγκαν κοίταξε έξω,
είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει αλλά μπορούσε να δει την μηχανή.
«Δεν φαίνεται εντάξει,»
είπε, «πρέπει να έχει πάθει κάποια ζημιά αλλά δεν καίγεται.»
Η σταθερότητα του
αεροπλάνου και η κάθοδος προς το αεροδρόμιο μαζί με τις προσπάθειες του
πληρώματος είχαν ηρεμήσει τους επιβάτες αλλά η ξαφνική αυτή έκρηξη και τα
επακόλουθα δεν άρεσαν στην Μέγκαν, ένιωθε την καρδιά της να χτυπάει δυνατά σαν
να ήθελε να πεταχτεί από το στήθος της.
Ακούμπησε το κεφάλι της
στο μαξιλάρι της θέσης και έκλεισε τα μάτια, πήρε βαθιά ανάσα. Της φαινόταν σαν
να έρχονταν οι ήχοι του αεροπλάνου από μακριά. Σαν να τους άκουγε μέσα από ένα
τούνελ που όλο και μεγάλωνε και οι ήχοι χάνονταν στην απόσταση. Άνοιξε τα μάτια
της, το φως είχε χαμηλώσει, σχεδόν ήταν μισοσκόταδο, έκανε να μιλήσει αλλά το
στόμα της ήταν στεγνό και τα χείλη της κολλούσαν.
Την επόμενη στιγμή έχασε
τις αισθήσεις της και έπεσε μπροστά. Η Χάνα αυτή τη φορά αιφνιδιάστηκε και δεν
μπόρεσε να την πιάσει. Η Μέγκαν σωριάστηκε στο δάπεδο και η Χάνα φώναξε
τρομαγμένη για βοήθεια.
Ένας γεροδεμένος άνδρας
κάποιας ηλικίας βρέθηκε δίπλα της.
«Λιποθύμησε;»
«Πάσχει από την καρδιά
της.»
Ο Λαέρτης έπιασε το χέρι
της Μέγκαν. Μέτρησε το σφυγμό για δεκαπέντε δευτερόλεπτα.
«Δέκα μόλις, δηλαδή
σαράντα στο λεπτό. Είναι αδύνατος ο σφυγμός της.»
«Πρέπει να πάρει το
φάρμακο,» είπε η Χάνα και άρχισε να ψάχνει την τσάντα.
Το αεροπλάνο τραντάχτηκε
για μια στιγμή.
«Κυρίες και κύριοι έχουμε
αρχίσει την κάθοδο για το Λονδίνο, καλό είναι να παραμείνετε στη θέση σας καθώς
υπάρχουν αναταράξεις λόγω ανέμου…»
Η Χάνα δεν έδωσε σημασία,
συνέχισε να ψάχνει την σύριγγα, με το κούνημα είχε κουνηθεί και η τσάντα και
είχαν ανακατευθεί τα πράγματα και τώρα δυσκολευόταν να την βρει.
«Ο σφυγμός της χάνεται,»
είπε ο Λαέρτης.
Αεροδρόμιο Χήθροου
17:57
«Τι βρήκες;» ρώτησε ο
Άιαν.
«Τον φίλο μας τον
σκίνχεντ, λέγεται Χασάν Μοχάμετ και είναι φιλαράκι του Αλαμενί.»
«Τους συνέδεσες με κάποιο
τρόπο;»
«Ναι και οι δυο ήρθαν τον
Σεπτέμβριο στη χώρα σαν φοιτητές του ιδρύματος. Αυτό συνδέει και το ίδρυμα και
τους τύπους μεταξύ τους και με την επίθεση.»
«Μπορούμε να υποθέσουμε
ότι όλα τα μέλη του προσωπικού και τα άτομα που φοιτούν είναι εμπλεκόμενα. Σε
αυτήν την περίπτωση για πόσους μιλάμε;» ρώτησε ο Άιαν.
Ο Μάικ δούλεψε λίγο στον υπολογιστή του και
μετά είπε:
«Το ίδρυμα έχει προσωπικό
αποτελούμενο από τριάντα δύο άτομα. Είναι επτά διοικητικά, οκτώ συντηρήσεως και
δεκαεπτά καθηγητές. Ακόμα και αν είναι ταγμένοι στο σκοπό του Ισλάμ δεν είναι
σε ηλικίες που θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν μαχητές. Πιστεύω ότι οι
εργαζόμενοι είναι απλά εργαζόμενοι, οι καθηγητές ενδεχομένως είναι
προπαγανδιστές και στρατολόγοι, θεωρητικοί του Ισλάμ αλλά όχι εμπλεκόμενοι οι
ίδιοι σε επιχειρήσεις. Οι σπουδαστές είναι άλλο θέμα βέβαια, υπάρχουν εκτός του
Αλαμενί άλλοι δεκαεπτά και ο φίλος μας ο Μοχάμετ ανάμεσά τους.»
«Έχουμε λοιπόν δεκαεπτά
μαχητές να εξουδετερώσουμε,» είπε ο Άιαν. «Έχουμε την άδεια να χρησιμοποιήσουμε
κάθε μέσο και θανάσιμη βία.»
«Ποιο είναι το σχέδιο;»
ρώτησε ο Μάικ κοιτώντας το ρολόι του.
18:00.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου