Κεφάλαιο
1
Κίτρινη Θάλασσα
06:01
Ο πλοίαρχος Αλεξάντερ
Μόρτον είχε βρεθεί σε σχεδόν όλες τις θάλασσες του κόσμου αλλά πρώτη φορά τόσο
βαθιά μέσα στην Κίτρινη θάλασσα. Λίγοι δυτικοί είχαν βρεθεί εδώ τα τελευταία
εβδομήντα χρόνια και υπήρχε καλός λόγος γι’ αυτό, η περιοχή αυτή βρισκόταν
ανάμεσα σε δύο από τα πιο σκληροπυρηνικά καθεστώτα του πλανήτη, την
κομμουνιστική Κίνα και την Βόρεια Κορέα του δικτάτορα Κιμ Γιονγκ Αν.
Σήκωσε τα κιάλια του και
κοίταξε το νησί Γιούρι Ντο, ένα από τα πιο μικρά στο αρχιπέλαγος Πανσόνγκ. Στο
φως, που μόλις είχε αρχίσει να διαλύει το σκοτάδι της νύχτας, το νησί φαινόταν
σαν μια μάζα βλάστησης μετά από μια άσπρη αμμουδιά. Δεν φαινόταν καμία κίνηση.
Αυτό ήταν καλό.
Γύρισε τα κιάλια προς τη
θάλασσα, τα κύματα ήταν αρκετά ψηλά και κουνούσαν το φορτηγό Σερένα, στη γέφυρα
του οποίου βρισκόταν, αρκετά. Το βλέμμα του πήγε στο βαρόμετρο. Έδειχνε 970,
ήταν χαμηλά και αυτό δεν προμήνυε τίποτα καλό. Το κατάστρωμα του Σερένα
ανεβοκατέβαινε στα κύματα ήδη πολύ, η δουλειά τους θα γινόταν πιο δύσκολη με
αυτόν τον καιρό.
Το Σερένα και ο πλοίαρχός
του δεν βρίσκονταν εδώ για ταξίδι αναψυχής ούτε καν για εμπορική δουλειά όπως
όλα έδειχναν. Είχαν μια συγκεκριμένη και εξαιρετικά δύσκολη αποστολή να φέρουν
εις πέρας.
Η πόρτα της γέφυρας προς
την δεξιά πλευρά άνοιξε και ένας άνδρας μπήκε αποσπώντας τον πλοίαρχο από τις
σκέψεις του. Ήταν ψηλός και γεροδεμένος, με κοντά καστανά μαλλιά και γαλανά
μάτια. Ντυμένος με σκούρα χειμωνιάτικα ρούχα και σκούφο έδειχνε σαν
συνηθισμένος ναυτικός. Το όνομά του ήταν Μάικ Κάμπελ και ήταν ο δεύτερος
πλοίαρχος σε αυτό το ταξίδι.
-Είμαστε έτοιμοι, είπε.
Ο Αλεξάντερ Μόρτον έτριψε
το σαγόνι του που το κάλυπταν μαύρα, στο ίδιο χρώμα με τα μαλλιά του, γένια.
-Δεν θα είναι εύκολο, θα
κουνηθούν πολύ ως που να φτάσουν στο νησί.
Ο Μάικ ένευσε. Στράφηκε
στον μόνο άλλο άνδρα μέσα στη γέφυρα εκτός από τον πλοίαρχο και τον άνδρα που
βρισκόταν στο πηδάλιο, έναν νεαρό που στεκόταν σε μια κονσόλα με οθόνες και
όργανα.
-Τι λέει το EMS;
-Τίποτα, είπε εκείνος
κοιτώντας ένα από τα όργανα μπροστά του. Δεν υπάρχουν σήματα ραντάρ, ως εδώ
έχουμε φτάσει απαρατήρητοι.
Ήταν η σειρά του Μάικ
Κάμπελ να περάσει το χέρι του από τα γένια που είχε αρχίσει να αποκτά μερικές
μέρες αξύριστος τώρα.
-Καλό αυτό, ας ελπίσουμε
ότι θα πάνε όλα κατά το σχέδιο.
-Το πλήρωμα; ρώτησε ο
Αλεξάντερ.
-Στις θέσεις τους όλοι,
τα αποβατικά είναι έτοιμα να κατέβουν. Σε πόση ώρα θα είμαστε στη θέση
αποβίβασης;
Ο πλοίαρχος συμβουλεύθηκε
το ρολόι που βρισκόταν ακριβώς πάνω από το πηδάλιο και απάντησε:
-Σε ένα τέταρτο.
Ο Μάικ ένευσε και βγήκε
από τη γέφυρα. Στάθηκε ως που να κλείσει την πόρτα πίσω του και ξεκίνησε να
προχωράει προς την πρύμνη του πλοίου στη δεξιά πλευρά που ήταν και η υπήνεμη.
Λίγα μέτρα πιο πίσω άνοιξε μια άλλη πόρτα και μπήκε δρασκελώντας το συνηθισμένο
στα φορτηγά πλοία υπερυψωμένο πλαίσιο της πόρτας. Κατέβηκε τη σκάλα που
βρισκόταν μπροστά του για δύο καταστρώματα και βρέθηκε σε μια πόρτα κλειστή.
Πήγε στο πληκτρολόγιο δίπλα της και πληκτρολόγησε έναν οκταψήφιο κωδικό.
Ανταμείφθηκε με το κλικ του ξεκλειδώματος της πόρτας. Την άνοιξε και μπήκε,
στεκόταν σε έναν εξώστη από όπου ξεκινούσε μια σκάλα που κατέβαινε κάτω στο
αμπάρι του πλοίου που ήταν γεμάτο με μεγάλα κοντέηνερ. Κατέβηκε τη σκάλα και
χώθηκε ανάμεσα σε δύο από αυτά. Στο πλάι του ενός υπήρχε μια πόρτα τέλεια
ενσωματωμένη στη μεταλλική επιφάνεια του κοντέηνερ που έπρεπε να ξέρεις κανείς
που είναι για να την ανοίξει. Εκείνος ήξερε και ήξερε και τον τρόπο για να την
ανοίξει.
Μπαίνοντας, αντί να
βρεθεί μέσα σε ένα σκοτεινό χώρο γεμάτο με εμπορεύματα, βρέθηκε σε μια
μικρογραφία στρατηγείου. Φώτα ήταν στερεωμένα στην οροφή και πάνω από κάποια
γραφεία. Υπολογιστές και οθόνες άλλων συσκευών βρίσκονταν στους δύο παράλληλους
τοίχους ενώ στον απέναντι στο βάθος βρισκόταν το κέντρο επικοινωνιών. Στο
κέντρο υπήρχε ένα τραπέζι με έναν χάρτη μεγάλης κλίμακας του νησιού. Σε αυτό το
καμουφλαρισμένο κέντρο επιχειρήσεων βρίσκονταν έξι άνδρες και μια γυναίκα, οι
τρεις από τους άνδρες ήταν ένστολοι, οι άλλοι τρεις με πολιτικά.
-Είμαστε 15 λεπτά από το
σημείο εκκίνησης, είπε ο Μάικ Κάμπελ. Ξεκινάμε.
Οι τρεις άνδρες με τα
πολιτικά άρχισαν να θέτουν σε λειτουργία τα συστήματα ενώ ο ένας από τους
ένστολους πήγε στο κέντρο επικοινωνιών και φορώντας ένα στέλεχος με ακουστικό
και μικρόφωνο είπε:
-Να αρχίσει η επιβίβαση
στα αποβατικά.
Ο Μάικ Κάμπελ φόρεσε και
εκείνος ένα στέλεχος. Ο ένας άνδρας με τα πολιτικά κάθισε μπροστά σε μια
πράσινη οθόνη. Φόρεσε ένα ζευγάρι ακουστικά. Ο άλλος πήρε θέση στο κέντρο
επικοινωνιών, άρχισε να ανοίγει διακόπτες μπροστά του και να κάνει ρυθμίσεις. Η
κοπέλα κάθισε μπροστά σε έναν υπολογιστή. Οι ένστολοι ήταν σκυμμένοι πάνω από
το χάρτη.
-Ώρα να πηγαίνω, είπε ο ένας
από τους ένστολους.
-Καλή τύχη συνταγματάρχα,
είπε ο Μάικ.
-Ευχαριστώ πλωτάρχα,
καλύψτε τα νώτα μας και ελπίζω να επιστρέψουμε γρήγορα.
Ο αντισυνταγματάρχης
Ρόμπερτ Ντρόουρι βγήκε από το κοντέηνερ. Έριξε μια ματιά στο κοντέηνερ και την
αόρατη πόρτα του. Πάνω από το κεφάλι τους το κοντέηνερ ήταν γεμάτο με σιτάρι,
από εκεί που άνοιγε κανονικά έδειχνε σαν να ήταν γεμάτο με σιτάρι. Με τον ίδιο
τρόπο ήταν γεμισμένα και τα υπόλοιπα κοντέηνερς στο αμπάρι. Από τα ανοίγματα
στην οροφή φαίνονταν όλα γεμάτα με λευκό σιτάρι, αλλά στο βάθος, τα δύο
τελευταία μέτρα ήταν χωρισμένα από έναν μεταλλικό πάτο και έκρυβαν τους χώρους
που είχαν φιλοξενήσει τους άνδρες του πρώτου τάγματος του τρίτου συντάγματος πεζοναυτών
τις τελευταίες ώρες. Ήταν ένα τέχνασμα που είχε λειτουργήσει όταν είχαν
επιβιβαστεί οι Βορειοκορεάτες για έλεγχο μόλις το Σερένα είχε μπει στα χωρικά
τους ύδατα.
Τα αποβατικά σκάφη είχαν
πάρει τη θέση των σωστικών μέσων του πλοίου και δεν είχαν τραβήξει την προσοχή
των ελεγκτών οι οποίοι δεν είχαν δώσει σημασία και στα δύο ελικόπτερα που
βρίσκονταν στο κατάστρωμα σκεπασμένα με καραβόπανο, μιας και βρίσκονταν
καταγεγραμμένα στα φορτωτικά έγγραφα του πλοίου σαν εμπορεύματα προς πώληση.
Το Σερένα άρχισε να
μειώνει την ταχύτητά του. Η αιτιολογία που θα έδιναν στις αρχές ήταν μηχανικό
πρόβλημα καθοδόν για το λιμάνι του Τιαν Τζιν στην Κίνα. Ήδη οι πεζοναύτες θα
επιβιβάζονταν στα σκάφη, στο Σερένα θα έμενε το πλήρωμά του, ένας λόχος
πεζοναυτών, οι πιλότοι των ελικοπτέρων και οι ενισχύσεις για την περίπτωση που
τα πράγματα θα πήγαιναν στραβά.
Το πλοίο σταμάτησε και ο
Μάικ κοίταξε το ρολόι του.
-Αρχίζει, είπε μετά.
Στο πλοίο βρίσκονταν 1015
άτομα, 960 του πρώτου τάγματος των πεζοναυτών, τέσσερις πιλότοι του σώματος
πεζοναυτών, ένας αξιωματικός ακόμα από το Πεντάγωνο, είκοσι έξι άνδρες πεζοναύτες
του Βασιλικού Σώματος Πεζοναυτών της Βρετανίας και οι είκοσι τέσσερις άνδρες
που ήταν το πλήρωμα του Σερένα, όλοι του Βασιλικού Ναυτικού. Οι περισσότεροι
από τους 960 τώρα είχαν αποπλεύσει για το Γιούρι Ντο.
Ο Μάικ στράφηκε στον έναν
από τους χειριστές.
-Έχουμε εικόνα από το
δορυφόρο;
-Όχι, οι νεφώσεις είναι
πολύ πυκνές για να δούμε οτιδήποτε.
Ο Μάικ ξανακοίταξε το
ρολόι του. Τώρα τα αποβατικά πλησίαζαν την παραλία του νησιού.
-Επικοινωνίες; ρώτησε.
-Έτοιμες, είπε ο άλλος
χειριστής.
Ο Μάικ στράφηκε στο χάρτη
και κοίταξε τα σημειωμένα στοιχεία. Οι άλλοι δύο ένστολοι πλησίασαν. Ο ένας
φορούσε τη στολή παραλλαγής του Αμερικανικού στρατού, ο άλλος την αντίστοιχη
των Βρετανών πεζοναυτών και τον πράσινο μπερέ.
-Πλωτάρχα, είπε ο
Αμερικανός. Είναι ένα ριψοκίνδυνο σχέδιο.
-Το ξέρω, απάντησε Μάικ
Κάμπελ, και πρέπει να λειτουργήσει ρολόι. Απόλυτα συντονισμένο.
-Ξέρετε τι θα γίνει αν
διαρκέσει πάνω από τέσσερις ώρες αυτή η επιχείρηση.
-Ξέρω, απάντησε ο
Βρετανός κοφτά.
Απέναντί του ένα ρολόι
χρονόμετρο με μεγάλα κόκκινα ψηφία μετρούσε το χρόνο της επιχείρησης. 14:59:58…
14:59:59… 15:00:00.
Ο πλοίαρχος Μόρτον
κοίταξε με τα κιάλια του την παραλία του Γιούρι Ντο. Τα πέντε αποβατικά είχαν
σχεδόν φτάσει. Το Σερένα μετέφερε έξι τέτοια σκάφη, είχε αποφασισθεί ότι θα
χρησιμοποιούνταν πέντε στην απόβαση ενώ το έκτο θα έμενε στο πλοίο σαν μέσο
διαφυγής αν συνέβαινε κάτι σε αυτό.
Είχαν δημιουργήσει έναν
ριπιδωτό σχηματισμό, πρώτα θα έφταναν στην ακτή τα δύο σκάφη που ήταν στις
άκρες της παράταξης, είχαν τον πρώτο και τον δεύτερο λόχο αντίστοιχα, Α και Β
όπως ονομάζονταν, και οι οποίοι θα έσπευδαν να καλύψουν την παραλία ενώ θα
κατέφθαναν το δεύτερο και το τέταρτο, το δεύτερο είχε μέσα τα λίγα μηχανοκίνητα
μέρη της επιχείρησης και το τέταρτο το λόχο των βαρέων όπλων, από όλμους μέχρι
ελαφρά πυροβόλα. Στο πέμπτο βρισκόταν ο λόχος διοικήσεως και θα αποβιβαζόταν
τελευταίος.
Τα πρώτα σκάφη
προσόρμισαν και οι πεζοναύτες έτρεξαν στην λευκή άμμο με σκοπό να καταλάβουν
αμυντικές θέσεις. Ακολούθησε το τρίτο και άρχισαν να βγαίνουν τα τζιπ. Όλα
πήγαιναν κατά το σχέδιο. Είδε στο κατάστρωμα του πλοίου τους πιλότους να
ξεσκεπάζουν τα ελικόπτερα. Ξανακοίταξε το νησί. Το τελευταίο σκάφος πλησίαζε
στην άμμο. Την επόμενη στιγμή ξέσπασε το χάος.
Κόκκινες φωτοβολίδες
υψώθηκαν πάνω από την παραλία και δίκτυα καμουφλάζ έπεσαν από την πυκνή
βλάστηση αποκαλύπτοντας Κορεάτες στρατιώτες και κάνες των πυροβόλων
τεθωρακισμένων. Ένα βρόντηξε εκείνη τη στιγμή και μια πορφυρή φλόγα
σηματοδότησε την βολή εναντίον του αποβατικού απέναντί του. Μια φοβερή έκρηξη
συντάραξε το σκάφος που λοξοδρόμησε και καρφώθηκε στο πλευρό του διπλανού του.
Ήταν το πέμπτο συνειδητοποίησε ο πλοίαρχος, εκείνο στο οποίο βρισκόταν και ο
διοικητής του τάγματος και επικεφαλής της επιχειρήσεως.
-Κατάρα! Είναι μια
αναθεματισμένη παγίδα, είπε ο πλοίαρχος, τους περίμεναν.
Ουάσιγκτον DC
Λευκός Οίκος
16:47[1]
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Άλαν Μπλέηκ
ήταν καθισμένος στην πολυθρόνα πίσω από το μεγάλο γραφείο του σε ένα από τα πιο
διάσημα δωμάτια στον κόσμο, το Οβάλ Γραφείο. Μελετούσε μια αναφορά αποτελούμενη
από πολλές και πυκνογραμμένες σελίδες, δίπλα τους περίμενε μια κούπα με αχνιστό
καφέ. Ένα χτύπημα στην πόρτα τον διέκοψε. Ο Μπλέηκ κάλεσε τον επισκέπτη να μπει
ενώ έπαιρνε την κούπα για να πιει λίγο καφέ.
Η πόρτα άνοιξε και μπήκε
ένας ψηλός άνδρας, φορούσε ένα άψογα σιδερωμένο σκούρο μπλε κουστούμι που
ταίριαζε στο χρώμα των ματιών του και στο σοβαρό πρόσωπό του. Είχε άσπρα μαλλιά
παρότι δεν είχε περάσει πολύ τα σαράντα.
-Καλησπέρα Άνταμ, είπε ο
Μπλέηκ. Τι νέα έχουμε;
Ο Άνταμ Μπρόντι ήταν ο
πιο στενός συνεργάτης του προέδρου. Επισήμως ήταν υπεύθυνος για θέματα
γερουσίας αλλά στην πραγματικότητα η αρμοδιότητά του εκτεινόταν σε πολλούς
ευαίσθητους τομείς που μπορεί να δημιουργούσαν προβλήματα στον πρόεδρο.
-Η συζήτηση στην επιτροπή
για τα στρατιωτικά κονδύλια τελείωσε. Όλα εντάξει με αυτό το θέμα αλλά προέκυψε
ένα πρόβλημα.
-Τι πρόβλημα;
-Η γερουσιαστής Κόνλιν
υπέβαλλε στην επιτροπή πρόταση μομφής εναντίον σας για κακή διαχείριση θέματος
ασφαλείας και την άσκοπη απώλεια Αμερικανών στρατιωτών.
Ο Μπλέηκ σηκώθηκε από τη
θέση του. Ήταν ένας ψηλός γεροδεμένος άνδρας που μόλις είχε πατήσει τα πενήντα
με μαύρα μαλλιά και μαύρα μάτια. Είχε ένα σοβαρό πρόσωπο και διεισδυτικό βλέμμα
που τόνιζε το επιβλητικό παρουσιαστικό του. Πήγε στο παράθυρο και κοίταξε έξω.
-Ξέρει για την επιχείρηση
Επικίνδυνο Νησί; ρώτησε.
-Θεωρώ πως ναι, απάντησε
ο Μπρόντι.
-Πως;
-Άγνωστο. Όπως και το
πόσα ξέρει.
Ο Μπλέηκ γύρισε και τον
κοίταξε.
-Προσπάθησε να μάθεις, ως
που να γίνει αυτό ας την αφήσουμε να προχωρήσει στην επιτροπή.
-Και οι άλλοι
συμβαλλόμενοι; Η επιχείρηση δεν είναι μόνο δική μας. Μήπως πρέπει να
ενημερώσουμε τους Βρετανούς;
Ο πρόεδρος το σκέφθηκε.
Κοίταξε το ρολόι του.
-Η επιχείρηση μόλις
ξεκίνησε, θα περάσουν μερικές ώρες μέχρι να ξέρουμε το αποτέλεσμα. Δεν έχουμε
και πολλά να τους πούμε, τα πολιτικά μας θέματα δεν τους απασχολούν. Εκτός και
αν υπάρχει διαρροή πληροφοριών μπορεί να την θέτει σε κίνδυνο. Θα μιλήσω με το
Πεντάγωνο να μάθω αν ξέρουν κάτι.
Ο Μπρόντι ένευσε και πήγε
προς την πόρτα όπου κοντοστάθηκε.
-Ο Μακ Λίοντ είναι στην
Ουάσιγκτον, είπε.
-Για ποιο λόγο;
-Ήταν στην Νέα Υόρκη για
ένα θέμα στα Ηνωμένα Έθνη και μετά κάποια δουλειά στην εδώ πρεσβεία τους. Θα
επιστρέψει στην Νέα Υόρκη για να πετάξει για Λονδίνο.
-Πες του να έρθει εδώ,
είπε ο πρόεδρος. Έχω ένα κακό προαίσθημα ότι θα τον χρειαστούμε.
-Εντάξει, είπε ο Μπρόντι
και ετοιμάστηκε να βγει αλλά κοντοστάθηκε. Άλαν, είπε, ήταν η σωστή απόφαση
έτσι δεν είναι;
-Η Επιχείρηση Επικίνδυνο
Νησί; απάντησε ο Άλαν Μπλέηκ. Ναι, δεν υπήρχε άλλη διέξοδος.
[1]
1 Το Γιούρι Ντο και η
Ουάσιγκτον έχουν 13, ώρες διαφορά, όταν είναι στην Κορέα 06:00 το πρωί στην
Ουάσιγκτον είναι 16:30 το προηγούμενο απόγευμα
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου