Το
βιβλίο είχε τα εχέγγυα για ένα καλό αστυνομικό, ο πάτερ φαμίλιας, αυστηρός,
κυνικός και πικρόχολος με όλους, παιδιά και άλλοι κοντινοί να εξαρτώνται από
αυτόν και ξαφνικά ο μισητός γέρος βρίσκεται νεκρός. Όλοι είναι ύποπτοι, όλοι είχαν
και την ευκαιρία και το κίνητρο να το κάνουν. Δυστυχώς όμως ο συγγραφέας φαίνεται
πως βάλθηκε να μας δείξει τι μπορεί να γίνει λάθος σε ένα βιβλίο.
Αρχίζουμε
από τα ονόματα, ποιος θα ονόμαζε έναν χαρακτήρα του Ζαβό το επώνυμο του θύματος);
Και τα υπόλοιπα ακολουθούν το ίδιο μονοπάτι. Εκτός και αν ήθελε να σαρκάσει τον
εαυτό του ή το είδος αλλά τότε έπρεπε να το λέει και να μην πωλείται σαν
αστυνομικό. Και ενός κακού μύρια έπονται, ο θάνατος αμέσως σχεδόν πιστοποιείται
ως σίγουρη αυτοκτονία και μετά ασχολούμαστε με σεξ, σχέσεις και απιστίες ως τη
στιγμή που αφηγητής μας σκοτώνεται για να αναλάβει ένας άλλος που επίσης σκοτώνεται.
Στο
τέλος η αστυνομία λύνει το μυστήριο αλλά όχι όπως θα περίμενε κανείς, το έγκλημα
διελευκάνει ένας αστυνόμος απόστρατος που διαβάζει το μισοτελειωμένο βιβλίο που
αποδίδεται σε έναν χαρακτήρα από το προηγούμενο έργο του. Απογοητεύτηκα πλήρως.
Μακριά
από το συγκεκριμένο βιβλίο, υπάρχουν τόσα άλλα βιβλία για
να πάρουν τη θέση αυτού. Προτιμήστε τα!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου